Ինչպես ասում են, ցավերով Գուգուշ: Մեզ սպասվում են դարիս ամենա արդար ու ամենա թափանցիկ ընտրությունները:
Հովիկ Աբրահամյանը պաշտոնապես շտաբի պետ
Այսօր՝ մարտի 8-ին, տեղի է ունեցել Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության գործադիր մարմնի նիստ, որի ընթացքում Հովիկ Աբրահամյանին հաստատել են ՀՀԿ ընտրական շտաբի պետի պաշտոնում:
Կաշխատեմ ու կատակ չեմ անում…Տրիբուն-ի խոսքերից
Մեֆ ջան, ինչ ասեմ, մի քիչ աշխատի քո վրա
իրականում բունտն ու երկխոսությունը նույն պոտենցիալի՝ կուտակված էներգիայի կամ ճգնաժամից ելքի տարբերակներ են… այսինքն եթե կա պոտենցիալ բունտ անելու, ապա պետք ա լինի նաև երկխոսության ու եթե ՀԱԿ-ի երկխոսությունը հասարակությունը չի ընդունում, նշանակում ա պտի տեղը բունտ լինի… ճիշտ ա, բոլորն էլ ունեն պոտենցիալ ուղղակի հարց ա թե ինչ ուղղությամբ կուղղես էդ պոտենցիալը… գոլորշին՝ ճնշումը մի տեղից պտի դուրս գա…Ապեր, երկխոսությունը ինքնին ոչ մի բան ա, ու մուտիլովկայա, որը արդեն ապացուցվել ա, դրա համար պոտենցիալ պետք չի: Ընդհակառակը, դրա համար իմպոտենտություն էր պետք, որը ՀԱԿ-ը լիարժեք ուներ: Դրա համար էլ բոլորով տեսանք թե ինչ դուրս եկավ երկխոսությունից:
Բուտնի համար պոտենցիալ ունեն բոլոր ժողովուրդները: Ուղղակի պետք չէր էտ բունտի պոտենցիալը սպանել իմպոտենտ երկխոսությամբ:
Ու անկապ բաներ չասես - բոլորն են տեսել մեկ տարի առաջվա մարտյան հանրահավաքներն ու դրանց պոտենցիալը, ու երկխոսությունը ու դրան հաջորդած ապատիան: ՀԱԿ-ը պիտի ուտի իրա ղալաթների պտուղները:
հա ապեր… կանալներդ պտի ճշտես Տրիբուն ջան… Մուսուլման ախպերութունը Եգիպտոսի հեղափոխության հետ կապ չունի, բացարձակապես… էս ամեն ինչն իրանց քսան տարվա պայքատի արդյունքը չի… հեղափոխությունն եղավ լիբերալ արևմտամետ ուժերի միջոցով ու Ախպերութունը մեղմ ասած ոչ էլ վռազում էր հեղափոխություն անի, կողից թամաշա էր անում, չես հիշու՞մ, հետո էլ Ալ Բարադեյին բերեցին ու չեղավ… բայց պառլամանտական ընտրություններից հետո իրանք պառլամենտի կեսից մի քիչ քիչն իրանք են… Սիրիայի ամենահին ընդդիմությունը ամենաշատը 6 ամսվա պատմություն ունի, իսկ հեղափոխությունն արդեն մի տարվա. իրանց ընդդիմությունը միասնական չի մինչև հիմա. ընենց որ իրանց ընդդիմությունը չի հեղափոխություն անում ու կակ ռազ իրանց նորաստեղծ ընդդիմությունն ուզում ա որ հեղափոխությունը կանգնի ու սկսեն երկխոսություն. բայց դե իրանց ընդդիմության մեջ էլ կան ռադիկալ տարրեր…Չէ, հա: Մուսուլման եղբայրները Եգիպտոսում, որոնց քսան տարի նույնիսկ ընտրություններին մասնակցելու իրավունք չէին տալիս, երևի ընդդիմություն չէր: Իսկ մեր բաշիբոզուկները, որոնք նույնիսկ համամասնական ցուցակ չեն կարում կազմեն ու դրա որոշելու իրավունքը մի հգու են տալիս, երևի ընդդիմություն են: Ու ՀԱԿ-ի Ջհանգիրյանը կարող ա մուսալման եղբայրից լավնա, հա՞: Սիրիայի ազգային դեմոկրատական ճակատը, երևի ընդդիմություն չի: Բայց այ ՀԱԿ-ը ընդդիմություն ա, ու պիտի երկխոսի, որպես ընդդիմություն:
Ապեր, կանխավ թույլ չեն տալիսը ո՞րն ա, եթե ունեն տենց կանդիդատ որը Պուտինին ալտերնատիվ ա ու իրա մեջքին մասսա կա, Պուտինը տեղով մեկ բոմբ էլ դառնա չի կարա չգրանցի, կամ լիկվիդացնի… եթե էսօր կանգնում գոռում են "Ռոսսիյա բեզ Պուտինա" թող նույն պրիցիպով էլ գրանցել տան… ապեր եթե ընդդիմադիր զանգվածը չի մասնակցում ընտրություններին, ապա ընտրությունները կեղծելու կարիք չկա եթե էդ զանգվածը կազմում ա բացարձակ մեծամասնություն էն ժամանակ կարող ա…Ընգեր, Ռուսաստանում ոչ մի իրոք ընդդիմադիր առաջնորդի կանխավ թույլ չեն տվել մասնակցել ընտրություններին: Ռուսաստանում լիբերալ ընդդիմությունը չեզոքացված ա, չկա, գոյություն չունի: Պուտինի ընտրությունը եղել ա առանց այլընտրանքի ընտրություն: Ռուսաստանում լաաաաաաաավ էլ մասնակցել են ընտրություններին ու եղել ա էն, ինչ ունեն: Իսկ իմ նմանները, այո, չեն գնացել ընտրություններին, քանի որ դա բացարձակ ոչ մի նշանակություն չի ունեցել: Ու շատ ճիշտ են արել: Թքել են Պուտինի վրա էլ, մնացածի վրա էլ:
ապեր առանց քեզ կանեն ինչ որ անում են ու ավելի հեշտ և ուրախ ու թափանցիկ, մի բան էլ օրինական… եթե կարծում ես էս վարյանտը մարդու ինքնասիրությունն ավելացնի, մաշալլահ…Եթե քեզ սահմանադրորեն, գլխանց զրկում են ընտրության իրավունքից, ուրեմն պրոցեսին մասնակցելը ինքնասիրության պակաս ա:
ինչ ասեմ ապեր, եթե չմասնակցելով եսդ հարգվում ա, ուրեմն տենց պտի անես… հասկանում եմ ինչ ես ասում, չես ուզում էս ճղճիմ գործարքներին մասնակից լինել ու հլա մի հատ էլ քո հաշվին մտնեն խորհրդարան ու իրանց անձնական ճղճիմ հարցերը լուծեն, որ ամեն մի ճիվաղ ժողովրդի անունից խոսելով չմտնի երկրի օրենսդիր մարմին ու իրա ապրուստի հարցերը լուծի… լրիվ ճիշտ ես ընգեր, բայց իրանք էդ առանց քեզ կանեն ու ավելի հեշտ, տեղն եկած ժամանակ էլ կասեն խելոք ես ընտրություններին չես գա…Էսօրվա ՀՀ Ընտրական Օրենսգրքով, մեծամասնականի մաֆիոզ-քուչի ընտրական համակարգով, ՀՀԿ ու Սերժի առաջնորդությամբ, իմպոտենտ ընդդիմությամբ կազմակերպված ընտրություննեին մասնակցելը նշանակում ա չհարգել սեփական եսը: Ով ոնց ուզում ա հասկանա:
ապեր, լոմն այլընտրանք չի… մենք չենք կարա լոմն ընտրենք… լոմը չեն ընտրում, լոմն ըլնում ա երբ սիտուացիան կանտրոլից դուրս ա գալիս, իսկ եթե սիտուացիան կանտրոլից դուրս ա գալիս դրա հետևանքներն էլ են կանտրոլիս դուրս լինում, այսինքն կարաս կանխատեսես, բայց չես կարա ուղղորդես… ինքնահոսի պտի թողես… տենց քաղաքական ուժ կամ առաջնորդ չկա որ դա անի… որևէ մեկը չի կարա ու չի վերցնի իրա վրա ինքնահոսի մնացած սիտուացիայի պատասխանատվությունը…Ալտերնատիվները մի քանի անգամ ասել եմ, բայց ինչպես միշտ դու «տաշեղ» ես հասկացել, կամ էլ չես ուզեցել ու չես ուզում հասկանալ, քանի որ ինքդ այլընտրանք չես տեսնում: Ու նորից ու նորից կրկնում ես նույն հարցը:
որ չմասնակցեք չի փոխվելու… ապեր ճիշտը որ ասեմ ես չմասնակցելուն դեմ չեմ, բայց եթե չեք մասնակցելու, ուրեմն տեղի մի հատ սենց ԲՈՄԲԱՍՏԻԿ բան պտի անեք, մի բան պտի տրաքացնեք, մի հատ փղի նկար գոնե պտի ճղեք որ ասենք "արա հա էլի, ճիշտ ա"… իմ արև… թե չէ "եիս էդ պարը չիմ պարում"-ով բան դուրս չի գա… շոյված ինքնասիրությունից բացի… էս էլ յուրատեսակ "բարոյական հաղթանակ ա"Այնպես որ եղբայր: Հարցը շատ պարզ ա: Կբարելավվի արդյոք հայոց քաղաքական դաշտը, և սոցիալ տնտեսական վիճակը սպասվելիք ԱԺ հերթական ընտրությունների արդյունքում, որին մեզ բարով-խերով, սահմանադրորն, քաղաքակիրթ ձևով բերել հասցրել են իշխանություններն ու միակ ու փառապանծ ընդդիմությունը: Եթե մի բան փոխվեց, կասեմ «Հալալ ա քեզ Մեֆ ջան, ինչպիտի ձեռքբերում, ղալաթ եմ արել»: Եթե ամեն ինչ ըստ էության մնաց նույնը, իսկ ԱԺ-ում Ժառանգությունը ռակիրովկա եղավ ՀԱԿ-ով «Կասեմ, Մեֆ ջան, քո սիրած ընդդիմությունը մարմնավաճառների հավաքածու ա»:
Chuk (09.03.2012)
Կոնկրետ ՀԱԿ-ի պայքարը (ոչ թե անհատիս) օգուտ կտա, թե չէ, ժամանակը ցույց կտա: ՀԱԿ ասելով էլ հասկանում եմ ոչ միայն ՀԱԿ ղեկավարությանը, այլ ՀԱԿ-ի շուրջը հավաքված ամբողջ ժողովրդին: Բայց անկախ նրանից թե ինչ օգուտ կտա (իսկ օգուտներ արդեն տալիս ա, դրանց մասին խոսել ենք, դու դա չես ընդունում, քո գործն ա), էս մարդիկ գոնե պայքարում են, իսկ պայքարը ինչ-որ մի բանի հասնելու հեռանկար ա, թեկուզ և երաշխիք չի: Իսկ այ ամբախ-զամբախ խոսողների արածը, այդ ամբախ-զամբախ խոսելը (այս դեպքում էլ խոսքը քո մասին չի գնում, դու քեզ էդպիսին համարեցիր, իսկ ես վստահ եմ, որ ինչ-որ վճռորոշ պահի դու էլի պայքարողների մեջ ես լինելու, լինի ՀԱԿ-ի թևում, թե ուրիշ, կապ չունի, ինչպես որ նախկինում ես եղել), ահա այդ ամբախ-զամբախ խոսողների արածը որևէ հեռանկար չունի, ապագա չի կանխանշում, որևէ փոփոխության բերելու փոքրիկ անգամ շանս չի ենթադրում:
Խոսքի կարդացիր ու կարողացար մենակ մի կողմը լսելով անիմաստ եզրահանգումներ չանել: Ու բոլորովին էական չի, երկու կողմին լսողը նու՞յն եզրահանգմանն է գալիս, ինչին գալիս է միայն մի կողմին լսելը: Բոլորովին էական չի: Որտև էս դեպքում գոնե օբյեկտիվ վերլուծելու ու օբյեկտիվ գնահատելու հավանականությունն ա մեծանում, եթե անգամ արդյունքում սխալ եզրահանգման ես գալիս:
Անձամբ ես էս ամեն ինչը ճիշտն ասած չեմ ուզում քննարկել, որտև տխուր ա, մեղմ ասած: Մի կողմից անկեղծ ուրախանում եմ, որ աթոռի համար ՀԱԿ-ում եղածները աստիճանաբար դուրս են գալիս (սկսած Արարատ Զուրաբյանից ու Խաչատուր Քոքոբելյանից, վերջացրած Սամվել Հարությունյանով ու Սոս Գիմիշյանով), բայց ափսոսոում եմ, որ չկա զտման էնպիսի մեխանիզմ, որ նրանք ի սկզբանե չլինեին ՀԱԿ-ում, ու հիմա էլ նման բոլորը դուրս եկած լինեին, ոչ թե «վաղն» էլ սենց մի բան սպասվեր:
Ինչևէ:
ՀԱԿ-ի ցուցակը շուտով հրապարակվելու ա:
Ըստ որոշ տեղեկություններիս, ավելի ճիշտ զուտ լսածներիս, բավական լավ ու հաջող ցուցակ ա լինելու, ցուցակ մարդկանց, ովքեր ոչ թե աթոռի համար են պայքարում, այլ երկրում դրական փոփոխությունների հասնելու: Ու այ էդ մարդկանց, ովքեր իսկապես դրական փոփոխությունների համար են պայքարում, փառք ու պատիվ: Իրանց հետ մենք փոխելու ենք էս երկիրը, ինչքան էլ որ ոմանք իրանց էլ անուն կպցնեն, ամեն պատի տակ, ամեն քուչում ամբախ-զամբախ ու չհիմնավորված խոսեն:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Լրիվ սուտ:
ու մի հատ էլ
Ստերից ով էլ խոսում ա
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Էէէ, ախպեր ջան, բանն էլ հենց նրանումն է, որ էդ քո ասած "ամբախ-զամբախը" ժամանակի հետ գնալով դառնում ա անհերքելի իրողություն ու իրականություն: Իսկ համաձայնիր, որ եթե մի շարք "ամբախ-զամբախ" ասված բաներ ժամանակի հետ իրողություն են դառնում դա արդեն "գերբնականի" ոլորտից է` մարգարեություն: Բա լավ, եթե մարդու ասածները իրականանում են, էլ դրանից ավել ինչ է պետք, որ դրանք ոչ թե "ամբախ-զամբախ" համարվեր, այլ զուտ խելացի մտածված ու տրամաբանված մտքեր?
keyboard (11.03.2012)
Ապեր, Տրիբունը լրիվ ճիշտ ա ասում ու ես սա ասում եմ առանց կատակի… ինքը լավ էլ հասկանում ա թե մարդիւկ ինչ ձև են մտածում ու ինչ ա լինելու դրա արդյունքը… ԲԱՅՑ հարցը ստեղ "ինչ անել"-ն ա ոչ թե "ինչ ա լինելու"… եթե մենք "ինչ ա լինելու"- ի վրա ազդեցություն չենք ուզում ունենալ, այսինքն "ինչ ա լինելու"- ին նայում ենք մեզնից դուրս էդ դեպքում բան չի փոխվելու, իսկ կանխատեսումները կարելի ա մեկը-մեկին անել…
Տրիբունն առաջարկում ա, կամ լոմով տալի ջարդում ենք, կամ էլ առհամարում ենք աբողջ քաղաքական դաշտը ու տնից դուրս չենք գալիս ու ոչ մի բանին չենք մասնակլցում… ուղղեք եթե սխալ եմ հասկացել…
իմ համար էս երկուսն էլ անընդունելի ա…
… ու ստեղ ՀԱԿ-ը կապ չունի… կարաք ՀԱԿ-ին դեմ լինեք, կարաք՝ կողմ, ստեղ ես խնդիր չեմ տեսնում ուղղակի ես չեմ ընդունում որ ճիշտ ա իշխանության նկատմամբ քո վերաբերմունքը պայմանավորել երրորդ կողմով… այսինքն, անկախ էն բանից թե քաղաքական դաշտն ինչ վիճակում ա, մարդու վերաբերմունքը իշխանության նկատմամբ պետք ա պայմանավորվի իշխանությամբ…
Ժողովուրդ ես էդ տրամաբանությունը չեմ հասկանում, հա ես դեմ եմ երկրի իշխանություններին, բայց ախպեր ես չեմ ուզում, որ էս իշծանությունները փոխեմ մեկ այլ սրանց նմանով, հլը մի բան էլ վիզ դնեմ ու պայքարեմ նրա համար, որ մի խուժանին գահնկեց անեմ, որ մյուս խուժանը գա ինձ ղեկավարի:
Ոնց եք վստահ խոսում, որ սրանք նրանցից լավն են չեմ հասկանում, կոնկրետ հենց ՀԱԿ-ի առաջնորդը,կոնկրետ նրան շրջապատող գրեթե բոլորն էլ հնարավորություն ունեցել են էս երկիրը ճիշտ ուղու վրա դնել, բայց չեն դրել, դե թող հիմա էլ պոչներն ոլորեն ու իրանց սուրբ չձևացնեն, իրանց ժամանակն անցելա, ես չեմ ուզում ու չեմ հավատում, որ դրանցից մեկը գոնե մեկը իսկականից մտածումա ժողովրդի մասին, իսկ Լևոնն էլ էս ամեն ինչը պռոստո շարունակումա, որտև հստակ գիտակցումա, որ մի օր էն ֆանատներց մեկը, ֆազերը քցած իրա տան մեջ իրան ճակտից թողելույա, որտև մարտի մեկ կա սրա տակ, Լևոնն էլ տրիմ տրիմա խաղում, հեսա խորհրդարանում էլ մի 10 տեղ կշպրտեն, կհելնեն մի 4 տարի էլ իրանց կճղեն ու տենց արդեն իմ երեխեն կմեծանա ու կասի սպասեք, հեստա տեսեք ՀԱԿ-ը ինչ ա անելու, ընդեղ սաղ վունդերկինդ են ու ես երկիրը շենացնելու են:
ՀԱԿ-ը բացի էս երկիրը Շինելուց ուրիշ բան չի կարա անի...
Ես էլ քո տրամաբանությունը չեմ հասկանում: Ասեմ ինչի:
Իմ տրամաբանությունը էսպես ա. պետք է պայքարել, որ մի բանի հասնել: Եթե չես պայքարում, ապա ոչ մի բանի էլ չես հասնում: Սա աքսիոմ եմ համարում: Ելակետ եմ համարում:
Հիմա լիքը մարդիկ էս իմ ասածը միանգամից շուռ են տալիս ՀԱԿ-ի վրա, որովհետև գիտեն, որ ես ՀԱԿ-ի համախոհ եմ: Չէ, ախպեր ջան: ՀԱԿ-ը մի կողմ ենք դնում:
Էսօր պայքար կա Մաշտոցի պուրակում: Ու էդ պայքարը շանս ունի ավելի ընդգրկուն բան դառնալու: Էդ շարժումը գոնե առերևույթ առաջնորդ չունի: Էնտուզիաստ երիտասարդներ են: Իհարկե կան տարբեր ենթադրություններ՝ հետևից ականջներ երևալու մասին: Բայց դրանք ենթադրություն են ու ուրիշ ոչինչ: Ու ես էս պահին հարցնում եմ բոլոր նրանց, ովքեր ՀԱԿ-ին չեն միանում Լևոնի անձից կամ ՀԱԿ-ի մեջ մտնող այլ անձանցից ելնելով: Ինչի՞ չեք միանում էս շարժմանը:
Ես գիտեմ նաև էդ հարցի որոշ պատասխաններ.
- Որովհետև դա մանր խնդիր ա ու լուրջ փոփոխությունների չի հասցնի, պետք ա համակարգը փոխել:
- Որովհետև էդտեղ էնքան մարդ չկա, որ կարելի լինի փոփոխության հասնել:
- Որովհետև ես չեմ տեսնում, թե ով ա լիդերը:
- և այլն:
Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում: Սարդարապատը լուրջ չի... Ազատ դեմոկրատների մեջ Արարատ Զուրաբյանն ա, իսկ իրան վաղուց գիտենք... Ժառանգությունը ավելի շատ սիրուն բառեր ա ասում... Էս շարժումը շատ լոկալ ա... ՀԱԿ-ի լիդերը Լևոնն ա, իրանից զզվում ենք... Ժողովրդական կուսակցության առաջնորդը ծաղրածու Կարապետյանն ա...
Ախր հարցն էն չի, թե էս տեսակետներից որը որքանով ա ճիշտ: Հարցն էն ա, որ ամեն ինչի համար սենց տեսակետ ա գտնվում ու արդյունքում էդ մարդիկ չեն պայքարում: Իսկ առանց պայքարի փոփոխություն ուղղակի չի կարող լինել, սա, նորից ասեմ, աքսիոմ ա:
Հիմա ընդամենը մի ենթադրական բան. պատկերացնում եմ, որ ՀԱԿ-ի դեմ բոլոր դեմ արտահայտվողները գնային ու միանային բնապահպանական շարժմանը: Որ պատկերացնում եմ, թե ինչ հզոր բան կստացվեր, անկեղծ եմ ասում, սիրտս թրթռում ա, ասում եմ երնեկ թող լինի, թեկուզ ՀԱԿ-ը, որի համակիրն եմ ես, դրա արդյունքում ուղղակի վերանա: Բայց ախր չեն գնում է: Չեն միանում է: Է բա ո՞նց փոփոխության հասնենք: Ի՞նչ անենք:
Այ հիմա գամ ՀԱԿ-ին:
Մի կողմ թողնեմ, որ ես ինքս ՀԱԿ-ի լիդերներին խուժան չեմ համարում, համարում եմ լուրջ քաղաքական գործիչներ, ովքեր անշուշտ ունեն թերություններ, ժամանակին մեղքեր էլ են գործել, հավանաբար, բայց ովքեր պետական մտածողության կրողներ են ու իշխանության գալով առնվազն փորձելու են պետությանը պիտանի գործ անել: Բայց իմ էս կարծիքը մի կողմ եմ թողնում:
Փաստացի էսօր ռեժիմի դեմ պայքարող ամենամեծ ուժն ա (անկախ նրանից, որ ենթադրություններ կան, որոշ անհատների մոտ, որ իշխանության օգտին ա ՀԱԿ-ն աշխատում, այդ ենթադրությունները զուտ ենթադրության մակարդակում են, առայսօր չկա փաստ, որն ապացուցի այդ ենթադրությունների գոնե մի տոկոսը: Ուշադրություն՝ ասում եմ ՓԱՍՏ, ոչ թե այսինչ խոսքից կամ արարքից արված ենթադրություն): Ես իմ պայքարը տեսնում եմ իրանց կողքին, տեսնում եմ, որ իրանց իշխանության բերելով կարելի է դրական փոփոխությունների հասնել: Բայց ամենակարևորն էն ա, որ ես իրանց կողքին ուղղակի պայքար եմ տեսնում, որը չի մարելու իրանց իշխանության գալուց հետո: ՈՐտև միայն պայքարն ա փոփոխություն բերելու երաշխավորը: Վաղը իրանք կլինեն իշխանության, էդ պայքարը պետք ա շարունակվի՝ հենց իրանց դեմ: Սա ա բանաձևը: Որովհետև գրված ա՝ իշխանությունը պատկանում ա ժողովրդին: Գրված ա, բայց իրականացված չի: Պետք ա իրականացնել: Իսկ իրականացնելու միակ տարբերակը անընդմեջ պայքարելն ա, ոչ թե տանը նստելը:
Սա ա մեկնակետը:
Առաջարկս հստակ ա. յուրաքանչյուրս թող զգա իր վրա պատասխանատվություն ու մտնի վարչախմբի դեմ պայքարի մեջ: Չեմ ասում ՀԱԿ-ի հետ: Փառք Աստծո, այսօր որոշ չափով ընտրության հնարավորություն կա: Պայքարի տեղ ա ՀԱԿ-ը: ՊԱյքարի տեղ ա նորաստեղծ Ազատ Դեմոկրատների ու Ժառանգության կողքին կանգնելը: Պայքարի ձև ա Մաշտոցի պուրակի ակտիվիստներին միանալը ու լոկալ պայքար մղելը, որը հետագայում մեծանալու հնարավորություն ունի: Էլի ձևեր կան: Բայց ամեն մեկս պատասխանատվություն զգանք մեր վրա մեր երկրի ու մեր ապագայի համար ու որևէ հարթակում պայքարենք: Էդ պայքարների ինտեգրալը, համագումարը, արդյունքի բերելու շանս ունի: Շանսը ձեռքից բաց թողնելու պարագայում մեղադրելու չունենք ոչ մեկին, ոչ իշխանությանը, ոչ ընդդիմությանը, ոչ պայքարող անհատ ակտիվիստներին, ոչ մեկին: Ինքներս մեզ: Չնայած անշուշտ յուրաքանչյուր խումբ էլ (նշածներիցս ու չնշածներիցս), ունեցել է, ունի և ունենալու է մեղավորության իր չափաբաժինը, պատասխանատվության իր քանակը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Իմ պատասխանը դու չէիր գրել, հիմա ես ասեմ իմ պատասխանը, ես անձամաբ դեմ չեմ, որ այդ այգում եղած գոզանոցը դառնա թեկուզ խանութ, դա իմ կարծիքնա ես, տենց եմ համարում, դա իմ համար ճիշտա ու դա իմ համար անքննելիա: Մեկը ես իմ երեխուն ոչ մի անգամ էդ այգի չեմ տարել խաղալու, գիշերներն էլ ըտեղով անցնելուց բացի քֆուրից ու ծառերի տակ միզող մեր քաղաքացիներից ուրիշ բան չեմ տեսել: Դրա համար չեմ պայքարում դրա վերացման դեմ: Չեմ էլ պայքարելու:
Ախպեր, թո ոչմեկ ընձնից չնեղանա, բայց ՀԱԿ-ի պայքարում ընդգրկվածներից շատերը, ովքեր էսոր պռոստո հոգնել են կամ արդեն թքած ունեն, չունեն էն գիտակցությունը, որ մաշտոցի այգու պայքարը կարա վերածվի հեղափոխության, իրանց պոֆիգա արդեն դա, ես էլի եմ ասում, իրանք կտրուկ լուրջ փոփոխություններ են ուզում, հենց տենց մի բան իրանց հրամցնես էլի ոտի են հելնելու 100 տոկոս չկասկածես: Էն գյուղացին, որ արդեն չի գալի ու քուչում գյուղամեջում խոսումա, որ սաղ հավայիա, այ ինքնելա գալու, որտև կտրուկ փոփոխություն ա տենալու: Հիմա եթե էս Մաշտոցի այգու հարցը ինչ-որ կերպ "կասկածում եմ, ասեմ ավելին համոզված եմ" լուծում ստանա ի օգուտ ժողովրդի պայքարի, այ դրանից հետո շատերը էլի կսկսեն հավատալ, բայց դա էլ ա քիչ, շատ մեծ երևացող բանա պետք:
Ախպեր, նման պայքարների մեջ մտնելու ու առհասարակ պատասխանատվություն զգալու համար, գոնե թերթ կարդալա պետք, գոնե ինֆորմացվածությունա պետք, հիմա ինձ ասա, օպեռա եկող ժողովրդից քանի տոկոսնա համապատասխանում նշված պայմաններին, ախպեր, մինչև կտրուկ երևացող փոփոխություն չլինի, էլ պայքարի դուրս եկող համարյա չի լինելու, ավելին, եղողներն էլ պակասելու են:
Ես ու դու զգում ենք էդ պատասխանատվությունը, բայց այ Գուգուշը,Բուբուշը և այլն եև այլն-ը չեն զգում է, պտի իրանց հասցնել այն մակարդակին, որ զգան, իսկ հասցնելու համար միայն մեկ բանա պետք, ինչ-որ երևացող փոփոխություն...
melancholia (11.03.2012)
Քանի որ առանձին թեմաներ էին, պատասխանեմ առանձին գրառումներով:Իմ պատասխանը դու չէիր գրել, հիմա ես ասեմ իմ պատասխանը, ես անձամաբ դեմ չեմ, որ այդ այգում եղած գոզանոցը դառնա թեկուզ խանութ, դա իմ կարծիքնա ես, տենց եմ համարում, դա իմ համար ճիշտա ու դա իմ համար անքննելիա: Մեկը ես իմ երեխուն ոչ մի անգամ էդ այգի չեմ տարել խաղալու, գիշերներն էլ ըտեղով անցնելուց բացի քֆուրից ու ծառերի տակ միզող մեր քաղաքացիներից ուրիշ բան չեմ տեսել: Դրա համար չեմ պայքարում դրա վերացման դեմ: Չեմ էլ պայքարելու:
Մաշտոցի պուրակի հարցին մոտենանք մի քանի կողմից:
Կողմ 1.
Մաշտոցի պուրակն իսկապես եղել է ոչ բարվոք վիճակում, եղել է աղտոտ վիճակում, երկար տարիներ եղել է մի տեղ, որտեղ մեղմ ասած այնքան էլ հարմար չի եղել գնալ ու զբոսնելը: Չնայած հանուն արդարության պետք է նշեմ, որ մի անգամ չի, որ այնտեղ զբոսնել եմ, մշտապես այնտեղ տեսել եմ խաղացող երեխաների, ովքեր այդտեղ եկել էին իրենց ծնողների հետ, ծերունիների, ովքեր նստած զրուցել են, սիրահարների, որոնք առավել մութ անկյունում իրար գրկած նստել են: Բայց ընդհանուր առմամբ այգին իրավամբ եղել է ոչ բարվոք վիճակում: Հակառակ կողմից նայելուց նկատում ենք, որ Մաշտոցի պուրակը միակ այդպիսի տեղը չի, ունենք նույնքան ոչ բարվոք վիճակում գտնվող, ապօրինի շինարարությամբ հագեցած այլ վայրեր էլ, այդ թվում գրեթե ողջ օղակաձև պուրակը:
Սա չի ենթադրում հաշտվել այդ իրավիճակի հետ: Մի օր քաղաքացին պետք է տեր կանգնի իր հանրային սեփականությանը: Իսկ որ Մաշտոցի այգին այդպիսին է, անվիճելի է, անկախ նրանից, թե քաղաքապետարանը ում վարձակալության տված կլինի այդ տարածքը: Հիմա պայքարը սկսել է Մաշտոցի պուրակից: Եթե պայքարն այդքանով կավարտվի, ուրեմն վատ է: Բայց եթե պայքարը չսահմանափակվի պահանջելով, որ այդ շինությունները հեռացնեն, այլ հետո պահանջի քաղաքապետարանին բարեկարգել այգին ու դարձնել բարվոք ու հարմար այգի, եթե հետո պայքարն ընդլայնվի ու հասնի այլ պուրակներ, այլ վայրեր ու ընդհանրապես տեր կանգնի Երևանին ու մյուս վայրերին, ապա կունենանք լավ ընթացք, որը նորից խոստումնալից կլինի:
Հետևաբար պատճառաբանելը, որ առաջ աղբանոց էր, ավելի լավ ա շինություն սարքեն, կամ ինչ տարբերություն, շինություն են սարքում թե մնում է աղբանոց, իմ համար անընդունելի, իմ համար անընկալելի տեսակետներ են: Պայքարը պետք է լինի, պահանջատիրությունը պետք է լինի այգին բարվոք սարքելը, ոչ թե մտածելակերպը, որ դե ա մեկ ա աղբանոց էր:
Կողմ 2.
Վերանում ենք կոնկրետ այգուց, կոնկրետ իրավիճակից: Նայում ենք հետևյալ հարցին. այնտե՞ղ կատարվում է անօրինական բան, թե՞ ոչ: Կատարվում է, ես դետալների մեջ չեմ խորանա, քանի որ ինքս էլ այդ հարցերում այդքան կոմպետենտ չեմ, բայց կարդացել եմ հիմնավորումներն ու տեսնում եմ, որ անօրինական է: Օրինակա՞ն ու արդա՞ր է պայքարող ակտիվի պահանջը, թե՞ ոչ: Օրինական ու արդար է: Ուրեմն այստեղ խնդիր ենք դնում ոչ թե տվյալ խնդիրը, որը իր չափերով մեզ կարող է չհետաքրքրի, այլ պայքարող քաղաքացու կողքին կանգնելը: Արդարության կողքին կանգնելը: Սրան համադրում ենք ասածս, որ սա շանս ունի ավելի լուրջ շարժում դառնալու, որն այլ խնդիրներ, այդ թվում ավելի լուրջ խնդիրներ է դիտարկելու:
Կողմ 3.
Քո ասածը նորից իմ ասածն էր, հիշեցնում ու մեջբերում եմ. «Հիմա ես հարցնում եմ. եթե ՀԱԿ-ին դեմ արտահայտվող մարդիկ այ սենց մերժում են բոլոր հնարավոր պայքարները, որևէ պատճառաբանություն բերելով, բա էդ պայքարները ո՞նց են մեծանալու ու լուրջ բան դառնան: Ախր ամենափոքր շանսն անգամ էդ մարդիկ ձեռներից կորցնում են, ամեն ինչի համար պատճառաբերություն են բերում»: Ախր իմ բերածն ընդամենը օրինակ էր, նմուշ էր: Մաշտոցի այգու պայքարը նորից օրինակ է, նմուշ է: Ախր մինչև էդ կար Թռչկան: Ախր մի պատճառաբանություն էլ Թռչկանի համար էր բերվելու՝ քո ու ուրիշների կողմից: Ախր կան Թեղուտ՝ էլի պատճառաբանություն կբերվի: Ախր ցանկացած խնդրի դեպքում է կարելի պատճառաբանություն բերել, բա ո՞նց անենք: Բա ի՞նչ անենք: Բա եթե ամեն մեկի համար մի պատճառաբանություն բերենք, բա էդ հնարավոր պայքարները ո՞նց մեծանան:
Կողմ 4.
Հարթակ է, որտեղ ես, դու, մյուսները ցույց ենք տալիս, որ ամեն մի որոշում լուռ չենք ընդունելու, որ մենք մեր արժանապատվությունը դեռ չենք կորցրել ու չենք էլ պատրաստվում կորցնել, որ էս երկրի տերը ոչ թե օլիգարխներն են ու վարչախմբի չընտրված պարագլուխները, այլ մենք, հպարտ ու արժանապատիվ քաղաքացիներս, ովքեր տեր են կանգնելու իրենց իրավունքներին: Ինչու՞ չենք նայում էս համատեքստում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Varzor (12.03.2012)
Շատ լավ, ենթադրենք, որ դու ճիշտ ես: Բայց էդ դեպքում խնդիրը դառնում ա գրեթե անլուծելի, ընկնում ենք շրջապտույտի մեջ:
Հասկանանք մի պարզ բան. եթե վաղը Ժիրոն կանգնի ու գոռա. «ես գնում եմ լոմով գրավեմ իշխանությունը» (սա ընդամենը որպես օրինակ), ապա ոչ մեկը հետևից չի գնա, որովհետև ուղղակի չեն հավատա: Ժիրոյի փոխարեն դիր ցանկացած անհատի կամ կազմակերպության անուն, էությունը չի փոխվի: Չեն գնա, որովհետև չեն հավատա: Հավատալու համար պետք է ինչ-որ մի բան տեսնեն, նման շարժում պետք է տեսնեն:
Ուրեմն մեզ պետք է որոշակի շարժում, ակտիվությունը, որ հետո քո ասածը հնարավոր դառնա:
Բայց եթե բոլորս սպասելու ենք, որ նման ակտիվություն լինի, որ հետո միանանք, ուրեմն էդ շարժումը չի լինի, որովհետև ոչ մեկս միացած չենք լինի:
Այ էսպիսի պարզ պարադոքս:
Դրա համար միակ բանաձևը ոտի կանգնելն ա:
Ոտի կանգնելու տարբերակներից են Մաշտոցի պուրակի ակցիայի նման ակցիաները, որոնք աստիճանաբար մարդկանց են ոգևորում ու ոտքի հանում: Բայց կարծես թե ավելի շատերն ուղղակի անհաղորդ են դեռ: Ոտի կանգնելու տարբերակներից մյուսը ընտրություններն են, որոնք ակտիվացնում են մարդկանց. բայց կարծես թե շատերը նորից անհաղորդ են:
Ուրեմն պետք է էդ անհաղորդությունը կոտրել: Ու իհարկե շատերս սպասում ենք, որ ինչ-որ հզոր անհատ կամ ուժ գա, ով իր խոսքով կհանի մեզ անհաղորդության մեջից, բայց դա լավ մոտեցում չեմ համարում: Մեզնից ամեն մեկը պետք է իր վրա զգա էդ պատասխանատվությունն ու ինքն իրեն հանի էդ անհաղորդությունից: Հակառակ դեպքում ուղղակի անհնար է ակտիվ շարժում, որը ավելի լայն մասաներին կոգևորի: Ուրեմն թող մեզնից ամեն մեկը, առավել գիտակից մարդկանցից, հա՞, իր վրա առաջամարտիկ լինելու պատասխանատվություն զգա, ու արդեն փոփոխության հասնելու շանս կունենանք:
Հիմա եթե ես, դու, Պողոսն ու էլի հազար հոգի միանանք Մաշտոցի պուրակի պայքարին ու հասնենք հաջողության, մարդիկ ոգևորվելու են: Եթե դա շարունակենք ու պայքարն այլ տեղ տեղափոխենք, արդեն ինչ-որ չափով ավելացած, նոր հաղթանակ տանենք, ավելի շատերն են ոգևորվելու: Հիմա եթե ամեն մեկս սպասենք, որ հասնեն ոգևորության բարձրակետին, նոր միանանք, դրան ուղղակի չենք հասնի: Սա ցանկացած պայքարի դեպքում, կլինի Մաշտոցի պուրակը, թե ՀԱԿ-ի պայքարը, թե ուրիշ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
keyboard (11.03.2012)
Օպերա եկող ժողովուրդը, իմ կարծիքով, Հայաստանի ամենաինֆորմացված մարդկանց լավ հավաքական է: Սա չի նշանակում, որ միայն իրանք են ինֆորմացված, բոլորովին: Բայց այ իրանց մեծ մասը, բացարձակ մեծամասնությունը, լավ ինֆորմացված մարդիկ են, իրենց մեջ պատասխանատվություն գտնող մարդիկ են: Սա անհերքելի ճշմարտություն ա, որում համոզվելու համար առաջարկում եմ, որ գաս հաջորդ հանրահավաքին, մոտենաս տարբեր խմբերի ու հետները զրուցես: Այո՛, եկողների մեջ կան նաև քիչ ինֆորմացված ու նաև անկիրթ մարդիկ, բայց կրկնում եմ, այստեղ հիմնականում կրթված ու ինֆորմացված, ինֆորմացվող, չանտարբեր, իրենց վրա պատասխանատվություն վերցնելու կամք ունեցող մարդիկ են:
Եթե հայ ժողովրդի ինֆորմացվածության մակարդակը, ընդհանուր ժողովրդի մեջ ինֆորմացվածների տոկոսը լիներ համեմատական Ազատության հրապարակ եկողների համապատասխան տոկոսին, ապա հավատա, որ մենք որևէ խնդիր չէինք ունենա:
Ես քո գրառման մեջ ենթատեքստ եմ տեսնում, դրա համար բաց եմ խոսում: Անընդունելի ու ահավոր, կոպիտ սխալ է Ազատության հրապարակում հավաքվածներին դիտարկել որպես անկիրթ մի մասսայի, ովքեր այլ ելք չունենալով այդտեղ են գալիս: Ոչ, այնտեղ հիմնականում մարդիկ են, ովքեր ունեն մասնագիտություն, աշխատանք, ունեն բավական լավ ապրուստ, ապահոված են մեր երկրի ընդհանուր ապահովածության մակարդակով ըստ միջինի, բայց ովքեր տեսնում են երկրում լուրջ խնդիրներ ու իրենց վրա պատասխանատվություն են վերցրել պայքարել հանուն իրենց երազած, պատկերացրած երկրի:
Անընդունելի եմ համարում լիդերների նկատմամբ ունեցած վատ վերաբերմունքից ելնելով պայքարող այս ժողովրդին, երկրի այս հրաշալի կորիզին անուն կպցնելը, խեթ նայելը:
Եթե խոսքերումդ տեսածս ենթատեքստը սխալ էր, ներողություն եմ խնդրում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ախպեր էդ հանրահավաքին գնացողներից շատերը իմ ընկերներն են ու հարազատները, ես իրանց անկիրթ չեմ համարում, ոչ էլ ոչմեկի, իմ ասածը լրիվ ուրշ բան էր, ես ասոքւմ եմ, որ էդ մարդիկ էլ չեն հետևում մեծամասամբ քաղաքական զարգացումներին, ինֆորմացիային, արդեն հոգնացնողա իրանց համար դա դառել, կոնկրետ օրինակը իմ ընկերներն ու հարազատները, ես խոսում եմ այդ ինֆորմածվածությունը վեր հանելու ու կրկին ակտիվացնելու մասին, ախպեր, էդ ծրագրի ՀԱԿ-ի գործերի մասին դու գիտես, բայց իմ ընկերը չգիտի, գիտեմ հիմա կասես եթե ուզի կիմանա, հա ախպեր, որ ուզի կիմանա, չի ուզում ախպեր, հոգնելա, չի հավատում, հասկանում ես?
Չգիտեմ թե ինչ ծրագրերի ու գործերի մասին ես ասում, որոնք իբր ես գիտեմ, իսկ ընկերներդ չգիտեն:
Ամեն դեպքում դու ճիշտ ես, որ շատերը հոգնել են ու ձանձրացել: Բայց դա ճիշտ մոտեցում չեմ համարում՝ հրաշալի հասկանալով իրենց:
Ինչևէ: Մարդկանց ոգևորելու լավ տարբերակներից մեկը եղել ու մնում են ընտրությունները, հետևաբար կա մեծ շանս, որ առաջիկա համապետական ընտրությունները շատերին նորից կոգևորի: Ամեն դեպքում էս ընտրություններից ես տարբեր պատճառներով ակնկալում եմ մեծ մոբիլիզացիա, ընդ որում այդ մոբիլիզացիայի իրականացումը միայն ՀԱԿ-ից չի, որ ակնկալում եմ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
keyboard (11.03.2012)
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ