Տրիբուն (20.02.2011)
ministr (20.02.2011), My World My Space (20.02.2011), Շինարար (20.02.2011)
Ձայ ջան, թող չթվա թե ես էն պատրանքն ունեմ որ կարող սրանք տենց հեշտ հրաժարվեն, բայց ղրղզա-եգիպտա-թունիսականը մեզ էս րոպեին ձեռ չի տալիս… կարող ա բիձա-բիձա եմ խոսում, բայց կյանքում ուրիշից սովորելով քոնը պտի գտնես… քոփի փեյսթը չի աշխատում… դրա համար էլ մեր պապերն ասել են "ճանաչել զիմաստությու և զխրատ իմանալ զբանս հանճարոյ" ճանաչել ու իմանալ, ոչ թե կրկրնել…
հանկարծ չմտածես ուզում եմ խորհուրդ տալ… ուղղակի արտահայտվում եմ
Ձայնալար (20.02.2011)
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
մի հատ էլ քուանշ, Մեֆ ջան, քո ասած տենցները թարսի պես շատ չեն... ռիսկ չեն անի կրակեն Մեֆ ջան, նրանք մլիցա չեն, նրանց հոգեբանության մեջ չկա «հասարակական կարգ պահպանելու» պատրվակի տակ սրան-նրան սատկացնելը... բեր կես բանակ թուրք լից դեմները ավելի դուխով կկռվեն, քան հրապարակի մեջտեղը ավտոմատով կանգնեն:
2008-ին մարտի 1-ի դեպքերից հետո, հիշում ենք, ահագին ժամանակ զորք կար քաղաքում: Մեր հրապարակում (Գ,Նժդեհի) էջմիածնի զորամասերից մեկի զինվորներն էին կանգնած, 30 հոգի չկային: Մենակ էդ երեխեքին նայեիր, կիսավախեցած, չքնած, չէին հասկանում կողքերը ինչ ա կատարվում: Էն ժամանակ փողս չհերիքեց, ընկերոջս հետ 2 բլոկ սիգարետ առանք, էս տղերքին տվեցին, դու պիտի տեսնեիր ոնց էին ուրախացել, աչքներին չէին հավատում, որ «գրաժդանսկի» ջահել տղեն կարա զինվորին սիգարետ տա: Հրամանատարը կապիտան էր (ոնց-որ), «Ձեր ցավը տանեմ» ասելով ականջներս տարավ:
Ինչի եմ էս հեքիաթը գրում: Մեֆ, զինվորը ժողովրդի վրա չի կրակի, չհավատաս, հրամանին էլ չի ենթարկվի, ավտոմատը կտա էդ հրաման տվողի ձեռքը, կասի՝ դու կրակի: Իսկ էդ հրաման տվողը սպանես ինքը չի կրակի, որովհետև կվախենա տենց *ա* ուտի: Եթե զինվորի կրակելու դեպքում հեշտ ա ատմազկա տալը, հրամանատարի դեպքում՝ չէ, կնալեն:
Վերջին խմբագրող՝ davidus: 20.02.2011, 00:29:
ministr (20.02.2011), My World My Space (20.02.2011), Tig (20.02.2011), Վիշապ (20.02.2011), Տրիբուն (20.02.2011)
Ահամ, եթե այդպես մտածենք, ուրեմն Սերժը հավերժ թագավորելու է, փակեք քաղաքական թեմանԻրականում այդպես չի, ժողովրդի վրա կրակել կարող են միայն հատուկենտ վիժվածքներ, հանուն ոչ թե Սերժի իշխանության, այլ՝ փողի: Սպայական անձնակազմը հիմա մեղմ ասած այդքան էլ գոհ չի իշխանություններից, մնաց դրանց համար ոչ ավել ոչ պակաս կրակի ժողովդրի վրա:
Si vis pacem, para bellum
ժող միամիտ բաներ եք ասում ու իմ կարծիքով ասածս էլ սխալ եք հասկանում… կրակողը հասարակ զինվորը կարող է չլինել, չնայած դժվար ա միանշանակ պնդել, բայց մյուս կողմից էլ կան կրակողների մի պատկառելի բանակ … ղարաբաղից բերված սպեցնազ, փողի համար կրակող վիժվածքներ (լիքը կլինեն), զինվորականների սպայական կազմ որը բազմաթիվ կրիմինալ թելերով կապված է սրանց (էդ որ ոչ մեկին չեն բռնում, ձեր կարծիքով ինչ ա լինելու դրանց հետ)… ամբողջ ոստիկանական կազմ (առանց վարանելու կարելի է ասել)… սրանք իհարկե մարդասպանությունից բացի ուրիշ ոչ մի բանով չեն կարող օգնել Սերժին, այսինքն Սերժը կտապալվի, բայց լինելու է մի շրջան երբ երկիրը թողնվելու է ինքնահոսի ու այդ ժամանակ, ես նույնիսկ կասկած չունեմ, թուրքը փորձելու ա մի բան անել … սա լինելու ա մեր երկրի ամենաթույլ ժամանակը և նրանք պարզապես կորցնելու ոչինչ չունեն փորձելու համար…
… եթե հարձակվեցին, որտեղ ես կասկած չունեմ, ի՞նչ է լինելու մեր քայլերը … չես կարող չէ՞ բացառել որ այդպիսի բան չի լինի… ուրեմն պետք է պատրաստված լինես չէ՞… երբ զորքդ քաղաքում է (անկախ նրանից թե ինչով է զբաղված), երկրի իշխանության համար անխնա պայքար է գնում (զենքով) իսկ մեր զինված ուժերը չգիտեն հրամանները որտեղից են գալիս, կամ գալիս են թե չէ, ո՞րն է լինելու մեր պահեստային պլանը… այ որ ասում ես քաղաքական պատասխանատվություն վերցնի, բան-ման… էս ա էդ պատասխանատվության մասը… "չեն կրակի", "չեն հարձակվի" ասելով չի լինի… ես էլ ասում եմ կկրակեն ու կհարձակվեն… եթե անգամ 10% շանս կա որ դա կլինի, ուրեմն պիտի պատրաստ լինենք…
մի հատ էլ գրեմ… կարող ա բիձա-բիձա եմ խոսում, բայց կյանքում ուրիշից սովորելով քոնը պտի գտնես… սրան են ասում քաղաքականություն… ղրղզելը քաղաքականության սպառումն է
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 20.02.2011, 02:41:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ