User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Արդարացի՞ է էվթանազիայի արգելքը

Քվեարկողներ
58. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Այո

    30 51.72%
  • Ոչ

    27 46.55%
  • Ի՞նչ է էվթանազիա

    1 1.72%
Էջ 4 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 46 համարից մինչև 60 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 89 հատից

Թեմա: Էվթանազիա

  1. #46
    Պատվավոր անդամ Երվանդ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.12.2006
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    3,339
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Էվթանազիա

    Կարծում եմ դա տվյալ բժշկի և հիվանդի խնդիրն է, ես երբեք չէի համաձայնի կյանքից հեռացնել մարդու, ինչքան էլ որ նա խնդրեր, բայց չեմ էլ կարող դատապարտել նրան ով էտ պատասխանատվությունը վերցնումա իր վրա

  2. #47
    Արգելափակված
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.03.2008
    Գրառումներ
    252
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Էվթանազիա

    Էվթանազիան թույլ տալը, իմ կարծիքով, սխալ Է:
    Ամեն օր էլ, որոշակի պոտենցիալ շանս կա փրկել հիվանդին:

  3. #48
    insidious VisTolog-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.10.2007
    Հասցե
    Էլի հին տները
    Գրառումներ
    8,294
    Mentioned
    1 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Re. Էվթանազիա

    Ժողովուրդ, մի պահ ձեր վրա պատկերացրեք էլի:


  4. #49
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,706
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)

    Re. Էվթանազիա

    Ակումբում երևի շատերը չեն տեսել (լսել) քաղցկեղով հիվանդի, որի վերքի մեջ արդեն ճիճուներ են վխտում, դրա համար վերմակը վրայից չեն հանում: Երբ մարդը գիտակցության է գալիս միայն ցավազրկողի (թմրանյութի) հերթական դոզան ստանալու համար միայն: երբ և' նա, և' նրան խնամող հարազատները համակերպվել են մահվան մտքի հետ և փափագում են այդ ազատումը:
    Երբեմն էլ հիվանդը, որը կորցնելու էլ ոչինչ չունի դառնում է կամակոր և անտանելի, ու ամբողջ օրը կամ խնդրում է դադարեցնել իր տառապանքները կամ սկսում նկարագրել թե ինչ ծանր ապրումներ է նա ունենում մահվան ուշացման պատճառով:
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    EgoBrain (25.05.2010)

  6. #50
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.04.2007
    Գրառումներ
    630
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Էվթանազիա

    Կարծում եմ կարելի է թույլատրել պասիվ էվթանազիան:
    Ամեն դեպքում էվթանազիան մեր երկրի համար, գոնե մոտակա տասը տարին, ոչ ակտուալ հարց է. այդ փաստն արդեն ուրախալի է:

  7. #51
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Re. Սպանություն

    Էս թեման ակտիվացնում եմ, ինձ կարծիքներ են պետք: Մի քիչ քննարկեք

  8. #52
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Re. Սպանություն

    Գևորգյանը ո՞ղջ է դեռ, թե՞ արդեն ինքն իրեն թունավորել է… մեր ամերիկաբնակ հայրենակիցը

  9. #53
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Մարկիզ, լավ էլի: Մի քիչ լրջություն: Ի դեպ, որպես կոլեգա, քո կարծիքն ինձ ամենից շատ է հետաքրքրում

  10. #54
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մարկիզ, լավ էլի: Մի քիչ լրջություն: Ի դեպ, որպես կոլեգա, քո կարծիքն ինձ ամենից շատ է հետաքրքրում
    Երբեմն կարելի է…

  11. #55
    Մշտական անդամ Hripsimee-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.03.2008
    Գրառումներ
    477
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Էս թեմայի մասին մտածելիս միշտ Ծովը ներսում ֆիլմն եմ հիշում...
    Էդ ֆիլմում հերոսը ընտրում է էֆթանեզիան , իսկ իրական կյանքում , իմ
    կարծիքով , հիվանդն ինքը պետք է որոշի ուզում է շարունակել պայքարել կյանքի համար , թե ոչ:

  12. #56
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Մեջբերում Hripsimee-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Էս թեմայի մասին մտածելիս միշտ Ծովը ներսում ֆիլմն եմ հիշում...
    Էդ ֆիլմում հերոսը ընտրում է էֆթանեզիան , իսկ իրական կյանքում , իմ
    կարծիքով , հիվանդն ինքը պետք է որոշի ուզում է շարունակել պայքարել կյանքի համար , թե ոչ:
    Մարդիկ այդ ուղին ընտրում են այն դեպքում, երբ արդեն պայքարելու շանս ու ուժ ընդհանրապես չկա, բոլոր հույսերը կորած են, ապրելն անտանելի է… ԱՆՏԱՆԵԼԻ:

  13. #57
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Երբեմն կարելի է…
    Իսկ ո՞րն ա կարելին:

  14. #58
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ ո՞րն ա կարելին:
    Բարդ է ասել:

    Կան հիվանդություններ, օրինակ՝ չարորակ նորագոյացությունները, որոնց ուշ ստադիաներում արդեն կյանքի որակն այնքան է անկում ապրում, որ այդ ամենից վերջնականապես ազատվելու մեծագույն ու ռացիոնալ ցանկություն է առաջանում:
    Խոսքս վերաբերվում է հիմնականում ցավային սինդրոմին, երբ արդեն նույնիսկ նարկոտիկ անալգետիկները չեն էֆեկտիվ:

    Միանշանակ դեմ եմ տարբեր պատճառներով անդամալույծ, հաշմանդամ, սահմանափակ շարժունակություն ունեցող, կամ ընդհանրապես շարժունակություն չունեցող մարդկանց նկատմամբ էֆթանազիայի կիրառմանը անգամ եթե նրանց ցանկությունը շատ մեծ է: Նրանց ցանկությունը խիստ սուբյեկտիվ է, համոզված եմ՝ ոչ հաստատուն, որոշակի հոգեբանական լուրջ պատճառների վրա հիմնված, որոնց վերացնելու կամ հնարավորինս մեղմելու դեպքում՝ այդ մարդիկ կարող են դեռ երկար ապրել…

  15. #59
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Կան հիվանդություններ, օրինակ՝ չարորակ նորագոյացությունները, որոնց ուշ ստադիաներում արդեն կյանքի որակն այնքան է անկում ապրում, որ այդ ամենից վերջնականապես ազատվելու մեծագույն ու ռացիոնալ ցանկություն է առաջանում:
    Խոսքս վերաբերվում է հիմնականում ցավային սինդրոմին, երբ արդեն նույնիսկ նարկոտիկ անալգետիկները չեն էֆեկտիվ:

    Միանշանակ դեմ եմ տարբեր պատճառներով անդամալույծ, հաշմանդամ, սահմանափակ շարժունակություն ունեցող, կամ ընդհանրապես շարժունակություն չունեցող մարդկանց նկատմամբ էֆթանազիայի կիրառմանը անգամ եթե նրանց ցանկությունը շատ մեծ է: Նրանց ցանկությունը խիստ սուբյեկտիվ է, համոզված եմ՝ ոչ հաստատուն, որոշակի հոգեբանական լուրջ պատճառների վրա հիմնված, որոնց վերացնելու կամ հնարավորինս մեղմելու դեպքում՝ այդ մարդիկ կարող են դեռ երկար ապրել…
    Հետաքրքիր կարծիք էր, որովհետև սովորաբար բժիշկները ճիշտ հակառակ կարծիքի են լինում, այսինքն՝ կողմ են լինում անդամալույծների էֆթանազիային ու դեմ, երբ կա ուժեղ արտահայտված ցավային սինդրոմ:

    Ի դեպ, չգիտեմ ինչքանով ա ճիշտ, բայց պալյատիվ բժշկության մի անգլիացի մասնագետ մի անգամ ասեց, որ եթե ցավազրկումը ճիշտ սխեմաներով ա օգտագործվում, ապա 90% դեպքերում հնարավոր ա դառնում մինչև կյանքի վերջ ապահովել լիարժեք ցավազրկում:

  16. #60
    Պատվավոր անդամ Մարկիզ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.05.2008
    Գրառումներ
    2,675
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Սպանություն... - էֆթանազիա...

    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հետաքրքիր կարծիք էր, որովհետև սովորաբար բժիշկները ճիշտ հակառակ կարծիքի են լինում, այսինքն՝ կողմ են լինում անդամալույծների էֆթանազիային ու դեմ, երբ կա ուժեղ արտահայտված ցավային սինդրոմ:
    Ես նաև հոգեբան եմ: Եթե ճիշտ է անդամալույծի նկատմամբ էֆթանազիայի կիրառումը, ապա այդ ինչու՞ բոլոր անդամալույծները չեն ցանակնում մեռնել: Տեսնու՞մ ես: Լավ, օրինակ բերեմ. կան երկու անդամալույծներ, որոնք գտնվում են նույն վիճակում, օրինակ՝ անկողնային վիճակում, սնվում ու բոլոր կարիքները հոգում են կողմնակի օգնությամբ: Քի՞չ կան այդպիսիք: Շատ են, չէ՞, աշխարհում: Այդ ինչու՞ մեկն ուզում է մեռնել, մյուսը՝ ոչ: Որովհետև այն մեռնել չցանկացողի մոտ համեմատաբար ամեն ինչ լավ է:, քան այն մեկի, ով ուզում է մեռնել: Իհարկե, իզուր չեմ ասում «համեմատաբար»: Բնական է ու բոլորս էլ հասկանում ենք, որ այդ վիճակում գտնվելը շատ ծանր է: Բայց ընդունիր, որ այնքան էլ ծանր չէ, որպեսզի ապրելու ցանկությունը կորչի: Ցանկությունը մնում է, թեկուզ հանուն իրեն սիրող մարդկանց՝ հարազատների:

    Ի դեպ, չգիտեմ ինչքանով ա ճիշտ, բայց պալյատիվ բժշկության մի անգլիացի մասնագետ մի անգամ ասեց, որ եթե ցավազրկումը ճիշտ սխեմաներով ա օգտագործվում, ապա 90% դեպքերում հնարավոր ա դառնում մինչև կյանքի վերջ ապահովել լիարժեք ցավազրկում:
    Ես էլ չգիտեմ՝ ինչքանով է ճիշտ: Բայց տարիներ շարունակ անալգետիկներ օգտագործելու ընթացքում տոլերանտությունը աստիճանաբար բարձրանում է: Տվյալ հիվանդի մոտ կախվածություն է առաջանում թմրամիջոցներից: Դոզայի թեկուզ աստիճանական, բայց պարտադիր բարձրացումը գիտես՝ ինչքան է վտանգավոր: Հնարավոր է գերդոզավորում:

    Բացի այդ մեկ շատ կարևոր հանգամանք ևս: Չարորակ նորագոյացությունն անընդհատ թեկուզ դանդաղ, բայց չափերով մեծանում է՝ աստիճանաբար խախտելով, դեֆորմացնելով նաև շրջակա հյուսվածքների կառուցվածքը, ներաճում է այլ՝ դեռևս չախտահարված օրգաններ, որն էլ իր հերթին և հիվանդի ընդհանուր վիճակն է ծանրացնում և առաջ է բերում ցավի ուժգնացում: Էլ չեն ասում կոնկրետ հիվանդ օրգանի մասին: Ամիսներ, տարիներ անընդհատ այսպես ապրել, շաբաթական մեկ անգամ վիրահատվել, հետո քիմիոթերապիա ստանալ, նորից վիրահատվել, շատ բարդ է, գրեթե անտանելի, անգամ եթե տանն ամեն ինչ կարգին է, հիվանդին բոլորը սիրում են, նրա նկատմամբ հոգատար են և այլն:
    Նրա մոտ օբյեկտիվորեն ցանկություն է առաջանում ազատվել իր մոտ առկա այդ վիճակից: Իսկ ազատվել կարող է միայն մեռնելու միջոցով: Այդ ամենը նրանք շատ լավ հասկանում են:
    Մետաստազներ և այլն...

    Իսկ ամենակարևորն այն է, որ հիվանդը շատ լավ գիտակցում է, որ մեկ է- շուտով մեռնելու է:

Էջ 4 6-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •