Մեֆ, ցավդ տանեմ, ախր ոնց ասեմ... Հայաստանում էդպես չի, Ռոբը 1999-ից փաստացի ժողովրդի աջակցությունը չէր վայելում: Բա ո՞նց 10 տարի ձգեց, Սերժին էլ հետևից բերեց, դրեց իր տեղը: Հայաստանում իշխանությունը պատկանում ա կակ ռազ ուժային կառույցներին տիրապետողին: Ուղղակի Ռոբի ժամանակ մարդկացն փորը քչից-շատից կուշտ էր, հիմա էդ էլ չկա: Մեֆ ջան, Հայաստանում ներկա պայմաններում քաղաքական ռոմանտիզմը չի անցնում:
Ճիշտ ես, ընդդիմությունը միամիտ չի, մեզ են միամիտի տեղ դրել:
Մեֆ, ախր ես ուրիշ բան եմ ուզում հասկանալ: Տես, շարժման հենց սկզբից ավազակապետությունը ջախջախելու պլաններ ու կոչեր էին հնչեցվում, ու շատ մարդիկ, մենակ դրա համար, ոչ թե Լևոնի լուսապսակ դեմքի, գնում էին հանրահավաք: Էսօր արդեն, Լևոնը ուզում ա բանակցությունների գնա: Ապեր, ի՞նչ են բանակցելու: Էս չեմ կարոմ հասկանամ: Ռեժիմը քոքահան անել ցանկացող քաղաքական ուժը ի՞նչ ունի բանակցելու իր կողմից էդքան ատելի ավազակապետերի հետ: Էս եմ ուզում հասկանամ:
Էջանիշներ