Ոչ, Շիրազը չի, Շիրազն իր իսկ խոսքով՝ Մասիսն էր, Սևակը՝ Սիսը, ես ասում եմ՝ Սևակից հետո, ոչ թե առաջԱրևածագ-ի խոսքերից
Մի՞թե Շիրազն է...
Ոչ, Շիրազը չի, Շիրազն իր իսկ խոսքով՝ Մասիսն էր, Սևակը՝ Սիսը, ես ասում եմ՝ Սևակից հետո, ոչ թե առաջՄի՞թե Շիրազն է...
Շիրազը դժվար լինի: Մայրիկ բան-ման, ու՞ր աՄի՞թե Շիրազն է...
ԱնճաշակՉէ
Չէ, ՍՍևակը չի, ոչ էլ Սևակից թխած, որպես հուշում էդ շրջանի Սևակից հետո 2-րդ հզորագույն բանաստեղծն ա, հուշումս սուբյեկտիվ ա
Գևորգ Էմի՞ն (զզվող սմայլիկ չեմ դնում ոմանց նուրբ զգացմունքները չվիրավորելու համար)
Շինարար (13.11.2010)
Գևորգ ԷմինԱնճաշակ
Գևորգ Էմի՞ն (զզվող սմայլիկ չեմ դնում ոմանց նուրբ զգացմունքները չվիրավորելու համար)այո
դու բանաստեղծություն դիր, գուշակենք
Ջաններդ յուղեքԳևորգ Էմինհատված ա բանաստեղծությունից
Նա շատ էր ծնում․․․ եւ ուխտ էր եկել
Զօրաւոր սրբին անծին մնալու.
Եւ պաղ քարերը այնպէս գրկել՝
Կ՛ասես զգում էր, որ չէ ծնելու․․․
Չսիրեցի, էլի, նախասովետական շրջանի կանանց խնդիրներն արծարծող բանասստեղծուհիներինՋաններդ յուղեք
Նա շատ էր ծնում․․․ եւ ուխտ էր եկել
Զօրաւոր սրբին անծին մնալու.
Եւ պաղ քարերը այնպէս գրկել՝
Կ՛ասես զգում էր, որ չէ ծնելու․․․
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
My World My Space (13.11.2010)
Տնաշե՜ն, բա էնպիսի բառ ես գրել՝ «հզորագու'յն», որ կարդալիս քիչ մնաց աթոռից վեր ընկնեի...Ոչ, Շիրազը չի, Շիրազն իր իսկ խոսքով՝ Մասիսն էր, Սևակը՝ Սիսը, ես ասում եմ՝ Սևակից հետո, ոչ թե առաջ
Ես էլ չեմ սիրումՉսիրեցի, էլի, նախասովետական շրջանի կանանց խնդիրներն արծարծող բանասստեղծուհիներին
Շ-ն, բայց ոչ ՇինարարըԵս էլ չեմ սիրում
Շուշանիկ Կուրղինյան
Բյո´ւր, որտեղի՞ց ես սրան դասական ուղղագրությամբ ճարել. իմ ձեռքն ընկած բոլոր գրքերը սովետական հրատարակության են եղել...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
ԻնետիցՇ-ն, բայց ոչ Շինարարը
Շուշանիկ Կուրղինյան
Բյո´ւր, որտեղի՞ց ես սրան դասական ուղղագրությամբ ճարել. իմ ձեռքն ընկած բոլոր գրքերը սովետական հրատարակության են եղել...
Քո հերթն ա
Վայ քու... Ինտերնետում Կուրղինյա՞ն կաԻնետից
Քո հերթն ա
Էս բանաստեղծությունը մի անգամ օրագրումս դրել եմ... Շատ կզարմանամ, եթե գուշակեն հեղինակին
Ուր երկինքը լույս է սիպ կարապթևի պես,
Ուր որ ծովը բիլ է, բիլ քո աչքերի պես,
Բիլ ծովից հարավ գաս՝ գորշավազ մի ափ կա,
Հենց մի փոքր անցնում ես՝ շեկ կիտրոն անտառ է.
Բաց պուրակների մեջ հին խրճիթ ունեմ ես։
Վարժ-մենակ որսորդ եմ, մեն-մենակ որսորդ եմ։
Բիլ աչքով աղջիկս, քաղաքում թողել եմ՝
Քեզ մենակ թողել եմ ու ելել փախել եմ.
Մեն-մենակ որսորդ եմ շեկ անտառների մեջ։
Բիլ աչքով աղջիկս, փո՜ւխր, նուրբ աղջիկս,
Իմ ճկուն աղջիկս, քեզ նորից հիշել եմ
Շեկ անտառների մեջ։ Շեկ անտառների մեջ
Քեզ նորից հիշել եմ. ե´կ այցի խրճիթս։
Վերադարձ չկա ինձ. խորթ է ինձ քաղաքը.
Շեկ կիտրոն անտա՜ռը... ծո՜վը... սիպ երկի՜նքը...
Օ՜, որքա՜ն խորհուրդ կա շուրջս՝ մեծության մեջ։
Վերադարձ չկա ինձ. խե՜ղճ եմ-զղջացել եմ.
Բիլ աչքով աղջիկս, որսորդիս այցի´ եկ
Իր հսկա անտառը, իր անշուք խրճիթը,
Ուր կիտրոնն է իջնում դռներիս առաջ...
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
ՀաՎայ քու... Ինտերնետում Կուրղինյա՞ն կա
Գոնե տպագրվե՞լ ա:Էս բանաստեղծությունը մի անգամ օրագրումս դրել եմ... Շատ կզարմանամ, եթե գուշակեն հեղինակին
Հա, տպագրված է, բայց ես էլ վերջերս եմ իրեն անունից դուրս նաև գրածներով ճանաչել։ Բայց դժվար կարդացած լինեք, չեմ կարծում, որ մի անգամից ավել էդ գրքի գործերը տպագրված լինեն...Հա
Գոնե տպագրվե՞լ ա:
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Չեմ կարծում, թե «հզորագույն» մակդիրը Էմինին չի սազումՏնաշե՜ն, բա էնպիսի բառ ես գրել՝ «հզորագու'յն», որ կարդալիս քիչ մնաց աթոռից վեր ընկնեի...
Նաիրուհի ջան, էնպիսի ստեղծագործություններ դրեք, որ հայտնի բանաստեղծից լինի, ոճից կռահել լինի, ոչ թե զարմնանանք, եթե գուշակեն հեղինակին:
Հայտնի՞... Իսկ ինչո՞վ է այդ հայտնիությունը որոշվում: Շուշանիկ Կուրղինյանը քանիսի՞ն էր ծանոթ: Էս բանաստեղծի անունն էլ բանասիրականում լսում են:
Հուշում՝ գիրքը, որից հանել եմ այս բանաստեղծությունը, տպագրվել է 1919-ին:
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ