գիտե՞ս ինչ կա: էտ հեղափոխություն կամ երկխոսական անցումը, դա եղել ա բազմաթիվ անգամներ մարդկության պատմության մեջ: մնում ա հասկանանք. թե մենք հիմա մարդկային հասարակագիտական զարգացման որ մի փուլում ենք, ու այդ փուլի օրենքները որոնք են:
այ սրա մասին է պետք բանավիճել: նախ հասկանալ տեսական նյութը նոր այն նստացնել պրակտիկի վրա:
իմ կարծիքով /ես սա էլի եմ ասել/, հայ հասարակությունը հիմա գտնվում է վաղ ֆեոդալականից դեպի միջին ֆեոդալական կարգեր անցման ժամանակաշրջանում: դա ռեալություն է, ուզենք թե չուզենք:
հայ մարդը, Հայաստանի քաղաքացին, այդ անցման ժանակաշրջանի օբեկտներից մեկն է: շատ աննշան մի օբեկտ: ժամանակին ձիերը/հիմա մերսեդեսները/ անգամ ավելի մեծ կշիռ ունեցող օբեկտներ էին /են/: ու իրանից ավելի մեծ պահանջներ դնել, դա նշանակում է, առնվազն խոսակցությունը վերածել թեմուրնոցի ղժղժոցի:
այդ փուլի համար հատուկ են ֆեոդալների ամրապնդումը ու իրանց իշխանույան խորացումը, միևնույն ժամանակ նաև կենտրոնական իշխանության հզորացումը ու այդ նույն ֆեոդալներին կողմից կենտրոնի թրի տակով անցկացնելը: դա է կատարվում հիմա Հայաստանում:
իսկ ժողովուրդը /այսպես ասած… / այդ ամենի օբեկտ է ընդամենը: կգա ժամանակ, երբ ֆեոդալիզմը կթեվակոխի իր վերջնական փուլ, ու տեղի կունեն կամ բուրժուական հեղափոխություն կամ էլ խաղաղ անցում դեպի կապիտալիզմ: բայց հիմա դրա մասին խոսելը դեռ շատ վաղ է:
այդ էտապները անցնելը անխուսափելի է:
դեռ բուրժուան ֆեոդալի ձեռը խաղալիք է, ու իրա ունեցած չունեցածը գտնվում է ֆեոդալի լիակատար իշխանության տակ: իսկ ֆեոդալները քիչ քիչ մտնում են կենտրոնական իշխանության տակ:
ու էս դրության մեջ ժողովրդի մասին խոսք ասելը… ԱՆԻՄԱՍՏ ՄԻ ԲԱՆ է : դու տեսել էս՞, ասենք Շեքսպիրի մոտ- ԺՈՂՈՎՈՒՐԴ…
էտպեսի խաղացող չկա ,
Rammer-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ