Mephistopheles (20.05.2012), Varzor (21.05.2012)
Վազգ, մեկնակետդ սխալ ա:
Ժողովուրդը ոչ թե գազազած ոտքի կանգնած էր, այլ ժողովրդին ոտքի հանեց «Լևոնը»: Չակերտների մեջ, որովհետև մենակ ինքը չէր:
Երկար խորանալ չեմ ուզում, բայց հիշիր, թե դրանից ընդամենը 8-9 ամիս առաջվա մեկ այլ համապետական ընտրությունների ժամանակ ինչքան մարդ էր ոտի կանգնած, ու կհասկանաս, որ ճիշտ եմ ասում:
Մեկնակետիդ սխալ լինելը զրոյացնում ա մնացած ողջ վերլուծությունդ:
Հավելեմ, որ ժողովրդի մի ստվար զանգված ոտի վրա կանգնած մնաց դրանից հետո 4 տարի: Իհարկե մեր թիվն էնքան չէր, ցավոք, որ հասնեինք լրջագույն փոփոխությունների, բայց մեր ակտիվությունը եղել ա աննախադեպ՝ էդքան մեծ ժամանակաշրջանի համար:
Հիմա հասել ենք գրեթե ճգնաժամային պահի, ու սա ընդունում եմ: Խոսքը ՀԱԿ-ի մասին ա: Ճգնաժամից կա երկու հավանական ելք (հնարավորներն ավելի շատ են), 1. ՀԱԿ-ը որպես էդպիսին տապալվում ա, 2. ՀԱԿ-ը սրանից դուրս ա գալիս ավելի ուժեղացած:
Ինձ և ձեզնից յուրաքանչյուրին ձեռ ա տալիս, որ գործի երկրորդ տարբերակը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Varzor (21.05.2012)
Եթե Լևոնը ոտքի հանող ա, թող հիմա էլ հանի: Չի կարա մի քնաի պատճառով: Ինքը լավ հռետոր ա, բայց ոտի հանողը հենց իշխանության ռեպրեսիան էր: Ես կասեի ազգի 99%-ն էր ոտի հելած, բայց էդ 99 տոկոսի հալալ կեսից ավելին Լևոնին ճանաչելով հրապարակ չքայլեց (մեկը ես): Հիմա էլի ազգի 99%-ը ոտի հելած ա, էդ կեսից ավելիին միացել են նաև նրանք, ովքել նախորդ 5 տարիների հիասթափությունը հաշվի առնելով չեն քայլում մինչև հրապարակ: Ով էլ քայլում ա, կամ մեծ օպտիմիզմով ա լցված, կամ էլի ինչ-որ բանի հավատում ա:
Հիմա ՀԱԿ-ը ոնց ուզում ա դուրս գա ճգնաժամից, երևի դա էական չի ոչ մեկիս համար:
Ձեռնտու տարբերակը վստահելի մարդու ասպարեզ գալը կլինի, որը մեջքի հետևում կեղծված ընտրություններ, վատ կառավարման տարիներ ու ուժով ցրած հանրահավաքներ չի ունենա: Ժողովուրդը պատրաստ ա ցանկացածի կողքին կանգնել, էն 99%-ը միշտ կա, բայց դուխով ու իսկական երկիր կառուցելու մղումներով տղա չկա, որ էդ մարկանցմոտ վստահություն ներշնչի ու գործը առաջ տանի: Ու եթե ժողվրդի 60%-ը փողոց դուրս գա, ոչ մի արյունահեղություն չի էլ լինի: Իրանք իրանց կթողնեն կգնան:
Բայց տենց մարդիկ չկան: Էս 20 տարի ա ով հելե ընդիմադիր դիրքից խոսացել ա, հետո հայտնվել ա ՀՀԿ ցուցակում, կամ կոալիցիայում, կամ նախարարի պաշտոնում... կարճ ասած սաղ ոսկորի դիմաց հաչողներ են եղել:
Լևոնին տենց չեմ համարում, ինքը ուրիշ մոտիվացիա ուներ ընդիմադիր կեցվածք ընդունելու համար: Ըստ ինձ(կրկնվում եմ) իրա դեմքը փրկելն ու պատմության մեջ որպես ժողովրդի վստահություն վայելող մարդու անուն հանելը: Մեկ ա ինքը ոչ գումարի ոչ էլ պաշտոնի խնդիր ուներ:
էսպես չի մնա
Ապեր, հիմա ոտի կհանի, թե չէ, էլի եմ ասում, ժամանակը ցույց կտա: Ես ինքս խոստովանեցի, որ ՀԱԿ-ում լուրջ ճգնաժամ կա:
Իսկ էդ քո ասած ոտի հելածը, ապեր, ոտի հելած չեն, ընդամենը դժգոհ են: Օրինակ մեկը դու ես չեմ կարծում, որ ԵՐԲԵՎԷ ոտի ելնես: Բացի էն պահից, երբ արդեն վերջին մեխն ա պետք խփել, ակնհայտ ա, որ հաղթելու ենք, գուցե և ելնես ու մինչև կյանքիդ վերջը պատմես, որ դու էդ մեխը խփելուն մասնակցել ես: Կարող ա սխալ եմ, բայց էդպես եմ կարծում:
Իշխանության ռեպրեսիան կա ու շարունակում ա լինել: Եթե զուտ էդքանից ոտի կանգնող լինեին, կկանգնեին: Փաստ ա, որ Լևոնի առաջնորդությամբ ոտի ելան, ու փաստ ա, որ թեկուզ ոչ նույն թվով, բայց նույն Լևոնի առաջնորդությամբ են բազմահազարները ոտի վրա: Ով ոտի վրա չի մնացել, թող ինքը մտածի, թե ինչի: Ով ոտի չի կանգնել, թող ինքը մտածի, թե ինչի:
Ես ասում եմ, որ փաստ ա, որ ինքն ա ոտի կանգնել: Ցանկացած հակառակ կարծիք համարում եմ զավեշտալի: Ու փաստ ա, որ իրա հետ ոտի կանգնած լիքը գործիչներ մինչև էսօր ոտի վրա են, ու ոչ պաշտոնների համար: Շատերը պաշտոն ստանալու շանս ունեցել են էս 4 տարիներին, բայց մնացել են նույն սկզբունքային գծում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, սկսեմ վերջից:
Ճանաչելով ու տարիների փորձից ելնելով, կարամ ասեմ, որ էն պաշտոնները, որ առաջարկվելա նշածդ գործիչներին, ոչինչա եղել էն պաշտոնների դեմ, որ կարային ունենային, եթե պապին դառնար նախագահ: Ես, օրինակ Արամ Սարգսյանին կամ Ստեփան Դեմիրճյանին քաղաքական գործիչ չեմ համարում, ես համարում եմ, որ Արամը խայտառակեց ու խայտառակումա Վազգենի անունը, Ստյոպն էլ` հոր: Հիմա, ես կարծում եմ, որ Արամի վարչապետության շրջանում, ինքն ուներ բավականին լծակներ, որ չթողեր, որ երկիրը հասներ էս օրվան, նույնն էլ Ստյոպը, բայց արի ու տես, որ ոչինչ էլ չկարացան անեն, հիմա, ես ինչի պտի հավատամ, որ իրանք կարան մի բան անեն էս պահին ու էս իշխանությունների տապալումից հետո, այ ստե, գալիսա քո ասած վերջի մեխի մոմենտը: Հենց վերջի մեխը մխեին, սաղ գործը իրանց կվերագրվեր: Նույնն էլ արեց Մանվելը 2008-ին, բայց դե էնի էնքան գեղցի էր, որ չկարացավ ճիշտ հաշվարկի, իրան թվաց վերջի մեխն են մխում, բայց պարզվեց, որ դեռ մեխերն առած չի, ու էդել էնքանից հետո, որ պապի բերանով, ժողովրդին գարանտիա տվեց, իրա անվտանգության երաշխիքով պայքարը շարունակելու: Փաստա, որ Լևոնը հանեց ոտի, բայց եղբայր, եթե մեկին միջնորդում են, որ ամուսնանա, դա դեռ չի նշանակում, որ հաստատ ամուսնանալույա կամ էդ ընտանիքը ամուրա լինելու: Ժողովուրդն էնքան անելանելի վիճակում էր, որ Լևոնը չէ, սատանեն էլ գար, ասեր ձեր փրկիչն եմ, հետևից էթալու էին, ապեր Վանո-Վանո, Մանվել-Մանվել գոռացող ժողովուրդը, հենց էդ անունները գոռալով ապացուցումա, որ ինքը լիժբը իրա ուզածինա ուզում հասնի: Հիմա եթե էդ բոլոր դրդապատճառները իմանալով, դու պայքարի առաջնորդ ես համարում պապին, դու համարի, բայց էդ Վանո գոռացողին հիմի էսքանը որ ներկայացնես, հաստատ վանոյին էլ պապին էլ փաթաթելույա: Ես, անձամբ ու հաստատ գիտեմ իմ նման շատերը, վստահ են, որ պապը ուղղակի օգտվեց էդ առիթից, ու ոնց ասեց Վազգենը, իրա անունը ուզեց փրկի, կամ էլ չգիտեմ ինչ էին ծրագրել, լրիվ ուրշ բան եղավ: Նենց որ, ես անիրական բաների չէմ հավատում:
Varzor (21.05.2012)
Ապ, Արամի ու Վազգենի մասին իմ կարծիքն էլ դրական չի, մեղմ ասած ու ես իրանց մասին չէի խոսում
Ի դեպ հիմա, կարծես թե, ավելի մեծ պաշտոնների հույս ունեցողները մաքրվում են, ինչը լավ ա: Խոսքն Արամին չի վերաբերում նաև էստեղ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Էս հատվածի հետ համաձայն չեմ մենակ չակերտների պահով, որտև մինչև Լևովը հետ վերադառնալը (նույնիսկ նախորդ օրը) ժողովուրդը 100%-ով համակերպված էր էն փաստի հետ, որ հաջորդ նախագահը նշանակվելույա սերժանտը։ Հիմա չեմ հիշում, բայց էդ մասին լավ անեկդոտ էլ կար։ Բայց Լևոնից բացի չեմ պատկերացնում որևէ մեկին, որ կարող էր փոխել այդ վիճակը։ Հենց իր անձը դեր խաղաց, ոչ թե թիմը։ Մնացած կուսակցությունները միանալն էլ բավականին որոշիչ էր, բայց մնացածն այնուամենայնիվ միացան հենց անձին։
Ինչպես վերջերս նշեց մի ծանոթ, նույնիսկ այսօրվա ձևավորված քաղաքացիական հասարակությունը (ի դեմս օրինակ ակտիվ բնապահպանների) նրա սերունդն են, որտև մինչև նրա գալը ժողովրդի վիճակը կարելի ա բնութագրել մի բառով՝ «հոգնած»։ քոչարյանի սպանել էլ «քաղաքացի» հասկացությունը։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Ապեր, էս լոգիկայի մեջ մի հատ մեծ սխալ կա… եթե մարդն իր շահը ստորադասում ա ուրիշի շահին՝ դա նորմալ չի… բացատրեմ… եթե մարդիկ չեն կանգնում ոտի որովհետև իրանց շահելու հետ մեկտեղ շահելու ա մի մարդ որին իրանք չեն սիրում՝ նորմալ չի… այսինքն ես կտուժեմ մենակ թե նա չշահի՝ շահերի համընկումը բացառվում ա…
երկրները տենց են քնդվում… մի հատն էլ մեր աչքի առաջ ա լինում… Լևոնը ստեղ կապ չունի… ՀԱԿ-ի քանդվելն էնքան պրոբլեմ չի ինչքան էն կարևորությունը որ տրվում ա զուտ միավորներ հավաքելու համար… ՀԱԿ-ից դուրս եկած և ոչ մի ուժ առայժմ իրան չի արդարացրել…
մի բան էլ Էլմօ ջան… ոտի կանգնած ժողովուրդը պասիվ՝ տանը նստած չի լինում ու ոչ էլ ձենը տալիս ա նրան ումից ուզում ա ազատվի…
էս լոգիկան չի աշխատում…
ՀԱԿ-ը երբեք կուսակցություն չի եղել:
Այո՛, իմ կարծիքով մաքրվում ա: Իհարկե մի քիչ տգեղ ա դա ասելը, որտև ստացվում ա, որ երբ ներսն էին, բան չէինք ասում, երբ դուրս են գալիս, ասում ենք, բայց իմ պատկերացումն էդպիսին ա: Փաստն էն ա, որ երբ ՀԱԿ-ի վիճակը մի քիչ ծանրացավ, սկսվեց առնետավազքին նմանվող մի պրոցես: Բայց դա միայն դրական ա: Չնայած էլի եմ ասում, շարունակությունը դեռ կերևա: ՀԱԿ-ը հիմա լուրջ խնդրի առջև ա ու լիահույս եմ, որ պատվով կհաղթահարի![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Varzor (22.05.2012)
Հաստատ տպատվով կհաղթահարի: Հատկապես որ ՀԱԿ-ում մնացած մաքուրները ու շատ խելքոները սկսել են աջ ու ձախ քաղաքագետներին ու լրագրողներին «պատվեր կատարող» ու «դեմագոգ» անվանել:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 21.05.2012, 16:23:
Varzor (22.05.2012)
Varzor (22.05.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ