Ինքը քաղաքական վերլուծություն է անում: Ամեն մի վերլուծող էլ սուբյեկտիվիզմ ունի: Մարդն ասում է պետք են ազգային դեմոկրատական փոփոխություններ: Արժի դրա տակ մենակ քոչի վերադարձը պատկերացնել՞:
Լավ, ենթադրենք, թե ինքը քոչի մարդն է, բայց վատ է, որ քլնգում է սեռժին՞: Դե եթե ՀԱԿ-ը տղամարդ է, թող էդ քլնգոցից օգտվի, այլ ոչ թե ահաբեկվի, թե Լեվոնին էլ քլնգեց: Եթե քլնգելու տեղ ունի, բա չքլնգի:
Հարցերը սուր են ու լոլոների ժամանակն էլ սպառված:
Քաղաքական պայքար է, եթե էսքանից հետո հայաստանում հանդես չի եկել մի նոր մեկը, որը սաղին էլ կասեր- ես ձեր մերը, սաղդ էլ ԲՏ եք, ես եմ գալիս ու էս-էս բաներն եմ անելու, ուրեմն մեջտեղ կգա մեջների եղած ուժեղը: Եթե դա քոչն է, ուրեմն ինքն էլ կգա:
Պետությունը սեփականութոյւն է, և տեր է նա, ով ավելի լավ է դրան տեր կանգնում: Եթե ժողովուրդը որպես տեր չկա, ապա դոդլֆիկիների երկրի տերն էլ իրենցից բեթար մեկը պետք է լինի: Քոչն է բռնում էդ պարամետրերին- ինքը կլինի:
Ինչ է եղել՞
Chuk-ի խոսքերից
Մեջբերել
Իհարկե ոչ, ընդհանուր տրամադրվածության ու պարզ ենթատեքտսի մասինա խոսքը:
Լավ արի գրազ գանք։ Քո սիրած պիվան իր թաշախուստով։ Ու Ռամեր ախպեր, մի պահ Ռոբին մոռանանք։ Թևանյանի ասելիքը Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հարցում ճիշտ է՞, թե՞ սխալ։
հին ու նոր Վիշապ չկա, վիշապները չեն փոխվում, փոխվում է քաղաքական վիճակը։
Իսկ Քաղաքական վիճակը մեր սիրելի ու պաշտելի Լևոնը փոխել չի կարող, ինչքան էլ հանդիպի Համըրբերգների, Լենմարկերների ու այլ ռոմանոգերմանական ծագումով տիպերի հետ։
Հիմա Դաշնակցությունը Քոչարյանի՞նն է, թե՞ չէ։
Թարմ, հենց նոր թխած…
Էջանիշներ