Ժող, ես տենց էլ չհասկացա Սուրենն ինչի՞ հանդիպեց Սեյրանի հետ, ինչի՞ գովաց … հետո էլ դուրս եկավ քաղաքականությունից… ինչ էր ուզում անել որ չեղավ… թե եղավ մենք չենք ջոգել…
… կարող ա՞ ուզում ա "թիմը" փոխի…
Ժող, ես տենց էլ չհասկացա Սուրենն ինչի՞ հանդիպեց Սեյրանի հետ, ինչի՞ գովաց … հետո էլ դուրս եկավ քաղաքականությունից… ինչ էր ուզում անել որ չեղավ… թե եղավ մենք չենք ջոգել…
… կարող ա՞ ուզում ա "թիմը" փոխի…
Կբռնեմ, կջղայնանամ ու օրինակներ կբերեմ, թե ինչ այլանդակություններ էին կատարվում Օղորմած Հոգի Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի ղեկավարած բանակում, ՀՀ Հիմնադիր Նախագահի ղեկավարության օրոք, որոնց ականատես եմ եղել ես։ Բանակում։ Իհարկե դրանից չի բխում, որ Օհանյանի ղեկավարած բանակն ավելի լավն է, կամ Օհանյանը ավելի լավ է աշխատում, համենայն դեպս լուրերով կարդացել եմ, որ մի քանի սպաներ որակազրկվել են, ոմանք էլ հարկադիր թոշակի են անցել։ Եթե սա հավաստի ինֆորմացիա է, ապա արդեն լավ է, որովհետև էն վախտերով անտառում ծառայելու հետ կապ չունեցող հարկադիր աշխատանք կարատող զինվորի գլուխը լխճվել էր, իսկ պատասխանատուները Վազգենի պռախոդն էին, ու ոչ մեկի չասեցին թե աչքին վերևը ունք կա։ Օրինակի համար։ Ինչ վերաբերում է Սուրենյանցի Օհանյանի հանդիպմանը, դրա լուսաբանմանը, դրա հետ կապված աժիոտաժին, Սուրենյանցի քաղաքականությունից հեռացմանը, ապա այս ամենից մեր երկրում հնարավոր է, որ բան չի փոխվել։ Դուք ջոգում ե՞ք, սիրելի հայրենակիցներ©։
Si vis pacem, para bellum
Իսկ եթե հանդիպող անձը (Սեյրանի հետ) լիներ ոչ թե Սուրենյանցը, ով հիմա ցուցադրական հեռանում է քաղաքականությունից, այլ ասենք Տեր-Պետրոսյանը, մի՞թե չէիր լինելու այդ հանդիպումը քարկոծողների առաջին շարքում:
Իհարկե միշտ էլ եղել են բանակում վատ բաներ: Չնայած դրան.
1. Էսօրվա եղածը նախկինում եղածով «բնականոն» համարելը խիստ սխալ է,
2. Ցանկացած տվյալ ժամանակի ուժային կառույցի ղեկավար ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ Է իր ժամանակ եղածի համար, հետևաբար քաղաքացին ու քաղաքական ուժերը պահանջելու իրավունք ունեն ու ՊԵՏՔ Է պահանջեն նրանից,
3. Սեյրան Օհանյանը ոչ միայն այս պահին մի քանի սպայի ցուցադրական հեռացնողն է, այլ նաև պատասխանատու է շատ այլ հարցերում, այդ թվում՝ բանակի մարտի 1-ին ներգրավվածությունում, ներկայացնում է գործող իշխանությանը, առանցքային ֆիգուրներից է:
Խնդիրը պետք է դիտարկել այս ամբողջականության մեջ:
հ.գ. Շարունակում եմ Սուրենյանցի՝ Սեյրանի հետ հանդիպումը համարել ոչ կարևոր իրողություն:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Kuk (18.08.2010)
Չէ։
«բնականոն» բառը հետաքրքիր բառ է։ Բնության մեջ տեղի ունեցող պատահարները կարելի է բաժանել բնականոնների և արտառոցների ըստ նրանց հաճախակիության, սպասելության և այլ գործոնների։ Ճիշտ է ես չեմ ասել որ «բնականոն» եմ համարում, բայց ամեն դեպքում բնականոն լինի թե արտառոց, խնդիրները պետք է լուծելԻհարկե միշտ էլ եղել են բանակում վատ բաներ: Չնայած դրան.
1. Էսօրվա եղածը նախկինում եղածով «բնականոն» համարելը խիստ սխալ է,
Պռավիլնօ։2. Ցանկացած տվյալ ժամանակի ուժային կառույցի ղեկավար ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ Է իր ժամանակ եղածի համար, հետևաբար քաղաքացին ու քաղաքական ուժերը պահանջելու իրավունք ունեն ու ՊԵՏՔ Է պահանջեն նրանից,
Եսի՞մ, ինձ թվում է, կարող էր և չհեռացնել։ Տեսնես ի՞նչ պիտի անեին այսօրվա հոգնած քաղաքացին ու քաղաքական ուժերը։ Մեկը ես3. Սեյրան Օհանյանը ոչ միայն այս պահին մի քանի սպայի ցուցադրական հեռացնողն է, այլ նաև պատասխանատու է շատ այլ հարցերում, այդ թվում՝ բանակի մարտի 1-ին ներգրավվածությունում, ներկայացնում է գործող իշխանությանը, առանցքային ֆիգուրներից է:![]()
Si vis pacem, para bellum
Կներես, բայց խիստ կասկածում եմ
Անշուշտ պետք է լուծել, այլ ոչ թե ասել «առաջ էլ է եղել»:«բնականոն» բառը հետաքրքիր բառ է։ Բնության մեջ տեղի ունեցող պատահարները կարելի է բաժանել բնականոնների և արտառոցների ըստ նրանց հաճախակիության, սպասելության և այլ գործոնների։ Ճիշտ է ես չեմ ասել որ «բնականոն» եմ համարում, բայց ամեն դեպքում բնականոն լինի թե արտառոց, խնդիրները պետք է լուծել
Իհարկե կարող էր և չհեռացնել: Ուղղակի հասկանանք, որ էս հեռացնելով ոչ մի խնդիր չլուծվեց:
Առավել կարևոր էր հարցի հրապարակային քննումը, մեղավորների մեղքերի աստիճանների վեր հանումն ու իրավական պատիժները, այլ ոչ թե հապշտապ, առանց որևէ փորձաքննության արդյունքի սպասելու ու նման բաների «ինքնասպանության» վարկած (թեկուզ իրական վարկած) առաջ քաշելը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, կասկածները առողջությանը վնաս են։
Հա, իհարկե։ Ես պարզապես գրեցի դա ի դեմս մասնավորապես Սուրենյանցի գրածի, որ ասում էր թե Օղորմած հոգի Վազգենը «պապա» էր, իսկ նրա եղբայր Արամն էլ մի ուրիշ ձևի մաքրության ու անբասիրության մարմնացում (կարծես ձեռը ճար կար տականք քաղաքական գործիչ դառնալու, չի դարձել։ՃՃ)։ Մեկ էլ ի դեմս էլի ոմանց, որ նույն կերպ են կարծում։Անշուշտ պետք է լուծել, այլ ոչ թե ասել «առաջ էլ է եղել»:
Մի հատ արի պատկերացնենք, թե հրապարակային քննումը էդ ոնց պիտի լիներ։ Տելեվիզոռով դատավարությունը ցույց տային ու վճիռը հրապարակեյի՞ն։ Ու դրանից նման «բնականոն» երևույթները արմատախիլ կլինեի՞ն։ Չուկ ջան, կամաց–կամաց... Հլը երկիր չենք դարձել, ոչ կարգին իշխանություն ունենք, ոչ օրենքների նկատմամբ հետևողականություն, ոչ ճշտապահ պետական պաշտոնյաներ։ Իսկ ընդդիմությունն էլ բավարարվում է մի քանի հոդվածներ գրելով ու Սուրենյանցի շուրջ աժիոտաժներ ստեղծելով։ Ի՞նչ անենք ես ու դու, ասա անենք։ Իմ տեսակետից խնդիրը մասամբ լուծվում է, որովհետև որակազրկելն ու հեռացնելը պատժամիջոցներ են։ Իհարկե գուցե կատարյալ կլիներ, որ պատասխանատուները ավելի խիստ հոդվածներով պատիժ ստանային, բայց ես իրավաբանությունից ու կոնկրետ փաստերից հեռու եմ, իսկ իրավաբանական վերլուծություն էլ եմ դեռ չեմ կարդացել՝ որտեղ ակնարկվում է պատժամիջոցների մեղմ լինելու ու կողմնակալության վերաբերյալ։ Որոշ ընդդիմադիրներ ապրիորի համարում են, որ հաստատ մի տականքություն արվել է, ու գործող իշխանությունը մեկա աննասուն ա, ու սաղ իմիտացիա է։ Ես էդքան էլ կողմնակից չեմ այդ մոտեցմանը։Իհարկե կարող էր և չհեռացնել: Ուղղակի հասկանանք, որ էս հեռացնելով ոչ մի խնդիր չլուծվեց:
Առավել կարևոր էր հարցի հրապարակային քննումը, մեղավորների մեղքերի աստիճանների վեր հանումն ու իրավական պատիժները, այլ ոչ թե հապշտապ, առանց որևէ փորձաքննության արդյունքի սպասելու ու նման բաների «ինքնասպանության» վարկած (թեկուզ իրական վարկած) առաջ քաշելը:
Si vis pacem, para bellum
Չուկ, տեղյակ ես օգոստոսի 23-ին սեպտեմբերի 21 նշելու իմաստը որնա?
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Օգոստոսի 23-ին սեպտեմբերի 21 չի նշվում Նախարար ձյա, օգոստոսի 23-ը Հայաստանի ամենանշանավոր օրերից մեկն ա՝ անկախության հռչակագրի ընթերցման օրը:
---------- Ավելացվել է՝ 16:48 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 16:47 ----------
Իհարկե կհայտնվեին, բայց դա եղանակ չի փոխում: Որովհետև փաստացի էս պահին հենց ֆարս ա գնում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Կարծում էի 21-ինա դա ընթերցվել ու ընդունվել...Օգոստոսի 23-ին սեպտեմբերի 21 չի նշվում Նախարար ձյա, օգոստոսի 23-ը Հայաստանի ամենանշանավոր օրերից մեկն ա՝ անկախության հռչակագրի ընթերցման օրը:
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
1991-ի սեպտեմբերի 21-ին եղել ա անկախության հանրաքվեն:
Իսկ 1990-ի օգոստոսի 23-ին ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդում ընդունվել ու ընթերցվել ա հռչակագիրը: Հանրաքվեն դրա տրամաբանական շարունակությունն ա: Որպես անկախության օր նշվում ա սեպտեմբերի 21-ը (հանրաքվեի օրը), բայց օգոստոսի 23-ը եղել ու շարունակում է մնալ նորանկախ Հայաստանի ամենախորհրդանշական ու կարևոր օրերից մեկը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
ministr (18.08.2010)
Ի՞նչը եղանակ չի փոխում: Հնչած կարծիքնե՞րը: Անշուշտ: Բայց ես չեմ խոսում արձագանքների մասին, ես խոսում եմ կատարվող գործի ոչ իմիտացիոն լինելու պահանջի մասին: Կոնկրետ մեր իշխանություններից ու անձնապես Սեյրանից նման սպասելիք ես չունեմ: Ես ասում եմ, թե ինչպես պետք է վարվեր իսկական մարմինը, ոչ թե մեր ունեցածը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ