ճիշտ էս ասում Լևոն ջան
ճիշտ էս ասում Լևոն ջան
լրիվ համաձայն եմՏրիբուն-ի խոսքերից
Ճանապարհների փակ լինելը կապ ունի, բայց միակը չի… երբ երկրում սահմանափակ ռեսուրսներ են լինում ու սահմանափակ ճանապարհային կապ ապա դրանց տիրանալը դառնում ա գերխնդիր ու կենսական, որն էլ միանշանակ տանում ա մոնոպոլիայի ու կոռուպցիայի… որպեսզի սահմանափակ ռեսուրսներն ու տրանսպորտային կապը լինի հավասարաչափ մատչելի, պետք ա ունենաս գերարդար կառավարման սիստեմ… այդպիսին աշխարհը դեռ չի տեսել… մի քիչ կասկածում եմ որ կարանք տենց բան անենք2. Հայաստանի տնտեսությունը վերին աստիճանի մոնոպոլացված ու կոռումպացված ա, ու սա սահմանի փակ լինելու հետ կապ չունի:
"վատ արդյունքները չի տվել"-ը որն ա Տրիբումն ջան… մինչև չիմանաս բաց սահմաններով ու առանց կոռուպցիայի ու մոնոպոլիայի տնտեսության արդյունքները ինչ են լինելու, ո՞րտեղից կարաս իմանաս որ "վատ արդյունքները չի տվել"… էդ ի՞նչի հետ ես համեմատում… ես էլ կարամ ասեմ շատ վատ ա…3. Նույնիսկ մոնոպոլացվածությամբ ու կոռումպացվածությամբ ու փակ սահմաններով Հայաստանի տնտեսությունը վերջին 15 տարում վատ արդյունքները չի տվել:
Կարա լրիվ համաձայն եմ բայց 2րդ կետի խնդիրը դրանով չի լուծվում ու մոնոպոլիայի-կոռուպցիայի խնդիրը միշտ կախված ա լինելու մեր գլխին գումարած այն որ փակ ճանապարհներով ու սահմանափակ ռեսուրսներով երկրի տնտեսական հնարավորությունները ավելի շատ են սահմանափակվում…4. Բայց կարա շաաաաատ ավելի լավ արդյունքներ ցույց տա, եթե մոնոպոլացումն ու կոռումպացվածությունը վերացվեն, նույնիսկ սահմանների փակ մնալու պայմանում:
ես էլ չեմ կարծում որ սահմանների ու ճանապարհների բացումից հետո առանձնապես մի եսիմինչ առաջընթաց լինի, դրա համար համարում եմ որ լֆիկից ազատվելն էս պահին կենսական ա ու միայն էդ դեպքում Սամանների բացումը կարա օգուտ տա… չնայած կան երկրներ որոնք մոնոպոլիա ունեն, բաց սահման ու էկոնոմիկա, բայց նրանք նաև ռեսուրսներ ունեն…5. Մոնոպոլացուման ու կոռուպցիայի մնալու դեպքում, եթե սահմանները բացվեն, դա Հայաստանի տնտեսությանը կտա շաաատ քիչ օգուտ, կամ նույնիսկ կարող է վնաստ տալ, քանի որ կարող են մոնոպոլացվել ու կոռումպացվել նաև կոմունիկացիաները: Այսինք եթե հիմա մենակ Լֆիկն ա ներմուծում, էն ժամանակ էլ եթե արտահանելու կամ տրազիտով անցկացնելու բան լինի, կարտահանի ու տրանզիտով կանցկացնի էլի Լֆիկը: Լֆիկը ստեղ գրված է փոխաբերական իմաստով, ու վերաբերվում ա բոլոր ղզլբաշ մոնոպոլիստներին:
բաց սահմանը բավարար չի զարգացած էկոնոմիկա ունենալու համար, բայց էդ չի նշանակում կարա փակ լինի ու դա կարևոր ֆակտոր չի… մենակ սլուխ ունենալն էլ հերիք չի որ պարող լինես, բայց որ սլուխ չունեցար հաստատ չես լինի… Ուկրաինայի, Վրաստանի, Ադրբեջանի ու մնացածների պարագան էլ նույնը…6. Ուկրաինան կամ Վրաստանը ունեն բաց սահմաններ, բայց քանի որ ունեն նույնպիսի կոռումպացված ու որոշակիորեն մոնոպոլացված տնտեսությունները, ապա բաց սահմաններով ու առանց բլոկադայի էլ հրաշալի արդյունքներ ցույց չեն տալիս: Որոշ ինստիտուցիոնալ հարցերում նույնիսկ Հայաստանի հետ են:
ճիշտ ա էլի կգնային բայց համեմատաբար ավելի քիչ քան էսօր…7. Հայաստանից Ուկրաինա են գնում ոչ թե այն պատճառով, որ մեր մոտ սահմանները փակ են ու վատ ա, իսկ իրանց մոտ սահմաններ բաց են ու լավ ա, այլ այն պարզ պատճառով, որ որպես ավելի մեծ ու հարուստ երկիր Ուկրաինայում աշխատելու ու ծավալվելու հնարավորությունենրն ավելի մեծ են:
համաձայն եմ…8. Հայաստանի Ուկրաինա գնալու են նույնիսկ այն դեպքում, եթե Հայաստանի սահմանները Ուկրաինայի սահմանների պես բաց ու թափանցիկ լինեն, քանի որ դա աշխատուժի ազատ տեղաշարժի խնդիր է: Մարդիկ գնում են այնտեղ, որտեղ ավելի ծատ հնարավորություններ կան: Դրա համար էլ նույնիսկ ԵՄ անդամ Լատվիայից գնում են ԵՄ անդամ Գերմանիա:
Եզրահանգում.
Ճիշտ ա, համաձայն եմ հերթականության հետ, բայց եթե տնտեսության մոնոպոլացվածությունն ու կոռւմպացվածությունը վերացնելուց հետո մենք Ղարաբաղի հարցը չենք լուծելու, ամեն ինչ հետ ա գալու նույն կետին… գումարած, էս հերթականությունը ունի ժամկետներ (չգիտեմ ինչքան) ու եթե անվերջ ձգենք ու ուշացնենք ապա Ղարաբաղի հարցը կարող ա մեզնից անկախ դառնա առաջնային ու մենք ստիպված լինենք լուծելու, կամ էլ առանց մեզ լուծվի հարցը (մեր պատմության ոչ շատ հեռու անցյալում եղելա տենց դեպք)1. Հայաստանի առաջնային խնդիրը ոչ թե Ղարաբաղի հարցը ափալ թափալ լուծելով սահմանները բացելն է, այլ երկրի ներսում տնտեսության մոնոպոլացվածությունն ու կոռւմպացվածությունը վերացնելը:
Սա ավելի ներքի խնդիրներ են ու որևէ բան պնդել ես չեմ կարող… կարող ա և 1-ին կետում նշված հերթականությունն ա փոխվում, բայց չեմ պնդում…2. Ղարաբաղի հարցի ու սահմանենրի բացելու վրա ուշադրությունը կենտրոնացնելը ունի մեկ նպատակ. շեղել ուշադրությունը ներքին խնդիրներից ու ամեն ինչ կախվածության մեջ դնել սահմանների բաց ու փակ լինելուց:
" դրա համար էլ չեմ կարող" թե՞ "որովհետև չեմ կարող"… որ լիներ հիմա դրա մոդելը սրանք աչքներս կոխած կլինեին Տրիբուն ջան… տանկն ու ինքնաթիռը Իրանով են բերել որի վրա արդեն սկսել են սանկցիաներ կիրառել, վերջին խոչնդոտը ռուսներն էին, բայց նրանք էլ արդեն համաձայնվեցի ու հիմա Իրանն ա մեզ նայում որպես ելք արտաքին աշխարհ, հետո Իրանից եկող տուրիստներն անգամ գերադասում են Ջուղայով գալ…Հայաստան Իրան սահմանը բավարար չի… Վրաստանն էլ կա բայց վստահելի չի իր րուսների հետ ունեցած խնդիրների պատճառով… տնտեսության զարգացման մեջ ալտերնատիվ ուղիներն ու դեվերսիֆիկացիան հաջողության գրավական ա ու դա վերաբերվում ա ամեն ինչին նաև ճանապարհներին… իսկ էս բոլդով գրածը սպանիր բռատ…իսկ կլինի՞ գտնես երկիր, համեմատես հետո համոզվես… համոզմունքը պտի որ ապացույցից գա…3. Չեմ ուզում աստվածանալ, դրա համար էլ չեմ կարող գտնել մի հատ ծաղկուն երկիր, որը բոլոր կողմերից շրջափակված է: Հնարավոր էլ որ նման երկիր չկա: Բայց նախ, Հայաստանը բոլոր կողմերից շրջափակված չի - մենք տանկ ու ինքնաթիռ ենք բերում երկիր, Մեֆ, գազ ու բենզին ա մտնում Հայաստան, ախպերս, աաղ տենց վատ չի էլի: Երկրորդ, քանի որ ես ի սկզբանե համոզված եմ, որ սահմանների էս պահին կամ վաղը բացելը Հայաստանի համար առաջնահերթություն չի, ապա չեմ էլ ուզում գտնել նման երկիր ու համեմատություններ անել:
ապեր դու պիտի ապացուցես թե ոնց ա երկիրը առանց բաց սահմանների ու ճանապարհների զարգանալու ու մի հատ էլ տենց երկիր ցույց տաս… ab absurdo բանավեճ կրեացիոնիստներն են տանում ու կարծում են որ էվոլյուցիան եթե ժխտվեց, ապա Կրեացիան ապացուցվելու ա ինքնիրան… չի աշխատում… սլուխի օրինակը մի հատ էլ բերեմ… շատ սլուխով մարդիկ կան, բայց չեն կարում պարեն, բայց դա չի նշանակում որ պարելու համար սլուխ պետք չի…4. Հետևապես, քանի որ նման երկիր չեմ կարողանում գտնել, իմ ասածը ապացուցվում է ab absurdo - Ցանկացած երկրի զարգացումը կախված է նախ և առաջ երկրի տնտեսության ու ինստիտուտների ներքին զարգացումներից, ու հետո նոր արտաքին գործոններից: Եթե կան լիիիիքը երկրներ որոնք չեն զարգանում բաց սահմաններով ու առանց բլոկադայի ենթարկվելու, ուրեմն կարելի է եզրակացնել, որ բաց սահմանն ու բլոկադայի վերացնելը (հատկապես եթե դա լիարժեք բլոկադա չի, ու սկզբունքորեն երկիրը սովից չի կոտորվում) չեն կարող երկրի զարգացման համար լինել առաջնային հիմնախնդիր:
անհրաժեշտ բայց ոչ բավարար-ը մնում ա ուժի մեջ
Rammer (23.07.2010)
/Մեֆ, նախ ասեմ, որ առաջ ես էլ էի քո պես մտածում: /
իսկ հիմա մի հատ հարց, եթե թույլ կտաս: ինչ՞ լուծման մասին ես դու խոսում: ի՞նչ ինկատի ունես, "լուծում" ասելով: Շատ հայեր կան, որ ասում են որ Ղարաբաղի հարցը մենք լավ էլ լուծել ենք: Քո լուծման տարբերակը որ՞ն է: մի րոպես պատկերացրու, որ Հայստանի ու սազ հայերի թագավորն ես, ու ինչ ուզենաս կանես: Օրինակ դու որ՞ ռեալ տարբերակը կհամարեիր ԼՈՒԾՈՒՄ:
նայի, օրինակ թուրքերը ավելի քան 800 տարի է մեր Երկիրը գրավել են, մեզ սպանել են, մեր ունեցվածքը թալանել են /ու ոչ միայն մերը, այլ բազում ազգերինը/ ու չեն էլ մտածում որ էտ ու հարցերը լուծելա պետք ՄԵՐ ՈՒԶԱԾ տարբերակով: ու ապրեում են, բազմանում, զավոդներ բացում, անթալիաներում տուրիզմ զարգացնում: ու մի հատ ողորմաբար Վանում մեր հազարավոր եկեղեցիներից մեկն են բացելու 100 տարի հետո, դրանից մի հատ էն ձև շուխուռ են հանում, որ ասես մեզ մի հատ մեծ նվեր են աում:
իսկ դու ինչ՞ "նվեր" ես պատրևաստվում անել ազերիներին: ու ինչու՞ համարլ: որն՞ է դրա ռիզնը:
լուրջ, մի հատ առանց ձևականության էտ հարցը մանրամասնի իմանանք, քանի որ շատ երկար ես արդեն պնդում որ Ղարաբաղի հարցը լուծել ա պետք:
Լևոնն ա ասել !!!!!!!!!!!!!!!!!!!լուրջ, մի հատ առանց ձևականության էտ հարցը մանրամասնի իմանանք, քանի որ շատ երկար ես արդեն պնդում որ Ղարաբաղի հարցը լուծել ա պետք:
Բիձա (24.07.2010)
Տղերք, դուք ժամանակին բավական ռացիոնալ մտածողություն ունեիք, ի՞նչ եղավ, որ փոխվեցիք: Համարյա դաշնակների նման թուրք-մուրք եք գրում, առանց հարցի մեջ խորանալու:
Լավ, Աստված Ձեր հետ:
Հարցազրույց Պասկևիչյանի հետ: Կարդացեք, մի քիչ էլ սրա մասին քֆրտոցներ գրեք, եթե հոգեկան բավարարվածություն եք ստանում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ապեր ես մանրամասն լուծում որտեղի՞ց տամ… ես կարամ ասեմ ինչն ա իմ համար առաջնայինը… Ղարաբաղի բնակչության անվտանգությունը, կապը (տարածքային) Հայաստանի հետ ու ճանապարհների բացում…/Մեֆ, նախ ասեմ, որ առաջ ես էլ էի քո պես մտածում: /
իսկ հիմա մի հատ հարց, եթե թույլ կտաս: ինչ՞ լուծման մասին ես դու խոսում: ի՞նչ ինկատի ունես, "լուծում" ասելով: Շատ հայեր կան, որ ասում են որ Ղարաբաղի հարցը մենք լավ էլ լուծել ենք: Քո լուծման տարբերակը որ՞ն է: մի րոպես պատկերացրու, որ Հայստանի ու սազ հայերի թագավորն ես, ու ինչ ուզենաս կանես: Օրինակ դու որ՞ ռեալ տարբերակը կհամարեիր ԼՈՒԾՈՒՄ:
նայի, օրինակ թուրքերը ավելի քան 800 տարի է մեր Երկիրը գրավել են, մեզ սպանել են, մեր ունեցվածքը թալանել են /ու ոչ միայն մերը, այլ բազում ազգերինը/ ու չեն էլ մտածում որ էտ ու հարցերը լուծելա պետք ՄԵՐ ՈՒԶԱԾ տարբերակով: ու ապրեում են, բազմանում, զավոդներ բացում, անթալիաներում տուրիզմ զարգացնում: ու մի հատ ողորմաբար Վանում մեր հազարավոր եկեղեցիներից մեկն են բացելու 100 տարի հետո, դրանից մի հատ էն ձև շուխուռ են հանում, որ ասես մեզ մի հատ մեծ նվեր են աում:
իսկ դու ինչ՞ "նվեր" ես պատրևաստվում անել ազերիներին: ու ինչու՞ համարլ: որն՞ է դրա ռիզնը:
լուրջ, մի հատ առանց ձևականության էտ հարցը մանրամասնի իմանանք, քանի որ շատ երկար ես արդեն պնդում որ Ղարաբաղի հարցը լուծել ա պետք:
---------- Ավելացվել է՝ 11:20 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:17 ----------
ինչ լևոն ապեր… լևոնը որ չեղավ Ղարաբաղի հարց չի լինելու՞…
Մեֆ ջան, ես ասել եմ սահմանները բացվելը անհրաժեշտ չի՞: Տես առաջին կետը - բաց սահման ունենալը աքսիոմ ա, սաղ երկրներին էլ պետք ա, ախպերս: Ու իսակականից պետք ա, որ նորմալ զարգանան: Իմ պրոբլեմը բաց սահմանը չի, իմ պրոբլեմը բաց սահմանից մնացած ամենի ինչ կախման մեջ դնելն ա:
Լևոնի վերջին ելույթում առաջարկված Հայաստանի զարգացման մոդելը հետևյալն ա.
1. Ղարաբաղի հարցի շուտափույթ կարգավորում:
2. Սահմանները բացվում են:
3. Բարի դրացիություն ալամ հարևանների հետ:
4. Հայաստանում նորմալ իշխանություններ
5. Զարգացում
Ու գումարած, որ տարբերակ չունենաք մտածելու ասումա, որ ձեր այլընտրանքն էս ա.
1. Ստատուս քվոյի պահպանում Ղարաբաղի հարցում
2. Սահմաները մնում են փակ
3. Հարևանների հետ լարված հարաբերություններ
4. Հայաստանում դեմոգրաֆիական աղետ, մարդ չի մնում էլ ապրելու, ու ցարիստ ռուսների ու թուրքերի երազանքը իրականություն ա դառնում
5.1 Մնում են նույն իշխանույթուննրը, ոռիա՝ Հայաստանը չի զարրգանում
5.2. Գալիս են նորմալ իշխանությունները, էլի ոռի ա՝ Հայաստանը էլի չի զարգանում
Ջոգա՞ծ:
Պլյուս: Որ վաաաաաբշե տրաքած լինի մեր վիճակը, Ղարաբաղի հարցի կարգավորման հետ կապված ասում ա.
1. Ես գիտեի արևմուտքը պուպուշ ա, ու ստեղ հետաքրքրություններ ունի, բայց սխալվել եմ
2. Ուզում եք քամակով բոմբ քցեք, մեկա ստեղ որոշողը Ռուսաստանն ա լինելու
3. Ղարաբաղի հարցով Ռուսները ոնց ասեն, տենց էլ անելու ենք: Էտ էն ռուսները, որոնք երազում են Հայաստանը տեսնել առանց հայերի:
Ու որ վաաաաբշե մեզ զգանք ամենավերջին ցռանի կարգավիճակում, ավելացնում ա.
1. Սրա այլընտրանքը պատերազմն ա, ու որ պատերազմ լինի, թքելու ենք փեդին, ով էլ չի հավատում, կարամ առանձին ապացուցեմ:
Իմ պրոբլեմը այ էս ա: Լևոնը մեզ, իրա վերջին ելույթով, սարքեց վերջին չուլը, փռեց արևին չորանալու:
Ես իմ կարճ խելքով, առանց երկար բարակ ելույթի, Լևոնի առաջարկած մոդելի վրա թքած ունեմ, իրա վրա էլ վրից: Իմ համար, որպես քաղաքացի Հայաստանի զարգացման մոդելը հետևայլան ա.
1. Ստատուս քվոյի պահպանում որքան հնարավոր է երկար, քանի որ Ադրբեջանը դեռևս ռիսկ չի անի պատերազմ սկսել, ու մեր դիրքերը Ղարաբղում պինդ են:
2. Թուրքիայի հետ բաց ու փակ սահմանների վրա պալաժիտ արած: Մինչև հիմա փակ սահմանով չենք կոտորովել, մի հինգ տարի էլ չենք կոտորվի, ջհանդամին թե միքչ դանդաղ չենք զարգանում, քան կարող էինք զարգանալ բաց սահմանների դեպքում:
3. Էտ ընթացքում Հայաստանում լեգիտիմ իշխանությունների ձևավորում, նորմալ դատաիրավական համակարգի հաստատում, տնտեսության մոնոպոլացման վերացում:
4. Լեգիտիմ իշխանությունները, որոնք իրավունք ունեն ժողովրդի անունից որոշումներ ընդունել, ընդունում են որոշում ու Ղարաբղի հարցով բանակցում են - ուզում են փոխզիջում են, ուզում պատերազմ են անում: Դրանք իմ լեգիտիմ իշխանություններն են, ես իրանց կարամ վստահեմ - փոխզիջում ուրեմն փոխզիջում, պատերազմ ուրեմն պատերազմ:
5. Եթե փոխզիջում են, Ղարաբաղի ստատուս ու անվտանգություն են ապահովում, սահմանները բացվում են, զարգանում են, հալալա ա իրանց: Պատերազմ են ասում, ուրեմն ճար չունենք, գնում ենք պատերազմ ենա անում, ու հետո նայում ենք թե ինչ ա լինում պատերազմից հետո:
Ապեր, իմ սկզբունքային դիրքորոշումը հետևյալն ա.
1. Ղարաբաղի հարցը փոխզիջումով, առանց փոխզիջումի, պատերազմով կամ առանց պատերազմի պիտի կարգավորի լեգիտիմ իշխանությունը: Ոչ լեգիտիմը ինչ էլ անի, մեկը ես ասելու եմ սխալ ա անում, քանի որ ժողովրդի վստահոււթյունը չունի: Սա ասել եմ հազար անգամ, հիմա էլ ասում եմ:
2. Էս պահին, Հայաստանի էս իշխանություններով, արդարադատական էս համակարգով, տնտեսության էս վիճակով, Ղարաբաղի հարցի փոխզիջումով կարգավորում ու թուրքերի հետ սահմանների բացումը քաքալանություն ա, ինքնասպանություն ա, ազգային դավաճանություն ա, մեզ հազար տարի հետ քցել ա հոգեբանական առումով:
3. Եթե Ղարաբաղի հարցը ոչ լեգիտիմ իշխանությունները իրանց ուզածով կարգավորեն, Հայաստանում իշխանփոխության ու մնացած բաների մասին կարելի ա հազար տարի մոռանալ:
4. Եթե սրանք քաղաքի կենտրոնում կոտորում են իրանց քաղաքացիներին, մնացածին էլ կոխում են բերդերը, եթե երկրի սաղ տնտեսությունն ու ֆինանսները առել են ձեռները ու թքած ունեն, թե ինչ ա դրա մասին մտածում ժողովուրդը, որ Ղարաբաղի հարցն էլ վռազ կարգավորեն ու ձեռները կապող բան էլ չլինի, բռատը, հաշվի մյուս քայլով ժողովրդի վրա ստրուկի պողպատյա կանդալներ են հաքցնելու, բառիս բուն իմաստով:
Ֆռշտե՞յն, իմ դիրքորոշումը, բռատ:
Մնացածը չեմ կարդում: Առանց հոգնելու կրկնում եմ այս հարցի հետ կապված, որ սա Լևոնի ելույթի Տրիբունի և այլոց թյուր մեկնաբանումն է, Լևոնը նման առաջնահերթություններ չի սահմանել:
Ջոգա՞ծ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ ջան, կարող ա մեր մտածողությունն ավելի ռացինոլ ա դառալ, իսկ քոնը մնացել ա 98-ի «պատերազմ թե խաղաղություն» թեզի վրա քարացա՞ծ:
Տրիբուն ջան, ախպեր ջան, Լևոնը ոչ մեկին չուլ չի սարքել...ինչ կա մարդը էտ ա ասւոմ: Դու էիր չէ որ անկեղծ քաղաքական խոսքի կարիք էիր զգում: Մարդը ինչ կա էտ էլ ասել ա անկեղծ...Կարող մի այլանդակ պոզայով պառկած չենք ռսի տակ? կարողա Պուծինքը ոնց որոշի ըտենց չի լինելու ու ով ուզւոմ ա իշխանության լինի? Ապեր մարդը անկեղծ ու հստակ, մաքուր հայրենով ասել ա ... Հիմա դու շոկի մեջ ես որ մենք սենց քաքի մեջ ենք? Իզուր ապեր ...
Հա, Տրիբուն ձյա, իմ աշխարհընկալումը վերջին տարիներին կտրուկ փոփոխություն չի ապրել, էդ իմաստով գուցե և քարացած ա մնացել, բայց ոչ քարացածի իսկական իմաստով, որովհետև իմ աշխարհընկալումն ու տարբեր հարցերի մասին կոնկրետ դիրքորոշումները որոշակի փոփոխություն կրել են (նորմալ պրոցես): Ոչ, ապեր, այնքան էլ նորմալ չի այսօր ծայրահեղ մի աշխարհընկալմանը պաշտպանելը, երբ երեկ լրիվ հակառակն էր: Այդպիսի կտրուկ փոփոխություններ լինում են, բայց հազվադեպ: Ուրեմն կամ երեկ էիք «ոչ ազնիվ» ինքներդ ձեր առաջ, կամ էսօր:
---------- Ավելացվել է՝ 12:32 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:29 ----------
հ.գ. Ես լրիվ հասկանում եմ այն մարդկանց, ովքեր երեկ էլ էին այսպես մտածում, էսօր էլ: Խոսքը, կրկնում եմ, աշխարհայացքային կտրուկ փոփոխությունների մասին ա: Չի կարող դու այսօր լինես լիբերալ, վաղը ծայրահեղ ազգայնական: Այսինքն եղածները բացառիկ դեպքերն են: Ես էստեղ ոչ մեկին ծայրահեղ ազգայնական չեմ համարում, օրինակը բերում եմ ընկալելի լինելու համար:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հետաքրքիր հոդված ա: Ընդհանուր առմամբ սխալ ոչ մի բան չի ասում: Բայց քանի-որ Պասկևիչյանն էլ է տառապում Լևոնամոլությամբ, փորձում է օդից բացատրություններ գտնել.
Ինչ-որ նոր դիտանկյուն, ու ոչ մեկս խաբար չենք, թե մեր հիմնական ընդդիմադիր քաղաքական ուժը երբ ա ու ոնց ա փոխել դիտանկյունը:-Ոչ, քանի որ ստատուս քվոն և երկրի ներքին քաղաքական, տնտեսական, իրավական վիճակները երկվորյակ եղբայրներ են։ Ուստի շարժման խնդիրը մնում է նույնը, փոխվում է խնդրին մոտենալու դիտանկյունը։
Պասկևիչյանը կարծում է որ ունի: Ես կարծում եմ, որ չռթս էլ չունի: Եթե կարծելով է, ու վստահ չենք ունի թե չունի, ուրեմն լիքը կասկածելու պատճառ ունենք: Ու, կներեք, լիքը մարդ էլ կարծում է, որ Սերժն էլ ունի խնդիրների լուծման ուղեգիծ: ՀՀԿ վեչջին համագումարում նրա ելույթը լաաաաավ էլ ուղեգիծ էր: Ո՞րն ա տարբերությունը Սերժի ու Լևոնի մեջ: Միայն կարծողների անուններն են տարբեր: Գալուստը կարծում է որ Սերժը ունի, Պասկևիչյանն էլ կարծում է, որ Լևոնը ունի: Ընդհամենը կարծում են: Եթե ունեն, թող երկու համբալներն էլ մի հատ ցույց տան տեսնենք էտ ուղեգիծը:Տեր-Պետրոսյանն արդեն 12 տարի հայտարարում է, որ այդ խնդիրները պետք է լուծվեն, և, կարծում եմ, աչքի առջև խնդիրների լուծման որոշակի ուղեգիծ ունի։
Երբ փաստարկները սպառվում են, մարդիկ դիմում են նման պիտակումների: Հիշում եմ, կար ժամանակ, երբ այս տողերի հեղինակն էլ էր այս նույն միտքն ասում:
Ապեր, ինչ լավ ա, որ դու կարողացել ես լևոնամոլությունից դուրս գալ, ուղղակի մի բան հիշի, եթե դու տառապել ես լևոնամոլությամբ, չի նշանակում, որ ուրիշներին կարող ես քո արշինով չափել: Առնվազն սիրուն չի հիմա քո նման պիտակումները: Ավելի կոնկրետ՝ տգեղ ու անշնորհք ա, իմ գնահատականով:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Աշխարհայացը մնում ա նույնը, փոխվում ա իրավիճակը ու ոչ մեր մեղքով, այլ նրանց մեղքով ովքեր իրենց վրա պատասխանատվություն էին վերցրել:
Ապեր, ես միշտ էլ անկեղծ եմ եղել, ու հիմա էլ ամենայն անկեղծությամբ հայտատարում եմ.
Ես Լևոնին համարում լուրջ քաղաքական վերլուծաբան ու բարձր ինտելեկտով անձնավորություն: Եթե ուզում ես իմանաս, լավ կլիներ որ հիմա բանակցությունների սեղանին մեր կողմից նստած լիներ Լևոնը Սերժի փոխարեն: Գոնե Լևոնի գլուխը պահի տակ հազար անգամ ավելի արագ ա աշխատում ու ավել պակաս չի բլթցնի:
Ես Լևոնինն ընտրել եմ, համակրել եմ, շարժմանը քչից շատից մասնկացել եմ մի նպատակով - իշխանափոխություն, լեգիտիմ իշխանությունների հաստատում, ավգյան ախոռների մաքրել: Լևոնի ռիտորիկայում Ղարաբաղի հարցի սնեց առաջնային դառնալը մտքովս էլ չի անցել:
Հուսաթափությունս սկսվել ա 2008-ի հոկտեմբերից, ու մեկը դու դրա մասին շաաաատ լավ գիտես: Ես իմ համար այդ պահից որոշել եմ, որ Լևոնը այն քաղաքական գործիչն է, որ միշտ վախենլու է իրա վրա պատասխանատվություն վերցնել - դեմ կտա սաղին, բացի իրա անձից: Իմ էս կարծիքի մասին, էլի գիտես շատ վաղուց:
Հիմա, վերջին մի քանի ելույթներից հետո, ամենայն անկեղծության հայտարարում եմ - ես էշություն եմ արել, որ համակրել եմ Լևոնին 2007-2008 -ին, քաք եմ կերել: Սխալվել եմ: Ու հիմա սխալս էլ ուղղում եմ: Մի կես տարի ենթադրել եմ, որ կարող էի ասենք ընտրություններին ձայն տալ նույն ՀԱԿ-ին ու Լևոնին քանի որ այլընտրանք չկա: Հիմա ենթադրում եմ, Լևոնի հետ ոչ գրամ հույս չեմ կապելու, ու չեմ համակրելու այն քաղաքական ուժին, որտեղ լինելու ա Լևոնը, նույնիսկ այլընտրանքի բացակայության դեպքում:
Ես, ինքս իմ համար որոշել եմ թե որն ա ճիշտը, որն ա սխալը: Կարող ա սխալվել եմ, հիմա ընդունում եմ: Կարող ա հիմա եմ սխալվում, կյանքը ցույց կտա, կընդունեմ էսօրվա սխալս վաղը: Սրանից ավելի անկեղծ ի՞նչ ես ուզում:
---------- Ավելացվել է՝ 11:47 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:44 ----------
Հազար ներողություն պիտակավորման համար: Չի տառապում: Պասկևիչյան ջան, կներես, էլ սենց բան չեմ ասի:
Դրանից իրա հարցազրույցի բովանդակային մասը չի փոխվում:
Չունառլի ապեր, ես քո դիրքորոշման հետ խնդիր չունեմ… իմ միակ խնդիրը ժամանակն ա… որ ասում ես պահենք ստատուս քվոն ինչքան կարանք, դա էդքան էլ ըտենց չի, որովհետև հենց չկարացար պահես ստատուս քվոն, արդեն փոխզիջումն էլ ա որպես տարբերակ վերանում, որովհետև կարան հարձակվեն ու ինչքան կարան գրավեն…
ես էլ եմ կարծում որ էս իշխանություններով Ղարաբաղի շուրջ որևէ քայլ չարժե անել ու դրա մասին հա էլ գրել եմ… իշխանափոխություն հետո Ղարաբաղ… ու դաժե մենք կարանք լավ էլ ժամանակ շահենք ու մեր դիրքերն ավելի պինդ կլինեն…
Բայց ժամանակը Տրիբուն ջան, ժամանակը մեր օգտին չի, ինչքան երկար ա էս վիճակը շարունակվում, էնքան մեր տարբերակները քչանում են… ես Լևոնի ելույթը չեմ քննարկում, ուղղակի իրա բարձրացրած հարցերն ու պրոբլեմները լրիվ իրական են, ինքն էլ չլինի էս խնդիրները մեկ ա մեր դեմը կանգնած են… պատկերացրա ճառն էլ չկա Լևոնն էլ չկա… նամանավանդ որ ասում ենք որ ինքն irrelevant ա ուրեմն կարելի ա իրա ելույթը չքննարկել…
Վերջին խմբագրող՝ Mephistopheles: 23.07.2010, 11:58:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ