Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

[Varzor]

Անկեղծ ասած, համապատասխան թեմա չգտա, ու քանի որ սա քաղաքական քննարկումների բաժին է, մի խնդրանք ունեմ, կարո՞ղ եք ինձ հուշել Երեւանում կոնկրետ վայրեր, բնակելի շենքեր, որտեղ մնացել են նախորդ համամասնական ընտրություններից ընտրապաստառներ, համ էլ կարող եք այդ թեման էլ քննարկել, ճի՞շտ է, թե՞ սխալ

Նախապես շատ շնորհակալ եմ

Նախ պետք է ասեմ, որ ոչ միայն նախընտրական քարոզարշավի, այլև ամեն տեսակ հայտարաությունների պատճառով շատ շենքերի պատեր և մուտքեր ուղղակիորեն ծածկված են թղթի կտորտանքներով` սա արդեն իսկ տհաճ է ու միանշանակ տարածքային կառավարման մարմինների խնդիրն է: Շատ քիչ տեղերում կան հայտարարություների և պաստառների համար նախատեսված վահանակներ:

Ըստ էության նախընտրական պաստախները ոչ միայն փչացնում են շենքերի արտաքին տեսքը և աղտոտում են շրջակայքը, այլև շփոթություն են առաջացնում: Սուտի պետք է օրենսդրորեն սահմանափակվի թե դրանց փակցնելու տեղերը, չափերը, ձևերը և թե դրանց "ապամոնտաժման" ժամկետներն ու պատասխանատուները: Ըստ էության նախընտրական պաստառները նույնպես գովազդային պաստառներ են` գովազդում են այս կամ այն կուսակցությանը կամ մարդուն` քաղաքական ապրանք են գովազդում: Ըստ այդմ էլ պիտի որոշակի ձևով կանոնակարգված լինեն: Հա, նաև պետք է դրանց վրա տարածել նաև ( անտեղի պոկողներին պատժելու համար) գովազդային մրցակցության կանեննորը` հակագովազդով ու գովազդին խանգարելու կանոններով

Հ.Գ.
Տեսնում ես պաստառի վրա մի դեմք է նկարված` որոշակի կուսակցության սիմվոլիկայով: Բայց պետք չի խափնվել` դա նախորդ ընտրույթուններից է, հիմա այդ մարդն այլ կուսակցությնա անդամ է ու լիովին ուրիշ գաղափարներ է դավանում

[Chuk]

Չուկ ջան, սա իրոք ոսկե կանոններից է` աքսիոմ է:
Բայց ինչպես և ցանկացած աքսիոմ ունի իր նախադրյալները` հաշվանքի համակարգը:

Մենակով շենք հրելու գործընթացը նույնպես պայքար է: Ու ինչումն է շանքը հրել փորձողների առավելությունը այն չհրողների ու հրելը չընդունողների հանդեպ? Մենակ պայքարելը? Այս պարագայում միանշանակ անընդունելի եմ համարում "շենքը հրելն անհնար է" հիմնավորումը: Այո, հնարավոր է այնքան մարդ հավաքել, որ շենքը հրեն, բայց հո դրա արդյունքում շենքը կփլվի չէ
Արի ընդունիր, որ շատ մարդիկ, այդ թվում և ես, չեն ընդունում որոշակի պայքաիր ձևեր, որովհետև համոզված են դրանց անարդյուանվետության մեջ, ավելին` համոզված են, որ նման պայքարն անիմաստ է: Բայց այդպես մտածողներից շատերի մոտ համոզմունքի պատճառը ոչ թե պայքարի մեթոդների գնահատումն է, այլզուտ համոզմունքը, որ "շենքը հրելն անհնար է": Կոնկրետ իմ պարագայում համոզմունքը նրանում է, որ շենքը հրելով այն կքանդվի, ուստի դա հրելի չի այլ քանդել: Ուստի ավելի հեշտ կլինի միանգամից քանդել: Իսկ քանի դեռ չունենք քանդող գործիքները և մեթոդների նկարագրությունը, ապա պետք է աշխատել ոչ թե շենք հրելու ուղղությամբ, այլքանդող գործիքների և քանդմա տեխնոլոգիաների մշակմամբ ու ձեռք բերմամբ:
Մեդալն ունի 3 կողմ.
1. Որպեսզի որևէ պայքարի անարդյունավետությունը կարողանաս ճիշտ գնահատել, ապա նույնիսկ բավարար չէ այդ պայքարին մեկ անգամ մասնակից լինելը:
2. Պարտադիր չի մասնակից լինել որևէ պայքարի, որպեսզի կարողանաս հասկանալ, որ այն անարդյուանվետ է: Բավարար է, որպեսզի նպատակակետը` խնդիրը լավ ուսումնասիրած և հասկացած լինես:
3. "Ճառ ասեմ, թե զանգ կախեմ" երկմտանքը միշտ էլ առկա է ցանկացած պայքարում:

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...

Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:

Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

...

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը:

[Varzor]

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Շնորհակալություն արձագանքիս արձագանքելու համար
Ես էլ երևի կրկնվեմ, բայց ըստ էության քո նշած պայքարին չմիանալու հիմնական և գերակշիռ պատճառը սա է.

3. "Ճառ ասեմ, թե զանգ կախեմ?"

Ու հեաքրքիր է, որ մեր երկրում բավականին մեծաքանակ են այն մարդիկ, որոնք, ոնց որ նկատեցիր, ցանկացած պայքարի էլ մասնակցում են մաքսիմում խոսքով, իսկ մասնակցություն չցուցաբերելու համար իշտ էլ հիմնավոր պատճառաբանություններ են անում:

Չուկ, դու քո առաջարկներով ՀՀԿ-ի ջրաղացին ջուր ես լցնում

Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան:

Ուժը միասնության մեջ է, իսկ դու առաջարկում ես ուժերը մասնատել?

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ:

Չուկ ունց ես սենց միանշանակ առաջարկում? Շատ ու շատ մարդկանց դզում ա ներկայիս վարչակարգը ու իրենք ոչ մի ցանկություն էլ չունեն սրա դեմ պայքարելու: Ինչ պատասխանատվության մասին է խոսքը?
Ամեն մարդ պատասխանատու է միայն ու միայն իր խղճի առաջ, իսկ այդ "անիրավ" խիղճը ամեն մեկի մոտ տարբեր է և նույնիսկ հակասական:

Հ.Գ.
Վա'յ, այն միասնությանը, որ մկների ժողովն է հիշեցնում:

[Chuk]

Շնորհակալություն արձագանքիս արձագանքելու համար
Ես էլ երևի կրկնվեմ, բայց ըստ էության քո նշած պայքարին չմիանալու հիմնական և գերակշիռ պատճառը սա է.

Ու հեաքրքիր է, որ մեր երկրում բավականին մեծաքանակ են այն մարդիկ, որոնք, ոնց որ նկատեցիր, ցանկացած պայքարի էլ մասնակցում են մաքսիմում խոսքով, իսկ մասնակցություն չցուցաբերելու համար իշտ էլ հիմնավոր պատճառաբանություններ են անում:

Չուկ, դու քո առաջարկներով ՀՀԿ-ի ջրաղացին ջուր ես լցնում

Ուժը միասնության մեջ է, իսկ դու առաջարկում ես ուժերը մասնատել?

Չուկ ունց ես սենց միանշանակ առաջարկում? Շատ ու շատ մարդկանց դզում ա ներկայիս վարչակարգը ու իրենք ոչ մի ցանկություն էլ չունեն սրա դեմ պայքարելու: Ինչ պատասխանատվության մասին է խոսքը?
Ամեն մարդ պատասխանատու է միայն ու միայն իր խղճի առաջ, իսկ այդ "անիրավ" խիղճը ամեն մեկի մոտ տարբեր է և նույնիսկ հակասական:

Հ.Գ.
Վա'յ, այն միասնությանը, որ մկների ժողովն է հիշեցնում:

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...

Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:

Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

...

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը:

[Varzor]

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Լավ ասածս մանրամասնեմ:
1. Առանց պայքարի արդյունքի չես հասնի:
2. Առանձնացված պայքարի արդյունավետությունը ցածր է:
3. Առանձնացվածների հանրագումարը հիշեցնում է մկների ժողովը` նպատակը հայտնի է, բայց զանգ կախող չկա, կամ էլ էնքան կա, որ իրար հերթ չեն տալիս ու զանգն այդպես էլ մնում է օդում կախված:
4. Մկների ժողովի հետևանքներն են. ճառ ասողների անհամեմատ մեծ քանակը զանգ կախողներից և ժողովի գլխավորների կատվի կողմից ուտվելու պարագայում ժողովի ցրվելը:
5. Կատուներն էլ էշի ականջում քնած չեն` պատրաստ են մկների ժողովի դեմն առնելու, որի համար ընդամենը պետա է գխավորների ուտել:

Այս իրավիճակում ինչ պայքար ընգեր? Ինչի դեմ, ինչի համար? Ճառ ասողներն արդեն կատվի հետ լավ էլ լեզու են գտել ու էնքան խելոք են, որ ցանկացած պայքար, որը կատուներին դեմ է, կարողանում են խեղդել, քնացնել ու ի չիք դարձնել:

Պուրակի համար պայքարողների հանդեպ ներկայիս իշխանությունները մեղմ են վարվում, որովհետև դիմացն ընտրություններ են: Ընտրություներից հետո կտեսնենք իրական պատկերը:
Մարդիկ շատ ու շատ անգամ փորձել են ու մինչև հիմա էլ փորձում են պաշտպանել իրենց իրավունքները` հաշվի առնող եղել է?
Քանի հատ օրինակ բերեմ? Հս. Պողոտա, Դալմայի այգիներ, Թեղուտ...:
Չես մտածում, որ էդ բուտիկների բազարով մարդկանց ուզում են իլյուզիաների մեջ գցեն:?
Ծիպա "հա, դե դուք ուժեղ եք, նույնիսկ առանց քաղաքական լիդերների: Էնքան ուժեղ եք, որ մենք ձեր հետ պուրակ-պուրակ ենք խաղում":
Առուն դե չթռած հոպ ասել չկա: Մի ասա "հոպ", քանի դեռ չես տեսել, թե ինչի մեջ ես թռել: Իսդ դուք Թռչկանն ու պուրակը սարքել եք մատի փաթաթան` օրինակ եք ծառայեցնում: Սա խաղ է ընկեր, աչքակապոցի, որից հետո հիասթափությունն ավելի մեծ ու խորը պիտի լինի: Ու խաղի կանոն գրողն էլ, դատավորն էլ, խաղացնող չխաղացնողն էլ էլի իրենք են:

[Chuk]

Լավ ասածս մանրամասնեմ:
1. Առանց պայքարի արդյունքի չես հասնի:
2. Առանձնացված պայքարի արդյունավետությունը ցածր է:
3. Առանձնացվածների հանրագումարը հիշեցնում է մկների ժողովը` նպատակը հայտնի է, բայց զանգ կախող չկա, կամ էլ էնքան կա, որ իրար հերթ չեն տալիս ու զանգն այդպես էլ մնում է օդում կախված:
4. Մկների ժողովի հետևանքներն են. ճառ ասողների անհամեմատ մեծ քանակը զանգ կախողներից և ժողովի գլխավորների կատվի կողմից ուտվելու պարագայում ժողովի ցրվելը:
5. Կատուներն էլ էշի ականջում քնած չեն` պատրաստ են մկների ժողովի դեմն առնելու, որի համար ընդամենը պետա է գխավորների ուտել:

Այս իրավիճակում ինչ պայքար ընգեր? Ինչի դեմ, ինչի համար? Ճառ ասողներն արդեն կատվի հետ լավ էլ լեզու են գտել ու էնքան խելոք են, որ ցանկացած պայքար, որը կատուներին դեմ է, կարողանում են խեղդել, քնացնել ու ի չիք դարձնել:

Պուրակի համար պայքարողների հանդեպ ներկայիս իշխանությունները մեղմ են վարվում, որովհետև դիմացն ընտրություններ են: Ընտրություներից հետո կտեսնենք իրական պատկերը:
Մարդիկ շատ ու շատ անգամ փորձել են ու մինչև հիմա էլ փորձում են պաշտպանել իրենց իրավունքները` հաշվի առնող եղել է?
Քանի հատ օրինակ բերեմ? Հս. Պողոտա, Դալմայի այգիներ, Թեղուտ...:
Չես մտածում, որ էդ բուտիկների բազարով մարդկանց ուզում են իլյուզիաների մեջ գցեն:?
Ծիպա "հա, դե դուք ուժեղ եք, նույնիսկ առանց քաղաքական լիդերների: Էնքան ուժեղ եք, որ մենք ձեր հետ պուրակ-պուրակ ենք խաղում":
Առուն դե չթռած հոպ ասել չկա: Մի ասա "հոպ", քանի դեռ չես տեսել, թե ինչի մեջ ես թռել: Իսդ դուք Թռչկանն ու պուրակը սարքել եք մատի փաթաթան` օրինակ եք ծառայեցնում: Սա խաղ է ընկեր, աչքակապոցի, որից հետո հիասթափությունն ավելի մեծ ու խորը պիտի լինի: Ու խաղի կանոն գրողն էլ, դատավորն էլ, խաղացնող չխաղացնողն էլ էլի իրենք են:

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...

Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:

Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

...

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը:

[Varzor]

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Չուկ բազան անտեղի լցնում ես Եթե միտք ես ուզում ընդգծել, ապա լավ կլինի հենց մենակ այդ միտքը մեջբերես:

Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի:

Չես զգում, որ թվացյալ իրավիճակ է ստեղծվում, որ արդյունք ստանալու շանսեր կան:?
Հա հետո, նորություն չես ասում` գեղ կանգնի, գերան կկոտրի: Բայց զգուշավորությունը չի խանգարի, քանի որ, էլի կրկնվեմ, դառը ճշմարտության արդյունքում հիասթափությունը կբերի նրան, որ ավելի երկար ժամանակով պայքարողների լուրջ պակաս կզգացվի: Ախպեր ջան, փորձված մարտիկը միշտ էլ գիտի, որ երբ դիմացինը ցույց է տալիս, որ ինքը թույլ է ու պարտվում է, որ քո հարվածները ցավոտ են, դա դեռ չի նշանակում, որ ինքն իրականում պարտվում է կամ քո հարվածները ցավոտ են: Գիտես քանի-քանի հոգի է դրա վրա վառվել? Քանի-քանի ժողովուրդներ ու պայքարողներ են քաշվել?

Անկեղծ սրտով ցանկանում եմ, որ իմ կանխազգացումը սուտ լինի ու որ իրոք որոշակի ճակատներում պայքարն արդյունքի է բերելու, ինչպես նաև շանս է տալու հանրագումարային արդյունքի: Բայց իմ անկեղծ ցանկությունը մեդալի մի կողմն է, իսկ տրամբանությունն ու ինտուիցիան մյուս կողմը: Դե երրորդ կողմն էլ գիտես` փաթթած ունենալու տարբերակն է, որին առայժմ հետևում եմ (նստել եմ թախտին, սպասում եմ .... չէ, բախտին չէ, այլ սպասում եմ, որ թախտը տակիցս քաշեն հանեն )

[Chuk]

Չուկ բազան անտեղի լցնում ես Եթե միտք ես ուզում ընդգծել, ապա լավ կլինի հենց մենակ այդ միտքը մեջբերես:

Ուղղակի ուզում էի, որ վերջապես հասկանաս, որ ոչ մի նոր բան չես ասում ու քո նորից կրկնածներին արձագանքելու համար նախկին գրածիս ավելացնելու որևէ տառ չունեմ: Ուղղակի ի տարբերություն քեզ նույն բանը կրկնում էի ոչ թե նույնը ուրիշ բառերով ու տեքստի երկարության տարբեր չափերով կրկնելով, այլ ավելի արագ՝ copy-paste-ով:

Նորից շնորհակալությունս գրառումս կարդալու համար:
Քո նորից կրկնածներին նորից ավելացնելու որևէ բան չունեմ:

[Claudia Mori]

Նախ պետք է ասեմ, որ ոչ միայն նախընտրական քարոզարշավի, այլև ամեն տեսակ հայտարաությունների պատճառով շատ շենքերի պատեր և մուտքեր ուղղակիորեն ծածկված են թղթի կտորտանքներով` սա արդեն իսկ տհաճ է ու միանշանակ տարածքային կառավարման մարմինների խնդիրն է: Շատ քիչ տեղերում կան հայտարարություների և պաստառների համար նախատեսված վահանակներ:

Ըստ էության նախընտրական պաստախները ոչ միայն փչացնում են շենքերի արտաքին տեսքը և աղտոտում են շրջակայքը, այլև շփոթություն են առաջացնում: Սուտի պետք է օրենսդրորեն սահմանափակվի թե դրանց փակցնելու տեղերը, չափերը, ձևերը և թե դրանց "ապամոնտաժման" ժամկետներն ու պատասխանատուները: Ըստ էության նախընտրական պաստառները նույնպես գովազդային պաստառներ են` գովազդում են այս կամ այն կուսակցությանը կամ մարդուն` քաղաքական ապրանք են գովազդում: Ըստ այդմ էլ պիտի որոշակի ձևով կանոնակարգված լինեն: Հա, նաև պետք է դրանց վրա տարածել նաև ( անտեղի պոկողներին պատժելու համար) գովազդային մրցակցության կանեննորը` հակագովազդով ու գովազդին խանգարելու կանոններով

Հ.Գ.
Տեսնում ես պաստառի վրա մի դեմք է նկարված` որոշակի կուսակցության սիմվոլիկայով: Բայց պետք չի խափնվել` դա նախորդ ընտրույթուններից է, հիմա այդ մարդն այլ կուսակցությնա անդամ է ու լիովին ուրիշ գաղափարներ է դավանում

Վարզոր ջան, շնորհակալ եմ արձագանքելու համար, այ, որ կոնկրետ հասցեներ ասես հին-հին պլակատակներով համամասնականից, ավելի լավ կլինի Թեկուզ ՊՄ-ով ասա, եթե այսպես չես ուզում ասել

[Varzor]

Ուղղակի ուզում էի, որ վերջապես հասկանաս, որ ոչ մի նոր բան չես ասում ու քո նորից կրկնածներին արձագանքելու համար նախկին գրածիս ավելացնելու որևէ տառ չունեմ: Ուղղակի ի տարբերություն քեզ նույն բանը կրկնում էի ոչ թե նույնը ուրիշ բառերով ու տեքստի երկարության տարբեր չափերով կրկնելով, այլ ավելի արագ՝ copy-paste-ով:

Նորից շնորհակալությունս գրառումս կարդալու համար:
Քո նորից կրկնածներին նորից ավելացնելու որևէ բան չունեմ:

Ես էլ ուզում էի, որ հասկանաս, որ նոր բան եմ ասում` հակառակորդը նեղված է ձևանում ու մանր-մունր պարտություներ է բեմականացնում:
Լավ, էլ չխորանամ, ինչես և նախկինում` օրը կգա, ինքդ կտեսնես ու իսկական քաղաքական գործչի նման ֆուռով փաստարկներ ու հիմնավորումներկբերես, թե ինչու այդպես եղավ, ովքեր են մեղավոր և որ դեռ ամեն ինչ կորած չէ, քանի որ "ով չի պայքարում` նա արդեն պարտվել է" աքսիոմը ապացուցման կարիք չունի:

[Chuk]

Ես էլ ուզում էի, որ հասկանաս, որ նոր բան եմ ասում` հակառակորդը նեղված է ձևանում ու մանր-մունր պարտություներ է բեմականացնում:
Լավ, էլ չխորանամ, ինչես և նախկինում` օրը կգա, ինքդ կտեսնես ու իսկական քաղաքական գործչի նման ֆուռով փաստարկներ ու հիմնավորումներկբերես, թե ինչու այդպես եղավ, ովքեր են մեղավոր և որ դեռ ամեն ինչ կորած չէ, քանի որ "ով չի պայքարում` նա արդեն պարտվել է" աքսիոմը ապացուցման կարիք չունի:

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...

Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:

Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

...

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը:

[Varzor]

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Նոր ֆուռը չես ստացել, դեռ հնի ապրանքն ես ռեկլամում: Դե լավ, անցնենք հնին:
Քո "ֆուռից".

0. Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում:

Լավա ասիր Ոնց կապ չունի որ տեսակետն է ճիշտ?
Անձամբ դու պատրաստ ես պայքարելու այնպիսի տեսակետների համար, որոնք ճիշտ չես համարում?
Նորից կրկնեմ` շատ մարդկանց ներկայիս ռեժմինը ձեռնտու է: Դա էլ հո գաղտնիք չի: Դրա համար էլ չեն պայքարում քո հետ նույն ճակատում, ու հակառակը իրենց չպայքարելով պայքարում են ռեժիմի դեմ պայքարողների դեմ: Ընդ որում` ավելի քիչ ներվեր ու ռեսուրսներ ծախսելով:

1. Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: ...

...Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

Գլխանց ասում ես, որ պայքարն առանց լրացուցիչ ուժերի փոփոխության չի հասցնում` շանսերը փոքրանում են:
Ինքդ էլ ես չե զգում, որ չպայքարողները խանգարում են ավելի շատ հենց պայքարողներին: Է ինչ գիտես, որ անառնց հասկանալու են անում? Պատճառաբանությունները պարտադիր են?

2. Էլի ձևեր կան:

Մենք էլ մեր ձևն ունենք, որին դու դեմ ես ու չես ընդունում: Հիմա ես էլ կանգնեմ նույնը ասեմ? "Չեք միանում մեզ, բա ոնց արդյունքի հասնենք?"

Ես քեզ պատճառաբանություն չէի բերում, այլ միտք էի արտահայտում, որը կայանում էր հետևյալում` կարողա պայքարողներին ուզում են ֆռացնել? Կարողա աչքերներիս թոզ են փչում? Կարողա դրանով ուժեր են մասնատում?

[Mephistopheles]

Եղբայր հահամիտ եմ, որ "ինչ ա լինելու"… եթե մենք "ինչ անել" հարցադրումները տարբեր հարթության վրա են: Բայց արի մի անտեսի, որ առաջին հարցը միշտ հետևում է երկրորդի պատասխանից` "ինչ ա լինելու" եթե "այսպես անենք":
Ու եթե արդեն գիտես, թե այսպես անելով ինչ ա լինելու ու շարունակում ես անել, ապա մի քանի տարբերակ կա.
1. Այն ինչ ինելու է` ձեռնտու է:
2. Մի բան պիտի արվի, անում ենք այն, ինչ հնարավոր է, բայց պարապ չենք մնում ու դրանով տարբերվում ենք չանողներից:
3. Հավատում ենք հրաշքներին` արդյունքը այլ կլինի:
4. Չենք ուզում նորից մտածել "Բա ինչ անենք" հարցի վերաբերյալ:
...
Էլի արեբրակներ կան, բայց դրանք առավել սուբյեկտիվ են ու շատ կոշտ, դրա համար էլ չեմ գրում:

Ապեր, արի կլնի սարեր ձորեր մի ընգի… եթե բան ես ուզում փոխես, ապա մի բան պտի անես էդ ուղղությամբ… չկա աշխարհում մի դեպք երբ բան չես անում ու փոխվում ա… չի էլ լինելու… իզուր քեզ մի տանջի… արդարացումներ ման գալը լավ բան չի…

Ավելի ստույգ` Տիբունն առաջարկում է փաթթած ունենալ:
Է քո տարբերակն էլ ինձ համար ընդունելի չի: Հանցանք չի չէ չընդունելը:

…իսկ եթե ավելի ստույգ ես ուզում, ապա էդ մեզ են փաթթած ունենում… տենց բան չկա, դու չես կարա փաթթած ունենաս… կարաս երկրից դուրս գաս ու ինչքան ուզում ես փաթթի… դու հըլա չես ջոկել թե ով ում փաթթած ունի… ապեր եթե իմ վարյանտը դուրդ չի գալի, դա հանցանք չի… կարաս որտեղ, ում ու ինչին ուզում ես փաթթվես… ես խնդիր չունեմ… ուղղակի էդ փաթթոցները չարժե փիլիսոփայական լույսի տակ ներկայացնել…

Եղբայր արի տեսական դրույթների վերաբերյալ չծավալվենք:
Ներկա պահին ՀԱԿ- կոնկրետ լավ էլ կապ ունի ՀՀ-ում իշխանափոխությանն ուղղված քաղաքական շարժման հետ: Ոնց թե կապ չունի? բա ով ունի?

…չծավալվենք ապեր, դե հիմա ասա գործնական կյանքում քանի՞ ամգամ ես տեսել որ փաթթած ես ունենում ու բան ա փոխվում… կարա՞ս մի հատ օրինակ բերես… ՀԱԿ-ը կապ չունի ապեր դուք ունեք… դու շատ վատ բան ես ասում, ապեր եթե դու կապ չունես քո երկրում կատարվող իրադարձությունների հետ, եթե դու պատասխանատվություն չես զգում վիճակի համար, դա նշանակում ա դու փաթթած ունես էս երկիրը, սա քո երկիրը չի… իհարկե էտի տենց չի, բայց տենց ա դուրս գալիս… որ ասում եմ պատասխանատվություն ինկատի չունեմ որ դու քեզ մեղավոր պտի զգաս… մեղավոր պետք չի զգալ ուղղակի, երբ որ դու քո ու երկրի վիճակի ու դրա փափախության հետ կապ չես տեսնում, էդ երկիրը քոնը չի, կապ չունի քաղաքացի ես թե չէ, հարկ վճարում ես թե չէ…

[Varzor]

…չծավալվենք ապեր, դե հիմա ասա գործնական կյանքում քանի՞ ամգամ ես տեսել որ փաթթած ես ունենում ու բան ա փոխվում… կարա՞ս մի հատ օրինակ բերես… ՀԱԿ-ը կապ չունի ապեր դուք ունեք… դու շատ վատ բան ես ասում, ապեր եթե դու կապ չունես քո երկրում կատարվող իրադարձությունների հետ, եթե դու պատասխանատվություն չես զգում վիճակի համար, դա նշանակում ա դու փաթթած ունես էս երկիրը, սա քո երկիրը չի… իհարկե էտի տենց չի, բայց տենց ա դուրս գալիս… որ ասում եմ պատասխանատվություն ինկատի չունեմ որ դու քեզ մեղավոր պտի զգաս… մեղավոր պետք չի զգալ ուղղակի, երբ որ դու քո ու երկրի վիճակի ու դրա փափախության հետ կապ չես տեսնում, էդ երկիրը քոնը չի, կապ չունի քաղաքացի ես թե չէ, հարկ վճարում ես թե չէ…

Ես պատասխանատվույթուն չեմ զգում վիճակի համար, քանի որ պատասխանատուներին բոլորն էլ լավ գիտեն:
Եթե փոփոխութոյւն եչմ տեսնում, էդ չի նշանակում, որ երկիրը իմը չի: Լավ թե վատ` իմն ա:
Գիտես ես հեչ հավես չունեմ կաբլուկով կոշիկ հագնեմ, ինչա իմ հին կոշիկները ծակ են: Ձեռս ճար կընկի` նորը կգնեմ:
Հասկացիր` եղած միջոցներս չեն բավարարում միջամտելու համար:

Բայց սա արդեն կարուսելի է նմանվում` հա նույն բաներն ենք ասում: Արդեն հետաքրքիր չի: Մի 2 ամիս սպասենք` կերևա

[Chuk]

Նոր ֆուռը չես ստացել, դեռ հնի ապրանքն ես ռեկլամում: Դե լավ, անցնենք հնին:
Քո "ֆուռից".

Լավա ասիր Ոնց կապ չունի որ տեսակետն է ճիշտ?
Անձամբ դու պատրաստ ես պայքարելու այնպիսի տեսակետների համար, որոնք ճիշտ չես համարում?
Նորից կրկնեմ` շատ մարդկանց ներկայիս ռեժմինը ձեռնտու է: Դա էլ հո գաղտնիք չի: Դրա համար էլ չեն պայքարում քո հետ նույն ճակատում, ու հակառակը իրենց չպայքարելով պայքարում են ռեժիմի դեմ պայքարողների դեմ: Ընդ որում` ավելի քիչ ներվեր ու ռեսուրսներ ծախսելով:

Գլխանց ասում ես, որ պայքարն առանց լրացուցիչ ուժերի փոփոխության չի հասցնում` շանսերը փոքրանում են:
Ինքդ էլ ես չե զգում, որ չպայքարողները խանգարում են ավելի շատ հենց պայքարողներին: Է ինչ գիտես, որ անառնց հասկանալու են անում? Պատճառաբանությունները պարտադիր են?

Մենք էլ մեր ձևն ունենք, որին դու դեմ ես ու չես ընդունում: Հիմա ես էլ կանգնեմ նույնը ասեմ? "Չեք միանում մեզ, բա ոնց արդյունքի հասնենք?"

Ես քեզ պատճառաբանություն չէի բերում, այլ միտք էի արտահայտում, որը կայանում էր հետևյալում` կարողա պայքարողներին ուզում են ֆռացնել? Կարողա աչքերներիս թոզ են փչում? Կարողա դրանով ուժեր են մասնատում?

Շնորհակալություն գրառումս կարդալու և դրան արձագանքելու համար: Որպես արձագանքիդ արձագանք նորից մեջբերեմ նույն գրառումից.

Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...

Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:

Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:

...

Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը: