Մարտին Իդենը շատ լավն է... կարդալուց հետո երկար ժամանակ աչքիս առաջ էր, ամեն առիթով հիշում էի... բայց Լոնդոնը լավ չի արել, որ խեղդել է խեղճին... Էդքան պայքարողը մարդը, իմ կարծիքով, չէր խեղդվի... Թող գնար, իրեն մի խաղաղ անկյուն գտներ, կամ հակառակը` ամբողջ օրը կլանող աշխատանք ու ապրեր իր համար... Շատ դժգոհ էի փակել գիրքը... Գոնե մի նորմալ բանի համար կյանքը տար, ախր շատ մեծ նպատակներով կերպար է...
Հ.Գ. Հա, մեկին էլ հիշեցի` Դոկտոր Սթոքման ("Դոկտոր Սթոքման կամ Ժողովրդի թշնամին")
Մեջբերել
Էջանիշներ