Ո՞նց անել:Արէա-ի խոսքերից
Չէ, պատճառը դա չի Արէա ջան, դա էլի հետևանք ա:
20 տարի հակառակն ա արվում, որովհետև անողները արդեն տենցն են եղել ու հասել են անողի կարգավիճակին: Այսինքն նրանց աճը չի կանխվել: Այ եթե հասկանանք ինչու՞, նոր կունենանք պատասխանը:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Մեր ժողովրդի արժեհամակարգի մասին օբյեկտիվորեն դատելու համար ինձ թվում է կարելի է համեմատվել այլ ժողովուրդների հետ։
Բացարձակ առումով մենք լիքը լավ հատկանիշներ ունենք, բայց ես ինչքան շփվել եմ այլ ազգի ներկայացուցիչների հետ, այդ հատկանիշներից բոլորն էլ ունեն ։Ճ
Բայց մենք էնքան մեծամիտ ենք, որ կարծում ենք, թե մենակ մենք ունենք։
Որպես բազմազգ Կալիֆորնիայում դեռևս մեկ տարի անցկացրած հայ, ասեմ իմ սուբյեկտիվ ու մեծամիտ կարծիքը` մենք ավելի լավն ենք մեքսիկացիներից ու հնդիկներից, վատն ենք մնացածից... ։Ճ Մենք կարող ենք համեմատվել էստեղի սևերի հետ, նրանք էլ մեզ նման ջերմ են, բայց բռի, հակասական, անկանխատեսելի, անհուսալի... ընդհանրացված եմ ասում, անձնական չընդունեք ։Ճ
Հ.Գ. Ինչ–որ էմոցիոնալ վիճակ ա ոնց որ, դրել սաղ թեմաները քննարկում ենք լրահոսում...
Si vis pacem, para bellum
Գալ ջան, ամերկացիները հենց որևէ տեղ մի հատ կասկածելի բան են տեսնում, զանգում են փոլիս։ Ես որ հեծանիվ եմ քշում, ճամփին մի քիչ հալից ընկած կանգնում եմ որ հանգստանամ, կամ ջուր խմեմ, ամեն անցնող հեծանվորդ հարցնում ա` ես օքեյ ե՞մ, թե օգնության կարիք ունեմ... որ բան ա պետք լինում, հանում տալիս են, կամեր, նասոս, ջուր, շոկոլադ... Բայց դե կազյոլներ էլ կան, որ անցնում բարև չեն տալիս ։Ճ
Բայց սենց բաները ինձ թվում ա քաղաքականության հետ կապ չունեն, մեր պրոբլեմն էն ա, որ մեր մեջի անբարոյականները զավթել են իշխանությունը ու իրենց նման անբարոյականներին բերել են ու սարքել են միլիցա, դատավոր, դատախազ, նախարար, պատգամավոր, մշակութային գործիչ, արվեստագետ, դպրոցի դիրեկտոր, համալսարանի ռեկտոր... որ սաղ իրար քծնելով, կաշառելով, մնացածներին խաբելով ու քցելով իշխանությունը պահեն ու առանց շատ խելքներին ու մկաններին զոռ տալու տուն, ավտո ու լափ ունենան, էսքան բան... Ու էս անասունները ընդհանրապես խաբար չեն պետությունից, պետական գործերից, պետական կառավարումից, քաղաքականությունից, փիլիսոփայությունից, մարդկությունից, գիտությունից, արվեստից, սպորտից, առողջապահությունից, էկոլոգիայից, էկոնոմիկայից...
Si vis pacem, para bellum
Ժողովուրդ ջան, իմ կարծիքով մի հատ սենց բան կա… սաղդ էլ իհարկե ճիշտ եք ասում արժեհամակարգի ու մնացած բաների համար… որ պետք ա փոխվի և այլն և այլն…
…ես սենց եմ տեսնում…
…եթե մենք էսօր կարողանանք միավորվել ու քաղաքական դաշտը միավորվի ու ստիպի Սերոժին հրաժարվել, ապա դա հենց ինքնին կլինի արժեհամակարգի վերականգնման ամենապեծ քայլը ու ահագին առաջընթաց կլինի համ հավատքի համ էլ արժեհամակարգի կտրուկ փոփոխության հարցում…
ոնց ա դա լինում…
նախ մարդիկանց մոտ "հաղթանակ"-ի գաղափարը սկսում ա փոխվել ու ճշտվել… եթե առաջ մենք հաղթանակ համարում ենք էն թե ով ա էսօր նախագահի աթոռին անկախ նրանից թե ինչ գնով ա եկած ապա էս դեպքում մենք հաղթանակը համարում ենք այն որ մարդը հասնում ա էդ աթոռին խաղի ընդունված կանոններով՝ օրենքով… հաղթանակը էս ա… Սերժը չի հաղթել, Քոչը չի հաղթել, բայց էսօրվա մեր մենտալիտետով անգամ համարյա բոլոր քաղաքական ուժերը համարում են որ իրանք հաղթել են քանի որ աթոռին են եղել… ոչ, նրանք պարտվել են, բայց առևանգել են հաղթանակը ոնց որ բաքսյոռը ծեծելով շախմատիստին հաղթանակ ա արձանագրում… ես շատ եմ նկատել որ անգամ շատ խելացի ու զարգացած մարդիկ, դեռ հաղթանակի գաղափարը սխալ են ընկալում…
Նույնը կարելի ասել պարտության համար… եթե պարտվում ես, չի նշանակում որ ոչնչանում ես, այլ նշանակում ա որ թույլ ես այսօր… էսօր թույլ ենք, վաղը կլինենք ուժեղ…
երկրորդ, մենք սկսում ենք մեր պահանջները ներկայացնեմ մեր իշխանություններին ու պարտադրել օրենքը…օտար իշխանությունները կապ չունեն… ոնց որ տեսնում եք ոչ մի օտար երկիր ազնիվ չի մեր նկատմամբ, դա նշանակում ա ոչ մի երկրի կողմնորոշում մեզ չի փրկելու… եթե սատկենք, կանգնելու են նայեն ու ոչինչ չանեն…
էլի բաներ կա որ հիշեմ կասեմ… ուղղակի մի բան կա որ հաստատ ա… եթե մենք կարողանանք մեր առջև դրված ամենակենսական խնդիրը լուծել, որը նաև նշանակում ա կարողանալ մեզ համար պարզել թե ինչն է առաջնայինը պետականության ու նրա կառուց ման համար, ապա արժեհամակարգը կընկնի իր տեղը…
արժեհամակարգը կազմված ա մեր բոլոր խնդիրների լուծումից ու միանշանակ կախված ա մեր վերաբերմունքից էսօրվա մեր կանսական խնդրի նկատմամբ… դա առանձին բան չի որ անենք հետո նոր սկսենք "ձեր իշխանափոխությամբ զբաղվել"
իշխանափոխությունը հենց ինքը մեր արժեհամակարգի ճշտման, վերականգնման ու մաքրման ամենակարևոր գրավականն ա էսօր… էս իշխանության հանդուրժումը մեր արժեոհամակարգի ամենացածր՝ ցածրագույն սանդղակն ա… սա վիճելի չի՝ անվիճելի ա…
Ներսես ջան, դու տեսականորեն ճիշտ ես ասում ու ոչ ոք դա չի կարող դա վիճարկել… իհարկե վատ երևույթ ա… ո՞վ կարա ասի թե դա տենց չի… բայց հենց կոնկրետ մեր պարագայում, հարցը լրիվ ուրիշ բնույթ ունի…
Հայաստանը գտնվում ա ավտորիտար իշխանության տակ… ազատաության բացակայություն, սրիկա, անգրագետ, խրխնջուկ մարդիկ են երկրի գլխի… դրան էլ գումարած արտաքին ուժերի վերաբերմունքը էս իշխանություններին… էս դեպքում ցավոք սրտի գծվում ա հստակ գիծ՝ բոլոր հակաիշանական ուժերը կամ միավորվում են, կամ իշխանության օգտին են գործում կամա թե ակամա… փորձը, փաստերը դա ա ցույց տալիս… քաղաքացիական հասարակության ակտիվիստները եթե իրենց հարցը չեն քաղաքականացնում ու չեն միավորվում քաղաքական ուժերի հետ, նրանք միանշանակ հաստատում ու ամրապնդում են իշխանության դիրքերը… իշխանությունն ամենաշատը վախենում ա կոնսոլիդացված ուժից, ուրիշ ոչինչ նրանց չի վախացնում… ու ցանկացած մասնատում, իրանք ողջունում են… դա նրանց կենդանի մնալու միակ գրավականն ա ու եթե ուշադիր լինես, կտեսնես որ քաղաքացիականների պահանջները շատ դեպքերում բավարարվում են (Մաշտոցի Պուրակ, Տրանսպորտի գին և այլն) … պայքարը մասնատվում ա ու մաս մաս հանգցվում… շատ էֆֆեկտիվ ձև ա, իսկ միջազգային հանրությունը հրճվանքով ու գովեստով ա դա ընդունում քանի որ հասկանում ա որ տվյալ դեպքում Սերժի խոսքը միանշանակ ա դառնում՝ "խոսքը գործ ա" որը հատուկ ա մենակ ամենահետամնաց ավտորիտար երկրներին…
հիմա… թե ի՞նչ են պատճառները որ միավորում տեղի չի ունենում ու հատկապես քաղաքացիական սեկտորն իրան առանձին ա պահում ու բողոքը տարալուծում ա իրա մեջ, արդեն կարևոր չի… հետաքրքիր չի… փաստը մնում ա էն որ էդ պատճառն ավելի կարևոր ա իրանց համար քան ռեժիմի անկումը…
իմիջայլոց ասեմ որ միայն քաղաքացիական ակտիվը չի. կան քաղաքական ուժեր որոն իրենց քաղաքական ինքնուրույնութայն ամբիցիաներից ելնելով հատուկ պայքարել են և դեռ պայքարում են միասնության չկայացման օգտին…
էս դեքում ու իրերի էս դրությամբ, Սերժը բացարձակապես կարիք չունի ինչ որ մեկին առնի, կաշառի կամ պայմանավորվի քանի որ նրանք արդեն դա անում են կամովի…
եթե ուզում եք, կարող եմ անուններ տալ ու փաստերով ցույց տալ թե դա ոնց ա արվում…
Եթե Հայաստանում ընդդիմադիր ուժերում իսկապես քաղաքական գործիչներ կան, որոնց համար ընդհանուր հարցերը ավելի կարևոր են իրենց մասնավոր հարցերից, օրինակ պետական վիճակը ավելի կարևոր է իրենց անձնական սոցիալական վիճակից, ապա իրենք պիտի կոնսոլիդացնեն մնացած ընդդիմադիր զանգվածներին, ելույթներով ու գաղափարներով պիտի ոգևորեն նրանց որպեսզի միավորումը տեղի ունենա։ Բայց ինձ թվում է, բոլորն էլ դեռևս իրենց շրջապատի սահմաններից իրենց հայացքներով դուրս չեն գալիս որովհետև մարդկանց կառավարելու մեծ հմտություն ու կարողություն ունեցողներ գրեթե չկան, դրան գումարած էլ հայերին կառավարել, միավորել, թիմային աշխատանք կազմակերպելը ծանր խնդիր է, դրա վկան բազմաթիվ աննպատակ, անկապ ու անգաղափար կուսակցությունները։ Կուսակցությունների շատ լինելը ես կապում եմ անազնվության հետ, եթե ընդդիմադիրների դաշտում ազնիվ մարդիկ շատ լինեին, ապա մեկ կուսակցություն կլիներ ու մեկ հիմնական նպատակ։ Իմ կարծիքով ազնվությունն ու անկեղծության պակասն է ընդդիմադիր դաշտի համար մեկ խնդիրը, որի պատճառով մարդիկ ոչ մի կոլեկտիվ հաջողությունների չեն հասնի, իսկ որոշ անհատներ ուղղակի իրենց ռեյթինքն են ապահովում, հաջորդ ընտրություններին գործազուրկ չդառնալու համար, էդքան բան։ Մենք մեր պատմությունից ոչ մի դասեր չենք սովորել, չենք սովորում, ու ոնց որ չենք սովորելու։
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն ջան, շատ ճիշտ բաներ ես գրել, բայց կեսն ես գրել… ճիշտ ես ասում, ես փաստացի կտրված եմ հայաստանյան իրականությունից, բայց մի բան հաստատ ա, մեր մոտ իշխանափոխության շատ տարբերակներ չկա, շռայլության ու ռիսկի համար ոչ ժամանակ, աչ ռեսուրս և ոչ էլ տարածություն ունենք…Ապեր, էս հարցով Մեֆին չեմ պատասխանի, քանի որ մեկա իրա էշն ա քշելու՝ հայկական իրականությունից կտրվածԲայց քեզ ասեմ, որ բացարձակ հնարավոր չի համեմատել 88-91 թվականները հիմիկվա հետ: Ու էս նույնիսկ հույս կամ խույս տվողների հետ չի կապված:
88-91 թվականներին գործ ունեինք կործանվող երկրի ու քանդվող համակարգերի հետ, երբ շունը տիրոջը չէր ճանաչում: Նույնիսկ իշխանության գտնվող կոմունիստները բացարձակ պատկերացում չունեին, թե ինչ ա կատարվում երկրի հետ: 91-ին, հատկապես ГКЧП-ից հետո, ըստ էության արդեն ոստիկանություն, բանակ, ԿԳԲ, դատարաններ էլ չկային, ով ինչ ուզում անում էր:
Հիմա մեր մոտ լիարժեք կայացած քրեաօլիգարխիկ համակարգ ա, որը տնօրինում ա երկրի բոլոր տնտեսական ու ֆինանսական ռեսուրսներին, գտնվում ա իշխանության բոլոր ճյուղերում, մինչև ատամները զինված ու հաբռգած ա, ու մեջքին կանգնած ունի գործող ինստիտուտներ՝ ոստիկանություն, ԱԱԾ, դատախազություն, դատարաններ, ԱԺ, ու նույնիսկ Սահմանադրական Դատարան: Էս մարդիկ միայն իշխանություն չեն պահում հիմա, էս մարդիկ պահում են ունեցվացք, փող, ազդեցություն, կյանք: Իրանք շատ լավ գիտեն, որ եթե ընտրություններով նորմալ իշխանություն ձևավորվի, իրանցից ոչ մեկը մի օր ազատության մեջ չի կարա մնա, ու ողջ թալանածը փաստացի բռնագանձման ենթակայա:
88-91-ի մասին լրիվ ճիշտ ես ասում, բայց էն ժամանակ էլ կար մի խավ որ ունեցվածք ուներ ու դա պահելու խնդիր ուներ և կար մի խավ որն առաջացման պրոցեսի մեջ էր. էդ խավին ռուսաստանում ասում էին նովիե ռուսկիե… հայաստանում էլ նույնը… եթե բնակչությունը քյասիբ ա ուրեմն ինչ որ մի խավ հարուստ ա… այսինքն էդ խնդիրներն էն ժամանակ էլ ա եղել ուղղակի մի քիչ ավելի ուրիշ ա եղել ընկալումն ու վերաբերմունքը…
քո էս վվերջին նախադասության մեջ ա թաքնված մեր խաղաղ իշխանափոխության բանալին… ես համաձայն եմ որ էդ մարդկանց մի մասի միայն, հատկապես Սերժի անձեռմխելիությունն ու ունեցվածքը երաշխավորել, պայմանով որ նա ինքնակամ հեռանա…
ես առանց ամաչելու եմ սա ասում ու պատրաստ եմ էդ վնասը կրելով սրանցից առանց ցնցումների ազատվել… իմ համար էդ երկու կոպեկը կարևոր չի…
Որևէ մի անհատ չի կարող և իրավասու էլ չի Սերժի անձեռնմխելությունն ու ունեցվածը երաշխավորել։ Դու շատ շատ կարաս գնաս Սերժի ախրանայում աշխատես եթե շատ ես ուզում։ Ոչ մի իրավական ակտ կամ դրույթ չկա, որով երաշխավորվում է, որ մի պետության ղեկավար կարող է ունեցած չունեցածը երաշխավորած հավաքել ու ս.....ր լինել, էնքան որ ժողովուրդը իրենից ազատվի։ Կան ակտեր կամ դրույթներ, որ պետությունը ապահովում է իր քաղաքացու անվտանգությունն ու անձնական գաղտնիությունը ինչ–ինչ փոխադարձ շահերից ելնելով։ Ստեղ փոխադարձ շահը նախ չկա, որովհետև դու նախադեպ ես ստեղծում, որ ցանկացած անասուն կարող է ժողովդրին թալանել, կամ պետությունը կրախի առաջ կանգնեցնել ու կախաղանի փոխարեն ունենալ երաշխավորված ունեցվածք ու անձեռնմխելություն, և երկրորդ, ամենակարևորը` սերոժանմանները ոչ մի երաշխիքի չեն հավատում ու չեն հավատա, քանի որ հենց իրենք լավ գիտեն այդ «երաշխիքների» արժեքը։ Դու փաստորեն հավատում ես, որ Սերժը հանկարծ կարող է ընդունել, որ ինքը պատուհաս ա, ու մոմենտի տակ կարող է բարիանալ ու ուզենալ ժողովդրին իրենից ազատել, որովհետև Մեֆիստեֆելեսը իրեն երաշխիքներ ա տալիս։
Էսի Լևոնի արտահայտած ապուշություններից (bullshit) մեկն ա, որ դու առանց երկար մտածելու հավանել ես։
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն (26.12.2013)
Անձը չի երաշխավորում… կարգը չգիտեմ ոնց կարելի ա դա անել, բայց եթե դա չես անում, էդ դեպքում պետք ա պայքարենք մինչև ատամները զինված ու ամեն գնով իրանց իշխանությունն ու ունեցվածքը պաշտպանող կազմակերպված կառույցի դեմ որը տնօրինում ա ամբողջ երկրի ֆինանսական ու տնտեսական ռեսուրսը… Ասսադի պես… էս դեպքում էլ կարծես թե Վիշապը չի որ զենքը ձեռը պտի պայքարի, չէ՞…
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 26.12.2013, 02:51:
Մեֆ, սկզբում ավելի խելոք բաներ էիր ասում, ասում էիր որ շատ մարդ պիտի փողոց դուրս գա…
Խելացի, վճռական ու ազնիվ առաջնորդներ ու հույսով լցված ժողովուրդ = իշխանափոխություն։
հույսով լցված ժողովուրդը կարա լինի, իսկ այ առաջինները չկան։
Ունենք մի երկու հատ տինտիրիտ անող ընդդիմադիրներ, որ կամ անկեղծ ու ազնիվ են, բայց խելացի չեն, կամ խելացի են բայց ազնիվ ու անկեղծ չեն։
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն (26.12.2013)
դրանք հարցի մի կողմն են ու ամենակարևոր ասպեկտը, բայց ոչ բավարար… Մենք պետք ա նաև հասկանանք ինչ հետ գործ ունենք… Վիշ ջան, էսօրվա դրությամբ 2008-ից էս կողմ ոչ մի ոստիկան սիստեմից դուրս չի եկել ու հրաժարական չի տվել չնայած իրանց վիճակն էլ մի բան չի… զինվորականությունը այնուամենայնիվ առայժմ հավատարիմ ա ռեժիմին… քաղաքական գործիչն էս պայմանններում ա աշխատելու… էսի իրականություն ա Վիշ ջան… եթե ռեժիմին դեմ տաս պատին, իրանք ավելի են կարծրանալու ու կորցնելու բան չեն ունենալու… դրա համար մասսայական ընդվզման հետ զուգահեռ նաև պետք ա լինի deal making… ես 2011-ին մտածում էի որ սրանց հրաժարականի ու հեռացման դեպքում իրանք դեռ կարան պահեն իրանց քաղաքական ուժ լինելու հնարավորությունը, բայց քանի գնաց էնքան վատացավ ու կոշտացավ իրանց դւրքն ու երկիրը խրվեց պրոբլեմների մեջ…
ես կարծում եմ որ անվերապահ կապիտուլյացիան չի աշխատի… անգամ դրա համար նախ պետք ա հասրակական ընդվզում… իմ կարծիքով իրանց մի բան պտի տրվի… հակառակ դեպքում պետք ա լինի մասսահյական հաշվեհարդար ու հասրակությունը պետք ա ունենա բացարձակ ուժային առավելություն և պատրաստ լինի արյունահեղության դրանից բխող հետևանքներով… ես չգիտեմ աշխարհում կա՞ քաղաքական գործիչ որ նման ծրագիր կամ ստրատեգիա կարա մշակի…
Իրենց արդեն տրվել ա, ժողովուրդը ամեն օր տրվում ա իրենց։
Ամա՜ն... մասսայական հաշվեհարդար իրենք անում են։ Ամեն Աստծու օր իրենք հաշվեհարդար են տեսնում էս ժողովդրից իրենց դեբիլություններով ու անասունություններով... տարեկան էսքան մարդ որ երկիրը անվերադարձ լքում ա, դու համարի որ էդքան մարդու իրենք երկրում գնդակահարում են, պետության համար դա նույն բանն ա: Նենց չի, որ մարդիկ գնում են ու հետո լիքը փող են ուղարկում Հայաստան, մարդիկ ընտանիքներով են գնում, դրանից Հայաստանը մենակ տուժում ա, տուժում ա Հայաստանի անվտանգությունը, նաև տուժում են Հայաստանի դեբիլ իշխանությունները, ուղղակի իրենք էնքան դեբիլ են, որ դա չեն զգում, կզգան մենակ երբ քարով տաս գլուխները ջարդես, դեբիլների մոտ տենց ա երևի։հակառակ դեպքում պետք ա լինի մասսահյական հաշվեհարդար ու հասրակությունը պետք ա ունենա բացարձակ ուժային առավելություն և պատրաստ լինի արյունահեղության դրանից բխող հետևանքներով… ես չգիտեմ աշխարհում կա՞ քաղաքական գործիչ որ նման ծրագիր կամ ստրատեգիա կարա մշակի…
Si vis pacem, para bellum
Տրիբուն (26.12.2013)
Ապեր, համաձայն եմ ու ամեն ասածիդ տակ ստորագրում եմ… բայց լուծում ա պետք, մի ձևի որ ամենաքիչ վնասով գոնե դուրս գանք… վնաս ա որ պտի կուլ տանք… ես ուրիշ ձև առայժմ մեր համար չեմ տեսնում… ամենակարճն ու քիչ վնասովն էս ա… իմ անձնական կարծիքով իհարկե…
Ապեեեեր, ապեր, այ ապեեեեեեր, համակարգը հո մենակ Սերժը չի՞, որ իրա անվտանգությունն ու ունեցվացքը երաշխավորես ու ինքը ռադը քաշի: Համակարգը սաղ ղզլբաշներն են միասին, որոնցից մեկը նախագահ ա աշխատումՍերժը որ ուզենա էլ գնա, Լֆիկը, Նեմեցը, Թոխմախը, Լիսկան բգից կբռնեն ու կասեն. «այ համբալ, էս ու՞ր, մենք քեզ դրել ենք նախագահ, որ սաղովի կայֆեր անենք, կարո՞ղ ա գիտես տենց հեշտ պտի սաղիս քցես ու թռնես»:
Բայց վաբշե Մեֆի ասածը իրականությանը մոտ ա:
Նույն բանը կատարվել է արևմտյան երկրներում, երբ կապիտալիզմի սկզբնական շրջանում էդ նույն թալանչիները թաթները դրեցին ամեն ինչի վրա: Հետո իրանք էնքան խելացի գտնվեցին, որ հասկացան, որ դրա պահպանման ամենալավ ու երկարաժամկետ միջոցը դա օրենքով պահպանելն է: Էդ ամեն ինչը ամրագրեցին օրենքով, որից հետո օրենքը դարձրեցին սրբություն, ու հնարավորինս բոլորը օրենքի առաջ հավասարվեցին:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Այս պահին թեմայում են 7 հոգի. (0 անդամ և 7 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ