Սարգսյանը նախապատրաստում է նահանջը
Թեև Սերժ Սարգսյանը շարունակում է հանդուրժողական տոնով խոսել Հայ ազգային կոնգրեսի հետ, խորացնելով նաև հանրության մի մասի մոտ առկա այն մտայնությունը, որ Կոնգրեսն ու իշխանությունը պայմանավորվում են դաշտը կիսելու հարցում, այդուհանդերձ ակնհայտ է նաև, որ իրականում նրա համար այդ հեռանկարը այդքան էլ ցանկալի չէ: Լրագրողների համար երեկ տեղի ունեցած ճեպազրույցում Սերժ Սարգսյանն իր գոհունակությունը հայտնեց խորհրդարանի աշխատանքից և ընդգծեց, որ ակտիվացել են թե կոալիցիոն կուսակցությունները, թե խորհրդարանի ընդդիմությունը` «Ժառանգություն»-ն ու Դաշնակցությունը: Թե ինչով են այդ ուժերը ակտիվացել ավելի, քան էին առաջ, դժվար է ասել: Երևի թե միայն Սերժ Սարգսյանին է հայտնի նրանց ակտիվության դրսևորումը: Հավանաբար նա նկատի ունի այն, որ այդ կուսակցությունների շրջանակներում տեղի են ունենում ընդդիմության այսպես ասած այլընտրանքային ֆորմացիաներ ձևավորելու շուրջ ընթացող բանակցություններ:
Ինչ վերաբերում է կոալիցիային, ապա կոալիցիան ինչպես միշտ ակտիվ է միայն Սերժ Սարգսյանի բոլոր քայլերը և հայտարարությունները պետականամետ մեծության տեսանկյունից փառաբանելու գործում, իսկ երբեմն էլ նաև բռնցքամարտի մրցաշարեր է կազմակերպում: Այլ, քաղաքական ակտիվության մասին կարծես թե որևէ էական վկայություն չկա: Բայց, ըստ երևույթին Սերժ Սարգսյանին էլ այդ իրավիճակը հայտնի է և նա ինքն էլ թերևս լավ գիտե, որ ակտիվության մասին իր գնահատականները մեղմ ասած չափազանցություն են: Խնդիրը այստեղ թերևս այն է, որ Սերժ Սարգսյանին պետք է իրավիճակը հենց այդպես ներկայացնել, ու գուցե պետք է, որ հրապարակավ մեսիջ հղվի այդ ուժերին հենց այդպիսին էլ լինելու, այդպես էլ վարվելու` այսինքն ակտիվանալու: Բանն այն է, որ Սերժ Սարգսյանը թերևս լավ է գիտակցում, որ կոնգրեսի հետ սկսած փոխադարձ այդ գործընթացը նույն ոգով շարունակելու, նուոյն ոճով առաջ մղելու ռեսուրս չունի և վաղ թե ուշ ստիպված է լինելու իր դիրքերը պահել ավանդական ուժային մեխանիզմներով:
Մինչդեռ ներկայումս իշխանությունը չունի նաև դրա ռեսուրսը, նկատի ունենալով թե ներհասարակական ակտիվությունը, թե աշխարհաքաղաքական կոնյուկտուրան: Այդ պարագայում նրա համար անհրաժեշտություն է առաջանում քաղաքական դաշտի մյուս սեգմենտներն էլ ակտիվացնել, ի հակակշիռ Կոնգրեսի, որպեսզի մի կողմից ինքն այլևս ստիպված չլինի Կոնգրեսի հետ դեմ առ դեմ պրոցես տանել, մյուս կողմից դրանից դուրս գա ոչ թե ինքը, այլ իր և Կոնգրեսի արանքը մղի այլ քաղաքական ուժի կամ ուժերի: Թերևս հենց այդ հաշվարկով է Սերժ Սարգսյանը փորձում ցույց տալ թե ակտիվ խորհրդարանական կյանք, մյուս կողմից էլ թերևս ակնարկելով խորհրդարանական ուժերին, որ ինքն ամենևին մտադիր չէ միայնակ հոգ տանել նրանց մասին, ու եթե նրանք ցանկանում են առնվազն պահպանել ներկայիս դասավորությունը և ներկայիս խորհրդարանը, ապա պետք է շարժվեն տեղից և փորձեն տեղավորվել կոնգրեսի և իր արանքում:
Տրիբուն-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ