murmushka էն ինչ որ ասում ես, գրում էր Փաշինյանը մեկուկես տարի առաջ, երբ որ Լևոն Գուլյանի հարազատները բողոք էին անում դատախազության առաջ, ասելով թե բա ուր էին երբ որ Պողոս Պողոսյանի գլուխը ջարդեցին զուգարանում: ՀԱԿ գրասենյակ այցելելու ոչ մի ցանկություն չունեմ, բայց քեզ հավատում եմ որ իրավաբաններն օրնիբուն աշխատում են:murmushka-ի խոսքերից
Ինչ ես ուզում անեմ? Իրավաբանական օգնություն ցույց տամ?
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 22.04.2009, 17:54:
Մոդերատորական: Խուսափեք միմյանց գրառումներին որակումներ տալուց:
հավատացեք ի վիճակի եմ սեփակլան դատողություններ անելու, և հենց այդ դատողությունների արդյունքում եկել եմ եզրակացության , որ նստել ասելով բա ինչի սա չեն անում, բա ինչի նա չեն անում, ոչնչի չեմ հասնի
չգիտեմ Փաշինյանը մի քանի տարի առաջ ինչ է ասել, բայց ուրախ եմ, որ Դուք այդքան լավատեղյակ եք,
իսկ իմ պատասխանը Ձեր բերած օրինակի էր վերաբերվում
ինչքան որ կարողանում եմ դատողություններ անել , իհարկե
Մի՛ փորձիր թաքցնել սխալդ, ընդունի՛ր այն, պատասխա՛ն տուր և շարժվի՛ր առաջ
Շնորհակալություն բաժնի մոդերատորին ավելորդ գրառումները ջնջելու համար: Գնանք առաջ:
Այո՛, այդ մասին ասել է նաև Նիկոլ Փաշինյանը, ինչպես նաև խելոք լիքը այլ մարդիկ: Կարո՞ղ ես այդ մտքի դեմ ըստ էության առարկություն ներկայացնել, պնդել որ սխալ տեսակետ է, համոզել հակառակում: Ինչու՞ պիտի ՀԱԿ-ը զբաղվի ամեն ինչով իսկ դու մտնես տարբեր ֆորումներ (ենթադրում եմ, որ սա միակը չի) ու քննադատես:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այդ մտքի դեմ ոչ մի բան չունեմ: Լավ միտք է ու օգտակար, որը սկսեց աշխատել մոտ մեկ տարի առաջ: ՀՀԿ-ական ֆանատները թող փորձեն հակառակում համոզել...
Նախ ասեմ, որ տարբեր ֆորումներ չեմ մտնում: Մի տեղ կամ, բայց դա ավելի շատ միջազգային բնույթի ֆորում է, որտեղ ՀԱԿ-ի մասին համարյա հիշատակում չկա ու քննարկումներ հազվադեպ են լինում: Այնպես որ չեմ պատկանում այն օգտագործողների թվին, ովքեր ֆորումից ֆորում քոչվոր կյանք են վարում քննադատությունների համար:
Հիմա անցնենք ՀԱԿ-ին: Նախ ասեմ, որ քննադատելը վատ բան չի, եթե իհարկե ճիշտ ուղղությամբ ա կիրառվում ու տակը թարախ չկա: Մասնավորապես ինչպես տեսնում ես անծանոթ չեմ նույն ՀԺ-ի, կամ ՉԻ-ի հոդվածներին նյութերին, նույնիսկ մի քանի տարի առաջվա: Այսինքն իշխանական սպեցագենտի ամպլուան պետք չի տարածել իմ վրա, ելնելով սև-սպիտակ տրամաբանությունից:
Կոնկրետ ինչից եկավ այն միտքը, թե ինչու ՀԱԿ-ը չի զբաղվում սովորական մարդկանց պաշտպանությամբ դատավարական, կամ օրենսդրական տեռորի դեպքերից. բնական համեմատություն էր, ինչու ջհանգիրյանի դեպքում օգնում եք ամբողջ թափով, իսկ հասարակ մարդկանց ոչ: Եթե համարում եք, որ պայքարում եք ավազակապետական համակարգի դեմ, արդարության համար, ապա ենթադրվում էր, որ պետք է պայքարեք նաև օրենքի համար: Հաշվի առնելով նաև այն, որ ալտերնատիվ կառավարության մտքեր կային:
Ստեղ Չուկն ասեց, որ իրավաբանական օգնություն տրվում է միայն քաղաքական հետապնդումներից տուժած մարդկանց, այլ կերպ ասած ՀԱԿ-ի ակտիվիստներին: Հետո murmsuhka-ն նկատեց, որ ՀԱԿ-ի իրավաբանները քիթ քորելու ժամանակ չունեն էնքան գործ կա: Սա ինչ որ ձևի բացատրեց միայն "մերոնքականների" համար աշխատելը:
Բայց օրինակ նույն հաջողությամբ Ժառանգության պատգամավորները պարբերաբար հայտնվում են այսպես ասած պետության կողմից "քաշվածների" կողքին և օգնում են ինչով կարող են: Թեկուզ բնապահպանական խնդիրներով: Հիմա ՀԱԿ-ի ռեսուրսները չեն հերիքում նման աջակցության համար, թե դա քաղաքական պայքարի հետ կապ չունի դրա համար?
Մինիստր, իմ ողջ զայրույթի պատճառը այն էր, որ առանց մի բան ճշտելու չհիմնավորված բաներ էիր գրել (ճիշտ էնպես, ինչպես վերջին գրառմանդ մեջ): Դա քննարկումներին մասնակցելու լավագույն տարբերակը չէ, առավել ևս դա առողջ քննադատություն չէ: Մնացածի մասին՝ հաջորդիվ: Հիմա զբաղված եմ, ցավոք
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հարգարժան Մինիստրը ինձ առաջարկել էր ասել, թե որ միտքն եմ անվանել չճշտված: Խոսքը մասնավորապես գնում էր հետևյալի մասին.
Ակնհայտ է, որ Մինիստրը չի էլ փորձել իմանալ, արդյոք ՀԱԿ-ում գործու՞մ է անվճար իրավաբանական ծառայություն, թե՞ ոչ: Եթե փորձեր ճշտել, ապա չեմ կասկածում, որ ինքը հեշտությամբ կիմանար, որ ՀԱԿ-ում վաղուց ի վեր գործում է այդպիսի ծառայություն ու բազում քաղաքացիների տրամադրվում է իրավաբանական ծառայություն: Այն, որ այդ ծառայությունը առաջին հերթին պետք է գործեր և գործում է քաղաքական շարժառիթներով հետապնդումների ենթարկվածների համար (ովքեր պարտադիր չէ, որ ՀԱԿ ակտիվիստներ լինեն, ինչպես նախորդ գրառման մեջ ենթադրում է Մինիստրը) պետք է լիներ ակնհայտ բոլորի համար, որովհետև ՀԱԿ-ը քաղաքական կառույց է, դաշինք, ով իր այս պահին շատ թեժ քաղաքական պայքար է մղում ավազակապետության դեմ, որը ժողովրդավարական ու օրենքի շրջանակներում պայքարին հակադրում է ամեն տեսակի ապօրինությունը, քաղաքական հալածանքները: Հաշվի առնելով այդ քաղաքական հալածանքների մասշտաբները յուրաքանչյուրին պետք է ակնհայտ լիներ, որ ՀԱԿ-ը անգամ հասցնել էլ չէր կարող այլ կարգի իրավաբանական ծառայություններ մատուցել ՀՀ քաղաքացիներին, եթե անգամ մի պահ ենթադրենք, որ ՀԱԿ-ը պետք է, կամ ցանկալի է, որ դա աներ: Իրականում այս միտքն ինքը աբսուրդ է: Իրականում այս պահանջով ՀՀ ցանկացած քաղաքացի պետք է դիմի ՀՀ իշխանություններին, այլ ոչ թե ընդդիմությանը: Մինչդեռ այն, որ դիմում է ընդդիմությանը ընդամենը ցույց է տալիս մի բան. տվյալ քաղաքացին հասկանում է ներքուստ հասկանում է իշխանության ավազակապետական ու ապաքաղաքական, անօրեն բնույթը, ու միաժամանակ ընկալում, հասկանում է ՀԱԿ-ի օրինական բնույթը: Բայց միևնույն է միտքը շարունակում է մնալ ֆանտաստիկայի ոլորտից: Նման դեպքում ՀԱԿ-ը պիտի զբաղվեր նաև անվճար բժշակական, հումանիտար և այլ կարգի օգնություններով: Մինչդեռ պարզապես հասկանալի է, որ ՀՀ-ում գործող ընդդիմությունը որպես մինիմում տվյալ պարագայում ֆինանսական բավարար միջոց չի կարող ունենալ պետության բոլոր գործառույթներն իր վրա վերցնելու համար: Այո՛, ՀԱԿ-ը աստիճանաբար ձևավորվում է որպես ալտերնատիվ կառավարություն ու դա աստիճանաբար դառնում է իրականություն, բայց սպասել, որ ՀԱԿ-ն արդեն իսկ կարող էր իր վրա վերցնել այդ ողջ բեռը կամ միամտություն կարող եմ որակել, կամ էլ դիտավորություն թեմա շեղելու: Հակված եմ երկրորդ տարբերակին: Հակված եմ համարել, որ Ջհանգիրյանի ճառին նվիրված թեմայում սպառած լինելով Ջհանգիրյանի հասցեին ուղղված թեկուզ և արդարացի մեղադրանքները, կար նպատակ թեման շեղելու այլ ուղղությամբ:
Սա, կրկնում եմ, ես ընդամենը հակված եմ այդպես համարել իսկ պնդել չեմ կարող: Հիմա վերադառնանք մեր յուղն ու բրնձին: Մինիստրը դժգոհում է, որ մեծ հնչեղություն են ստացել Ջհանգիրյանի կամ Հակոբ Հակոբյանի դատական նիստերը: Հապա ի՞նչ պետք է լիներ: Ի՞նչ է, Սիրանույշի Վարազդատից բաժանվելու հետ կապված դատավարությու՞նը պիտի այսպիսի հասարակական հնչեղություն ստանար:
Մենք կարող ենք մեր օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ վերաբերմունքն ունենալ թե՛ Ջհանգիրյան, թե՛ Հակոբյան, թե՛ Արզումանյան, թե՛ Այվազյան թե մյուս հայտնի քաղբանտարկյալների անձերի նկատմամբ: Սակայն այդ վերաբերմունքից զատ պիտի կարողանանք իրականությանը նայել ու նկատել, տեսնել, հասկանալ, որ անկախ ամեն ինչից այս մարդիկ մնում են քաղաքական հայտնի ու բավական հզոր ֆիգուրներ, ինչպես նաև նկատել որ անկախ այս անձերից յուրաքանչյուրի նախկինում արած կամ չարած անօրինություններից, այսօր նրանց նկատմամբ իրականացվում է քաղաքական հետապնդում, տեղի են ունենում անօրինական, ծիծաղելի, ֆարս, սարքովի, կարած դատավարություններ: Ու ամեն ինչ հենց էստեղից է սկսվում: ՊԵՏՔ Է այս դատավարություններին գամված լինի բոլորիս ուշադրությունը, քանի որ սա մեր երկրի այսօրվա իրական վիճակի մանրակերտն է, բեմականացումն է հենց հատուկ այն անձանց համար նաև, ովքեր աչքերը փակ չեն նկատում, թե ինչպես է անիծվում երկրի հերը: Ու իհարկե անկախ իմ կամ մյուսի այս անձերից յուրաքանչյուրի նկատմամբ ունեցած օբյեկտիվ կամ սուբյեկտիվ վերաբերմունքից ես ու այդ մյուսը, եթե իրական քաղաքացի ենք, այսօր պիտի բարձրաձայնենք էս մասին ու կանգնենք նրանց կողքին: Հակառակ դեպքում ժողովրդավարության, օրենքով երկիր կառուցելում մասին կոչերը կլինեն ընդամենը մերկապարանոց ու անհիմն, կլինեն անիաստ ու անտեղի:
Հաջորդ կետը. Մինիստրը նորից առանց որևէ ինֆորմացիա ունենալու պնդում է, որ ենթադրենք Ջհանգիրյանին ՀԱԿ-ը օգնում է ողջ թափով, իսկ հասարակ քաղաքացիներին ոչ: Իսկ ես ասում եմ, որ ինքը կամ ստում է, կամ էլ ինֆորմացիայի չի տիրապետում, ենթադրում է: Որովհետև էն, որ Ջհանգիրյանի դատավարությունը այսպես լայն լուսաբանվել է, որ նրա դատավարության մասին ռեպորտաժներ ու ԴՎԴ-ներ են պատրաստվել, որ ՀԱԿ կողմնակիցները մասնակցել են Ջհանգիրյանի դատավարություններին, դեռ չի նշանակում, որ Ջհանգիրյանին օգնել են ՀԱԿ-ի իրավաբանները: Ջհանգիրյանն ինքը իրավաբան է: Ունի իր փաստաբանները, որոնց ծախսերն իմ իմանալով հոգացել է անձամբ: Ինքնուրույն կազմակերպել է իր պաշտպանությունը ու այնքան վարպետորեն, որ այդ դատավարությունն այսպիսի հասարակական արձագանք է ստացել: Մինչդեռ ՀԱԿ-ի իրավաբաններն այդ ընթացքում օգնել են ԲԱԶՈՒՄ ՀՀ քաղաքացիների, վերականգնել կամ փորձել վերականգնել նրանց իրավունքները, այլ հարց, որ դրանք այսպիսի հասարակական հնչեղություն չեն ստացել, քանի-որ իրենց բնույթով շատ ավելի պարզ գործեր են:
Հաջորդ կետում Մինիստրը խոսում է Ժառանգության մասին, ասելով որ սրանք կանգնում են տարբեր բողոքավորների կողքին, իսկ ՀԱԿ-ը, իբր, ոչ: Անչափ հետաքրքիր կլիներ, եթե հարգելի Մինիստրը կարողանար բերել այլ ուժի անուն, ոչ թե ՀԱԿ-ի հետ համագործակցող Ժառանգության (անկախ վերջին թեթև կոնֆլիկտներից): Հետաքրքիր կլիներ, որ այս համատեքստում շոշափվեր իշխանության մաս կազմող որևէ ուժի, կամ խորհրդարանից դուրս ու ՀԱԿ-ի հետ չեղած որևէ ուժի մասին: Չի կարող: Չկա այդպիսի օրինակ: Բայց անկախ սրանից Մինիստրը նորից կամ տեղյակ չի, կամ էլ չտեսնելու է տալիս, որ նույն ՀԱԿ-ը, չնայած անգամ խորհրդարանական ուժ չի, մշտապես փորձել է օգնել ու լուծումներ առաջարկել հասարակության այս կամ այն խնդիրները մեղմելու համար: Որպես օրինակ կարող եմ բերեմ հետևյալ հայտարարությունը, որտեղ համալիր ծրագիր է առաջարկվում հասարակության մի շարք խնդիրներ մեղմելու համար, այդ թվում այդ ծրագիրը, իրագործվելու դեպքում, կլուծեր տաքսիստների, տոնավաճառի աշխատողների ու այլ խնդիրներ: Բացի սրանից ՀԱԿ-ը մշտապես կապի մեջ է այս խնդիրների տերերի հետ ու սա ևս դժվար չէ իմանալը, եթե իհարկե մեր առաջ մերկապարանոց քննադատելու ու մեղադրելու խնդիր չենք դնում:
Այլ կերպ ասած, ես չգիտեմ թե Մինիստր, դու ինչ նպատակներով ես արել քո այդ գրառումները, բայց ակնհայտ է, որ այն այսպես ասած նյութին չտիրապետողին կարող է գցել մոլորության մեջ, քանի-որ իրականությանը չհամապատասխանող բաներն այնպիսի ինքնավստահ տոնով ես գրում, որ տպավորություն է ստեղծվում, թե խնդիրները լավ ուսումնասիրել ու պարզել ես, որ էդպես է (որպես հիմնավորում էլ գրում ես, որ ընդդիմադիր թերթեր էլ ես կարդում, ինչը ճիշտն ասած ծիծաղեցրեց): Այսքանով թերևս սահմանափակվեմ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ձայնալար (23.04.2009)
Ավելի կարճ ասած ` ռեսուրս չկա: Դա նշեց նաև murmushka-ն: Հասկանալի է: Եթե դեմ չես խուսափեմ իմ գրառումների շարժառիթների նկատմամբ քո սուբյեկտիվ մեկնաբանությունների (ընդ որում բավականին զավեշտալի) մեկնաբանություններից:
Ես էդ որտեղ եմ ասել թե ինչու է Ջհանգիրյանի գործը հասարակական հնչեղություն ստացել?
Հա գործ են սարքել, կարել, թխել ու դատում են, համենայն դեպս ոչ այն բաների համար ինչի համար իրոք կարելի էր դատել: Սա բոլորին պարզ ա ու ամեն անգամ պատմելու կարիք չկա: Կողքներին կանգնող շատ կա, մենք էլ աշխատում ենք կանգնել հասարակ մարդու կողքին ու մի բանով օգնել: Ոչինչ չէ?
Էդ բազում քաղաքացիները տուժել էին իրենց քաղաքական հայացքների պատճառով չէ, ինչպես նշեցիք, որովհետև մյուսներին օգնելու ժամանակ չկա? Ամեն դեպքում դա էլ է ողջունելի: Եթե ուրիշ ուժ լիներ նրա անունը կտայի: Ում տեսնում եմ նրա մասին էլ խոսում եմ ու դա կապ չունի իրենք հիմա ՀԱԿ-ի հետ համագործակցում են թե ոչ, որովհետև առաջ էլ էին էդ մարդիկ աշխատում հնարավորինս հոգալ հասարակ մարդու մասին: Էդ հայտարարությանը տեղյակ եմ, մնում ա հետևող լինի, կամ ավելի ճիշտ հայտարարությունով չսահմանափակվեք:
Աբրի, աբրի մեր ուսանողությունը: Հազիվ մի հատ կարքին ընտրություն արեցին ու անդամակցելու են ամենաինտելեկտուալ կուսակցությանը:700 ՈՒՍԱՆՈՂ ԿԱՆԴԱՄԱԿՑԻ ԲԱՐԳԱՎԱՃ ՀԱՅԱՍՏԱՆ ԿՈՒՍԱԿՑՈՒԹՅԱՆԸ
Բարգավաճ Հայաստան կուսակցության նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի մամուլի գրասենյակը տարածել է հաղորդագրություն այն մասին, որ ապրիլի 23-ին Արմենիա Մարիոթ հյուրանոցի ում տեղի կունենա 17 պետական և ոչ պետական ԲՈՒՀ-եր ներկայացնող ավելի քան 700 ուսանողների՝ Բարգավաճ Հայաստան կուսակցությանն անդամակցելու հանդիսավոր արարողությունը։ Բարգավաճ Հայաստան կուսակցության շարքերը համալրած ուսանողներին կողջունի և կշնորհավորի ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը։ Երիտասարդ կուսակցականներին կհանձնվեն կուսակցական անդամատոմսեր։ Միջոցառման ավարտին նախատեսվում է հյուրասիրություն։
Լրագիր
2002 թվականին Գագիկ Ծառուկյանին, Ամենայն hայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի կողմից, շնորհվել է «Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ» շքանշան՝ բարձր գնահատելով նրա եկեղեցաշեն գործունեությունը:
2003 թվականին ՀԱՕԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը ՀՀ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի սահմանած հրամանագրով ՀՀ սպորտի զարգացման գործում ունեցած նշանակալի ներդրման համար արժանացել է «Մովսես Խորենացի» մեդալի:
ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը 2008 թ. սեպտեմբերի 17-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանագրով պարգեւատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի մեդալով` ֆիզիկական կուլտուրայի եւ սպորտի զարգացման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի համար:
ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը 2007 թ. հոկտեմբերի 20-ին պարգևատրվել է Գիտությունների Ազգային Ակադեմիայի ոսկե մեդալով:
Էս մի հոդվածն էլ մեր բոլորի հիշողությունը թարմացնելու համար: Էս մեր ակադեմիան ա, բա ուսանողներից ի՞նչ ուզենք:
Էս վերջին մասը սպանում աՄԵԾԱՊԱՏԻՎՆԵՐԸ ԵՎ ԱՂԱՆ
Երեկ ակադեմիկոսների եւ Գագիկ Ծառուկյանի հանդիպման ժամանակ հնչած ելույթներն ապացույց էին, որ Հակոբ Պարոնյանի «Մեծապատիվ մուրացկանները» երկն այսօր էլ արդիական է:
Երեկ գումարվել էր Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Գիտության զարգացման հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի ընդլայնված նիստը: Այս խորհուրդը ստեղծվել է 2007-ի օգոստոսին, եւ առաջին ընդլայնված նիստի հյուրը Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանն էր: Ահա երեկ էլ ակադեմիկոսները հյուրընկալել էին հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, ԱԺ պատգամավոր Գագիկ Ծառուկյանին:
Նիստում պիտի քննարկվեին Գիտության զարգացման հիմնադրամի ռազմավարական ծրագրի խնդիրները: Սակայն քննարկումը գերազանցապես վերածվեց Գագիկ Ծառուկյանի մեծարման երեկոյի: Առաջինը Գիտությունների ակադեմիայի նախագահ, Հոգաբարձուների խորհրդի համանախագահ Ռադիկ Մարտիրոսյանն էր, որը հայտարարեց. «Հանրապետությունում տնտեսվարող սուբյեկտների մեջ պրն Ծառուկյանն ունի բավականաչափ զարգացած, բազմաճյուղ տնտեսություն: Եվ երբ նայում էինք՝ գտանք, որ պրն Ծառուկյանն այն տնտեսվարող օբյեկտներից է, որ կարող է մեր գիտության արդյունքները ներդնել իր տնտեսության տարբեր ճյուղեր»: Նշենք, որ ո՛չ նա, ո՛չ որեւէ այլ ակադեմիկոս այդպես էլ չհիշեց, թե Սահմանադրության համաձայն՝ ԱԺ պատգամավորը ոչ միայն չի կարող «տնտեսվարող օբյեկտ» լինել, այլեւ չունի ընդհանրապես ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվելու իրավունք:
Ռադիկ Մարտիրոսյանը գովեստով նշեց, թե Ծառուկյանը 2 հազար ուսանողի ուսման վարձ է տալիս եւ այլն: Եվ ելույթի վերջում ասաց. «Հաշվի առնելով նրա հայրենանվեր գործը մեր մշակույթի, կրթության եւ այսօր էլ, հույս ունենք, մեր գիտության զարգացմանը, ուրեմն, աջակցելու՝ մենք որոշում ենք պրն Ծառուկյանին պարգեւատրել մեր ակադեմիայի ոսկե մեդալով»:
Գովեստի խոսքերի առումով, սակայն, առավել շռայլ էր ԳԱԱ բնական գիտությունների բաժանմունքի ակադեմիկոս-քարտուղար Վիլեն Հակոբյանը, որը Գագիկ Ծառուկյանի առատաձեռնությանն արժանացել էր դեռեւս բժշկական համալսարանը ղեկավարելու տարիներին՝ իր հոբելյանի կապակցությամբ արժանանալով ավտոմեքենայի: «Նա մեծ գործ է արել, եւ ուղղակի, բառիս բուն իմաստով, կարելի է ասել՝ լավ հայ է, մեծատառ հայ անձնավորություն է,- ասաց Վիլեն Հակոբյանը:- Ես ծանոթ եմ, թե նա ինչպես կարողացավ լինել գործարար՝ իր աշխատասիրությամբ, իր գործին նվիրվածությամբ, հետեւողականությամբ եւ անսահման մեծ աշխատասիրությամբ: Երեւի շատ քչերը գիտեն, թե որքան ծանր իրավիճակներում, եւ որքան մեծ աշխատանք է պահանջել 80-ականների վերջից եւ 90-ականների սկզբից, որպեսզի նա կարողանա ոտքի կանգնել: Բայց միաժամանակ, պետք է ասեմ նաեւ, որ ինքը, լինելով աստվածահաճո եւ շատ աստվածավախ անձնավորություն՝ երեւի Աստված էլ նրան կանաչ ճանապարհ է տվել, որ կարողացել է այդպիսի հաջողությունների հասնել: Եվ դրա արդյունքն էլ այն եկեղեցիներն են, որ նա կառուցել է: Եվ շուտով մի հսկա եկեղեցի նույնպես շահագործման կհանձնվի Գագիկ Ծառուկյանի բարեգործությունների շնորհիվ»: Վիլեն Հակոբյանը նաեւ ասաց, թե խորհրդարանական ընտրություններից առաջ «երբեմն չհիմնավորված քարեր էին շպրտվում պրն Ծառուկյանի հասցեին, թե նա ընտրությունների հետ կապված բարեգործություններ է անում: Ոչ ոք չգիտի, որ նրա բարեգործությունները սկսվել են 90-ական թվականներից: Լավ գիտեմ, որովհետեւ նա բարեգործություններից առաջինը սկսել է բժշկականով»: Այս ամենը Գագիկ Ծառուկյանը լսում էր իրեն բնորոշ ժպիտով: «Թող ինձ ներվի, ես երեւի ուրիշներին չգիտեմ, բայց երեւի չկա՛, չկա՛, ես չեմ կարող որեւէ մեկին համեմատել, որ այդքան մեծ բարեգործություններ է անում: Ես ուզում եմ պրն Ծառուկյանին համեմատել Մանթաշովի հետ. ես չգիտեմ՝ ինքն ինչքանով է դա ընդունում»,- ասաց Վիլեն Հակոբյանը: Եվ մեջբերեց Շիրվանզադեի ասածը Մանթաշովի մասին, թե վերջինիս բարեգործությունները չէին բխում «նրա սին փառասիրություններից, այլ նրա՝ հայ քրիստոնյային բնորոշ հոգու արձագանքն էր: Ես սա ուզում եմ վերագրել նաեւ պրն Ծառուկյանին»:
«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության՝ կարճ ժամանակում համախոհներ ձեռք բերելն էլ Վիլեն Հակոբյանը պատճառաբանեց այսպես. «Գագիկ Ծառուկյանը շռայլորեն կարողանում է մարդկանց օգնել: Եվ ղեկավարվում է աստվածային այն թեզով, որ տուր ուրիշին՝ Աստված էլ քեզ կտա»:
Եվ նման ելույթներ լսելուց հետո, որոնց միջով նաեւ կարմիր թելի պես անցնում էին դժգոհությունները թերֆինանսավորումից, ու բողոքները, որ գիտությունը ծանր վիճակի մեջ է՝ Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարեց այն, ինչը եւ նրանից սպասում էին ակադեմիկոսները. «Իմ մասնակցությունը կունենամ ամեն տարի: Այս տարի՝ գիտության զարգացման համար վաղը կփոխանցեմ 200 հազար դոլար»:
Ֆիզիոլոգիայի ինստիտուտի փոխտնօրեն Խաչատուր Նահապետյանը պատմել էր, թե մայիսի 12-ի ընտրություններից առաջ հանդիպել է ԱԺ փոխնախագահ Վահան Հովհաննիսյանին, արծարծել գիտության դոկտորների եւ թեկնածուների 50-10 հազար հավելավճարի հարցը, որից նրանք զրկվում են թոշակի գնալու դեպքում: Ու թեեւ Վահան Հովհաննիսյանը խոստացել էր բյուջեի քննարկման ժամանակ անդրադառնալ այդ խնդրին՝ թերեւս փոխտնօրենը հույսը կտրել էր, քանի որ այժմ էլ դիմեց Ծառուկյանին. «Չնչին, փոքրիկ գումար է: Երեւի շատ չեն գիտնականները: Գոնե դուք ակադեմիական համակարգը վերցնեք ձեր ուսերին»: ԲՀԿ ղեկավարը խոստացավ եւս 100 հազար դոլար փոխանցել՝ տրամադրելու թոշակառու վաստակաշատ գիտնականներին, մինչեւ այդ հարցը կլուծվի ԱԺ-ում:
Այս խոստումները Գագիկ Ծառուկյանը ուղեկցեց ելույթով, որի ընթացքում նա ակադեմիկոսներին մասնավորապես պատմեց, թե երբ է հիմնադրվել ակադեմիան, ու նշեց. «Երկրի վիճակը ծանր է: Ստեղծվել է անկախություն, որ ասենք թե՝ ֆինանսավորում, կազմակերպում: Այսօր մեր հանրապետությունը ո՛չ գազ ունի, ո՛չ նավթ, ո՛չ էլ մեծ պաշարների որեւիցե թանկարժեք բռիլյանտ-ադամանդներ ունի, այլ հիմնական պետք է մեր բոլոր ուղղվածությունը լինի գիտության եւ կրթության վրա»: Նաեւ ասաց. «Ոչ թե մարդը միայն իր մասին պետք է մտածի, որ փող աշխատեց, կերավ, եկավ, քնավ, բոլորն էլ մահկանացու են, ու կարեւորը՝ պետք է ինքը սիրի իր երկիրը, իր ժողովուրդը»:
ԱՆՆԱ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆ
ԱՌԱՎՈՏ
2007-11-21
Ինչի մենակ վերջին մասը,. բա էն վերևները.. Մանթաշով բան...
ՌՔ-ն հիմի կմտածի, ընդհանուր ոչ մի օրիգինալ բան չի ասըլ, բայց որ ինձ աստված էր ասում դզեց
Ձայնալար (23.04.2009)
Մոսկովյան ռադիոկայանի եթերում համեմատում էին Հայաստանի վերջին երկու նախագահներին
Эхо Москвы ռադիոկայանի եթերով երեկ հեռարձակված «48 րոպե» հաղորդումը նվիրված էր ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին։ Հաղորդման սկզբում ներկայացվեցին Մոսկվայի փողոցներում անցկացված հարցման արդյունքները, ըստ որոնց՝ ՀՀ նախագահին անցորդներից շատերը չճանաչեցին։
Միևնույն ժամանակ, հարցման որոշ մասնակիցներին քաջ ծանոթ էր Սերժ Սարգսյանի անունը, և նրանք անգամ կարծիքներ հայտնեցին ՀՀ նախագահի մասին։ Այսպես, մարդկանց մոտ 50 տոկոսը Սերժ Սարգսյանին համարում է գործունյա, հմուտ, խորամանկ քաղաքական գործիչ՝ օժտված ուժեղ բնավորությամբ։ «Բանակցությունների սեղանի շուրջ ես նրա հետ չէի նստի, բայց միասին սիգար ծխել՝ դեմ չեմ», – նման կարծիք է հայտնել հարցման մասնակիցներից մեկը։
Նշենք նաև, որ Մոսկվայի բնակիչներից շատերը հայտարարել էին, որ ռուսական ԶԼՄ–ները չափազանց քիչ են լուսաբանում Հայաստանի հետ կապված իրադարձությունները, գուցե, որովհետև «այնտեղ առանձնապես ոչինչ չի կատարվում»։
Հաղորդման հեղինակներ Ալեքսեյ Վենեդիկտովը և Նարգիզ Ասադովան նախ զուգահեռներ անցկացրեցին Սարգսյանի և Պուտինի միջև՝ նշելով, որ երկուսն էլ անցյալում աշխատել են ուժային կառույցներում, զբաղեցրել են վարչապետի պաշտոնը և, վերջապես, երկուսն էլ ունեն 2 դուստր։
Հաղորդման մեկնաբաններն ընթերցեցին ռադիոլսողներից մեկի կարծիքն այն մասին, որ Հայաստանի նախագահը «բռնազավթել է իշխանությունը և մասնակից է ԱՍԱԼԱ ազգային ազատագրական բանակի չեզոքացմանը», որից հետո անդրադարձան Սերժ Սարգսյանի, իրենց իսկ սահմանմամբ, «բարդ» կենսագրությանը։
Կենսագրության մեջ նշված է, որ Սերժ Սարգսյանի պապը խորհրդային տարիներին բռնաճնշման է ենթարկվել, ինչից հետո ստիպված էր տեղափոխվել Ստեփանակերտ՝ այն ժամանակ Խորհրդային Ադրբեջանի Հանրապետության Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար շրջանի կենտրոն։
Ռադիոհաղորդավար Վենեդիկտովն ընդգծեց ՀՀ նախագահի կենսագրությունում առկա որոշ անորոշությունների վրա, օրինակ, նշվեց, որ Սերժ Սարգսյանն ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետ, սակայն հետո թողել ուսումը և գնացել բանակ։ Այնուհետև, նա կրկին ընդունվում է նույն ֆակուլտետ՝ հավանաբար, հեռակա ուսուցմամբ, քանի որ միաժամանակ աշխատում է որպես խառատ գործարանում՝ զուգահեռ զբաղվելով կոմսոմոլում իր կարիերայով։
Նշելով, որ երբ Սերժ Սարգսյանը զբաղեցնում էր կուսակցության պետկոմիտեի առաջին քարտուղարի պաշտոնը, իր տեղակալն էր Ռոբերտ Քոչարյանը՝ Վենեդիկտովը պատմել է հետևյալ պատմությունը. «Մի անգամ Դավոսում, երբ այնտեղ էին գտնվում Հայաստանի և Ադրբեջանի առաջնորդները, ինձ իր մոտ կանչեց Հեյդար Ալիևը և մատնանշելով Ռոբերտ Քոչարյանին՝ ասաց. «Այդ ես եմ կուսակցություն ընունելիս՝ Ռոբերտին երաշխավորագիր տվել»։
Սակայն Սարգսյանի և Քոչարյանի կուսակցական կարիերան ընդհատվում է «պերեստրոյկայով»։ Այդ ժամանակ, ինչպես նշել են ռադիոհաղորդավարները, Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար շրջանում, որտեղ հայերը կազմում էին բնակչության գերիշխող մեծամասնությունը, ծագեցին Խորհրդային Ադրբեջանի Հանրապետության կազմից դուրս գալու վերաբերյալ գաղափարներ, որոնք կասեցվում էին Բրեժնևի կողմից։
1989-93թթ. Սերժ Սարգսյանը Ղարաբաղյան շարժման ակտիվ մասնակից է, Արցախի ինքնապաշտպանության ուժերի հիմնադիրներից մեկը, նշվեց հաղորդման ընթացքում։ Այդ ժամանակահատվածում հեղինակները, ըստ իրենց, առանձնացնում են այն պարադոքսալ իրավիճակը, երբ Սերժ Սարգսյանը, լինելով չճանաչված ԼՂՀ-ի պատգամավոր, ընտրվում է Հայաստանի խորհրդարան։ Սերժ Սարգսյանի հետագա նշանակումը որպես Հայաստանի պաշտպանության, ներքին գործերի, ազգային անվտանգության նախարար Վենեդիկտովը համեմատում է, օրինակ, հարավ-օսիական առաջնորդ Կոկոյտիի կամ աբխազ Բաղապշի նշանակման հետ՝ որպես Ռուսաստանի պաշտպանության նախարար։
Նշվեց նաև, որ Հայաստանի առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, ով Սարգսյանին բերել է երկրի քաղաքական բեմահարթակ, հրաժարվել է ելույթ ունենալ այդ թեմայի շուրջ հաղորդման եթերում, ինչպես և շատ այլ քաղաքական գործիչներ։
Հաղորդավարներն ասացին, որ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ուժային կառույցների ղեկավարաներ Վազգեն Սարգսյանի և Սերժ Սարգսյանի հետ ունեցած տարաձայնությունների պատճառով հրաժարական է տալիս։
Ռուս վերլուծաբանները կարծիք են հայտնել, որ այդ ժամանակ ծրագրվում էր, որ ոչ թե Ռոբերտ Քոչարյանը, այլ Սերժ Սարգսյանը պետք է դառնար երկրի նախագահ։ Սակայն նա գերադասեց մնալ «մոխրագույն կարդինալի» դերում Վազգեն Սարգսյանի հետ միասին։
Նրանք նշում էին, որ չնայած իրենք երկուսն էլ անցել են ղարաբաղյան պատերազմի միջով և այդ ալիքով եկել քաղաքականության դաշտ, նույնիսկ Հայաստանը չճանաչեց Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախությունը։
«Նույնիսկ նախկին գրոհային Սարգսյանը իզորու չէ քանդել այդ իրավաբանական հանգույցը։ Դա գրեթե նույն արաբ-իսրայելական հակամարտությունն է, որի մասին ուղղակի ավելի քիչ են խոսում»,- հայտարարել է Վենեդիկտովը։
Բրիտանացի լրագրող, Ղարաբաղի մասին «Սև այգի» գրքի հեղինակ Թոմաս Դե Վաալը, հիշելով իր հանդիպումը պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանի հետ, պատմել է, որ վերջինս ուժեղ անձնավորության տպավորություն է թողել, նա հայացքը չի շեղել, իրազեկ էր և եղել է Հայաստանում կատարվող բոլոր իրադարձությունների կիզակետում։ «Նա շուրջ 25 տարի Քոչարյանի հետ է։ Նրանց դիրքորոշումները տարբեր հարցերի շուրջ նման են։ Նրանք սկսել են Ստեփանակերտի կոմսոմոլում և այդ պահից ի վեր միասին են»,- նշել է Դե Վաալը և հավելել, որ Սարգսյանի և Քոչարյանի միջև տարբերությունը բնավորությունների մեջ է։ «Սարգսյանը բաց էր երկխոսությանը։ Ըստ իր բազմաթիվ ծանոթների վկայությունների՝ նա խոսում էր ադրբեջաներեն, իսկ Քոչարյանը՝ ոչ։ Քոչարյանն ավելի փակ էր։ Հնարավոր է, որ Սերժ Սարգսյանն ավելի խոսցելի և մի փոքր ավելի անփորձ քաղաքական գործիչ էր»,- եզրափակել է բրիտանացի լրագրողը։
Հայ ընդդիմադիր գործիչ, Հայ Ազգային Կոնգրեսի համակարգող Լևոր Զուրաբյանը հաղորդման եթերում հայտարարել է, որ գործող նախագահը օլիգարխիկ կլանային ռեժիմի պատանդ է։ «Նրան, փաստորեն, նշանակել են նախագահ, և նա կատարում է օլիգարխների պատվերները, ովքեր տնտեսությունում մենաշնորհներից են օգտվում»։ Ըստ հայ ընդդիմադիրի՝ քաղաքականության և օլիգարխիայի այսօրվա սիմբիոզը քանդում է Հայաստանի տնտեսությունը և նպաստում մարդկանց նեղ շրջանակի հարստացմանը։
Հաղորդման ժամանակ խոսվեց այն մասին, որ 1999թ. հոկտեմբերի 27-ին ահաբեկիչները ներխուժում են Հայաստանի խորհրդարան, որտեղ սպանում են խոսնակ Կարեն Դեմիրճյանին և վարչապետ Վազգեն Սարգսյանին։ Շատերը, այդ ժամանակ, այդ թվում նաև գեներալիտետը, գնացին՝ ընդդեմ Սերժ Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի, Երևանի մոտ զորքեր քաշեցին։ Սերժ Սարգսյանը մեկ ամսով հրաժարական է տալիս, այնուհետև նշանակվում է նախագահ Քոչարյանի վարչակազմի ղեկավար, իսկ հետո՝ անվտանգության խորհրդի քարտուղար և միառժամանակ պաշտպանության նախարար։
Վերջին խորդհրդարանական ընտրություններին, ինչպես նշում են Վենեդիկտովը և Ասադովան, վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանի հանկարծամահ լինելուց հետո Սերժ Սարգսյանը ստանձնում է Հանրապետական կուսակցության ղեկավարի պաշտոնը, որով հաղթանակ է տանում։
Հետագայում Ռոբերտ Քոչարյանը նշանակում է Սարգսյանին վարչապետ, ինչից հետո նա ընտրվում է երկրի նախագահ, որին հաջորդում են մայրաքաղաքում բողոքի զանգվածային ցույցեր, ցուցարարներին ուժի կիրռամամբ ցրում են, տասը մարդ զոհվում է, իսկ տասնյակներ՝ դառնում քաղբանտարկյալներ։ «Իշխանության բազմաթիվ քաղաքական հակառակորդներ այժմ բանտում են, դա փաստ է»,- նշել է Ալեքսեյ Վենեդիկտովը։
Tert.am
Si vis pacem, para bellum
Տավար ցավ էլի, ինչ կարաս ասես:
Նախկին իշխանությունների օրոք ամբողջ մի 29800 քկմ է կառուցվել։
Ժողովո՛ւրդ, զբոսնե՛ք որտեղ կամենում եք։
Mephistopheles (24.04.2009), murmushka (25.04.2009)
Լրիվ խելագար ա էսի: Հիմա ում օրոք ինչ կառուցվել ա ուրեմն իրանն ա՞: Կասես Ռոբի հոր տան հայթն ա էդ պողոտան:Հյուսիսային պողոտան կառուցվել է այս իշխանությունների օրոք: Խորհուրդ եմ տալիս այնպիսի մի տեղ ստեղծել այս օջախը, որը ստեղծվել է նախկին իշխանությունների օրոք, նկատի ունեմ հենց էդ, ովքեր կազմակերպում են էս միտինգները
էսպես չի մնա
Թե քո ինչ գործ ով ինչա սարքել: Դու քո լիազորություններն իրականացրու ու մնա քաղաքականությունից հեռու: Մնացած թեմաներով խոսողներ շատ կան:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ