Բայց էստեղ կալցիու՞մն ա պատճառը, որ չի յուրացվում: Ձվի դեպքում, եթե չեմ սխալվում, ինչ-որ սպիտակուցային պահ կա, դրա համար չի յուրացվում: Քանի որ ձուն կենդանական ծագում ունի, պիտի որ ամեն դեպքում էդ նույն հեշտ յուրացվող երկաթից պարունակի, ինչ միսը: Դրա համար յուրացման խոչընդոտումը հարաբերական ա: Ընկուզեղենի հարցն էլ ինչքան գիտեմ՝ պիտի որ պրոբլեմ չլինի: Ամեն դեպքում, ինչ-որ քանակ ներծծվում ա, նենց չի, որ հարյուր տոկոսով դուրս ա գալիս օրգանիզմից, բայց քանի որ ոսպեղենն ավելի վստահելի աղբյուր ա, ավելի լավ ա էս կասկածելիների վրա հարյուր տոկոսանոց հույս չդնել: Երկաթի ամենավատ թշնամին տանին պարունակող սննդամթերքն ա: Դրա համար՝ երկաթով հարուստ սնունդ ընդունելիս պետք ա թեյերից ինչքան հնարավոր ա հեռու մնալ: Չգիտեմ էլ ինչի մեջ տանին կա:Ուլուանա-ի խոսքերից
Դե, ես սենց թե նենց հիմնականում հենց լոբազգիների վրա էլ հույս եմ դնում, ուղղակի ուզում եմ իմանալ երկաթն ու կալցիումը համատեղող սննդամթերքներից էլ ակնկալիքներ ունենամ, թե չէ։ Նայի, օրինակ՝ ձուն, ընկուզեղենը, երկուսն էլ համ կալցումով են լավ հարուստ, համ էլ երկաթով։ Հիմա դրանց պարունակած երկաթը յուրացվու՞մ ա, թե՞ չէ։
Մեջբերել
Էջանիշներ