Սպասես թե չսպասես, էսօր արդեն կարդացի՝ արդեն ժամանակ կար: Ձյաձս, իմ էն գրառման հետ, որին դու հավայի հակաճառել էիր, չգիտեմ, չհասկանալով ասածս թե չհասկանալու տալով, էս նոր գրառումդ որևէ կապ չուներ: Լավ էիր գրել, լավ բաներ էիր գրել, թե՞ չէ, էդքան էական չի: Էականն էն ա, որ իսկապես կապ չուներ: Էականն էն ա, որ չգիտես ինչի կան մի քանի հոգի, էդ թվում դու, որ արդեն որոշել եք, որ ՀԱԿ-ն ինչ անի, վատ ա անում ու պետք ա քննադատել: Քանի որ ակամայից նենց ա ստացվել, որ ես հիմնականում ՀԱԿ-ի տեսակետները պաշտպանողի դերում եմ հանդես գալիս, էդ նույն բանը որոշել եք իմ դեպքում: Կապ չունի, թե ես ինչ եմ գրում, ինչ եմ ասում: Էդ նույն բանը կարող ա դու էլ ես ասել ասենք մի քանի րոպե առաջ, բայց քանի որ ես եմ գրել, առանց խորանալու, հավայի հակաճառում եք: Սրա ապացույցն էն ա, որ ճիշտ իմ ասածը դու գրել էիր իմ գրառումիցդ երկու գրառում հետո, գրառում, որին հակաճառել էիր (խոսքը քեզ ու Ջհանգիրյանին նույնականացնելու մասին ա): Էդ, իմ գնահատմամբ, լավ մոտեցում չի: Ես ու իմ գրառումները՝ ջհանդամ: Վատն էն ա, որ էդ մոտեցումը ցուցաբերում եք քաղաքական գործընթացների դեպքում, ինչը շատ վատ ա: Ես ինձ չեմ ուզում դնել օբյեկտիվի ու ամեն ինչ հասկացողի տեղը: Բայց ես գոնե փորձում եմ լինել օբյեկտիվ ու ամեն ինչը կշռել, ոչ թե միանգամից նույն ոճով հակադարձեմ: Գուցե սխալվու՞մ եմ: Գուցե իրականում փորձու՞մ ես հասկանալ ու վերլուծում ես: Չգիտեմ: Կարող ա: Կարող ա ասենք իմ գրառումներն էլ քո մոտ են նույն տպավորությունն առաջացնում: Ամեն դեպքում հորդորում եմ. մի դատիր միանգամից, մի հակադարձիր միանգամից, փորձիր հասկանալ:
Ես, անկախ էսօրվա հանրահավաքի ասելիքից, գիտեմ թե մոտավորապես ինչ ես դու գրելու: Զարմացրու ինձ: Կարո՞ղ ես:
Էջանիշներ