Անտարբերություն…

[Ծով]

Այս թեման բացելու միտքը ծագեց այսօր դասի գնալուց հետո։
Թեման քաղաքականացնելու միտք չունեմ, բայց երևույթը որպես այդպիսին ավելի սարսափելի էր, քան վերջին իրադարձություններից հետո կոկորդս խեղդող վիշտը…
Ես պատմեմ իմ պատմությունը, իսկ դուք թեմայի հետ կապված գրե՛ք կամ պատմե՛ք ինչ ուզում եք…
Ինքս վերջին տարիներին սարսափելի անտարբեր մարդ եմ դարձել։ Այն իմաստով, որ արդեն կարողանում եմ տարբերել իմ ուշադրությանը արժանի յուրաքանչյուր մարդու, առարկայի, երևույթի և այլն։
Եթե մի չնչին խազից սրտիս վրա կարող էի առաջ ժամերով բարձս թրջել, հիմա գիտեմ նույնիսկ ինչի համար են արցունքներս ու է՜հ դե մի տեսակ անտարբեր եմ դարձել…
Բայց սա այլ է…
Երկրի, արժեքային համակարգերի հանդեպ անտարբեր լինելը մեղմ ասած հանցանք է ըստ իս…
Պատմության էջերը առանց թերթելու պատռելը…և այլն…
Ինձ առավել, քան երբևէ զարմացրեց այսօր կուրսեցիներիս զարմանքը, թե ինչու դեմքիս գույն չկա… հարցնում են՝ հո զոհ չունեք, ասում եմ՝ ունենք լիքը…
Սկսում են ցավակցել, հետո իմանում են, որ անձամբ ինձ ծանոթ մարդիկ չեն, քմծիծաղ են տալիս ու խորհուրդ տալիս թեթև տանել…
Չէ…դե լավ…էս ամենը «ՀԵՉ»…
իՆՉ-ՈՐ ԽԱՂ ՈՒ ՊԱՐ ԷՐ…Իսկ ես ուղղակի զարմանում էի…
Չեմ ասում սգային…բայց ամենասարսափելին. ՀԻՄՆԱԿԱՆՈՒՄ ԱՆՏԱՐԲԵՐ ԷԻՆ…

[Ra$Ta]

Այս թեման բացելու միտքը ծագեց այսօր դասի գնալուց հետո։
Թեման քաղաքականացնելու միտք չունեմ, բայց երևույթը որպես այդպիսին ավելի սարսափելի էր, քան վերջին իրադարձություններից հետո կոկորդս խեղդող վիշտը…
Ես պատմեմ իմ պատմությունը, իսկ դուք թեմայի հետ կապված գրե՛ք կամ պատմե՛ք ինչ ուզում եք…
Ինքս վերջին տարիներին սարսափելի անտարբեր մարդ եմ դարձել։ Այն իմաստով, որ արդեն կարողանում եմ տարբերել իմ ուշադրությանը արժանի յուրաքանչյուր մարդու, առարկայի, երևույթի և այլն։
Եթե մի չնչին խազից սրտիս վրա կարող էի առաջ ժամերով բարձս թրջել, հիմա գիտեմ նույնիսկ ինչի համար են արցունքներս ու է՜հ դե մի տեսակ անտարբեր եմ դարձել…
Բայց սա այլ է…
Երկրի, արժեքային համակարգերի հանդեպ անտարբեր լինելը մեղմ ասած հանցանք է ըստ իս…
Պատմության էջերը առանց թերթելու պատռելը…և այլն…
Ինձ առավել, քան երբևէ զարմացրեց այսօր կուրսեցիներիս զարմանքը, թե ինչու դեմքիս գույն չկա… հարցնում են՝ հո զոհ չունեք, ասում եմ՝ ունենք լիքը…
Սկսում են ցավակցել, հետո իմանում են, որ անձամբ ինձ ծանոթ մարդիկ չեն, քմծիծաղ են տալիս ու խորհուրդ տալիս թեթև տանել…
Չէ…դե լավ…էս ամենը «ՀԵՉ»…
իՆՉ-ՈՐ ԽԱՂ ՈՒ ՊԱՐ ԷՐ…Իսկ ես ուղղակի զարմանում էի…
Չեմ ասում սգային…բայց ամենասարսափելին. ՀԻՄՆԱԿԱՆՈՒՄ ԱՆՏԱՐԲԵՐ ԷԻՆ…

Ծով չես պատկերացնում ոնց եմ քեզ հասկանում , էտ ուրախությունը որ էսօր տիրում էր դասին էն կարգի էր նեռվայնացել որ խումբս բաժանվել էր թ մասի իրանք ու ես , սկզբից ուրաժ ուրախ հարցնում են ինչ նորություն դե մի քիչ պատմեցի , սենց կեղծ լոււրջ դեմքերով լսեցին : Հետո մի ջ րոպե հետո իրանց տուպոյ թեմաներով տենամ բացելա իրանց ոնց որ բան չի եղել խնդում ուրախանում : Էն կարգի էի նեռվայնացել որ վերջում մեզ սկսեցին սխալ հանել սենց ամեն ինչից անտեղյակ ու տենց դուխով դեմքին ժպիտ ու խոսալ ** զոհվածների մասին ու նրանց սժալ հանել դե տեղ ես չդիմացա արդեն վերածվեց վեճի դասին դասխոսի հետ ոբժմ թողի հելա : Եկել ասում են խի ես տենց վատ զգում դրա պատճառով ասում են մեկա ծանոթ զոհված չկա : Էդոենց մոտելա նույն ուրախությունը , այսինքն ոչ թե ինչ որ առանձնապես ուրախ էին այլ սովորականի նման ոչ մի բան ոնց որ չէր եղել , իսկ դա ցավալիա :

[ChildOfTheSky]

էսօր էլ մեր կուրսեցիք ուզում էին պատրաստվեին մարտի 8-ի քեֆի համար

[Սելավի]

Մի մտահոգվեք, անտարբեր մարդիք ամենուր կան ( եթե կուզեք դրանք ավելի վտանգաոր են քան ...) որովհետև անտարբերության շնորհիվա տեղի ունենում սպանություններ, կեղծիքներ, թալան, գողություններ ու շատ այլ բաներ: Դուք մի ամաչեք և մի քաշվեք, հակառակը ցնցվի՝ ինքտ քեզ քեզ արի, վառվի որ կողքիններտ դեռ թաց են ու թող որ քո տաքությունից իրանքել չորանան ու հետդ վառվեն:
Չեմ կարող ասել սա ում խոսքերնա ու որ ժամանակներումա գրվել, սակայն ճշմարտությունա պարունակում-- « Ինչ կուզես արա ժպտա, զայրացիր, սիրիր ու ստիր նախատի իսկույն մենակ անտարբեր մի եղիր կյանքում»

[Ռուֆուս]

Ծով ջան, իմ մոտ էլ նույն վիճակն էր:

Նախ կռիվ արեցի կոլեգաներիս հետ, ովքեր անընդհատ Հայլուր էին մեջ բերում, լավա մեկը կողքս կանգնեց ու ինձ պաշտպանեց, թե չէ արդեն զգում էի որ էլ ինձ չէի տիրապետելու:

Ու դրանից հետո ականջակալները մտցրի ականջներս, դեպրեսիվ սուիցիդալ երաժշտությունս բարձրացի մինչև վերջ ու ռոբոտի պես սկսեցի աշխատել....

[Apsara]

Մի մեղադրեք այդ մարդկանց, անտարբերությունը այն միայն պաշտպանիչ բանն է, որ նրանք ունեն, դա մի պատնեշ է դտեղծում մարդու ԵՍ-ի և մնացած մարդկանց՝ ՈՒՐԻՇՆԵՐԻ միջև, թույլ մարդիք են անտարբեր, այն էլ միայն արտաքնապես…

Իսկ ես ոչ մի տեղ չհանդիպեցի անտարբերություն, այլ հանդիպեցի ապշած դեմքեր, ու ինքս չեմ կարողանում անտարբեր լինել, …եթե միայն կարողանայի…

Մի մեղադրեք, այլ ծղճացեք անտարբեր մարդկանց, դա ամենահեշտ պաշտպանման միջոցն է

[Ra$Ta]

Մի մեղադրեք, այլ ծղճացեք անտարբեր մարդկանց, դա ամենահեշտ պաշտպանման միջոցն է

Հեշտա ասելը , բայց եթե այդ անտարբերները իրանք են տռնում մեր դեմքին ոնց բան չանենք :

[Apsara]

Հեշտա ասելը , բայց եթե այդ անտարբերները իրանք են տռնում մեր դեմքին ոնց բան չանենք :

Եր, խելացի տղա ես ինքդ մտածի, իրանք թռնում են քո դեմքին, դու նեռվայնանում ես սկսում ես իրանց հետ հյամոզել, որ չի կարելի անտարբեր լինել, բայց իրանք շարունակում են տուպոյ հայացքներով նայել վրադ, իսկ դու կատաղությունից մի 10000 ներվային բջիջ ես կորցնում անվերադարձ:

Ասում են հիմարների հետ անիմաստ է վիճել, նրանք քեզ իջեցնում են իրենց մակարդակին և փորձով հաղթում....
Ասա ասելիքդ ու խղճալով հեռացի, բայց ասա անտարբեր մի եղիր

[Anul]

իսկ մեր կուրսեցիները, ճիշտ է, ինչ-որ վիշտ չէին տանում, բայց ամեն դեպքում շատ բորբոքված ամբողջ օրը անդ թեմաներից էին խոսում, բայց երևի այդ 140 հոգու մեջ միայն մի քանի հոգու աչքերում էր իրական ցավ զգացվում:
Ես երեկ առավոտյան , բառիս բուն իմաստով, արյան գետ եմ տեսել.......... հայրս ձեռքերի վրա տուն է բերել......անմարդկային է....ինչի սենց եղավ, ինչիիիի....

[Sunny Stream]

... նույն պատկերը...
ես ու ընկերուհիս էս երկու օրը անընդհատ հեռախոսային կապի մեջ էինք ու տարբեր ճիշտ աղբյուրներից ինֆորմացիա էինք ճարում միմյանց փոխանցում... էսօր գնացի լսարան... ...
սկզբում ինքն ու տղաներից մեկը վիճեցին... դե ինքը շուտ է բորբոքվում... ես հասկացա, որ ուղղակի բոլորը անտեղյակ էին... չէի պատկերացնում, որ կարելի է այդ աստիճան անտեղյակ լինել... փաստորեն ազգիս մեծ մասը զզվելի վիճակում է ... ես հանգիստ բացատրեցի, ականտեսների ու այլ վկայություններ ներկայացրեցի, զգացի, որ ինչ-որ բան հասկացան` հա, բա էդ չգիտեի, հա էդ ուրիշ... գոնե հասկացան, որ իրենք սարսափելի խաբված են... բայց ահավորն էն է, որ մեծ մասը դրա վրա թքած ունեն... ասում եմ` նորմալ ե՞ք համարում, որ ինտերնետի հնարավորություն ունեք ու չեք հետաքրքրվում, ասում է` հա դե ինչ կա...(կարևորը ի-նետով "աղջիկ կպցնելու" ձևը գիտեն, մնացածը հեչ)... բա հումորնե~րը... Աստված իմ, չեք պատկերացնի` հումորներ էին անում էս դեպքերի վրա... անում ու ասում` հա, երևում ա էս Սեդայի սրտով չի ու շարունակում...

...ում հանդիպում էի, փոխանակած մի քանի բառիս կեսը Հայլուրին չհավատալու բացատրություն էր, չգիտեմ որքանով հասկացան...

...հարցնում են ոնց ես, ասում եմ` վատ, խի՞, ասում եմ պարզ չի՞, չէ, մի հատ բացատրեք էլի խի եք վատ, հա լավ, հլը ասեք ինչ ա եղել որ...
... ծիծաղ-ծիծաղ, ուրախություն, թիթիզություն էդ ամենը սարսափելի զզվելի էր էսօր...

...եթե էդ անտարբերությունը չլիներ ու պայքարողների կողքին հայտնվեին բոլոր նրանք, ովքեր կարող էին, էսօր հաղթած կլինեինք հաստատ...

... սարսափելի է անտարբերությունը, մաշող է... հատկապես երբ անտարբերությունը էսքան բութ է!

... առհասարակ միշտ էլ վախեցել եմ անտարբերությունից ու սարսափելի նեղվել...

[Գալաթեա]

Ինչ լավ է, որ վաղուց արդեն ավարտել եմ ու կարող եմ խուսափել ինստիտուտի պես մասսայական կուտակումով տեղեր հաճախելուց: Որովհետև այն անտարբերությունն, ինչ դուք տեսել եք սարսափելի է, բայց բնական մեր ժամանակների ու մեր երիտասարդության համար:

Երո ջան, մի նյարդայնացի, եթե գոնե մեկը պատրաստ է լսել` պարզապես տեղեկացրու, հանգիստ ու սառը ձևով: Մնացածն անիմաստ է: Աստված իրենց դատավոր: Իրենց ու իրենց անտարբերությանը:

[Fedayi]

Ես էլ ազգի համար եմ ցավում: Մի ընկեր ունեմ ռուսաստանում, պատկերացրեք` ինչ է ինձ ասում? Ասում ա."Էդքան փոքր երկիր եք, էլի կիսելու բան ունեք?".....Ամոթից գետինը մտա: Նույնիսկ մեր ընտանիքներում 4-5 տարբեր կարծիքներ են, ընդ որում` ծայրահեղ տարբեր ու ոչ կառուցողական: Մի կուրսեցիս էլ, որը մասնակցել ա էդ օրը, ասում ա."20 օրից տեսեք ինչ ենք անելու": Հարազատս չլիներ` հիմա.....: Հարցնում եմ` հստակ ասա` ինչ եք ուզում, չի կարողանում պատասխանել: Ինքն էլ մեղավոր չի, մյուսներն էլ, ուղղակի մարդիկ մինչև կոկորդը կուշտ են:
Ուղղակի տենց չեն պայքարում, պետք է պայքարել ամեն տեղ` բուհում, հիվանդանոցում, բանակում, բոլոր հասարակական ինստիտուտներում....բոլորս սուսուփուս նստում ենք նայում էս անարդարություններին, մի հատ ձեռքներին էլ չենք խփում, հետո էլ ասում ենք ստրուկի պես ենք ապրում: Ամեն ինչ այստեղերից է սկսում, հեղափոխությունը` նույնպես: Մի հասարակ օրինակ բերեմ: Սերժի միտինգի օրը լուր եկավ, թե ավտոբուս են բերել, հեսա դասից հանում են ու տանում: Մեր էրեխեքին տենայիք: Դե թող մեկը գար ու ասեր /թեկուզ դեկանը/....շան օրը կգցեինք: Դա է ժողովրդավարությունը, երբ մարդը գիտի իր իրավունքները և պաշտպանում է դրանք:

Ես էլ եմ ցավակցում:

[Լ.յ.ո.վ.]

... նույն պատկերը...
ես ու ընկերուհիս էս երկու օրը անընդհատ հեռախոսային կապի մեջ էինք ու տարբեր ճիշտ աղբյուրներից ինֆորմացիա էինք ճարում միմյանց փոխանցում... էսօր գնացի լսարան... ...
սկզբում ինքն ու տղաներից մեկը վիճեցին... դե ինքը շուտ է բորբոքվում... ես հասկացա, որ ուղղակի բոլորը անտեղյակ էին... չէի պատկերացնում, որ կարելի է այդ աստիճան անտեղյակ լինել... փաստորեն ազգիս մեծ մասը զզվելի վիճակում է ... ես հանգիստ բացատրեցի, ականտեսների ու այլ վկայություններ ներկայացրեցի, զգացի, որ ինչ-որ բան հասկացան` հա, բա էդ չգիտեի, հա էդ ուրիշ... գոնե հասկացան, որ իրենք սարսափելի խաբված են... բայց ահավորն էն է, որ մեծ մասը դրա վրա թքած ունեն... ասում եմ` նորմալ ե՞ք համարում, որ ինտերնետի հնարավորություն ունեք ու չեք հետաքրքրվում, ասում է` հա դե ինչ կա...(կարևորը ի-նետով "աղջիկ կպցնելու" ձևը գիտեն, մնացածը հեչ)... բա հումորնե~րը... Աստված իմ, չեք պատկերացնի` հումորներ էին անում էս դեպքերի վրա... անում ու ասում` հա, երևում ա էս Սեդայի սրտով չի ու շարունակում...

...ում հանդիպում էի, փոխանակած մի քանի բառիս կեսը Հայլուրին չհավատալու բացատրություն էր, չգիտեմ որքանով հասկացան...

...հարցնում են ոնց ես, ասում եմ` վատ, խի՞, ասում եմ պարզ չի՞, չէ, մի հատ բացատրեք էլի խի եք վատ, հա լավ, հլը ասեք ինչ ա եղել որ...
... ծիծաղ-ծիծաղ, ուրախություն, թիթիզություն էդ ամենը սարսափելի զզվելի էր էսօր...

...եթե էդ անտարբերությունը չլիներ ու պայքարողների կողքին հայտնվեին բոլոր նրանք, ովքեր կարող էին, էսօր հաղթած կլինեինք հաստատ...

... սարսափելի է անտարբերությունը, մաշող է... հատկապես երբ անտարբերությունը էսքան բութ է!

... առհասարակ միշտ էլ վախեցել եմ անտարբերությունից ու սարսափելի նեղվել...

Նմանատիպ բան էլ իմ մոտ էր այսօր:
Զարմանում եմ մարդկանց վրա, չեմ կարողանում հասկանալ ինչից է գալիս այս ամենը:
Երևի մարդկանց հոգեբանությունը, մտածելակերպը, մենտալիտետը փչացած է???
Չեմ ուզում հավատալ այս բանին, բայց պարզ օրինակ բերեմ հասկանաք. Երևանում եթե ոչ պաշտոնական հարցում անցակցնեք, ապա վստահ եմ, որ այն հարցին`"Ճիշտ եք համարում որ պաշտոնյան պիտի թալանի,և ինչպես կվարվեիք դուք եթե պաշտոն ունենաիք?" մեծամասնությունը,բացարձակ մեծամասնությունը կպատասխանի նմանատիպ մի բան` "դե էտքան էլ ճիշտ չեմ համարում, բայց դե որ պաշտոն ունենաի մի 2 հատ դաչա բան կսարքեի էլի, բա պաշտոնա, մի անգամա տրվում":
Հեչ զարմանալի չի,որ նման մարդիկ կարող են հանգիստ ծիծաղալ տանսյակ զոհերի վրա...

[Ծով]

Անկեղծորեն զարմացած եմ դասխաոսներիցս մեկի պահվածքից…
Այսքան ժամանակ անց սկսեցի հարգանք տածել այդ մարդու նկատմամբ։ Խոսում էր Կոստանդին կաթողիկոսից, հետո անցավ մեր այսօրվա կաթողիկոսին, դրեց կշեռքի նժարների վրա, արդեն պարզ է՝ ինչ ստացվեց…
Ու սկսեց հոգեբանական զրույց վարել մեզ հետ, ուղղակի բացատրել կատարվածը ռեալիստի աչքերով։
Ինձ շատ հարցեր տվեցին էրեխեքը, ոմանք անհանգստացած էին անկեղծորեն, ոմանք հետաքրքրվում էին ուղղակի, ոմանք էլ մինչ կուզենային հակադրվել…դասախոսիս ասածներից հետո /որն ի դեպ մեր բաժնի ակնառու դեմքերից է/ ուղղակի խոսել չկարողացան…
Չգիտեմ…ուղղակի շատերը չհասկացան, որ անկախ կողմնորոշումից, անկախ մասնակցությունից, կար կորուստ, որ բոլորինս էր, իսկ նրանք նույնիսկ չէին էլ գիտակցում, որ իրենց անտարբեր խաղաղությունը ամենադաժան պատերազմից էլ վտանգավոր էր…
Ինչ վերաբերում է տոկոսային մասին…ապա ասեմ, որ ըստ իս այսօր անտարբերիկնեն ավելի քիչ են…համեմատաբար քիչ կամ…
որովհետև ինքս փուլ առ փուլ տեսա, թե ինչպես է մարդկային հոգեբանությունը փոխվում։ Ասես ռոբոտացումից անցում է կատարվում ինչ-որ նոր մի աշխարհ, ուր իսկապես զգայարանները գործում են…
Հենց թեկուզ ակումբում այդ զարգացումը ակնհայտ է…

[Sunny Stream]

...դասախոսի հետ իմաստալից զրույցը վաղն է սպասվում, հույս ունեմ գոնե ինքը կհասկացնի երեխեքին... թեև արդեն չգիտեմ, թե ինքը որքանով է տեղյակ դեպքերից ու ոնց է տրամադրված...

իսկ անտարբերության տոկոսը... դե Ծով ջան, մարդասպանությունը ամեն դեպքում էնպիսի բառ է, որը լսելով ականջները սրվում են...

Հ.Գ. ու չմտածես, թե չհասկացա, որ ինձ էիր ակնարկում... ...