Նիկոլ Փաշինյան
Ենթադրենք, վարչախմբին հաջողվում է կուլ տալ նաեւ 2008 թվականի նախագահական ընտրությունները: Իրադարձությունների զարգացման նման սցենարի դեպքում ի՞նչը պետք է նրան ստիպի, համոզի, որ Հայաստանում հաստատված է սխալ համակարգ: Ընդհակառակը, այս պարագայում իշխանավորները կհամոզվեն, որ ավազակապետական համակարգը պետք է է՛լ ավելի ամրապնդել, քանի որ այն հնարավորություն է տալիս անսահմանափակ իշխանություն ունենալ: Իսկ սա նշանակում է, որ բարեփոխումների մասին խոսակցությունները ընդամենը փուչ հնարքներ են, որովհետեւ խոսքի ազատությունը այս իշխանության վերջն է, օրինականությունը այս իշխանության վերջն է, ազատ տնտեսական մրցակցությունը այս իշխանության վերջն է, անկախ դատական համակարգը այս իշխանության վերջն է:
Եւ ուրեմն, ի՞նչ անել: Անցած տարիների պատմությունը ակնհայտ դարձրեց, որ անհնար է ընտրություններով փոխել իշխանությունը Հայաստանում: Սա նշանակում է, որ կա միայն մեկ` հեղափոխական ճանապարհ: Իսկ իշխանությունը փոխելը անհրաժեշտ է, որովհետեւ գործող իշխանությունը, ինչպես նշեցինք վերը, իր ապահովության միայն մեկ համակարգ գիտի` ավազակապետական համակարգը, որի հենասյուներն են ահաբեկումները, հետապնդումները, ապօրինությունները, մոնոպոլիաները, խամաճիկային իրավապահ եւ դատական համակարգերը:
Այս համակարգերը կարող են վերանալ միայն հանրության ուղղակի ներգործության արդյունքում: Ուրիշ ճանապարհ չկա. մնացած բոլոր ճանապարհները Հայաստանը դատապարտում են ոստիկանական բռնապետության կարգավիճակի` առավելագույնը մեկ միլիոն բնակչությամբ:
Գործող իշխանությունը արդեն իսկ այնքան ապօրինություններ է թույլ տվել, որ չպետք է լինի իշխանություն: Եվ որպեսզի Հայաստանում իշխանական լծակներ ստացած ցանկացած ոք հասկանա, որ իր թույլ տված յուրաքանչյուր հանցանք համարժեք պատասխան է ստանալու, դա պետք է ցույց տալ հենց գործող իշխանության օրինակով:
Էջանիշներ