Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

[Rammer]

Վայ վայ
Դու՞ չես գնալու մայիսի 31-ին ավազակապետության կազմակերպած ֆարսին մասնակցելու:
Դու չէիր ասում որ սրանք ոչ լեգիտիմ են բայց հիմա ոչ լեգիտիմ իշխանության կազմակերպած ոչ լեգիտիմ ընտրություններին ես մասնակցում նորից էն հույսով որ էս անգամ ուրիշ ձև կլինի:

2005 թվի սահմանադրությունը ոչ լեգիտիմ: 2008-ը ոչ լեգիտիմ , ամբողջ հետագա գործունեությունը ոչ լեգիտիմը ու մեր հարգելի պայքարողները շարունակում են նորմալ հարկեր վճարել , շարունակում են ապրել կարծես ոչինչ չի եղել ու մեկ ու մեջ գնում են Հյուսիսային պողոտա ինչ որ բաներ են գոռում դատարկ լուսամուտների տակ:

Սա պայքար է՞
Սա ֆարս է:
Պայքարը լինում է գիտես ոնց երբ հայտարարվում է տոտալ քաղաքացիական անհնազանդություն: Էլէ թող մի հատ դեմոկրատ ԼՏՊ-ն կոչ անի բոյկոտել ամեն պետական ինստիտուտ սկսած դպրոցներից, վերջացրած հարկահավաքով տեսնեմ քանի շաբաթ կդիմանա այս ավազակապետությունը:

Դաժե տոտալ քաղաքացիական անհանզադություն հա? Շատ ուժեղ բառեր ես օգտագործում, բայց գիտես չէ բառը տենց էլ խոսք չի դառնում, եթե դրա տակ չկա ռեալ արված գործ…

Լավ, եթե Լևոնի ուշքը էդքան գնում ա էտ աթոռի համար ու ինքն ել պադլեցի մեկն ա, ինչի, ասենք մի մեծ միտինգի ժամանակ չի ասում “ժողովուրդ գրոհով վերցնում ենք նախագահականը ու մեջի նստածին էլ սատակսնում ենք”, կամ քո նման չի ասում “վերջ էսօրվանից էլ գործի գնալ չկա, հարկ վճարել չկա…” Էդ հարցը քեզ չես տվել? Հաաաաաան, երևի վերջում եկել ես են եզրակացության, որ Լևոնը քյալի մեկն ա ու չի ջոգում են ինչ դու ես ջոգում ես կյանքից…

Բայց իրականությունը հետևյալն ա….
Լևոնի և իր հետ պայքարողների քաղաքացիական գիտակցության մակարդակը այնքան բարձր է, որ հասկանաում է, որ ամեն գնով իշխանափոխության հասնելը կվնասի մեր երկրի անվտանգությանը: Իշխանափոխությունը պետք է լինի այնպես, որ դրա արդույքում լրացուցիչ կոզրներ չբաժանվեն մեր թշնամիներին, որ անվերականգնելի կորուստներ չլինեն, որ այդ ընթացում էլի ադրբեջանը չփորձի մի քանի պոստեր գրավել…Իսկ քո ասած ճանապարհով եթե գնանք մենք մեր ձեռով կքանդենք մեր երկիրը: Ադրբեջանին նույնիսկ զորք պետք չի լինի…մենակ մի բան նշեմ քո ասածից…Եթե Հայասատանում ժողովրդի նույնոիսկ 50% մի ամիս հարկ չվճարի, ստիպված դռները փակելու ենք ու ազգովի քոչենք ստեղից…

Դրա համար պետք է ոչ թե հարկերը չվճարել ,այլ հետևել որ էտ փողերի մի մասը չգնա մի քանի հոգու գրպանը, ոչ թե պետք է ընտրություններին չմասնակցել, որ վաբշե ինչ ուզենան անեն, այլ ընդհակառակը ավելի ակտիվ լինել ու պայքարել որ արդյունքները չկեղծեն…

Եթե իրոք ուզում ես պայքարել ,թող այս պոպուլիստական դիսկուսիաները ու միացի մեզ…հավատա դու դրանով մի փոքր կնպաստես, որ մեր երկրում օրինականութjուն հաստատվի…

[Artgeo]

Վախենում եմ մեր ապագայի համար, մեր սերնդի համար...
14 տարեկան երեխայի վիդեոներ... http://www.youtube.com/user/ArmenianYT
Հայաստանում մի ամբողջ սերունդ մեծանում ա դաշնակների, ՀՀԿ-ի. Հ1-ի, արիացիների ֆաշիստանացիստական, ատելությամբ ու չարությամբ լի հոգեբանությամբ, իսկ դուք ասում եք ժողովրդավարական երկիր... Քանի դեռ շուտ ա, ստեղից գնալ ա պետք ու անկեղծ, ես չէի ուզենա, որ իմ երեխան նման շրջապատում մեծենար ու ամեն ինչ կանեյի, նրան իզոլացնելու նմանններից:

[Rammer]

Այստեղ ֆորումում ժամանակ առ ժամանակ քննարկվում է այն հարցը, որ Լևոն Տեր Պետրոսյանը և իր քաղաքական շրջապատը նախկինում շատ քաղաքական հանցագործություններ են կատարել և սխալ է այժմ պայքարելը նրանց հետ, վստահելը նրանց: Ճիշտ է, այդպես ասողներից ես դեռ ոչ մի ողջամիտ այլընտրանք չեմ տեսել, որ առաջարկեն, բայց պայքարողներից շատերը ջանք ու նեռվեր չեն խնայում որպեսզի ապացուցեն, որ պայքարը որևէ անձի համար չէ, կախված չպետք է լինի կոնկրետ անհատից, նրա անցյալից…այլ պայքար է հանուն համակարգային և մտածողության փոփոխության, դեպի արևմտյան արժեհամակարգ…Կարծում եմ սա է մեր նպատակը և այս նպատակին հասնելու համար կարելի օգտագործել նաև ոչ “մաքուր” մարդկանց ռեսուրսները և եթե մեր երկրի անկյունաքարերը հիմա ճիշտ դրեցինք, հետագայում օրենքը, որպես կարգավորող մեխանիզմ, անկախ անձերից, ամեն ինչ կդնի իր ճիշտ տեղը…
Շանթ Հարությունյանիի այս հոդվածը ավելի գլոբալ է անդրադառնում այս հարցին, բայց կարծում այն կարելի է պռոյեկտել նաև մեր այսօրվա խնդիրների վրա…

--------
Յուրաքանչյուր ժողովուրդ, իր էությունից բխող եւ գիտակցությամբ ձեւավորված իդեալների շնորհիվ, կերտում է սեփական պատմությունն իր կարողություններին համապատասխան՝ արձանագրելով եւ՛ ձեռքբերումներ. եւ՛ կորուստներ: Ձեռքբերումները եւ կորուստները կազմում են ոչ միայն տվյալ ժողովրդի պատմությունը, այլեւ մեծապես ազդում ապագայի նկատմամբ նրա աշխարհայացքի ձեւավորման վրա, գոյություն ունեցող իդեալները փոփոխում` ժամանակին ու իրականությանը համապատասխան: Կախված այդ ձեռքբերումների ու կորուստների գաղափարական մեկնաբանությունից առաջացած ուժգին տպավորությունից՝ ժողովուրդն իր ճակատագրական պահերին, երբ ժամանակն ու թշնամին սպառնում են, ենթագիտակցաբար կատարում է քայլեր, որոնք թելադրվում են սեփական պատմության փորձից: Եվ որքան ուժգին են ժողովրդի հոգում տպավորված անցյալի դրական կամ բացասական օրինակները, նույնքան եւ արդյունավետ կամ անարդյունավետ են ճգնաժամային իրավիճակներում լուծումներ գտնելու տվյալ սերնդի ընդունակությունները: Այն ժողովուրդները, որոնք գիտակցում են սա, ձգտում են իրենց պատմության փառավոր էջերը վեր հանելով` դաստիարակել երիտասարդ սերունդներին, իսկ ավելի երիտասարդ ժողովուրդները, որոնք չունեն պատմական անցյալ, այդ բացը լրացնում են նորօրյա լեգենդներով ու առասպելներով: Ոչ միայն հին աշխարհի ժողովուրդների պատմության արշալույսն է լցված լեգենդներով ու առասպելներով, այլեւ նոր աշխարհի՝ ամերիկյան ժողովրդի: Այսօր ողջ աշխարհի ժողովուրդներին հրապուրող եւ դեպի իրեն ձգող Ամերիկյան հրաշքը նույնպես արդյունք է ձեւավորված առասպելի, այլ կերպ ասած` սրբազան կեղծիքի: 21-րդ դարում, երբ աշխարհում տեղի են ունենում քաղաքակրթական հսկայական փոփոխություններ, եւ ժողովուրդների տեղն ու դերը նոր աշխարհակարգում կախված է լինելու նրանց առաջադիմական կամ հետադիմական աշխարհայացքից, յուրաքանչյուր ժողովուրդ իր ենթագիտակցական ընտրությունը կատարում է` ելնելով իր պատմական փորձից:
Ստեղծված պայմաններում Հայաստանի Հանրապետությունը, նույնպես կանգնած լինելով ընտրության առաջ, ստիպված է կա՛մ կառչած մնալ ամեն առաջադիմություն մերժող, մեկուսացած ու քարացած 1500-ամյա արժեքներին, կա՛մ իր մեջ ուժ գտնելով` խիզախել ոտք դնելու նորօրյա թեկուզեւ անհայտ, բայց հաղթարշավող քաղաքակրթական ուղու վրա: Քաղաքակրթական ճիշտ ընտրություն կատարելու համար, ինչպես նշեցի, ժողովուրդները ելնում են իրենց պատմական փորձից, եւ այս առումով հայ ժողովուրդը, կարծում եմ, իր հայացքը պետք է ուղղի ոչ թե բուն Հայաստանի պատմությանը, որտեղ գրեթե ոչինչ չկա առաջադիմական, այլ 11-րդ դարում ստեղծված Կիլիկյան Հայաստանի պատմությանը: Քանի որ քրիստոնեությունն ուներ ինտերնացիոնալ բնույթ, վաղ միջնադարից սկսած` հայ ժողովրդի համար ազգ եւ հայրենիք հասկացությունները ստորադասված էին քրիստոնյա եւ քրիստոնեահպատակ հասկացություններին: Այս պատճառով 11-րդ դարում հանուն քրիստոնեական արժեքների պահպանման` տասնյակ հազարավոր հայեր իրենց թագավորների հետ լքում էին Հայաստանը` բնակություն հաստատելով Բյուզանդիայի ներքին տարածքներում: Բնակության նոր վայրերում, բազմաթիվ ազգերի հետ գոյության դաժան պայքարի պայմաններում հայ ժողովրդի մեջ ձեւավորվում էր նախկինից տարբերվող` նոր աշխարհայացք եւ աշխարհընկալում: Նոր արժեքային համակարգով եւ նոր իդեալներով կիլիկյան հայերը փաստորեն ձեւավորում էին բոլորովին նոր ազգային ինքնագիտակցություն: Կիլիկիան, լինելով տարբեր ազգերի ու կրոնների խառնարան, երկար դարեր վերածվել էր պատերազմների թատերաբեմի: Հայերը տեսնում էին, թե ինչպես են կաթոլիկները հանուն իրենց իշխանության դաշնակցում մուսուլմանների հետ՝ ընդդեմ ուղղափառների, կամ մուսուլմանները` քրիստոնյաների օգնությամբ` նվաճում իրենց հավատակիցներին: Այս պայմաններում կիլիկյան հայերը ստիպված էին վերանայել նախկինում արմատացած, դոգմատիկ ըմբռնումները ժողովուրդների կյանքում կրոնի ունեցած դերի ու նշանակության մասին: Աշխարհայացքի այսպիսի փոփոխությունը կիլիկյան հայերի մեջ պետք է առաջացներ ամեն գնով պետություն ունենալու եւ անկախ ապրելու ցանկություն: Նրանք սկսեցին նպատակասլաց եւ հետեւողականորեն իրականացնել իրենց ազգային իդեալը՝ այդ ճանապարհին խտրություն չդնելով միջոցների մեջ: Նոր աշխարհայացքի ձեւավորումը լավագույնս դրսեւորվեց Կիլիկյան Հայաստանի թագավորության, ըստ էության, հիմնադիր Մլեհ իշխանի գործողություններում, որը կարող է ուսանելի օրինակ ծառայել այսօրվա Հայաստանի պետական գործիչների համար:
Իշխան Մլեհն իր խնդիրների լուծման ճանապարհին նախ դաշնակցեց կաթոլիկների հետ՝ ընդդեմ մուսուլմանների եւ ուղղափառ քրիստոնյաների, այնուհետեւ մուսուլման Նուր ադ Դինի օգնությամբ հայերի դեմ կռվելով` նվաճեց եղբոր մահից հետո լատինասերների ձեռքն անցած հայրական իշխանությունը: Կիլիկիայում իշխանությունը նվաճելուց հետո Մլեհը շարունակեց պահպանել մուսուլմանների հետ ստեղծված դաշինքը` նրանց հետ գրավելով եւ միմյանց միջեւ բաժանելով շրջակա քրիստոնյա իշխանությունների տարածքները: Մլեհին բացարձակապես չէր հետաքրքրում, թե ում օգնությամբ եւ ում հաշվին կհզորանա ու կծավալվի իր իշխանությունը. նա մի գերխնդիր ուներ միայն՝ վերականգնել հայոց պետականությունը, եւ այդ իրականացնում էր առանց ձեւականությունների եւ հետեւողականորեն: Հայ ժողովրդի վերջին 1700-ամյա պատմության մեջ մեզ հայտնի ընդամենը հինգ երեւելի գործիչ կա, ովքեր անտեսել են կրոնական նախապաշարումները` հանուն պետության շահերի, եւ հինգն էլ հասել են զգալի հաջողությունների` ապահովելով հայ ժողովրդի այսօրվա գոյությունը: Առաջինը Պապ թագավորն է, որն անկախացրեց Հայոց եկեղեցին Հռոմի ենթակայությունից, եւ մինչեւ այսօր այն ինքնուրույն է, բարելավեց հարաբերությունները զրադաշտական Պարսկաստանի հետ, որի պատճառով սպանվեց՝ իշխելով ընդամենը 5-6 տարի: Հաջորդը Թեոդորոս Ռշտունին է, որը պայմանագիր կնքելով արաբների Խալիֆ Մոավիայի հետ` հիմք դրեց քաղաքական այն գծին, որը շարունակելով` Բագրատունիները կարողացան վերականգնել հայոց թագավորությունը: Ե՛վ Պապ թագավորը, եւ՛ Թեոդորոս Ռշտունին անիծվեցին քրիստոնյա հայ պատմիչների կողմից` անհավատների հետ համագործակցելու պատճառով: 1722թ. Դավիթ-Բեկը, ստեղծելով Սյունիքի իշխանապետությունը, երբեմն համագործակցում էր պարսիկների հետ` ընդդեմ Օսմանյան Թուրքիայի: Եվ վերջապես, նույն Սյունիքում 1919-21թ.թ. Գարեգին Նժդեհը սկզբում կռվելով թուրքերի ու ադրբեջանցիների դեմ եւ ազատագրելով Զանգեզուրը` ընդամենը մեկ տարի անց այն Հայաստանին միացնելու համար պայքարում համագործակցում էր երեկվա թշնամիների՝ եւ՛ ադրբեջանցիների ու քրդերի, եւ՛ պարսիկ խաների հետ` ընդդեմ հայ եւ ռուս բոլշեւիկների: Արդյունքն այսօր ակնհայտ է: Այս հինգ գործիչների մեջ Մլեհը միակն էր, որ հայրենիքից հեռու, օտար հողում կարողացավ ստեղծել մի պետություն, որն իրենից հետո պետք է գոյատեւեր ամբողջ 200 տարի: Ցավոք, Մլեհը նույնպես իր վարած քաղաքականության պատճառով, ինչպես եւ Պապ թագավորը, սպանվեց հայ կրոնամոլների կողմից` իշխելով դարձյալ 5-6 տարի: Եվ եթե չեմ սխալվում, հայ մեծագույն գործիչներից Մլեհը միակն է, որ իր այս գործունեության համար պաշտոնապես բանադրվեց Հայ եկեղեցու կողմից` որակվելով որպես □դեւ□ եւ «սատանայի գործակից»: Սա կարելի է ճշտել եկեղեցու արխիվներից, համենայն դեպս` նրա մահից հետո հայ ժողովուրդը դարերի ընթացքում երբեք իր զավակներին չկոչեց Մլեհ անունով:
Մլեհը շատ լավ էր հասկացել, որ պետության համար դաշնակիցները գործիքներ են, որոնք մաշվելիս պետք է փոխել: Իսկ գործիքները լինում են արդյունավետ կամ անարդյունավետ եւ չեն ունենում կրոնական պատկանելություն: Այսօր Հայաստանի Հանրապետությունը, եթե ուզում է իր արժանապատիվ գոյությունը ապահովել նոր ձեւավորվող համաշխարհային քաղաքակրթական համակարգում, ուրեմն պետք է ձեւավորի իր քաղաքական իդեալը, իր քաղաքական լեգենդը, այլ կերպ ասած՝ ի՛ր սրբազան կեղծիքը: Եվ այդ լեգենդի պատմական հիմքը Մլեհի կերպարն է: Վերլուծելով մեր տարածաշրջանի պատմությունը` տեսնում ենք, որ Հարավային Կովկասում իր ազդեցությունը պահելու համար Բյուզանդական կայսրությունը, անտեսելով հզորագույն հայկական տարրը, դաշնակից ընտրեց վրաց ժողովրդին: Փորձելով տարածաշրջանում ապահովել վրացական գերիշխանությունը` նա տեղահանեց տասնյակ հազարավոր հայերի` վերաբնակեցնելով նրանց կայսրության ներքին տարածքներում: Այս քաղաքականության արդյունքում, 1071թ. Մանազկերտի ճակատամարտից հետո Բյուզանդիան դուրս մղվեց տարածաշրջանից: Ժամանակին բոլշեւիկյան Ռուսաստանը, մասնատելով հայկական տարածքները, դարձյալ նախապատվությունը տարածաշրջանում տվեց Վրաստանին եւ Ադրբեջանին: Այսօր էլ Ռուսաստանն է անխուսափելիորեն պարտվում Կովկասի համար պայքարում:
Նորագույն քաղաքականության ճարտարապետները, որպեսզի ապագայում չարժանանան Բյուզանդիայի եւ Ռուսաստանի ճակատագրին, անշուշտ կկարողանան ճիշտ գնահատել հայ ժողովրդի դերն ու նշանակությունը տարածաշրջանային գործընթացներում եւ կվերանայեն իրենց քաղաքականությունը Հայաստանի նկատմամբ: Բայց դրա համար նախեւառաջ Հայաստանը պետք է որդեգրի Մլեհյան քաղաքականություն:

գրող, հրապարակախոս Շանթ Հարությունյան
2001 թ.

[Տրիբուն]

Վախենում եմ մեր ապագայի համար, մեր սերնդի համար...
14 տարեկան երեխայի վիդեոներ... http://www.youtube.com/user/ArmenianYT
Հայաստանում մի ամբողջ սերունդ մեծանում ա դաշնակների, ՀՀԿ-ի. Հ1-ի, արիացիների ֆաշիստանացիստական, ատելությամբ ու չարությամբ լի հոգեբանությամբ, իսկ դուք ասում եք ժողովրդավարական երկիր... Քանի դեռ շուտ ա, ստեղից գնալ ա պետք ու անկեղծ, ես չէի ուզենա, որ իմ երեխան նման շրջապատում մեծենար ու ամեն ինչ կանեյի, նրան իզոլացնելու նմանններից:

էս մեկը նայի, բոմբ ա

[Mephistopheles]

էս մեկը նայի, բոմբ ա
http://www.youtube.com/watch?v=aLPLC...e=channel_page

աղվոր է, ըսի երթամ տաբանջաս առնիմ, ետքը երթամ Թուրքիո մեջ և սարսափ ու փոթորիգ մը ըստեղձեմ Պոլսո ընդմեջեն և Թաշնակցությունը փառաբանեմ… Հայոց արյունին վրեժը առնիմ ըսելով…

[Elmo]

Հա էլի: Սահակաշվիլին թող իրա պրոբլեմներով տառապի, որոնք էդքան էլ քիչ չեն: Երկրի կեսը կորցրել ա, ամբողջ ռուսական շուկան կորցրել ա: Ծով ունեցող էրկիր ա, բայց Հայաստանից էլ վատ ա ապրում: Սերժը չի դուրս եկել հրապարակ ու սկսի Սահակաշվիլուն քննադատի, կամ ասի նայեք իրանց նման տարածքներ չկորցնեք:

[Վիշապ]

Ապեր դու չգիտեմ ինչի գնացիր կպար շռաններից, բայց ես մի քիչ ավելի մոտիկ օրինակ բերեմ.. ընտանիք ա, որ վատա ապրում, ընտանեկան պրոբլեմներ ունի, ու հարևանը, որ հնարավոր ա ավելի վատ օրիա, կանգնումա շենքի բակում ու սկսումա խոսել, որ բա գիտեք էսինչի տունը հետույքային վիճակա, ես հլա ահագին լավ եմ, դրա ընտանիքի բյուջեն վաբշե ծակա.. հիմա ինչ էս մարդն էլ կանգնի ասի վայ ճիշտ ես ասում, ապրես? Կամ էս մարդու կինը ասի էն մարդը ճիշտ ա ասում մարդս փալասի մեկն ա? Տանը ինչ ասես կարող են խոսեն, բայց տվյալ դեպքում էդ հոգնածի գլխին մի հատ եքա սկանդալ կսարքեն, ընդհուպ մինչև տուրուդմփոց:

Սահակաշվիլին չէր որ միլիցեքին ֆաս տվեց ժողովրդի վրա մոտ տարի ու կես առաջ? Ու որ զոհեր չեղան դա չի նշանակում որ չէր կարող լիներ: Իսկ հետո վտանգեց ոչ թե 10 հոգու, այլ հազարավոր մարդկանց կյանքը, իր երկիրը տանել դնելով գերտերությունների սառը պատերազմի դաշտի մեջտեղում: Իսկ ինքը մի հատ ինքնաթիռ տեսավ 100 գրամ կոճերին արեց ու փախավ: Հետո էլ փողկապ էր ուտում.. երևի իրա համար հատուկ բանանի, նարինջի և այլ համերով փողկապներ են բերում: Իրա քյալ դատողության պատճառով դե ֆակտո զրկվեց տարածքներից, պետությանը պատճառեց միլիարդների վնաս, ու հիմա եթե քո ասածի պես հանգիստ գնա ժողովրդի մեջ քայլի գլուխը կջարդեն: Իսկ ցույցերը չլինեին տեսնեմ օրեկան կխոսեր ժողովրդի հետ, իրա երբեմնի զինակիցները կփախնեին իրենից...
Ինչ վերաբերում է ԱԳՆ-ին, ապա հեչ ինձ մի տուր չեմ ուզում, լավնա քեզ պահի
Դրանց կապակցությամբ արդեն արտահայտվել եմ:

Նախարար ջան, միջին հաշվով թքած ունեմ թե Սահակաշվիլին էլի ինչ է արտահայտվել Հայաստանի մասին իր հարցազրույցում, կարող է լրագրողուհու ականջին էլ մի երկու էրոտիկ բան է շշնջացել էլի Հայաստանի մասին… Մարդամեկը վերջերս իբր թե ասուլիս արեց ու ձեռ առավ բոլորիս, մենք Սահակշվիլուց ենք խորացել, թող մի քիչ էլ Սահակաշվիլին ձեռ առնի, ինչ նախանձն եք բայց…

[ministr]

Նախարար ջան, միջին հաշվով թքած ունեմ թե Սահակաշվիլին էլի ինչ է արտահայտվել Հայաստանի մասին իր հարցազրույցում, կարող է լրագրողուհու ականջին էլ մի երկու էրոտիկ բան է շշնջացել էլի Հայաստանի մասին… Մարդամեկը վերջերս իբր թե ասուլիս արեց ու ձեռ առավ բոլորիս, մենք Սահակշվիլուց ենք խորացել, թող մի քիչ էլ Սահակաշվիլին ձեռ առնի, ինչ նախանձն եք բայց…

Վիշապ ախպեր, ես էլ թքած ունեմ միշիկի էլ, իրա երկրի վրա էլ, բայց էնքանով որ իմ ՊԵՏՈՒԹՅԱՆԸ չկպնի: ՍՍ-ը ինչպես և ՌՔ-ը ու մյուսները անցողիկ են: Իսկ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ դա ոչ ՍՍ-ա ոչ ՌՔ, դա գերագույն արժեք ա, որ դարեր շարունակ չենք ունեցել, ու հիմա ինչ որ ճիճու եկել քննարկման առարկայա սարքել իրա չեղած տեղով ու կոնկրետ կպնում ա ՊԵՏՈՒԹՅԱՆ վարկանիշին:
Թե չէ ստեղ ոչ ոք չի կանգնել համեմատական վերլուծություն կատարում թե մեր մոտ ա լավ թե իրանց կամ ապացուցում որ մեր մոտ Գերմանիա կամ Ֆրանսիայա...

[Վիշապ]

Վիշապ ախպեր, ես էլ թքած ունեմ միշիկի էլ, իրա երկրի վրա էլ, բայց էնքանով որ իմ ՊԵՏՈՒԹՅԱՆԸ չկպնի: …

Նախարար, եթե պետությունը քոնը լիներ, կարող է և չկպներ…

[ministr]

Նախարար, եթե պետությունը քոնը լիներ, կարող է և չկպներ…

Ապ, ոնց որ ասում են արի չխառնենք սեփականը պետականի հետ...
Եթե նախագահի աթոռին նստածա մի մարդ, ում որ ես չեմ ընդունում, կամ հավանում, դա չի նշանակում որ ես պետությունից հրաժարվում եմ, կամ Հայաստանի ու իր մասին հնչող կարծիքների վրա թքած պետքա ունենամ: Ավելին ասեմ, եթե մի այլազգի մոտս կանգնի ու սկսի քննադատել ՀՀ Նախագահին, ես դրա բերանը կփակեմ բոլոր հնարավոր միջոցներով: Բայց Հայաստանում հնչող քննադատություններին միանշանակ միանում եմ:
Իսկ այն փաստը, որ պետք ա այդ աթոռին լինի այնպիսի մի մարդ, որ թույլ չտա նման ստաֆիլոկոկներին ավել պակաս խոսել դա առանձին թեմայա որ քննարկվումա հարևան բաժիններում: Ժամանակի ընթացքում հավատացած եմ, որ դրան էլ կհասնենք:

[Ambrosine]

Վիշապ ախպեր, ես էլ թքած ունեմ միշիկի էլ, իրա երկրի վրա էլ, բայց էնքանով որ իմ ՊԵՏՈՒԹՅԱՆԸ չկպնի: ՍՍ-ը ինչպես և ՌՔ-ը ու մյուսները անցողիկ են:

Բայց տվյալ պահին իրենք են ներկայացնում մեր երկրի գերագույն իշխանությունը, իրենք են պատասխանատու մեր երկրի վարկի համար

[ministr]

Բայց տվյալ պահին իրենք են ներկայացնում մեր երկրի գերագույն իշխանությունը, իրենք են պատասխանատու մեր երկրի վարկի համար

Ճիշտ ա, դրա համար էդ պարոններից պետք ա պահանջել որ զբաղվեն իրենց անմիջական գործով, ոչ թե 100% ցուցակ ֆռռացնեն կամ մարդ ման գան որ դատեն: Էսքան կուսակցություն կա, ինչի մի հատ ձեն չեն հանում? Էլի սաղ հույսը նայա որ ժողովուրդը պետք ա գնա ցույց անի պահանջ դնի? Թողնես մեծ-մեծ փրթեն.. հայ նժդեհակա~ն, հայ դաշնա~կ, հայ ազգայնակա~ն,հայ հու~յ....

[Ambrosine]

Ճիշտ ա, դրա համար էդ պարոններից պետք ա պահանջել որ զբաղվեն իրենց անմիջական գործով, ոչ թե 100% ցուցակ ֆռռացնեն կամ մարդ ման գան որ դատեն: Էսքան կուսակցություն կա, ինչի մի հատ ձեն չեն հանում? Էլի սաղ հույսը նայա որ ժողովուրդը պետք ա գնա ցույց անի պահանջ դնի? Թողնես մեծ-մեծ փրթեն.. հայ նժդեհակա~ն, հայ դաշնա~կ, հայ ազգայնակա~ն,հայ հու~յ....

ես վերջը չհասկացա՝ դու ընդդիմադիր ես, թե իշխանամետ...?

[ministr]

Լավ չի էլի, որ կոնկրետ սև ու սպիտակի եք բաժանում ամեն ինչ: Ես ոչ ԼՏՊ-ի համար եմ մոմ վառում, ոչ էլ մանավանդ ՍՍ-ի: Իմ վառած մոմը Հայաստանի, Հայաստան պետության համար ա:

[Ambrosine]

Լավ չի էլի, որ կոնկրետ սև ու սպիտակի եք բաժանում ամեն ինչ: Ես ոչ ԼՏՊ-ի համար եմ մոմ վառում, ոչ էլ մանավանդ ՍՍ-ի: Իմ վառած մոմը Հայաստանի, Հայաստան պետության համար ա:

Ես էլ իմ կողմից ասեմ, որ լավ չի, որ էդ վառած մոմը ոչ տաք ա Հայաստանի համար, ոչ էլ սառը