Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

[Տրիբուն]

ո՞վ ա քեզ տենց բան ասել ապեր… կարող ա՞ Նիկոլը ադրբեջանում ա նստած… Մարտի 1-ին ու դրանից հետո ինչո՞վ ա զբաղված ոստիկանությունը… ո՞վ ա կոծկում էս ամեն ինչը…

Մեֆ կոծկելլը մի բան, բիրիքով ժողովրդի վրա կրակելը լրիվ ուրիշ բան ա: Եգիպտոսում առաջին մի շաբաթվա մեջ մի քանի հազար ձերբակալված կար, ու 150 սպանված: Անդուր երկրում անդուր մենթական համակարգ պիտի լինի, ուրիշ ձև չի կարա լինի: Մենթերը հիմա անում են իրանց գործը այնպես ինչպես ներկա իշխանությունները իրանցից սպասում են: Բա դու ի՞նչ էի ուզում, որ անդուր իշխանություններ լինեի ու սուրբ միլիցե՞ք: Չէ ապեր, անդուր, անտաշ, անգրագետ միլիցեք են: Բայց էլի դա չի նշանակում, որ պիտի ավտոմատները հանեն ու բիրիքով կրակեն սաղիս վրա: Տենց բան չի եղել ու չի լինելու: Բա սաղ հեղափոխությունն էլ նրա համար ա, որ անդուր միլիցուն մարդանման միլիցա սարքենք: Թե չէ դու ուզում ես, որ Հայաստանում եվրոպական մակարդակի բանակ, միլիցիա, դատական համակարգ, քաղաքացիական հասարակություն լինի, հետո առանց մի գրամ վնասի հեղափոխություն անենք: Ապեր, էտքանը որ լինի, էլ հեղափոխությունն ու՞մ տանձին ա պետք - հենա Շվեդիայի պես երկրում ապրելուց կլինենք էլի:

[Տրիբուն]

Բանակի ներգրավվածությունը կամ ներգրավելը տեղով հանցագործություն ա անկախ ամեն ինչից…

Ապեր, ընտրակեղծիք անելն էլ ա հանցագործություն, մարդկանց անտեղի դատելն էլ հանցագործություն, երկիրը թալանելն էլ ա հանցագործություն: Էս իշխանությունները տեղով հանցագործ են, Մեֆ ջան: Դաժե ես վերջին կոալիցիոն հայտարարությունն ա հանցագործություն, քանի որ երկու ընտրություննից երկու տարի առաջ արդեն սաղիս ասում են, որ տրաքեք էլ ձեր ալամ քաղաքացիական հասարակությամբ, մեկ ա մեր տանձին չի, ընտրությունները մեզքնվ ենք արել արդեն: Չեմ ջոգում ինչ ես ուզում ասել, Մեֆ ջան: Էս իշխանության պայմաններում իդեալական դատական, ոստիկանական, ու ընդհանրապես ուժային համակարգ չի լինելու, որ մենք հանգիստ ու խաղաղ հեղափոխություն անենք: Ուրեմն չասել ասողի, շնորհավորենք Սերժին, ինքը վաղուց հաղթել ա:

[Տրիբուն]

Արտակ ջան, էն որ ասում ես մտածելակերպի փոփոխություն՝ երկու ձեռքով կողմ եմ, էն որ ասում ես քայլ առ քայլ մարդկանց մեջ փոփոխությունա նկատվում, հարց չկա դրան էլ եմ համաձայն:
.

Մինիստր ջան, գրառմանդ «ավերակացս թագավորեմ»-ի պահով շնորհակալություն եմ դրել, քանի որ համաձայն եմ: Բայց բացարձակ համաձայն չեմ, որ մտածելակերպի փոփոխություն կա: Եթե կա էլ դեպի վատը:
- առևտրականներն ու վարորդները փողոց են դուրս եկել, քանի որ կպել են իրանց օրվա հացին: Իրանք փողոց դուրս կգային նաև հինգ տարի առաջ, եթե սենց բան լիներ:
- լեզվի մասին օրենքի փոփոխություններին դեմ կխոսային նույն մարդիկ, նույն քանակով, եթե էտ փոփոխությունները նախատեսվեին հինգ տարի առաջ:
- թերթերում, հատկապս ընդդիմադիր, բոլոր բացասական երևույթները քննարկվել են միշտ, սկսած 91 թվականից, ու լիքը մարդ համաձայն ա եղել դրա հետ, ու հիմա էլ ա համաձայն ու դրանից ավել համաձայն չի կարա լինի
- ՀԱԿ-ի «բոլոր միջոցներով կաջակցեմ»-ը հերթական զավեշտն ա, քանի որ անհասկանալի ա, թե ոնց ա աջակցելու, բացի նրանից որ կոչ արեց, որ դա քաղաքական խնդիր ա: Շինարարի նկարագրած դեպքը Գյումրիում իդեալական էր, որ ՀԱԿ-ից մարդ չի մոտեցել վարորդներին: Էն որ վարորդների մեջ մի տաս հոգի Լևոնին մասոն են համարում, դա չի նշանակում, որ պետք ա ոչ մի բան չանել: Հայաստանում մի երկու հարյուր հազար մարդ Լևոնին մինչև հիմա մասոն ա համարում, էտ դեպքում Լևոնի վաղուց միտինգ անելու փոխարեն պիտի կախված լիներ:
- Լևոնի ելույթը հերթական ցրողական ելույթն էր. ելույթի առաջին մասը լրիվ էլի ղարաբաղյան վերլուծություն, Սերժի ասածներից երկար-բարակ մեջբերումներով, վերջում էլ, սոցիալական բունտ կարա լինի (դասական «յարաբ» թեմաներով), բայց մեր վրա հույս չդնեք:

ԼԵՎՈՆ ԶՈՒՐԱԲՅԱՆԸ ԵՐԿՈՒ ԱՄԻՍ ՏՎԵՑ

Հայ Ազգային կոնգրեսի համակարգող Լեւոն Զուրաբյանը Մատենադարանի մոտ տեղի ունեցող հանրահավաքում հայտարարել է. 'Եթե առաջիկա երկու ամիսներին այս իշխանությունը համաժողովրդական պայքարի ճնշման տակ չկատարի ժողովրդի պահանջները, ապա դրանով դուռ կբացի ժողովրդական ցասման համար: Այնպես, ինչպես եղավ Թունիսում ու Եգիպտոսում':

Ժամը 18.40. Լեւոն Զուրաբյանը, փակելով հանրահավաքը, հայտարարեց. 'Սկսում ենք զանգվածային միջոցառումների շարք, որոնց նպատակը լինելու է իշխանություններին արտահերթ ընտրություն պարտադրելը: Այդ շարքում առաջին քայլը հաջորդ, շատ ավելի հզոր հանրահավաքն է լինելու, որը տեղի կունենա մարտի 1-ին, ժամը 17-ին, Մատենադարանի մոտ':

Կարապետիչը իրանցից շուտ ա ասել սա

Կարա՞ս ասես ինչ ա լինելու երկու ամիս հետո: Ի՞նչ պահանջների մասին ա խոսքը: Արտահերթ ընտրությունների՞: Պարզ չի՞ որ չի լինելու: Ու հետո՞, երկու ասմի հետո հաջորդ միտինգը ե՞րբ ա հայտարարվելու: Առաջ չընկնենք, բայց հաջորդ երկու ամիս հետո ԱԺ հերթական ընտրություններին կմնա ուղիղ մեկ տարի - էլ արտահերթ ընտրությունս ո՞րն ա: Հենա նամուսով կգնանք հերթական ընտրություններին՝ կոալիցիոն նոր հայտարարության ոգուն համաձայն:

[davidus]

Շատ լավ Դավ ջան, ընդունում եմ, որ սկզբնական ձևակերպումներից շեղվել եմ:
Բայց ընդհանուր մտքից չեմ շեղվել:
Որովհետև իրականում հեչ կարևոր չի բանակը կրակու՞մ ա, թե՞ նպաստում կրակելուն, էսպես ասենք, իր մասնաբաժինն ա ունենում,կրակելու համար բարենպաստ պայմաններ ա ստեղծում:

Հիմա քեզ հարց եմ ուզում տալ: Համաձա՞յն ես, որ բանակն էդ օրվա զարգացումներին մասնակցել ա, որ նպաստել ա իրադրության էդպես զարգացմանը:

Արտակ ջան, ինչ ա նշանակում նպաստում ա կրակելուն։ Եթե քո ասածով գնանք (վախի մթնոլորտ, և այլն, և այլն) հենա դուրս ա գալիս, որ կրակելու կարիք էլ չկա։ Էդ ժողովուրդը համ վախեցած էր, համ էլ էդ ոչխարները ժողովրդի վրա էին կրակու՞մ։ Արտակ ջան, եթե քո ասածով բանակը իրա առջև դրած խնդիրը կատարեր, այն է՝ ահ ու սարսափ, հազար ու գյոռնափշտիկներ տարածեր, հավատա, կրակելու կարիք չէր լինի։ Սաղ շաքար կստանային, կգնային տներով։ Բայց արի ու տես, որ ժողովուրդը հեչ էլ չվախեցավ, հալալա իրանց։

Պատասխանում եմ հարցիդ։ Բանակի նպաստելը էդ օրվազգացումներին ԻՆՁ համար էնքան չնչին ա, որ ձգտում ա զրոյի։

[davidus]

Դավ ջան, ես ասում եմ կկրակեն, իսկ եթե չկրակեն էլ բան չեն անելու… մինչև հիմա ամեն ինչն էլ բանակի աչքի առաջ ա եղել… հույսդ բանակի վրա չես կարող դնել… էսքանը լրիվ հերիք ա…

Իսկ պատերազմը որ սկսեց, կողմերից մեկը պտի զիջի… ո՞վ պտի զիջի կամ ավելի ճիշտ կզիջի …

Մեֆ, բայց իմ հույսը կյանքում բանակի վրա չի ել եղել՝ որպես իշխանափոխության գործիք (հույսով եմ, պլագիատության համար ինձ չեն դատափետի)։
Ես ընդամենը ասում եմ, ու ասելու եմ, որ բանակը ժողովրդի վրա չի կրակի... ուզում ա 5 բատալյոն տանկ լցեն քաղաք, չեն կրակի։ Կգան, կկանգնեն, մատը մատին չեն խփի՝ ժողովրդին հետ պահելու համար։ Ու նաև հակառակում եմ համոզված, ժողովուրդը 1000 հատ միլիցա վարի կտա, մի հատ զինվորի մատով չի կպնի։ Սա էլ ա հերիք։
Մինչև հիմա ամեն ինչն ա բանակի առաջ եղել, բայց դու ոնց ես պատկերացնում, որ ասենք Սերյանը գա, սերժին ասի՝ ախպեր, խի ես հղնիերի նպաստը կտրում։ Զգում ես, չէ, որ խնդալու ա։ Դու համ ասում ես, որ բանակը պիտի ապաքաղաքականցված լինի, համ էլ ուզում ես, որ քաղաքական պայքարի դուրս գա՝ անօրինությունների դեմ։ Մեֆ ջան, չգիտեմ դու ոնց, բայց ես ասածներիդ մեջ հակասություն եմ տեսնում։

Արի գնանք գյուղնախարարության տերտերին խնդրենք, որ համ էլ պատերազմի համար աղոթի։ Ասում են՝ աշխատող միջոց ա

[Հայկօ]

Արտակ ջան, ինչ ա նշանակում նպաստում ա կրակելուն։ Եթե քո ասածով գնանք (վախի մթնոլորտ, և այլն, և այլն) հենա դուրս ա գալիս, որ կրակելու կարիք էլ չկա։ Էդ ժողովուրդը համ վախեցած էր, համ էլ էդ ոչխարները ժողովրդի վրա էին կրակու՞մ։ Արտակ ջան, եթե քո ասածով բանակը իրա առջև դրած խնդիրը կատարեր, այն է՝ ահ ու սարսափ, հազար ու գյոռնափշտիկներ տարածեր, հավատա, կրակելու կարիք չէր լինի։ Սաղ շաքար կստանային, կգնային տներով։ Բայց արի ու տես, որ ժողովուրդը հեչ էլ չվախեցավ, հալալա իրանց։

Պատասխանում եմ հարցիդ։ Բանակի նպաստելը էդ օրվազգացումներին ԻՆՁ համար էնքան չնչին ա, որ ձգտում ա զրոյի։

Արի մի պահ պատկերացնենք, որ էդ օրը ու դրա նախորդ/հաջորդ օրերին էլ Երևանում զորք չի եղել: Հրապարակում գնդացիրներով զրահամեքենաներ չեն եղել կանգնած, փողոցներում լրիվ հանդերձանքով զինվորներ չեն եղել, մարտի 1-ից հետո բանակում ծառայողներին առավոտ-գիշերով չեն քշել Պրոսպեկում գետնից կրակած պարկուճներ հավաքելու, և այլն և այլն: Փողոցներում եղել են մենակ ոստիկանները, մեկ էլ գռաժդանսկի հագած ինչ-որ արարածներ: Արդյո՞ք դեպքերը նույն կերպ կզարգանային, անկախ ամեն ինչից: Չեմ կարծում: Բանակը էդ օրվա background-ն էր՝ ֆոնն էր:

[Հայկօ]

Մեֆ, բայց իմ հույսը կյանքում բանակի վրա չի ել եղել՝ որպես իշխանափոխության գործիք (հույսով եմ, պլագիատության համար ինձ չեն դատափետի)։
Ես ընդամենը ասում եմ, ու ասելու եմ, որ բանակը ժողովրդի վրա չի կրակի... ուզում ա 5 բատալյոն տանկ լցեն քաղաք, չեն կրակի։ Կգան, կկանգնեն, մատը մատին չեն խփի՝ ժողովրդին հետ պահելու համար։ Ու նաև հակառակում եմ համոզված, ժողովուրդը 1000 հատ միլիցա վարի կտա, մի հատ զինվորի մատով չի կպնի։ Սա էլ ա հերիք։
Մինչև հիմա ամեն ինչն ա բանակի առաջ եղել, բայց դու ոնց ես պատկերացնում, որ ասենք Սերյանը գա, սերժին ասի՝ ախպեր, խի ես հղնիերի նպաստը կտրում։ Զգում ես, չէ, որ խնդալու ա։ Դու համ ասում ես, որ բանակը պիտի ապաքաղաքականցված լինի, համ էլ ուզում ես, որ քաղաքական պայքարի դուրս գա՝ անօրինությունների դեմ։ Մեֆ ջան, չգիտեմ դու ոնց, բայց ես ասածներիդ մեջ հակասություն եմ տեսնում։

Արի գնանք գյուղնախարարության տերտերին խնդրենք, որ համ էլ պատերազմի համար աղոթի։ Ասում են՝ աշխատող միջոց ա

Ճիշտ ես ասում, ուղղակի ստեղ մի հատ բայց կա (ոնց որ ամեն տեղ ): Իսկ մատը մատին կխփե՞ն՝ ժողովրդի վրա կրակողներին հետ պահելու համար: Իրենց ժողովուրդն ա, չէ՞, հենց էն ժողովուրդն ա, որ ոնց որ դու ճիշտ նկատեցիր՝ բանակում ծառայող իրենց երեխեքի վրա (անկախ հարազատության լինել-չլինելուց) հաստատ ձեռք չի բարձրացնի: Էդ էլ ա կարևոր: Փորձը ցույց ա տալիս, որ չէ, մատը մատին չեն տա: Որովհետև տարբերություն չկա էդ բանակի ու էդ կրակողների միջև: Խոսքս բանակային վերնախավի մասին ա, բնականաբար, ոչ թե ներքևի շերտի. բոլորս էլ ծառայող հարազատներ ու ընկերներ ունենք, աբսուրդ ու վերացական բաների մասին չենք խոսում:

[davidus]

Արի մի պահ պատկերացնենք, որ էդ օրը ու դրա նախորդ/հաջորդ օրերին էլ Երևանում զորք չի եղել: Հրապարակում գնդացիրներով զրահամեքենաներ չեն եղել կանգնած, փողոցներում լրիվ հանդերձանքով զինվորներ չեն եղել, մարտի 1-ից հեոտ բանակում ծառայողներին առավոտ-գիշերով չեն քշել Պրոսպեկում գետնից կրակած պարկուճներ հավաքելու, և այլն և այլն: Փողոցներում եղել են մենակ ոստիկանները, մեկ էլ գռաժդանսկի հագած ինչ-որ արարածներ: Արդյո՞ք դեպքերը նույն կերպ կզարգանային, անկախ ամեն ինչից: Չեմ կարծում: Բանակը էդ օրվա background-ն էր՝ ֆոնն էր:

Իհարկե ոչ։ Հաստատ նույն կերպ չէին զարգանա։ ՄԻ հատ կինո կար, որ ընդամենը մի թիթեռը ամբողջ երկրագնդի էվոլյուցիան է փոխում։
Ի՞նչը հատկեպես, մեծամասամբ, գլխավորապես կոտրեց շարժումը։ Էն, որ առանց տատանվելու սկսեցին ժողովրդի վրա կրակել։ Դա բանակը չէր։ Ֆոնի պահով, էլի մի տեսակ թերահավատորեն եմ ընդունում, համոզված եմ, եթե էդ օրը գրոհով վերցնեին նախագահականը, բանակը մամը մատին չէր խփի։

[Chuk]

- ՀԱԿ-ի «բոլոր միջոցներով կաջակցեմ»-ը հերթական զավեշտն ա, քանի որ անհասկանալի ա, թե ոնց ա աջակցելու, բացի նրանից որ կոչ արեց, որ դա քաղաքական խնդիր ա: Շինարարի նկարագրած դեպքը Գյումրիում իդեալական էր, որ ՀԱԿ-ից մարդ չի մոտեցել վարորդներին: Էն որ վարորդների մեջ մի տաս հոգի Լևոնին մասոն են համարում, դա չի նշանակում, որ պետք ա ոչ մի բան չանել: Հայաստանում մի երկու հարյուր հազար մարդ Լևոնին մինչև հիմա մասոն ա համարում, էտ դեպքում Լևոնի վաղուց միտինգ անելու փոխարեն պիտի կախված լիներ:

Տրիբուն ձյա, գրառմանդ ամբողջովին չեմ արձագանքում, որովհետև կարծում եմ, որ միմյանց դիրքորոշումները թե՛ մենք գիտենք, թե՛ քննարկման մյուս մասնակիցները:

Բայց այս կետին շատ կարճ արձագանքեմ: Եթե Շինարարն ինչ-որ չճշտված, օդից վերցրած բան ա ասում, չարժի դա կրկնել: Մեջբերում եմ արագ գտած մի հրապարակում.

«Այսօր առավոտյան վարորդները ավտոերթով գնացել են Բավրայի մաքսակետ և 15 րոպեով փակել ճանապարհը։ Այդ ակցիային մասնակցել և ելույթներ են ունեցել ՀԱԿ-ի տեղական կառույցի, «Ժառանգություն» կուսակցության ներկայացուցիչները, Տիգրան Կարապետյանը»,- ասաց Բարսեղյանը։

Աղբյուր՝ tert.am

Կարող եմ այլ աղբյուրներ էլ գտնել: Բայց ավելի լավ ա խոսեմ իմ իմացածով: ՀԱԿ-ը ակտիվորեն խոսել ու առաջարկել ա իր օգնությունը, մասնակցել ա ակցիաներին: Արդյունքում ստացվել ա էն, ինչի մասին մի քանի էջ առաջ գրել էի: Էս մարդիկ, ինչպես շատ ուրիշներ, չեն ուզեցել քաղաքականացնել իրենց խնդիրը, որովհետև իրենց պետք է միայն իրենց լոկալ խնդրի լուծումը: Ցավալի ա, բայց փաստ: Արդյունքում իրենք հատուկ հայտարարություն են տարածել ՀԱԿ-ի հանրահավաքի օրը, որի իրական նշանակությունն հետևյալն էր. «Սերժիկ, մեր խնդիրը լուծի, մենք ՀԱԿ-ին չենք միանա»:

[davidus]

Ճիշտ ես ասում, ուղղակի ստեղ մի հատ բայց կա (ոնց որ ամեն տեղ ): Իսկ մատը մատին կխփե՞ն՝ ժողովրդի վրա կրակողներին հետ պահելու համար: Իրենց ժողովուրդն ա, չէ՞, հենց էն ժողովուրդն ա, որ ոնց որ դու ճիշտ նկատեցիր՝ բանակում ծառայող իրենց երեխեքի վրա (անկախ հարազատությունի լինել-չլինելուց) հաստատ ձեռք չի բարձրացնի: Էդ էլ ա կարևոր: Փորձը ցույց ա տալիս, որ չէ, մատը մատին չեն տա: Որովհետև տարբերություն չկա էդ բանակի ու էդ կրակողների միջև: Խոսքս բանակային վերնախավի մասին ա, բնականաբար, ոչ թե ներքևի շերտի. բոլորս էլ ծառայող հարազատներ ու ընկերներ ունենք, աբսուրդ ու վերացական բաների մասին չենք խոսում:

Ճիշտ ասած, ես էլ եմ մտածում, որ մատը մատին չեն խփի։ Հրաման հաստատ չի լինի։ Էս դեպքում՝ չկա հրաման, չկա գործողություն։

[Tig]

Ժող, հիմա էնքան էլ «կարևոր» չի, թե ով կկրակի կարևորը էնա, որ կրակողներ հաստատ կլինեն, ու թե դրանց դեմ ինչ պիտի անել, այ դա է ամանամեծ խնդիրը...

[Հայկօ]

Իհարկե ոչ։ Հաստատ նույն կերպ չէին զարգանա։ ՄԻ հատ կինո կար, որ ընդամենը մի թիթեռը ամբողջ երկրագնդի էվոլյուցիան է փոխում։
Ի՞նչը հատկեպես, մեծամասամբ, գլխավորապես կոտրեց շարժումը։ Էն, որ առանց տատանվելու սկսեցին ժողովրդի վրա կրակել։ Դա բանակը չէր։ Ֆոնի պահով, էլի մի տեսակ թերահավատորեն եմ ընդունում, համոզված եմ, եթե էդ օրը գրոհով վերցնեին նախագահականը, բանակը մամը մատին չէր խփի։

Ստեղ քանակն ա կարևոր: Տեսքը: Նույնիսկ ամենասովորական կենցաղային «բազառի» ժամանակ շատով եկածի լեզուն հիմնականում ավելի երկար ա լինում, քան մենակ եկածինը: Կարևոր չի, որ դիմացիդ քսան հոգուց տասնինը ուղղակի դամ են պահում. կարևորն էն ա, որ դու էդ չգիտես: Ժողովրդի վրա կրակում էին բանակի կողմից: Ժողովրդի վրա կրակում էին զինված մարդիկ, իսկ էդ օրերին ամբողջ քաղաքը լիքն էր զինված մարդկանցով: Մի բան ա մի քանի հարյուր հոգու դիմաց կանգնելը, լրիվ ուրիշ բան ա՝ մի քանի հազարի դիմաց:

[Շինարար]

Ստեղ քանակն ա կարևոր: Տեսքը: Նույնիսկ ամենասովորական կենցաղային «բազառի» ժամանակ շատով եկածի լեզուն հիմնականում ավելի երկար ա լինում, քան մենակ եկածինը: Կարևոր չի, որ դիմացիդ քսան հոգուց տասնինը ուղղակի դամ են պահում. կարևորն էն ա, որ դու էդ չգիտես: Ժողովրդի վրա կրակում էին բանակի կողմից: Ժողովրդի վրա կրակում էին զինված մարդիկ, իսկ էդ օրերին ամբողջ քաղաքը լիքն էր զինված մարդկանցով: Մի բան ա մի քանի հարյուր հոգու դիմաց կանգնելը, լրիվ ուրիշ բան ա՝ մի քանի հազարի դիմաց:

Քո ու Արտակի ասածները հենց հասցնում են իմ ասած հուսահատ վիճակի հաստատմանը: Ի՞նչ ա դուրս գալիս, որ ոչ մեկս չենք հավատում, որ հնարավոր ա: Հայաստանում հեղաշրջում մեկ էլ 98-ին բանակի ամենա Վազգենն արեց, իսկ բանակի արած հեղաշրջումները սովորաբար լավ բանի չեն բերում, նույն Եգիպտոսում գեներալները ժամանակին Ֆարուկին թախտից գցին էն հավատով, թե ազատություն են բերում, ու եկան Նասերը, Սադաթը, Մուբարաքը, ու իմաստ չունի հույս դնել որևէ ժամանակ բանակի՝ գեներալների, վրա, այսինքն իմ համոզմամբ, պետք չի դնել, դա լավ բանի չի բերի: Ու վերջ, լույսը չի երևում:

[Հայկօ]

Քո ու Արտակի ասածները հենց հասցնում են իմ ասած հուսահատ վիճակի հաստատմանը: Ի՞նչ ա դուրս գալիս, որ ոչ մեկս չենք հավատում, որ հնարավոր ա: Հայաստանում հեղաշրջում մեկ էլ 98-ին բանակի ամենա Վազգենն արեց, իսկ բանակի արած հեղաշրջումները սովորաբար լավ բանի չեն բերում, նույն Եգիպտոսում գեներալները ժամանակին Ֆարուկին թախտից գցին էն հավատով, թե ազատություն են բերում, ու եկան Նասերը, Սադաթը, Մուբարաքը, ու իմաստ չունի հույս դնել որևէ ժամանակ բանակի՝ գեներալների, վրա, այսինքն իմ համոզմամբ, պետք չի դնել, դա լավ բանի չի բերի: Ու վերջ, լույսը չի երևում:

Ո՞վ ա բանակի վրա հույս դնում: Բանակից ընդամենը պահանջվում ա բանակություն անել, ոչ թե Պլան Բ դառնալ, «լավ, մենթերը չհերիքեցին, հիմա էլ մի քանի գռուզավիկ սալդատ լցնենք քաղաք» տարբերակով:

[davidus]

Ստեղ քանակն ա կարևոր: Տեսքը: Նույնիսկ ամենասովորական կենցաղային «բազառի» ժամանակ շատով եկածի լեզուն հիմնականում ավելի երկար ա լինում, քան մենակ եկածինը: Կարևոր չի, որ դիմացիդ քսան հոգուց տասնինը ուղղակի դամ են պահում. կարևորն էն ա, որ դու էդ չգիտես: Ժողովրդի վրա կրակում էին բանակի կողմից: Ժողովրդի վրա կրակում էին զինված մարդիկ, իսկ էդ օրերին ամբողջ քաղաքը լիքն էր զինված մարդկանցով: Մի բան ա մի քանի հարյուր հոգու դիմաց կանգնելը, լրիվ ուրիշ բան ա՝ մի քանի հազարի դիմաց:

Հայկ ջան, ընդամենը 5 րոպե հետո, պարզ ա դառնում, ով ա դամ պահողը, ով ա բազառ անողը։ Հա, քաղաքը լիքն էր զինված մարդկանցով, տարբեր ունիֆորմաների։ Բայց, կրակողների ունիֆորման մեկն էր։ Բացի սա, որ ասում ես՝ կրակում էին բանակի կողմից, սրա մասին մի քիչ կմանրամասնե՞ս։