Գուշակիր բանաստեղծությունը

[Արէա]

Չարենց, կամ Տերյան: Տերյանի վերջին ու Չարենցի համեմատաբար վաղ շրջանի գործերը շատ նման են իրար

Ամեն դեպքում կարծում եմ Չարենց:

[Նաիրուհի]

Չարենց, կամ Տերյան: Տերյանի վերջին ու Չարենցի համեմատաբար վաղ շրջանի գործերը շատ նման են իրար

Սահմանման հետ համաձայն չեմ

Ամեն դեպքում կարծում եմ Չարենց:

Իսկ այ էս մտքի հետ համաձայն եմ

Հ. Գ. Տերյանը «էն» չէր գրի

[Արէա]

Սահմանման հետ համաձայն չեմ

Կարծիքիս վերաբերյալ`.

Նույն երգն եք երգում դուք, նույն հինը,
Եվ քանի՜ դարեր, քանի՜.
Որքա՜ն, որքա՜ն մտերիմ է
Ձեր դաշնը` սիրտ ու քամի...

Թողած Երևանդ սիրուն,
Ուր քեզ օրորում էր Ասոն,
Հառել ես հայացքըդ հեռուն,
որպես մի նոր Յազոն"

Այնտեղ` նաիրյանն է նազում -
Ասոդ լացացնում է "մեին".-
Քեզ այլ մի մուզիկ է հուզում`
Օվկիանի երգն, ամեհին..

Սիրտըդ, որպես վառ ատրուշան, պահիր վառ,
Սիրտըդ հրկեզ, մթնում դաժան, պահիր վառ:

Սիրտըդ խանդոտ, հրաբորբոք, պահիր վառ,
Խինդըդ տենդոտ, սերըդ` վահան, պահիր վառ:

Չար աշխարհի խավարի դեմ պահիր վառ,
Որպես դրոշ արնանման, պահիր վառ:

Հեռվում անտում, եղիր խնդուն, պահիր վառ,
Սիրտըդ բորբոք - վարդըդ վառման պահիր վառ:

Որպես խարույկ ելնող վկա, պահիր վառ,
Արևի պես սիրտըդ վառման պահիր վառ...

Եվ մի իրիկուն զանգերի երգում
Լսեցի վճիտ խեստումները քո.
Կարծես թե հոգիդ իրիկվա միգում
Կանչում էր անտես... Խաղա՜ղ երեկո:

Ու ղողանջները կապույտում անծայր
Թիթեռի նման ճախրում էին դեռ-
Երբ հեռուներում զնգալով անցար,
Որպես մի ղողանջ, մի լուսե թիթեռ...

Անցար- լուսավո՜ր, հեռավո՜ր, թեթև՜,
Ճառագայթի պես իրիկնամուտի,
Իսկ սիրտս` տխուր, հոգնաբեկ, անթև,
Խմում էր իջնող տագնապը մութի...

Իրիկուն էր: Իրիկնային տրտմություն
Հուշն էր հյուսվում - մայրամուտի մի երազ:
Դու հարազատ ու մոտ էիր ինձ այնքան`
Քո աչքերով իրիկնային, ցողաթաց...

Քո աչքերի ու երկնքի կամարում
Ճառագայթները, այնքան հե՜զ, այնքան ջի՜նջ,
Ճախրում էին, հոգեվարում ու մարում`
Համբուրելով ծիածանը ամոքիչ...

Եվ լույսերը, որ ճախրեցին ու անցան,
Իրիկնային ժպիտի մեջ այն վերջին -
Անրջացած, երազ դարձած սրբացան,
Որպես դեմքը քո լուսավոր - իմ հոգին...

Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի,
Մա՞հն է արդյոք, թե նինջը քեզ
Պատել, պայծառ Նաիրի...

...Ահով ահա կանչում եմ քեզ`
Ցոլա, ցնորք Նաիրի.-
Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի...

Դե գուշակեք որն է Չարենցինը, որը` Տերյանինը

Հ.գ. Եվ վերջում.

Այնպես բարակ են Ձեր մատները, տիկին,
Այնպես քնքուշ են Ձեր ձեռքերը նեղ,
Եվ ի՜նչ խաղաղ է նայում Ձեր հոգին
Ձեր աչքերից այդ մաքուր ու անմեղ...

Այսօր Ձեր մատները, տիկին,
Նման են հեռու մի հուշի.
Մաղում են կապույտ մի փոշի,
Այսօր Ձեր մատները, տիկին...

դե գուշակեք

[StrangeLittleGirl]

Նույն երգն եք երգում դուք, նույն հինը,
Եվ քանի՜ դարեր, քանի՜.
Որքա՜ն, որքա՜ն մտերիմ է
Ձեր դաշնը` սիրտ ու քամի...

Տերյան

Թողած Երևանդ սիրուն,
Ուր քեզ օրորում էր Ասոն,
Հառել ես հայացքըդ հեռուն,
որպես մի նոր Յազոն"

Այնտեղ` նաիրյանն է նազում -
Ասոդ լացացնում է "մեին".-
Քեզ այլ մի մուզիկ է հուզում`
Օվկիանի երգն, ամեհին..

Չարենց

Սիրտըդ, որպես վառ ատրուշան, պահիր վառ,
Սիրտըդ հրկեզ, մթնում դաժան, պահիր վառ:

Տերյան

Եվ մի իրիկուն զանգերի երգում
Լսեցի վճիտ խեստումները քո.
Կարծես թե հոգիդ իրիկվա միգում
Կանչում էր անտես... Խաղա՜ղ երեկո:

Տերյան

Իրիկուն էր: Իրիկնային տրտմություն
Հուշն էր հյուսվում - մայրամուտի մի երազ:
Դու հարազատ ու մոտ էիր ինձ այնքան`
Քո աչքերով իրիկնային, ցողաթաց...

Չարենց

Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես,
Վերջին երգիչն իմ երկրի,
Մա՞հն է արդյոք, թե նինջը քեզ
Պատել, պայծառ Նաիրի...

Տերյան

Այնպես բարակ են Ձեր մատները, տիկին,
Այնպես քնքուշ են Ձեր ձեռքերը նեղ,
Եվ ի՜նչ խաղաղ է նայում Ձեր հոգին
Ձեր աչքերից այդ մաքուր ու անմեղ...

Չարենց


Բայց մեծ մասն իմանալով եմ գրել

[Նաիրուհի]

Նույն երգն եք երգում դուք, նույն հինը,
Եվ քանի՜ դարեր, քանի՜,
Որքա՜ն, որքա՜ն մտերիմ է
Ձեր դաշնը, սիրտ ու քամի

Թողած Երևանդ սիրուն,
Ուր քեզ օրորում էր Ասոն,
Հառել ես հայացքըդ հեռուն,
Որպես մի նոր Յազոն"

Այնտեղ` նաիրյանն է նազում -
Ասոդ լացացնում է "մեին".-
Քեզ այլ մի մուզիկ է հուզում`
Օվկիանի երգն, ամեհին..

Սիրտըդ, որպես վառ ատրուշան, պահիր վառ,

Իրիկուն էր: Իրիկնային տրտմություն

Եվ մի իրիկուն զանգերի երգում
Լսեցի վճիտ խոստումները քո

Մի՞թե վերջին պոետն եմ ես

Այնպես բարակ են Ձեր մատները, տիկին

Այսօր Ձեր մատները, տիկի՛ն,
Նման են հեռու մի հուշի.
Մաղում են կապույտմի փոշի,
Այսօր Ձեր մատները, տիկին։

Պիտի որ էսպես լինի

[Արէա]

StrangeLittleGirl ջան, շնորհակալություն պատասխանի և կարծիքս ինչ-որ չափով հիմնավորելու համար

8 - ից 4- ի դեպքում պատասխանները ճիշտ են (ճիշտ պատասխանները Նաիրուհին նշել է), ինչն իհարկե զարմանալի չէ, Տերյանի ազդեցությունը բավականի մեծ է Չարենցի սկզբնական շրջանի ստեղծագործությունների վրա, և բավականին մեծ թվով ստեղծագործություններ, թե Չարենցի, թե Տերյանի հեղինակած, հաջողությամբ կարելի է վերագրել ինչպես մեկին, այնպես էլ մյուսին: Նույնն են բառերը, նույնն է իմաստը, նույնը` կազմությունը (խոսքս իհարկե չի վերաբերվում բոլոր ստեղծագործխություններին, այլ մի մասին միայն) և բավականին դժվար է գուշակել հեղինակին:

[Արէա]

Նաիրուհի ջան շատ ապրես, բոլոր պատասխանները ճիշտ են: Բայց արի համաձայնի, որ նմանություններն իրոք բազմաթիվ են, և եթե չլիներ Չարենցի "հերթապահ" "կապույտը" գուցե դու էլ չգտնեիր, որն է Չարենցինը

[StrangeLittleGirl]

StrangeLittleGirl ջան, շնորհակալություն պատասխանի և կարծիքս ինչ-որ չափով հիմնավորելու համար

8 - ից 4- ի դեպքում պատասխանները ճիշտ են (ճիշտ պատասխանները Նաիրուհին նշել է), ինչն իհարկե զարմանալի չէ, Տերյանի ազդեցությունը բավականի մեծ է Չարենցի սկզբնական շրջանի ստեղծագործությունների վրա, և բավականին մեծ թվով ստեղծագործություններ, թե Չարենցի, թե Տերյանի հեղինակած, հաջողությամբ կարելի է վերագրել ինչպես մեկին, այնպես էլ մյուսին: Նույնն են բառերը, նույնն է իմաստը, նույնը` կազմությունը (խոսքս իհարկե չի վերաբերվում բոլոր ստեղծագործխություններին, այլ մի մասին միայն) և բավականին դժվար է գուշակել հեղինակին:

Հա բայց ես համաձայն եմ, որ իրոք էդպես ա էդ չորսն էլ որ ճիշտ եմ գրել, գիտեի որը ով ա, ոչ թե գուշակել եմ:

[Արէա]

Թեման թող չսառի
Կգուշակե՞ք

Ձմեռ է,
Ու ձյուն է,
Երկինքը
Ձյունում է.
Ծաղի՜կ է՝
Թափում է թերթեր:
Իջնում են,
Նազում են,
Հարսի պես
Նազուկ են.
Երա՜զ է՝
Փռվում է թեթև...
Արծաթ են
Ու լույս են,
Շուշան են
Ու կույս են,
Մաքո՜ւր են,
Անմե՜ղ են, անբի՜ծ.
Ափսո՜ս, ա՛խ,
Իջնում են,
Հողում այս
Կորչում են,
Ափսոփ, որ
Իջնո՜ւմ են ամպից...

[Գեա]

Ս Կապուտիկյան
եթե հիշողությունս չի խաբում...

[Արէա]

Ս Կապուտիկյան
եթե հիշողությունս չի խաբում...

Կեցցե՛ս, չէի սպասում, որ ինչ-որ մեկը կգուշակի

Հաջորդը դու ես դնում

[Գեա]

Թե մեռածները
Մեռնեին իմ մեջ,
Ես չէի զգա ինձ այսքան մենակ:

Թե ապրողները
Ապրեին իմ մեջ,
Ես չէի զգա ինձ այսքան մենակ:

Ես նկարել եմ
Իմ մենությունը:

Ու նա ինձ արդեն չի թունավորում:
Ես արդեն նույնիսկ սիրում եմ նրան:

ՀԳ Երևի շատ հեշտ կգուշակեք , փույթ չէ, կարևորն այն է, որ իմ սիրելի բանաստեղծի բանաստեղծությունը մի անգամ էլ կկարդաք...

[Արէա]

Լավն ա շատ:
Բայց ամոթ ինձ, չգիտեմ հեղինակին

[Նաիրուհի]

Թե մեռածները
Մեռնեին իմ մեջ,
Ես չէի զգա ինձ այսքան մենակ:

Թե ապրողները
Ապրեին իմ մեջ,
Ես չէի զգա ինձ այսքան մենակ:

Ես նկարել եմ
Իմ մենությունը:

Ու նա ինձ արդեն չի թունավորում:
Ես արդեն նույնիսկ սիրում եմ նրան:

ՀԳ Երևի շատ հեշտ կգուշակեք , փույթ չէ, կարևորն այն է, որ իմ սիրելի բանաստեղծի բանաստեղծությունը մի անգամ էլ կկարդաք...

Բանաստեղծի՞, թե՞ բանաստեղծուհու։ Համ էլ չգիտեմ՝ թարգմանիչն ով է

[Գեա]

Բանաստեղծի՞, թե՞ բանաստեղծուհու։ Համ էլ չգիտեմ՝ թարգմանիչն ով է

Նաիրուհի ջան , կարծես թե արդեն գլխի ես ընկել , իհարկե բանաստեղծուհի է, հա ի դեպ ասեմ , որ ոչ թե թարգմանիչ այլ թարգմանիչների խումբ է աշխատել այդ հայազգի բանսատեղծուհու բանսատեղծությունները իսպաներենից թարգմանելու համար, նրանց մեջ է եղել նաև հայրս,ստացվածն էլ հանգավորել ու խմբագրել է Վահագն Դավթյանը, ու թեև բանստեղծուհին ստեղծագործել է իսպաներեն,մտածելակերպը հայկական է ու նրան արդարացված կարելի է համարել հայ գրող...բավական է հիշել նրա հանրահայտ խոսքերը " քո խաչքարերը աստվածայինը քո գեղեցկության..."

կարծում եմ ահագին բան հուշեցի ...