Մեր ամենասիրած գրական կերպարը /Տղա, աղջիկ/

[Jirayr24]

Նաև այն, այն հատկանիշները, որոնք համակրում ենք, ինչ-որ տեղ փորձում ընդօրինակել /եթե համասեռ է քեզ/, կամ համեմատել, նմանեցնել, ինչ որ տեղ կառուցել մեր իդեալին /եթե համասեռ է քեզ/:

Իմ ամենասիրած գրական կերպարը /տղա/, փոքրուց եղել է ու երևի կմնա Էդմոն Դանտեսը` "Կոմս Մոնտե Քրիստո" գրքից: Համակրում եմ նրա ամբողջ էությունը` արագ մտածելու, զգացմունքը հաստատուն պահելու, ճիշտ քայլելու ընդունակությունը:
Կարծում եմ "Նա" Դյումայի ամենակատարյալ ստեղծած կերպարն է:

[Մելիք]

Ալյոշա Կարամազով- "Կարամազով եղբայրներ"- ից: Ինձ համար ամենակատարյալ մարդկային կերպարն է:
Մի քանի տարի առաջմարդիկ ասում էին, որ նմանություն ունեմ նրա հետ, բայց հիմա երևի դրա հակապատկերն եմ

[Esmeralda]

Ռավիկը "Հաղթական կամար"-ից...
Այ իսկական իդեալը...

[Բարեկամ]

Ալյոշա Կարամազով- "Կարամազով եղբայրներ"- ից: Ինձ համար ամենակատարյալ մարդկային կերպարն է

Մելիք ջան, Ալյոշա Կարամազովը մարդկային կերպար չի, այն կատարելապես գեղեցիկի կերպարն ա /Դոստոյեվսկու Ապուշի նման/, որն անհատականություն չունի , ու պետք էլ չի. Ալյոշա Կարամազովը Խիղճն ա, որը ողջ վեպի ընթացքում թափառում ա ստեղից ընդեղ, սրա մոտից նրա մոտ. նա չի դատապարտում, այլ պատրաստ ա լսելու բոլորի զրույցները, այսինքն թույլ ա տալիս որ կայանա մարդու մենախոսությունը, հազվադեպ հնարավորություն: Դրա համար նրան գրկաբաց են ընդունում և արատավոր հայրը, և անհավատ Իվանը, և հակասական Միտյան, և հարբեցող թշվառը, և դպրոցական դեռահասները, ու մնացած բոլորըը…

[John]

Փոքր ժամանակ Թոմ Սոյերին էի շատ հավանում, իսկ հիմա դժվարանում եմ պատասխանել միանշանակ…

[Աբելյան]

Գիքոր ու Բազազ Արտեմ:

[StrangeLittleGirl]

Երկու կերպար էլ հիշեցի, որ շատ եմ սիրում միայն այն պատճառով, որովհետև նման եմ նրանց: Մեկը Ֆրանսուազ Սագանի «Բարև թախիծի» հերոսուհի Սեսիլն է, մյուսն էլ Թրումեն Կապոտեի «Նախաճաշ Թիֆընիի մոտի» հերոսուհին, որի անունը չեմ հիշում:

[Amaru]

Զևսը լավ հիշեց...100 տարվա մենությունից Ուրսուլա Բուենդիան,քանի որ միակ խելքը գլխին մարդն ա

Օտոմին...Մեկ էլ Պապանցինը

[StrangeLittleGirl]

Բայց Մելկիադեսի կերպարն է ամենահզորը

[Amaru]

Մելկիադեսը...Ճիշտ եք Խորհրդավոր մարդ էր

[Firegirl777]

Մարտին Իդեն

[Երվանդ]

Մելկիադեսը...Ճիշտ եք Խորհրդավոր մարդ էր

Տղերքից մեկը ասում էր, որ Գարսիա Մարկեսը Մելիկադեսի կերպարի հիմքա է ընդհունել Խաչատուր Աբովյանին, հենց Գարսիա Մարկեսնա տենց ասել, բայց չգիտեմ ինչքանովա ճիշտ

[Philosopher]

Իվան Կարամազով...

[Մասսագետ]

Իմ ամենասիրած գրական կերպարը /տղա/, փոքրուց եղել է ու երևի կմնա Էդմոն Դանտեսը` "Կոմս Մոնտե Քրիստո" գրքից: Համակրում եմ նրա ամբողջ էությունը` արագ մտածելու, զգացմունքը հաստատուն պահելու, ճիշտ քայլելու ընդունակությունը:
Կարծում եմ "Նա" Դյումայի ամենակատարյալ ստեղծած կերպարն է:

Ես էդ գրքից ավելի սիրում եմ աբբա Ֆարիայի կերպարը, դե առանց դրա չէր ստեղծվի կոմս Մոնտե Քրիստո:
Իսկ թե որ կերպարն ա իմ ամենասիրած կերպարը դեռ դժվարանում եմ ասել, մի քիչ մտածեմ կասեմ:

[kiki]

ես չեմ կարող ասել որն է իմ ամենասիրած կերպարը, երևի չկա էլ մեկը, շատ են որոնց ես համակրում եմ, բայց կարող եմ ասել մեկին, որ մեծ ազդեցություն է ունեցել վրաս երբ առաջին անգամ կարդացի : դա Դոստոևսկու "Պոդրոստոկ" ստեղծագործության հերոսն է՝ մի երիտասարդ, որը կարծես "երիտասարդի" ընդհանուր կերպար լինի: կարդում էի ու շատ ընդհանրություններ գտնում նրա ու իմ մեջ, այն ժամանակ դեռ 18 - 20 տարեկան էի, չեմ հիշում հաստատ: Շատ բաներ ինձ հիացնում էին նրա մեջ, շատ բաներ ինձ շատ միամիտ էին թվում, բայց ամենակարևորը ՝ ես հասկացա, որ երիտասարդը մնում է երիտասարդ ՝ ցանկացած ժամանակաշրջանում , ու միգուցե մեզ թվում է որ նրանք տարբեր պրոբլեմներ ունեն, բայց իրականում ցանկացած ժամանակ երիտասարդները ունեն նույն պրոբլեմները, նույն մտածելակերպը ինչ որ տեղ ու նույն ցանկությունները ...