Թոմ Սոյեր
Թոմ Սոյեր
"Կայծեր"-ի Ասլանին հիշում եք? Այ ես իրան սիրահարվել էի
Alphaone (07.04.2013)
Ճիշտա ես չէի սիրահարվել բայց իմ ամենա սիրելի գրական կերպարը եղել ա «խենթը» վեպի Վարդանին
Վարդերի թագուհի
Ես չգիտեմ՝ Ձերը որն է, բայց իմը Մարկեսի Նահապետն է
Ֆիելաս Ֆոգը Ժյուլ Վեռնի Ութսուն օրում աշխարհի շուրջը գրքից:
Ֆլորենտինո Արիսա, անճոռնի էր, բայց ոտքից գլուխ սեր էր
Ռեմարկ))) Միայն Ռեմարկ.. Երկար ժամանակ է "Im westen nichts Neues"-ի ազդեցության տակ եմ... հետևաբար Պաուլ և միայն Պաուլ ~
Ռ.Լ. Ստիվենսոնի ,,Սև նետ,, գրքի Ռիչարդ Շելտոնը,նույն ինքը Դիկ:Զարմանալի է,թե ինչերի էր պատրաստ նա սիրած աղջկան փրկելու համար
Հագնում է կուսակրոն քահանայի շորեր,նավ է գողանում,իրեն ենթարկում մահապատժի վտանքի,մենակ թե կարողանար խափանել Ջոաննայի ամուսնությունը ու դա նրան հաջողվում է:
Ռոբերտ Ջորդան… մենակ ուժեղ բնավորությունն ամեն ինչ արժեր: Մեկ էլ իրա խորհրդածություններն էին շաատ դուրս գալիս, ու իրա սիրելն էի սիրում: Մի խոսքով՝ ուրիշ էր:
Ուրսուլա… իմաստուն կին էր
հա՜ ... ու բնականար, Աուրելիանո Բուենդիա
StrangeLittleGirl (10.07.2013), մարիօ (28.07.2013)
Բայց զանգերի մեջի էն կինն ա ամենահզոր կերպարը, էն որ նկարագրում ա, թե մահը ինչ հոտ ունի: Անունը չեմ հիշում:my Charlie-ի խոսքերից
Ռոբերտ Ջորդան… մենակ ուժեղ բնավորությունն ամեն ինչ արժեր: Մեկ էլ իրա խորհրդածություններն էին շաատ դուրս գալիս, ու իրա սիրելն էի սիրում: Մի խոսքով՝ ուրիշ էր:
Ուրսուլա… իմաստուն կին էր
հա՜ ... ու բնականար, Աուրելիանո Բուենդիա
Պիլարը
Դեե եթե տենց, ուրեմն մենության մեջ էլ Մելկիադեսն էր ամենահզոր կերպարը, բայց ամենասիրելին չէր
մարիօ (28.07.2013)
Ինձ Հեքլբերին ավելի շատ էր դուր գալիս, Թոմը գժոտ էրԹոմ Սոյեր
Ի դեպ, հենտայների կերպարները գրական կերպար ե՞ն
The cake is a lie.
Պատանեկության տարիներին տարված էի Ալեքսանդր Դյումայով: Նրա ամեն մի գործը մի քանի անգամ էդ տարիքում կարդացել եմ: Ամենաշատը սիրում էի «Կոմսուհի դը Մոնսորո» և «Քառասունհինգը» վեպերի Շիկոյի կերպարը: Բայց Դյուման այլևս իմ «հեղինակը չէ»: Վաղուց էր դա...
Հիմա գրական կերպարներից շատ եմ սիրում Մաթևոսյանի Աղունին, Դոստոևսկու Դմիտրիին («Կարամազով եղբայրներ»)` իր ոչ այնքան դրական կերպարով հանդերձ:
Իմ սիրած գրական կերպարների մեջ առանձնացնում եմ նաև Թոմաս Մանի «Բուդենբրոկներ» վեպի Տոնիին:
մարիօ (28.07.2013)
Դե Մելկիադեսն արդեն կլասիկ տիպ աՊիլարը
Դեե եթե տենց, ուրեմն մենության մեջ էլ Մելկիադեսն էր ամենահզոր կերպարը, բայց ամենասիրելին չէր
իիի, Շիկոն սենց թե նենց գժոտ դեմք աՊատանեկության տարիներին տարված էի Ալեքսանդր Դյումայով: Նրա ամեն մի գործը մի քանի անգամ էդ տարիքում կարդացել եմ: Ամենաշատը սիրում էի «Կոմսուհի դը Մոնսորո» և «Քառասունհինգը» վեպերի Շիկոյի կերպարը: Բայց Դյուման այլևս իմ «հեղինակը չէ»: Վաղուց էր դա...
Հիմա գրական կերպարներից շատ եմ սիրում Մաթևոսյանի Աղունին, Դոստոևսկու Դմիտրիին («Կարամազով եղբայրներ»)` իր ոչ այնքան դրական կերպարով հանդերձ:
Իմ սիրած գրական կերպարների մեջ առանձնացնում եմ նաև Թոմաս Մանի «Բուդենբրոկներ» վեպի Տոնիին:
Շիկոյի կերպարը շատ ստացված կերպար է: Ես առաջինը Շիկոյի կերպարին եմ սիրահարվել, հետո նոր Դյումային եմ սիրել:Դե Մելկիադեսն արդեն կլասիկ տիպ ա
իիի, Շիկոն սենց թե նենց գժոտ դեմք ա
Բայց դե դա պատանեկության տարիներին էր: Հիմա իմ հերոսները ուրիշ են:
Վերջին խմբագրող՝ Այբ: 11.07.2013, 13:26:
Ruby Rue (11.07.2013), StrangeLittleGirl (11.07.2013), ԱնԱիդա (13.07.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ