User Tag List

Էջ 185 979-ից ԱռաջինԱռաջին ... 85135175181182183184185186187188189195235285685 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 2,761 համարից մինչև 2,775 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 14678 հատից

Թեմա: Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

  1. #2761
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,455
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Rammer-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ապեր հեչ քաղմաս ընգած կաս? Քննիչի հետ խոսալ մոսալ?
    Օրինակ ինձ մի օր տարել էին, ընկերս հարվածել էր գաիշնիկին ես էլ մեքենայի մեջ էի էտ պհաին: Օրինակ հարցնում ա: Դու ինչ էիր մեքենայի մեջ: Պատասխանում եմ ընկերոջս հետ գնում էինք սրճարան: Ասում ա ինչի? Ասում եմ դե սուրճ խմելու: Սենց կոպիտ ու հարձակվողական տողնով ասում ա, էս կոֆե ես սիրում խմել հա այ տղա...Ստեղ մի պահ լռվում ես, վռոդե հա սիրում եմ հետո ինչ,, էս ինչ չեպեյա որ: Էտ քո ներսում: Հետո ասում ես հա սիրում եմ: Հետո հարցնում ա էլ ինչ ես սիրում, քաշել մաշելու հետ ոնց ես: Ասում եմ չեմ ծխում :Ասում ա խի էտ հիվանդ ես արա: Ու սենց էնքան ա տանում բերում մինչև պռապուսկատ անես ու դու կարող ա լրիվ ուրիշ բանով մտնես քաղմաս ու մի լրիվ այլ բանի համար մուծվես դուրս գաս...
    Չգիտեմ նման տակտիկայի հեղինակը ով է ու որտեղից դա մեր հասարակության մեջ շատ տարածված է: Հիմա դու մոտավերապես նույն ոճով ուզում ես կեղտ բռնես: Ելքը կլինի վերջնական ինչ -որ պաշտոնական հայտարարություն կամ փաստաթուղթ: Բայց քաղ. գործիչները ուշադիր հետևելով բանակցային գործընթացներին, տարբեր աղբյուրներից ինֆորմացիա ստանալով վերլուծում են ամենահավանական ելքերը, կամ էական իրադարձությունները...Ու դա ներկայացնում են մեզ: Հոդվածում ներկայացված են զուգահեռներ, իրադարձություններ, որոնց վրա եզրահանգում է արված:
    Եթե պատահաբար քեզ բովանդակությունը հետաքրքրիրի սիրով կքննարկեմ հետդ:
    Rammer, դու գիտե՞ս ինչ բան է դեմագոգիան։ Դեմագոգիան հռետորական ու վիճաբանական տրյուկների ու մեթոդների կոմպլեքս է, որը թույլ է տալիս լսարանին մոլորության մեջ գցել, կամ կողմնորոշել ցանկալի ուղղությամբ։ Ու դեմագոգիայի մեջ հատուկ նշանակություն ունի մանրամասների բացակայությունը կամ պատկերների լղոզումը։ Ես ոչ թե կեղտ եմ բռնում, այլ բողոքում եմ, որ ինձ որպես լսարանի մի մասնիկի մատուցվում է անորոշություն։ Տարբերությունը հասկանալի՞ է։ Ես Հայրապետեանի վրա կեղտ բռնելու դիտավորություններ ու շահեր չունեմ ի տարբերություն քննիչի, որի հետ դու համեմատում ես։ Հիմա ես քեզ կոնկրետ հարց եմ տալիս։ Ի՞նչ ամենահավանական ելքեր է կանխատեսել Հայրապետեանը իր հոդվածով որը դու հասկացել ես, իսկ ես՝ կույրս չեմ հասկացել։ Պատերա՞զմ, Ղարաբաղի խաղաղ հանձնու՞մ, թե ինչ…
    Si vis pacem, para bellum

  2. #2762
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,455
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Rammer-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ապեր ինչի ես էդքան ծայրահեղական մոտենում որ?
    Հոդվածում շատ բան կա ասված իրականում: Եթե ամենավերջին նախադասությունը մի հատ էլ նայես, պարզ գրված ա ապեր, այնպես ինչպես փրկեց աղետից 2007-2008 թվականներին: Դու գիտես ոնց փրկեց աղետից?
    Եվ ո՞նց փրկեց աղետից։
    Si vis pacem, para bellum

  3. #2763
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեր շրջապատում ընթացող, կամ մեզ հետ կապված մեծ քաղաքական պրոցեսների ժամանակ մենք երբևէ մեկի կամ մի մարմնի առաջնորդությամբ ղեկավարված, միավորված ու մեր բաժնին տեր կանգնած չկանք: Մենք գերադասում ենք մաս-մաս ցվրվելը, որովհետև իրավացիորեն չենք վստահում մեր մեջից որևէ այլ մեկին:
    Էդ պրոցեսների արանքում էլ իրար հաշվին պարազիտելով ենք զբաղված, էլի հենց նույն պատճառով, որովհետև իրավացիորեն չենք վստահում մեր մեջից որևէ այլ մեկին:
    Մեր կենտրոնական պրոբլեմը սա է- իրար չվստահելը, իրար ինչ որ կերպ օբյեկտիվորեն գնահատել չկարողանալը ու այդ մարդու ասածին չենթարկվելը:
    Հենց այստեղ, Հայրապետյանի հոդվածի քննարկումն էլ է դա ցույց տալիս, ոչ մեկս մյուսին չենք վստահում: Իհարկե կա մեր տեսակետների նախապատմություն և ամեն մեկս էլ իր իրավացի արգումնետներն ունի դիմացինին: Բայց այլ բան էլ կա:
    Հարցն այն է, որ կարողանանք մեկս մյուսի աշխարհայացքում գնահատել պոզիտիվը, ընդհանուրը, դրվածքայինը, փիլիսոփայնորեն խելամիտը, այլ ոչ թե կոնկրետը ու բառի հետևից ընկած իրար քլնգենք: Բոլորիս մեջ մի տարօրինակ ինքնակենտրոն տիտան միտք է նստած, որը իրեն գել է համարում բոլոր հարցերում, և իրավունք է վերապահում մասնակցել ու վիճել ցանկացած հարցով: Հասկանալի է որ ֆորումի ֆորմատն է դա ենթադրում: Բայց մենք գնում ենք շատ ավելի հեռու: Մեզանում չկա այն ներքին խորհրդատուն, որը կկտրի ներքևի ու վերևի ծայրահեղը ու միջինի վրա հիմնված քիչ թե շատ օբյեկտիվ ու "բարի" գնահատական կտա:
    Օրինակ մեկը աշխատում է պարզ, դիպուկ մտքերով տալ իր անձնական կարծիքը: Արդյունքում հասկանում ես թե ինչու է ինքը այս, կամ այլ կերպ գնահատում որևէ հարց: Տեսնում ես, որ հասկանալով իրավիճակը, ինքը պատրաստ է որպես զինվոր մասնակցել ինչ որ մի այլ մեկի ձեռնարկումներին, միայն թե իր ուզածի մի փոքր մասով արդյունքի հասնի: /Ես ոչ միայն էդ մեկը չեմ, այլ առհասրակ էդ մարդկանցից չեմ, վրա չտաք/: Այդ մեկը չի ասում, թե հաղթելու ենք, ինքը ասում է մասնակցում եմ, իմ լուման եմ բերում, կտեսնենք թե ոնց կստացվի:
    /Մարդկանց մեծ մասը այդպես չի մոտենում: Գալիս է, մի անգամ փորձում է ու հետ է քաշվում չհավատալով առաջնորդին: Երկու դիրքորոշումներն էլ նորմալ են:/
    Իսկ երբ փորձում ես հասկանալ ուրիշի կարծիքով առաջնորդվողներին, ապա անորոշությունը անվերջ է դառնում: Գործը խոսքից այն կողմ չի անցնում, ըստ որում, քանի որ բոլորն են "խելոք", ճշմարտությունն ու ճշմարիտ գործելակերպի ուղղությունն է մեջտեղից վերանում:
    Ոչ մեկը չգիտի շարժումն իր ձևերի մեջ ճիշտ էր, թե չէ, պայմանագիր խաղացնելը ճիշտ է, թե չէ, տարածք հետ տալը ճիշտ է, թե չէ: Կաշ ենք սարքել ցանկացած հարց:
    Խնդրի լուծումը ես տեսնում եմ նրանում, որ առաջնորդը հասկանա իրեն ներկայացվելիք պահանջների լրջությունը: Իրեն հետևից գնացողներն էլ պարտադրեն դա ու ինքն էլ գիտակցի, որ մեր պայմաններում իշխանություն վերցնելու գնալը, թղթեր ստորագրելը, կամ ԲՏ-ություն անելը կյանքի ու մահու հետ կապված հարցեր են ու պայքարի իրական այլ ոչ տեսական լծակներով :
    Միայն այդ դեպքում ստից խաղերը կվերանան:
    Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 10.03.2010, 19:17:

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Agni (10.03.2010), Rammer (11.03.2010), Tig (10.03.2010)

  5. #2764
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Rammer-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարճ ասած փլուզումից հետո մնաց փոքրիկ մարալիկ Թուրքիա: Որը ավելի փոքր է քան այսօրվա Թուքիան: հետո նոր Քեմալը մեծացրեց տարածքներրը: Այսինքն թուրքական ոչ հմուտ դիվանագիտության արդյուքում թլուզված օսմանյան կայսրությունից մնացած Թուրքաին ավելի փոքր էր իր տարածքով քան այսօր գոյություն ունեցող թուրքական հանրապետությունը...Սրանից պարզ էլ չեմ կարա գրեմ

    Հ.Գ. Խնդրում եմ չբռնես մի բառ որդեգրես գրածիցս, ասենք "մեծացրեց" բառը ու սկսես կռուտիտ անել
    Չէ հա: Ռամ, մի հատ էլ անցի էտ թվերի ու տարածքների վրայով, մի հատ էլ նայի թուրքան ինչան ա մեծացել ու փոքրացել, ու մի հատ էլ կարդա գրածը, ու մի հատ էլ տես ճիշտ ես թե չէ: Հիմա, տղեն ուզեցել ա ճոխացնի ու մի բառ ավել ա գրել, պետք չի դրատակ պատմական ճշմարտություն փնտել, առավել ևս, որ նախադասությունը համ ներկայով ա գրած, համ էլ անցյալ կատարյալով
    Պետք է արձանագրել, որ չարդարացվող բարդույթ է, թե իբր թուրքերը հմուտ դիվանագիտություն են ունեցել կամ ունեն:
    Ժամանակակից Թուրքիայից մի քիչ ավելի փոքր, եթե ինչ-որ պահի Թուրքիան եղել ա, ապա մենակ էն պահին, երբ Կարսի նահանգը առաջին ՀՀ կազմում էր, մի տարվա չափ, հույներն էլ մի երկու ամիս Իզմիրում էին: Բայց տենց փոքրիկ-մարալիկ թուրքիայի մասին ես չեմ լսել:
    Ինչ-որիս, ապեր, նախադասությունը կոռեկտ չի, ոնց ուզում ես բացատրի: Բայց նախադասության կոռեկ լինել չլինելն էլ ոչ մի կերպ էս հոդվածի գոյությունը չի արդարացնում: Էլի եմ ասում, ոչ մի բան բացարձակապես չասող հոդվածիկ ա, բայց բարի նպատակներ ա հետապնդում - հայեր թուրքերից մի վախեցեք, համ էլ վերջի վարյանտ Լևոնը մեզ կփրկի:

  6. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Բիձա (10.03.2010)

  7. #2765
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս


  8. #2766
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մեֆ, մեզ էլ Նախիջևանն ա պետք, որովհետև էնտեղ ոչխար ենք ուզում պահել, Ղարսն ա պետք, որովհետև նախ մեր հողերն են, եվ երկրորդ՝ ցեմենտի գործարան ենք ուզում էնտեղ կառուցել, հետո Տրապիզոնն ա պետք, որովհետև մենք էլ մարդ ենք, ծովում լողանալ ենք ուզում։ Այ մեր մտածելակերպը սա պիտի լինի, ոչ թե վախվորած մտածել թե էլ ում ա ինչ պետք։ Էդ դեպքում նոր հարևաններին կստիպես գնալ կոմպրոմիսի, էն հոդվածը, որ քեզ դուր չէր եկել, մոտավորապես սա էր ասում։ Ես իհարկե մի քիչ չափազանցրեցի, բայց պուտանկայի նման բոլորին տալու վերջը լավ չի լինում։ Ու նաև բոլորին կոմպրոմիսի առաջարկ անելը էն դեպքում, երբ ըստ քո համոզմունքների դու տալու բան ունես, ստանալու բան չունես։ Հակառակ դեպքում քեզ պետք է որ Սերժի «նախաձեռնողականությունը» (Ռուսաստանի փեշերի տակից իհարկե) դուր գա։
    Վիշապ ջան, չես կարող դրանք իրար հետ համեմատել…, բայց եթե իսկապես լուրջ ենք տրամադրված քո մոտեցման նկատմամբ ապա ես կասեի եթե էդքան քաքլան չենք ուրեմն պետք է դուրս գանք բանակցություններից ու հաշտվենք էն մտքի հետ որ մեր միակ ճանապարհը դեպի դուրս լինելու է Փոթիի ու Բաթումիի նավահանգիստը, Վերին Լարսի անցակետը և Իրանի սահմանը և միևնույն ժամանակ պատրաստ լինել արտաքին ճնշումների, ինչպես ասենք հրաժարում բոլոր տեսակի օգնություններից… իհարկե էս "բազեական" քայլին դիմելուց առաջ արժեր մի քանի տնտեսագիտական հաշվարկներ անել… միջազգային հանրության հետ հաշվի նստելը վախկոտություն չի ապեր, ոչ էլ կոմպրոմիսն ա միանշանակ տալ նշանակում… մենակ մտածելակերպով դժվար ա ստիպել հարևաններին կոմպրոմիսի գնալ Վիշապ ջան… երանի հնարավաոր լիներ… Նույնիսկ ԱՄՆ- ա հաշվի նստում միջազգային հանրության հետ ու կոմպրոմիսային տարբերակը համարում արդյունավետ…

    Վիշ ապեր, Սերժինը նախաձեռնողական չի նրանը ոռատվական ա… նախաձեռնում ես երբ ուժեղ ես լինում, կոմպրոմիսի ես գնում երբ ուժեղ ես լինում (էս Լևոնից եմ լսել ու համաձայն եմ)

    Մեֆ, դուրս է գալիս, որ Լևոնը ինչ էլ խոսի, օդի մեջ է խոսելու, դրա համար ոչ մի կոնկրետ բան չի ասում, հա՞ Ի տարբերություն քուչի տղերքի, եթե մեկը հազարավոր մարդկանց առաջ խոսք է ասում, ապա էդ խոսքը արժեք ունի, իհարկե եթե այդ մեկը մենթերով շրջապատված չի ասում իր խոսքերը, որոնք բնականաբար ոչ մի գրոշի արժեք էլ չեն ունենա, զի մենթեր ժողովդրին դեմ տալը արդեն խոսք է մի ուրիշ ձևի։ Երաշխիքը դա «հորս արևը» չի ու ոչ էլ օրինագիծ խորհրդարան իջեցնելը, Երաշխիքը դա հստակ ներկայացված գործողությունների պլան է, ծրագիր, որտեղ բիզնեսմենը տեսնում ու հասկանում է, որ ինքը ապահովված է, իսկ ծրագիրն էլ հեքիաթի պես չի, նաղդ իրականացվող է ու գայթակղիչ։ Ու պատկերացրու թափով մարդկանց խաբելը հեշտ գործ չի, սնայպեր վարձելը իրենց մոտ շատ ավելի հեշտ է ստացվում։ Ինչ վերաբերում է, թե բիզնեսմեններին փողից բացի այլ բան չի հետաքրքրում, ապա լավ կլինի ասես, թե ինչ ենք սպասում ասենք սուպերմարկետների ցանց ունեցողից, կամ բենզին ներկրողից, որ տպավորություն չստեղծվի, թե իրենց ժողովդրի արյունից փող են քամում։ Գների էժանացում չենք սպասի, որովհետև իրենց բոլորի բիզնսեի մեջ Սերժը իր շայկայով մտած ա ու էնքան ա մտած, որ էդ մարդկանց արդարության սանդղակով իրենց կողմից էշ գներ դնելը լավ էլ արդարացված է։ Որովհետև իրենք գործ են անում, իսկ իշխանությունը ուղղակի փողերը հավաքում է, արդարացի չի լինի, եթե փող հավաքողը իրենցից ավելի մեծ եկամուտներ ստանա, սրանից էլ էշ գներ դնելու դրդապատճառները։ Բայց դե շարժ էլ է նկատվում, արդեն բնական մրցակցություն է ընթանում օլիգարխների միջև, բիզնեսի ու սպառողի շահերի նկատմամբ առողջ մոտեցման նշաններ էլ են երևում նենց թեթևակի ակցիաների ու զեղջերի տեսքով։ Մեֆ հարմարացրու արի Հայաստան, տես որ Կամերունից ու Մոզամբիկից ահագին տարբերվում ենք
    Վիշ ապեր, ցանկացած ընդդիմադիրի երաշխիքը օդի մեջ ա, քանի դեռ նա իշխանություն չունի, նամանավանդ Հայաստանում երբ ժողովրդի մեծամասնությունը ունենալը ոչինչ չի նշանակում… ասօրվա օլիգարխը հարկային ու օրենստրական դաշտից դուրս ա ու մենաշնորհ ունի, դու ի՞նչ ծրագիր պիտի ներկայացնես որ նրան հարկային դաշտ մտնելն ու մենաշնորհից զրկվելը թվա շատ լավ գործարք… նրանց ամբողջ եկամուտը հենց մենաշնորհից ա գալիս … Վիշ ապեր ի՞նչ ծրագիր … քո ասածին բիզնեսմենը կարող է համաձայնվել բայց ոչ մենաշնորհ ունեցողը… նրանց համար երաշխիքը թերևս կլինի այն որ խոստանաս որ նրանց դիրքերն ու մենաշնորհը չի վերցվելու… իսկ այդ դեպքում դու արդեն ժողովրդին ես խաբում… ամբողջ շարժումն ու դժգոհությունը էսօր հենց մենաշնորհի ու կոնսոլիդացված իշխանության դեմ ա ու նրանք դրանից կարող են հրաժարվել միայն բանականությունից ելնելով … ես վստահ եմ որ հայաստանում կան ազնիվ բիզնեսմեններ որոնք շատ կուզենային այդ փոփոխությունները տեսնել, բայց նրանք եղանակ ստեղծող չեն…

    Ապեր, կարծում ես Դոդին կամ Լֆիկին, կամ Նեմեցին պտի ասենք "վաղվանից դու մենաշնորհ չես ունենա նավթի ներկրման հարցում ու կսկսես հարկեր վճարել, բայց դրա փոխարեն ովքեր որ ցանկություն ու հնարավորություն կունենան, նավթ կներկրեն որպեսզի նավթի գինը չբարձրանա ու դու էլ չկարողանաս նավթի գինը թելադրել, արդյունքում կունենանք ազատ մրցակցություն, ամեն մարդ կկարողանա ազատ ձեռներեցությամբ զբաղվել ու ժողովուրդն էլ ավելի լավ կապրի ու երկիրը կբարգավաճի" ու իրանք պտի ասեն… "OK, ինչ լավ գաղափար ա" … իրանց որ հարցնես երկիրը լավ էլ բարգավաճում ա… Վիշապ, նրանք բիզնեսմեն չեն ու նրանց երաշխիքներ տալը շատ բարդ բան ա… միակ երաշխիքը որ կարելի է տալ դա նրանց ունեցվածքի անձեռմխելիությունն է, որի դիմաց նրանք պետք է զիջեն իրենց մենաշնորհները ու անցնեն հարկային դաշտ ու իշխանության մաս չկազմել, որովհետև գործարար են … սա բազմիցս ասվել ա… բայց սա նրանց ձեռ չի տալիս, Դոդը համ գործարար ա, համ իշխանություն ա, համ էլ տարվա Եվրոպացի ա, ի՞նչ ծրագիր պտի տաս որ "կարդա" ու համաձայնվի…

    Վիշապ ջան, լավ տենդենցներ կան,հավատում եմ, բայց մինչև մենաշնորհը չվերանա մրցակցության մասին խոսելը ավելնորդ ա… սերվիսի ու կլիենտուրայի համար մրցակցությունը այն էլ օլիգարխների միջև ոչինչ չի նշանակում, էսի "փակ մրցակցություն ա"… ինչ խոսք, կարող է սերվիսը լավացնել ու գներն էլ մի թեթև իջնեն, բայց մրցակցություն դա նշանակում է որ ցանկացած մարդ կարող է ձեռներեց լինել եթե ունի ֆինանսներ, կամ կարող է հայթհայթել ֆինանսներ բոլորին հավասար պայմաններով և ունի ցանկություն, իսկ պետությունն ու դատարանները կարող են պաշտպանել նրա իրավունքներն ու ունեցվածքը… ի հարկե ես միամիտ չեմ որ կարծեմ թե էս ամեն ինչը մի անգամից է հնարավոր, բայց կարծում եմ որ մինչև մենք մեր հասարակական ու քաղաքական կյանքում ռիսկի չդիմենք, իսկ դա նշանակում է "մեկա ոչ մի բան չի փոխվելու" կամ "ինչ երաշխիքներ ունեմ որ հետո լավ ա լինելու", մենք ոչնչի չենք հասնելու… ապեր, ցանկացած ընդդիմության երաշխիքը լինելու է "եթե ես եկա իշխանության, ապա… այս այս բաները, այս այս ձևով եմ անելու" ի դեպ "ձևերն" էլ շատ ընդհանուր գծերով ա լինելու… հիմա եթե սրանից ավել երաշխիք ա պետք ուրեմն մեր դեպքում ձենդ միանշանակ պտի տաս իշխանությանը, մենակ իրանք կարան երաշխիք տան…

  9. #2767
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Բիձա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Սուեցի ջրանցքի գլխին կանգնելու ու Սինայը որպես տարածք պահելու համար Իսրայելը առնվազն մի 10 անգամ ավելի շատ բնակչություն պետք է ունենար. Մի քանի օրվա ռազմական հաջողության արդյունքում ձեռք բերվածն ու հետագայում այն որպես պետական տարածք պահելը լրիվ տարբեր բաներ են-տիրապետելու, մարսելու խնդիր կար: ԵՎ Սինայը հետ տալը կոմպրոմիս կոչելը տեղին չէ:
    Հիմա էլ Իսրայելի քաղաքականության մեջ հիմնախնդիր է հակառակորդ կողմերի մարդկային ռեսուրսների հարաբերակցության հարցը: Մի կողմից 5-6 միլոնանոց հրեական իսրայելն է, մյուս կողմից 5- միլիոն պաղեստինցիք ու 320 միլոնանոց արաբական աշխարհը: Իսրայելն ուզենա, մի 5 Սինայ էլ կարող է գրավել, բայց ինչ անի դրա հետ՞:
    Իսրայել- արաբական կոնֆլիկտը շատ բաղադրիչներ ունի, և Իսրայելի համար տարածքը երկրորդական է: Ես դեռ որ լուրջ կոմպրոմիսներ Իսրայելի կողմից չեմ տեսել: Աշխարհում իրենց այլևայլ հրեական դիրքերը պահելու նպատակով կատարվող մի քանի տուն քանդելու շոուն դա կոմպրոմիս չի: Հակառակը, կա սառը հաշվարկ և մեծ կամք իրենց ուզածը թելադրելու: Լիբանանը սարքել են արաբներին կզցնելու մշտական բեմ: Գազան-կոնցլագեր:
    Առհասարակ դուրս գալիս է իրենց նագլիությունն էլ, սառնությունն էլ, տղամարդկությունն էլ:
    Չինաստանի ու Սովետի համեմատություննեով ես հենց ուզեցել էի ցույց տալ, որ այդ երկրների տարբեր ճակատագրերը իրենց ղեկավարության խելքից էր, կարգը կապ չուներ: Քո հակափաստարկը չեմ հասկանում:
    Ես չեմ հնարել- A Toynbee-ն է ասել, - կայսրությունները մահանում են ինքնասպանության միջոցով:
    Հիմա էլ օրինակ ԱՄՆ-ն լուրջ պրոբլեմներ ունի իր թե տնտեսական, թե նորքին ու արտաքին բազմաթիվ հարցերում, բայց որևէ մեկի մտքով չի անցնում երկիրը քանդել, մտածում են ոնց հաղթահարեն պրոբլեմները: Հենց հիմա բժշկական ապահովագրություն չունեցողները վզները ծռած տանը նստած են, իսկ ունեցողներն ու հարուստները դուրս են եկել միտինգների ու ասում են, թե ուրիշները չպետք է ունենան, մենակ իրենք պետք է ապրելու իրավունք ունենան: Երևի հենց սա է առողջ, դեմոկրատական հասարակությունը: Մեր մոտ նույնը չի- դոդլֆիկն են որոշում ով ապրի, ով ոչ:
    Քեզ թվում է, որ եթե Սումգայիթից հետո գորբաչը խելք ու խիզախություն ունենար մի 1000 մարդասպան սատկացներ, պատմությունը էս հունով կլիներ գնացած՞:
    Առհասարակ մենք որպես ազգ սովորել ենք մեր կրած տանջանքները առհամարելու ու հանուն հիպնոտիկ ապագայի ամեն մի ստորացում մարսելու: 93 թվի ծանր ձմռանից հետո կաուչուկի շենքի թոշակառուների մեծ մասը գարնանը դուրս չեկավ փողոց-մեռել էին սովից ու ցրտից: Ոչ մեկս այդ մասին չբարձրաձայնեցինք:
    Մինչև հիմա մեծ-մեծ փրթում ենք- ղարաբաղ, հայրենասիրություն, հայություն, կոմպրոմիս: Կոմպրոմիս ասածը մեր մի քանի դեգեներատ վաղուց կերել են: Էլ կոմպրոմիս չկա: Թուրքերը դա շատ էլ լավ գիտեն ու սպասում են դրությունը ինքն-իրեն զուլալվի:
    Մեր ազգային թուլությունները, սովետական հիմարությունները կամ Իսրայելի արածները տարբեր կինոներից են: Միջազգային տերմինոլոգիան մեր հետ կապ չունի: Մենք հուրիշ ենք: Մենք իրարով սնվող տեսակ ենք:
    Բիձա ջան, Իսրայելը տվեց Սինայի անապատը տեղը ստացավ խաղաղություն ու համագործակցություն Եգիպտոսի հետ ու էսօր էլ գնում են ընդեղ հանգստանալու… եթե էս կոմպրոմիս չի բա ի՞նչ ա… ու եթե Սինայի անապատը տենց անպետք բան ա Իսրայելի համար ու մանավանդ էլ որ ռեսուրս չունի պահելու, էդ Եգիպտոսն ինչի՞ գործարքի գրաց… մենակ չասես արաբներն էշ են… խնդրում եմ… գալով արաբաիսրայելական խնդրին ապա դա հենց տարածքների խնդիր ա, քո կարծիքով հրեաները ինչի՞ են բնակատեղիները տենց կպած կառուցում (վերջերս էլի հաստատեցին, բնակատեղիի կառուցում) …

    ինչ վերաբերվում ա Ռուսաստան Չինաստան հարցին, ապա դու ասում էիր որ Ռուսաստանի քանդվելը դա դեմոկրատիայի ու Գորբաչեվի հետևանք էր, որի հետ ես չեմ կարող համաձայնվել…

    … Բիձ ապեր, շատ մի ջղայինացի… առողջությանդ նայի

  10. #2768
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,455
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Mephistopheles-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    … եթե էդքան քաքլան չենք ուրեմն պետք է դուրս գանք բանակցություններից ու հաշտվենք էն մտքի հետ որ մեր միակ ճանապարհը դեպի դուրս լինելու է Փոթիի ու Բաթումիի նավահանգիստը, Վերին Լարսի անցակետը և Իրանի սահմանը և միևնույն ժամանակ պատրաստ լինել արտաքին ճնշումների, ինչպես ասենք հրաժարում բոլոր տեսակի օգնություններից…
    Մեֆ ի սեր Աստծո, արի դեմագոգիայով չզբաղվենք: Ես չեմ ասում, թե պետք է սաղին պասլատ անել, ու հայկական արշավանք սկսել երեք ուղղություններով: Ես ընհամենը ասում եմ, որ արդեն զիջելու տրամադրություն ուենալով հելնել ու ասել «ռեբյատա, դավայծե ժիծ դռուժնը», ապա կաստացվի այն, ինչ ստացվեց, Թուրքիան ու Ադրբեջանը մուննաթ են գալիս, Ադրբեջանը սպառնում է, Թուրքիան էլ կատեգորիկ ասում է ոչ մի ցեղասպանություն էլ չի եղել: Դե կերե՛ք: Դա նրանից է, որ Սերժը թուրքական թիմի խփած գոլերի վրա չափից շատ էր հրճվեց: Կարճ ասած եթե հարևանների հետ անհարկի բարեկամական ժեշտեր ես անում, նրանք կարծում են, թե դու վախենում ես: Թուրքական խասյաթն է: Լևոնն էլ ֆուտբոլը ողջունեց, եթե հիշում ես: Տեսա՞ր, ոնց բացվեց թուրքական սահմանը: Իսկ էն, որ Հայաստանը իր տնտեսական հաշվարկները պիտի թուրքական ու ադրբեջանական սահմանները բաց լինելու վրա կատարի, դա աբսուրդ է: Պատկերացրու, դու խավիարից ալերգիա ունես, բայց օրգանիզմիդ վիտամնին Բ-ի քանակը լրացնելու համար հաշվարկում ես, թե օրական քանի գրամ խավիար ուտես: Նախ ալերգիայի հարցն է պետք լուծել, որովհետև ալերգիան կարող է երկար տևել, ինչ անիմաստ հաշվարկների մասին է խոսքը…


    Վիշ ապեր, ցանկացած ընդդիմադիրի երաշխիքը օդի մեջ ա, քանի դեռ նա իշխանություն չունի, նամանավանդ Հայաստանում երբ ժողովրդի մեծամասնությունը ունենալը ոչինչ չի նշանակում…
    Մեֆ, իսկ եթե իշխանություն ունի, օդի մեջ չի՞… Հայաստանում…

    ասօրվա օլիգարխը հարկային ու օրենստրական դաշտից դուրս ա ու մենաշնորհ ունի, դու ի՞նչ ծրագիր պիտի ներկայացնես որ նրան հարկային դաշտ մտնելն ու մենաշնորհից զրկվելը թվա շատ լավ գործարք…
    Էսօրվա մենաշնորհ ունեցողները էդ մենաշնորհը իրենց սիրուն աչքերի համար չի որ ունեն, նրանք էդ մենաշնորհը իշխանությունների հետ գործարքի արդյունք է: Ու եթե քեզ թվում է, թե նրանց հարկեր չեն մուծում, սխալվում ես, նրանք մուծում են, ուղղակի ոչ հարկեր, լավ տղեքրի «նալոգներն» են մուծում: Մանրից նրանց էլ հերթը կհասնի, երբ Հայաստանից արտահանված աշխատուժը մանրից սկսի իր փողերը դրսում պահել: Արդեն սկսել են, դրա համար սրանք էլ փող չունեն, որ գոնե մի քանի ասֆալտի ծակեր փակեն, որ գայիշնիկները կարողանան նամուսով գանձել տուգանքները, որ վարորդների կողմից պասլատ չարվեն… օրինակ:
    Si vis pacem, para bellum

  11. #2769
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մեֆ ի սեր Աստծո, արի դեմագոգիայով չզբաղվենք: Ես չեմ ասում, թե պետք է սաղին պասլատ անել, ու հայկական արշավանք սկսել երեք ուղղություններով: Ես ընհամենը ասում եմ, որ արդեն զիջելու տրամադրություն ուենալով հելնել ու ասել «ռեբյատա, դավայծե ժիծ դռուժնը», ապա կաստացվի այն, ինչ ստացվեց, Թուրքիան ու Ադրբեջանը մուննաթ են գալիս, Ադրբեջանը սպառնում է, Թուրքիան էլ կատեգորիկ ասում է ոչ մի ցեղասպանություն էլ չի եղել: Դե կերե՛ք: Դա նրանից է, որ Սերժը թուրքական թիմի խփած գոլերի վրա չափից շատ էր հրճվեց: Կարճ ասած եթե հարևանների հետ անհարկի բարեկամական ժեշտեր ես անում, նրանք կարծում են, թե դու վախենում ես: Թուրքական խասյաթն է: Լևոնն էլ ֆուտբոլը ողջունեց, եթե հիշում ես: Տեսա՞ր, ոնց բացվեց թուրքական սահմանը: Իսկ էն, որ Հայաստանը իր տնտեսական հաշվարկները պիտի թուրքական ու ադրբեջանական սահմանները բաց լինելու վրա կատարի, դա աբսուրդ է: Պատկերացրու, դու խավիարից ալերգիա ունես, բայց օրգանիզմիդ վիտամնին Բ-ի քանակը լրացնելու համար հաշվարկում ես, թե օրական քանի գրամ խավիար ուտես: Նախ ալերգիայի հարցն է պետք լուծել, որովհետև ալերգիան կարող է երկար տևել, ինչ անիմաստ հաշվարկների մասին է խոսքը…

    Վիշ ապեր, ստեղ դեմագոգիա չկա, նախ եթե փոխզիջման տրամադրություն չունես բանակցությունների չպետք է գնաս, գնում ես որ ինչ, ընդեղ ոչ ոք էլ երեկ չի ծնվել որ չիմանա ինչ ես անում, լավ էլ գիտեն… սիրուն չի սատանի մայլեքում քյանդրբազություն անել, համ էլ վտանգավոր ա… երկրորդ՝ բանակցությունների չեն գնում "ռեբյատա, դավայծե ժիծ դռուժնը" կարգախոսով այլ գնում ես "ես քեզ էս կարամ տամ… դու ինձ ինչ կարաս տաս" պարզեցված եմ ասում. Էն ինչ որ Սերժն էսօր անում ա պետք չի շփոթել փոխզիջման հետ, ինքն էսօր Ղարաբաղի հացը չի լուծում այլ իրա աթոռի հարցն ա ու սա պլակատի խոսքեր չի … ինքն ուրիշ ճար չունի…

    Թուրքիան ու Ադրբեջանը կատեգորիկ չէին խոսում երբ նավթատարի ապագան դեռ որոշված չէր մինչև 98-99 թիվը… դրանից հետո նրանց վերաբերմունքը դարձավ կատեգորիկ, դա մեր զիջողական վերաբերմունքից չի այլ Սերժի նախագահությունից, մեր պահի բացթողումից ու էն 10 տարվա ՔոչՕսկանյանական քաղաքականությունից ա…

    Ես էլ եմ կողմ հայթուրքական հարաբերությունների կարգավորմանը լինի դա ֆուտբոլով թե ուրիշ ձև, պրոբլեմը դա չի այլ այն է որ էդ բանը անում է մի մարդ որը ոչ լեգիտիմություն ունի, ոչ մանդատ, ոչ էլ որակավորում… սա նույնն ա որ կույր աղիքի վիրահատությունը բժիշկ չանի այլ ասենք սանտեխնիկն անի… բոլորս էլ համաձայն ենք վիրահատոիթյան անհրաժեշտության հետ, բայց միայն բժշկի կողմից…

    Մեֆ, իսկ եթե իշխանություն ունի, օդի մեջ չի՞… Հայաստանում…
    Վիշ ապեր, ընդդիմությունը ո՞նց կարա իշխանություն ունենա… Հայաստանում… ընտրությունը հենց իշխանության համար ա…



    Էսօրվա մենաշնորհ ունեցողները էդ մենաշնորհը իրենց սիրուն աչքերի համար չի որ ունեն, նրանք էդ մենաշնորհը իշխանությունների հետ գործարքի արդյունք է: Ու եթե քեզ թվում է, թե նրանց հարկեր չեն մուծում, սխալվում ես, նրանք մուծում են, ուղղակի ոչ հարկեր, լավ տղեքրի «նալոգներն» են մուծում: Մանրից նրանց էլ հերթը կհասնի, երբ Հայաստանից արտահանված աշխատուժը մանրից սկսի իր փողերը դրսում պահել: Արդեն սկսել են, դրա համար սրանք էլ փող չունեն, որ գոնե մի քանի ասֆալտի ծակեր փակեն, որ գայիշնիկները կարողանան նամուսով գանձել տուգանքները, որ վարորդների կողմից պասլատ չարվեն… օրինակ:
    Ապեր ինձ և ընդհանրապես սովորական մարդուն հեչ էլ հետաքրքիր չի թե էդ մենաշնորհը ինքը ոնց ա ստանում, սիրուն աչքերի համար թե իշխանությունների հետ գործարքի արդյունքում, մեկ ա էդ անօրինական ա ու հասարակ մարդու կաշվից են վերջում քերում… ու եթե ինքը գործարքի մեջ ա, ապա ընդդիմությունը ի՞նչ երաշխիք կարա տա որ գործարքից ուժեղ լինի… Վիշապ ջան ինձ չի թվում որ իրանք հարկեր չեն մուծում այլ հենց ըտենց էլ կա, չեն մուծում … լավ տղերքի "նալոգը" հարկ չի ու էդ փողով ոչ բանակ են պահում ոչ էլ թոշակ են տալիս հլա մի բան էլ հարկերը գրպանում են… ասֆալտի ծակերն էլ իրանք ժողովրդի փողերով են փակում ընտրությունից ընտրություն … ընենց որ հասարակ մարդու չի հետաքրքրում մենաշնորհի գինը… ես ինչի՞ պտի իրանց հասկանամ Վիշապ ջան, fuck'm… թող իրանք հասկանան էս ժողովրդի վիճակը որ թափառական եղած դրսերն աշխատում ա, դախլեքի դեմը սառնամանիքին կանգնած երկու կոպեկ փող ա սարքում որ իրանց բողազը խցկի որ իրանք էլ իրանց մենաշնորհի համար նալոգ տան…

    Մի հատ ինտերվյու հիշեցի… ուրեմն մի ամերիկյան բանակի սպա փողէր կերել, բռնվել էր ժուռնալիստն էլ հարցազրույց էր անցկացնում… հարցնում է ինչքա՞ն փող ես կերել… սա թե, արդեն 2/3-ը տվել եմ… ասում է ինչքա՞ն …ասում է արդեն հարցը լուծված է … ասում է, ինչքա՞ն… սպան չդիմացավ ու ասաց, քեզ ինչ, դա քո գործը չի… ու էս ժուռնալիստը ֆռռաց ասեց, ուրեմն դու հարկատուների փողերը կերել ես ու հիմա ասում ես թե դա մեր գործը չի՞… 53 000 եղավ պատասխանը, մարդը գառան պես պատասխանը տվեց… ես չեմ ասում սա որ մենք էլ հենց վաղը սենց լինենք, ուղղակի երբ ժողովրդի քրտինքով աշխատած փողերն ես ուտում ապա fuck you ես քո նկատմամբ ոչ մի սիմպատիա չեմ կարող ունենալ ու ներել… եթե իհարկե որոշես փոխել էս ամեն ինչը քո սեփական նախաձեռնությամբ…

  12. #2770
    Բարև
    Տրիբուն-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.05.2008
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    15,977
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    34 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Mephistopheles-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վիշ ապեր, ստեղ դեմագոգիա չկա, նախ եթե փոխզիջման տրամադրություն չունես բանակցությունների չպետք է գնաս, գնում ես որ ինչ, ընդեղ ոչ ոք էլ երեկ չի ծնվել որ չիմանա ինչ ես անում, լավ էլ գիտեն… սիրուն չի սատանի մայլեքում քյանդրբազություն անել, համ էլ վտանգավոր ա… երկրորդ՝ բանակցությունների չեն գնում "ռեբյատա, դավայծե ժիծ դռուժնը" կարգախոսով այլ գնում ես "ես քեզ էս կարամ տամ… դու ինձ ինչ կարաս տաս" պարզեցված եմ ասում. Էն ինչ որ Սերժն էսօր անում ա պետք չի շփոթել փոխզիջման հետ, ինքն էսօր Ղարաբաղի հացը չի լուծում այլ իրա աթոռի հարցն ա ու սա պլակատի խոսքեր չի … ինքն ուրիշ ճար չունի…

    Թուրքիան ու Ադրբեջանը կատեգորիկ չէին խոսում երբ նավթատարի ապագան դեռ որոշված չէր մինչև 98-99 թիվը… դրանից հետո նրանց վերաբերմունքը դարձավ կատեգորիկ, դա մեր զիջողական վերաբերմունքից չի այլ Սերժի նախագահությունից, մեր պահի բացթողումից ու էն 10 տարվա ՔոչՕսկանյանական քաղաքականությունից ա…

    Ես էլ եմ կողմ հայթուրքական հարաբերությունների կարգավորմանը լինի դա ֆուտբոլով թե ուրիշ ձև, պրոբլեմը դա չի այլ այն է որ էդ բանը անում է մի մարդ որը ոչ լեգիտիմություն ունի, ոչ մանդատ, ոչ էլ որակավորում… սա նույնն ա որ կույր աղիքի վիրահատությունը բժիշկ չանի այլ ասենք սանտեխնիկն անի… բոլորս էլ համաձայն ենք վիրահատոիթյան անհրաժեշտության հետ, բայց միայն բժշկի կողմից…
    Մեֆ ջան, մեր պրոբլեմը գիտե՞ս ինչումն ա: Ոնց որ սաղս էլ էտ պարզ մոդելը հասկանում ենք - մենք տալիս ենք գրաված տարածքները, ստանում ենք Ղարաբաղի ստատուս, մեծ երկրներն էլ գառանտ են կանգնում, որ կողմերը կատարեն իրենց պարտավորությունները, սաղս էլ ուզում ենք որ թուրքիայի հետ հարաբերությունները դզվեն, սաղս էլ ուզում ենք սահմանները աջ ու ձախ բաց լինի ու գնանք գանք, ներմուծենք, արտահանենք, մեզ լավ զգանք: Սերժը, ՀՀԿ-ն, ասում են սրա մասին առավոտից իրիկուն: Հիմա եկել հասել ենք մի վիճակի որ մեզ մեր ուզածով թղթերը դեմ են տվել, ասում են հեսա ստորագրեք, ու սաղ լավ ա լինելու: Ու էս պահին մենք ընդդիմությունով դուրս ենք գալիս ու ասում ենք, հոպ, բան չունենք ասելու, Ղարաբաղի հարցում պիտի կոմպրոմիսի գնալ, թուրքերի հետ հարաբերությունները պետք ա դզել, սահմանները պետք բացել, գնալ-գալ, ախպերություն, բայց Սերժը սխալ ա անում: Ինչի՞ ա սխալ անում: Ասում ենք, ինքը լեգիտիմ չի, ու դրանով ինքը իրա աթոռն ա պահում: Ասում են, որ դուք իրա տեղը լինեք ուրի՞շ բան եք անելու: Ասում ենք, խաբար չենք, ոնց որ համարյա նույն բանն ենք անելու, բայց մենք լեգիտիմ ենք անելու, ու աթոռի հարց չենք լուծելու: Ասում են, է ի՞նչ տարբերություն չերեզ աթոռի հարց եք նույն բանը անում, թե առանց աթոռի, արդյունքում նույն բանն եք անելու: Ու ստեղ մենք մատոռ ենք լինում, քանի որ իրոք չենք հասկանում, եթե ասենք հենց վաղը Սերժի տեղը նախագահ դառնա Լևոնը ու լրիվ լեգիտիմ նախագահ լինի, ի՞նչ տարբերություն ա լինելու իրա կողմից արվելիք քայլերի մեջ ու Սերժի կողմից արվող քայլերի մեջ, եթե վերջնական արդյունքը ըստ էության լինելու ա նույնը:

  13. #2771
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Տրիբուն-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մեֆ ջան, մեր պրոբլեմը գիտե՞ս ինչումն ա: Ոնց որ սաղս էլ էտ պարզ մոդելը հասկանում ենք - մենք տալիս ենք գրաված տարածքները, ստանում ենք Ղարաբաղի ստատուս, մեծ երկրներն էլ գառանտ են կանգնում, որ կողմերը կատարեն իրենց պարտավորությունները, սաղս էլ ուզում ենք որ թուրքիայի հետ հարաբերությունները դզվեն, սաղս էլ ուզում ենք սահմանները աջ ու ձախ բաց լինի ու գնանք գանք, ներմուծենք, արտահանենք, մեզ լավ զգանք: Սերժը, ՀՀԿ-ն, ասում են սրա մասին առավոտից իրիկուն: Հիմա եկել հասել ենք մի վիճակի որ մեզ մեր ուզածով թղթերը դեմ են տվել, ասում են հեսա ստորագրեք, ու սաղ լավ ա լինելու: Ու էս պահին մենք ընդդիմությունով դուրս ենք գալիս ու ասում ենք, հոպ, բան չունենք ասելու, Ղարաբաղի հարցում պիտի կոմպրոմիսի գնալ, թուրքերի հետ հարաբերությունները պետք ա դզել, սահմանները պետք բացել, գնալ-գալ, ախպերություն, բայց Սերժը սխալ ա անում: Ինչի՞ ա սխալ անում: Ասում ենք, ինքը լեգիտիմ չի, ու դրանով ինքը իրա աթոռն ա պահում: Ասում են, որ դուք իրա տեղը լինեք ուրի՞շ բան եք անելու: Ասում ենք, խաբար չենք, ոնց որ համարյա նույն բանն ենք անելու, բայց մենք լեգիտիմ ենք անելու, ու աթոռի հարց չենք լուծելու: Ասում են, է ի՞նչ տարբերություն չերեզ աթոռի հարց եք նույն բանը անում, թե առանց աթոռի, արդյունքում նույն բանն եք անելու: Ու ստեղ մենք մատոռ ենք լինում, քանի որ իրոք չենք հասկանում, եթե ասենք հենց վաղը Սերժի տեղը նախագահ դառնա Լևոնը ու լրիվ լեգիտիմ նախագահ լինի, ի՞նչ տարբերություն ա լինելու իրա կողմից արվելիք քայլերի մեջ ու Սերժի կողմից արվող քայլերի մեջ, եթե վերջնական արդյունքը ըստ էության լինելու ա նույնը:
    Տրիբուն ջան, ի՞նչ իմանանք ինչն ա սխալ անում երբ ոչ մի բան չեն ասում կոնկրետ թե հողերի դիմաց ինչ ենք ստանում… եթե էդքան լավ բան են տալիս, կամ տարբերություն չկա էն ժամամնակվա ու էսօրվա տվածի մեջ թող Սերժը վեր կենա ասի պարզ ժողովրդին թե ինչ է կատարվում… եթե գաղտնի պայմանավորվածություն կա թող ինֆորմացիայի ուտեչկա տա (տենց շատ են անում որ տրամադրությունները ստուգեն)… ու բացի դրանից, զուտ հոգեբանական տեսակետից եթե էդ մարդը չի ընտրվել, սպանդ ա կազմակերպել ու էս տեսակի դատավարություններ ա կազմակերպել ես ինչի՞ պտի իրա խոսքին հավատամ…

    … լեգիտիմ ու ոչ լեգիտիմի տարբերությունն իմ կարծիքով էն ա որ որ ես լիգիտիմին հավատում եմ, հավատբում եմ իրա ասածին, ես իրան վարձել եմ որ իմ անունից խոսա ու ինքն այնուամենայնիվ կարա ասի "ես տենց բանի հետ չեմ կարող համաձյնվել որովհետև պառլամենտում խնդիրներ կունենամ, իմ ընտրողների հետ խնդիրներ կունենամ իրանք ինձ ձայն են տվել և այլն" … առաջին հայացքից կարող ա ձևական թվա, բայց աշխատում ա… իսկ ոչ լիգիտիմը՝ Սերժն էդ բանը չի կարա ասի "իմ ընտրողների հետ խնդիր կունենա՞մ" … կասեն"իսկ քեզ ո՞վ ա ընտրել որ… դու իրանց հետ խնդիր չես ունենա այլ քեզ "նշանակողների" հետ կեւնենաս"…

    մի խոսքով Տրիբուն ջան, ամեն դեպքում ես գերադասում եմ որ էս խնդրով զբաղվի էն մարդը ում ես եմ ընտրել ոչ թե էն մարդը որն իմ արյան գնով ա դառել նախագահ ու հիմա էլ դրսի ցուցմունքներով ա հարց լուծում… սրանց տարբերությունն ինչքան էլ մեծ չլինի գոնե հասարակական հոգեբանական ասպեկտ կունենա… ես ուզում եմ վստահ լինել որ ստանում եմ հնարավոր լավագույնը, իսկ դա մենակ իմ ուզած մարդը կարա անի … հակառակ դեպքում մենք միշտ մեզ խաբված ենք զգալու ու մեր պարտվողի, առհամարվածի հոգեբանությունը մնալու ա մեր հետ, իսկ սա բավականին կարևոր հանգամանք ա որ անտեսենք…

    Ապեր տարբերությունը իմ համար մեծ ա թե դա չերեզ աթոռ ա արվում թե առանց աթոռի… ու էդ տարբերությունը մեր հոգեբանության մեջ ա լինում…

    Ի դեպ ասեմ ես լեգիտիմ ասելով Լևոնին ինկատի չունեմ… ցանկացած ընտրված նախագահ իմ համար լեգիտիմ ա, նույնիսկ Սերժը…

  14. #2772
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.06.2009
    Գրառումներ
    1,593
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Ոչ թե իրար համոզելու համար, այլ զուտ տեսականորեն կոմպրոմիս ասածի էությունը մեր դեպքի համար պարզաբանելը կարևոր է:
    Պատերազմների հետևանքով նվաճված տարածքները հետ տալը իհարկե կոմպրոմիսային էլեմենտ ունի իր մեջ, բայց այլ էլեմենտները շատ ավելի գերակա են: Պարզ է, որ պատերազմը վերջանում է ինչ որ մի գծի վրա: Այդ կետում մեկը տարածք է նվաճած լինում-հաղթող է, մյուսը պարտված: Հաջորդող բանակցությունների ժամանակ հաղթողը հողը օգտագործում է որպես խաղաքարտ: Դա կոմպրոմիս չի, դա ուժի դիրքերից պարտադրանք է, որն ասում է- թե ես հող եմ հետ տալիս, որ դու ու քո ժողովուրդը չսատկեն, փոխարենը ձենդ կկտրես ու վեր կընգնես տեղդ: Էդ հողը հաղթողի համար բեռ է, իսկ պարտված կողմի համար գոյության հիմք: Հաղթողը կարող է և ետ չտալ ու նոր կայսրություն սարքել, եթե պլոճիկ ունի: Բայց ամեն դեպքում հաղթողի և պարտվածի հետպատերազմյան պայմանագրում կոմպրոմիս ասածները իրար համարժեք չեն լինում:
    Հայ ադրբեջանական ներկա բանակցություններում գործը հասել է աբսուրդի: Հաղթողը պարտվողից աղաչում է մեղմություն, զիջողություն, սրա-նրա քամակն է մտնում, թե ցավներդ տանեմ, ամեն ինչ հետ կտամ, մենակ թե թողեք մի քանի ԲՏ ներսում երկրի տեր մնան: Ու հիմիկվա ընդիմությունն էլ այս կեցվածքում իշխանությունից ոչ մի բանով չի տարբերվում:
    Դե եթե էդպես է, էլ ինչի էիք 88-ից թփրտում, 20000 զոհ տվիք, մի 1000 հատ դեգեներատ հրեշ գեներալ ու ԲՏ բուծեցիք, ու կես ազգ էլ հայաստանից քոչացրեցիք՞ : Բոլոր իշխանությունների շարունակական ու համատեղ ջանքերով է սա արվել: Ես չեմ մասնակցել էդ ամեն ինչին, դրա համար գրում եմ իք, այլ ոչ թե ինք: ԵՎ ամբողջ ժողովուրդն ունի այդ իրավունքը- հրապարակում եղածներից հաշիվ պահանջելու, թե էս դուք հերոս, ու հիմա էլ թալանչի, իսկ հասարակ ժողովուրդը են ժամանակ ու հիմա գնդակահարված ու տառապյալ՞: Անձամբ ես թքած ունեմ թե ով կստորագրի այդ ղազագրի տակ, լեգիտիմը, թե ոչ լեգիտիմը, քանի որ նրանց տարբերությունն արդեն չեմ տեսնում:
    Պատերազմը իր մեջ մեծ դաժանություն ունի և այն դաժան էլ վերջանում է, եթե պատերազմից հետո խաղաղության ես գնում ձեռք բերածդ զիջելու հաշվին:
    Մենք նախ մեր ներսում պետք է կոմպրոմիսի գնանք մեկս մեկու հետ ու հետո տեսնենք, թե ինչն ենք ժերտվա տալիս դրսում:
    Ես օրինակ 2 ձեռքով ղարաբաղը հետ կտայի բայց պայմանով որ մեջտեղ եկած բոլոր ԲՏ-եքը ու երևանն իրենցով արած ղարաբաղցիք էլ ղարաբաղի հետ ետ գնան ադրբեջան: Թե չէ կստացվի որ ղարաբաղ առնել հետ տալու ընթացքում նոր, շատ ավելի զարհուրելի գենոցիդ ինքներս մեր գլխին սարքեցինք ու մոտ ապագայում էլ լրիվ ենք կոլլապսվելու:
    Խնդրում եմ, իմ գլխին նոր լեկցիա չկարդաք, թե որտեղ եմ սխալ:
    Ես ոչ մեկին չեմ սովորեցնում կամ ուրիշի սխալ բռնում, ես ընդամենը իմ տեսակետն եմ ասում:

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Տրիբուն (12.03.2010)

  16. #2773
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    ............... Իսկ էն, որ Հայաստանը իր տնտեսական հաշվարկները պիտի թուրքական ու ադրբեջանական սահմանները բաց լինելու վրա կատարի, դա աբսուրդ է: Պատկերացրու, դու խավիարից ալերգիա ունես, բայց օրգանիզմիդ վիտամնին Բ-ի քանակը լրացնելու համար հաշվարկում ես, թե օրական քանի գրամ խավիար ուտես: Նախ ալերգիայի հարցն է պետք լուծել, որովհետև ալերգիան կարող է երկար տևել, ինչ անիմաստ հաշվարկների մասին է խոսքը…
    …աբսուրդ չի Վիշապ ջան, ցանկացած երկիր իր կապերն ու ճանապարհները պետք ա դիվերսիֆիկացնի… դու չես կարող կախված լինել ընդամենը մի աղբյուրից կամ ճանապարհից… դու այդ երկրին մեծ լծակներ ես տալիս քո վրա ազդելու…անկախ նրանից թե նա ինչքանով ա քեզ բարեկամ… այնպես ինչպես պետք ա դիվերսիֆիկացնի ամեն ինչն ինչքան հնարավոր է … փողերդ երբեք մի բանկում չես պահում, ներդրումները միայն մի բնագավառում չես անում որ հետո երբ էդ բանկը կամ բնագավառը տուժեց մի անգամից վարի գնաս…Տրիբունը տնտեսագետ ա ինքն ավելի լավ գիտի սրանք … ԱՄՆ-ում ասում են "ձվերդ մի զամբյուղի մեջ մի պահի"… հավի

    … իսկ վիտամին Բ-ի պահով էլ ասեմ ապեր… դժվար ա հավատալ որ մենակ խավիարի մեջ վիտամին Բ կա… դրա համար գտնում ես այն բոլոր մթերքներն ու միջոցները որոնք պարունակում են վիտամին Բ և ընտրում քեզ ձեռնտուն …

  17. #2774
    Պատվավոր անդամ Mephistopheles-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    25.05.2008
    Գրառումներ
    13,982
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Բիձա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ոչ թե իրար համոզելու համար, այլ զուտ տեսականորեն կոմպրոմիս ասածի էությունը մեր դեպքի համար պարզաբանելը կարևոր է:
    Պատերազմների հետևանքով նվաճված տարածքները հետ տալը իհարկե կոմպրոմիսային էլեմենտ ունի իր մեջ, բայց այլ էլեմենտները շատ ավելի գերակա են: Պարզ է, որ պատերազմը վերջանում է ինչ որ մի գծի վրա: Այդ կետում մեկը տարածք է նվաճած լինում-հաղթող է, մյուսը պարտված: Հաջորդող բանակցությունների ժամանակ հաղթողը հողը օգտագործում է որպես խաղաքարտ: Դա կոմպրոմիս չի, դա ուժի դիրքերից պարտադրանք է, որն ասում է- թե ես հող եմ հետ տալիս, որ դու ու քո ժողովուրդը չսատկեն, փոխարենը ձենդ կկտրես ու վեր կընգնես տեղդ: Էդ հողը հաղթողի համար բեռ է, իսկ պարտված կողմի համար գոյության հիմք: Հաղթողը կարող է և ետ չտալ ու նոր կայսրություն սարքել, եթե պլոճիկ ունի: Բայց ամեն դեպքում հաղթողի և պարտվածի հետպատերազմյան պայմանագրում կոմպրոմիս ասածները իրար համարժեք չեն լինում:
    Հայ ադրբեջանական ներկա բանակցություններում գործը հասել է աբսուրդի: Հաղթողը պարտվողից աղաչում է մեղմություն, զիջողություն, սրա-նրա քամակն է մտնում, թե ցավներդ տանեմ, ամեն ինչ հետ կտամ, մենակ թե թողեք մի քանի ԲՏ ներսում երկրի տեր մնան: Ու հիմիկվա ընդիմությունն էլ այս կեցվածքում իշխանությունից ոչ մի բանով չի տարբերվում:
    Դե եթե էդպես է, էլ ինչի էիք 88-ից թփրտում, 20000 զոհ տվիք, մի 1000 հատ դեգեներատ հրեշ գեներալ ու ԲՏ բուծեցիք, ու կես ազգ էլ հայաստանից քոչացրեցիք՞ : Բոլոր իշխանությունների շարունակական ու համատեղ ջանքերով է սա արվել: Ես չեմ մասնակցել էդ ամեն ինչին, դրա համար գրում եմ իք, այլ ոչ թե ինք: ԵՎ ամբողջ ժողովուրդն ունի այդ իրավունքը- հրապարակում եղածներից հաշիվ պահանջելու, թե էս դուք հերոս, ու հիմա էլ թալանչի, իսկ հասարակ ժողովուրդը են ժամանակ ու հիմա գնդակահարված ու տառապյալ՞: Անձամբ ես թքած ունեմ թե ով կստորագրի այդ ղազագրի տակ, լեգիտիմը, թե ոչ լեգիտիմը, քանի որ նրանց տարբերությունն արդեն չեմ տեսնում:
    Պատերազմը իր մեջ մեծ դաժանություն ունի և այն դաժան էլ վերջանում է, եթե պատերազմից հետո խաղաղության ես գնում ձեռք բերածդ զիջելու հաշվին:
    Մենք նախ մեր ներսում պետք է կոմպրոմիսի գնանք մեկս մեկու հետ ու հետո տեսնենք, թե ինչն ենք ժերտվա տալիս դրսում:
    Ես օրինակ 2 ձեռքով ղարաբաղը հետ կտայի բայց պայմանով որ մեջտեղ եկած բոլոր ԲՏ-եքը ու երևանն իրենցով արած ղարաբաղցիք էլ ղարաբաղի հետ ետ գնան ադրբեջան: Թե չէ կստացվի որ ղարաբաղ առնել հետ տալու ընթացքում նոր, շատ ավելի զարհուրելի գենոցիդ ինքներս մեր գլխին սարքեցինք ու մոտ ապագայում էլ լրիվ ենք կոլլապսվելու:
    Խնդրում եմ, իմ գլխին նոր լեկցիա չկարդաք, թե որտեղ եմ սխալ:
    Ես ոչ մեկին չեմ սովորեցնում կամ ուրիշի սխալ բռնում, ես ընդամենը իմ տեսակետն եմ ասում:
    Բիձա please… քեզ էլ լեկցիան էլ չի օգնի… դու մի անգամից պտի անցնես լաբարատոր աշխատանքների կամ գործնական պրակտիկայի, որ զգաս քո ասածի հետևանքները… կոմպրոմիսը դա երկու կողմերի զիջումն է, երկու կողմերը համաձայնվում են զիջել… սա սովորաբար լինում է կոնֆլիկտների ժամանակ… հակառակ դեպքում դա կլինի գործարք կամ առևտուր…

    … հող գրավելն ու պլոջիկ ունենալն էլ մի քիչ քիչ ա կայսրություն ունենալու համար… Բիձ, չլինի՞ կայսրություն ստեղծելու նամյոկներ ես անում ես էլ գլխի չեմ ընկնում…

  18. #2775
    Հայ-բանտարկյալ
    Գրանցման ամսաթիվ
    15.01.2009
    Հասցե
    "Հայաստան" Քրեակատարողական Հիմնարկ
    Գրառումներ
    1,842
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Պատ. Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

    Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Rammer, դու գիտե՞ս ինչ բան է դեմագոգիան։ Դեմագոգիան հռետորական ու վիճաբանական տրյուկների ու մեթոդների կոմպլեքս է, որը թույլ է տալիս լսարանին մոլորության մեջ գցել, կամ կողմնորոշել ցանկալի ուղղությամբ։ Ու դեմագոգիայի մեջ հատուկ նշանակություն ունի մանրամասների բացակայությունը կամ պատկերների լղոզումը։ Ես ոչ թե կեղտ եմ բռնում, այլ բողոքում եմ, որ ինձ որպես լսարանի մի մասնիկի մատուցվում է անորոշություն։ Տարբերությունը հասկանալի՞ է։ Ես Հայրապետեանի վրա կեղտ բռնելու դիտավորություններ ու շահեր չունեմ ի տարբերություն քննիչի, որի հետ դու համեմատում ես։ Հիմա ես քեզ կոնկրետ հարց եմ տալիս։ Ի՞նչ ամենահավանական ելքեր է կանխատեսել Հայրապետեանը իր հոդվածով որը դու հասկացել ես, իսկ ես՝ կույրս չեմ հասկացել։ Պատերա՞զմ, Ղարաբաղի խաղաղ հանձնու՞մ, թե ինչ…
    Ուրեմն ասեմ որ շահ ունես, թեև ոչ ֆինասական ճիշտ է...Չնայած ով գիտի կարողա երիտասարդութայն շրջանակում հուսահատակ տրամադրություններ տարածելու համար գռանտ ես շահել Ապեր ես չեմ ասում դու լավ կամ վատ քննիչ ես, ես չեմ համեմատել քեզ քննիչի հետ:Ես ասել եմ նույն տակտիկան ես կիրառում: Եվ այս գրառումդ ի վկայություն դրան: Դու Վիշապ ջան սիրում մանիպուլացիաններ անել: Մեկ միջտիզերական խաչակրաց արշավանք ես սկսում ընդիմադիր թերթերի դեմ, մի թուք ու մուր, էլ քաչալ շուն էլ գող փիսո, բայց կարճ ժամանակ անց հղում ես կատարում:
    Ապեր հարցիդ շատ լավ պատասխանել եմ: Մի երկու գրառում վերև: Բայց դու էլի հարցնում ես: Գիտես ինչի, որ գրեմ մրեմ ու վերջում դու հավեսով ասես որ ես դեմագոգիյով եմ զբաղվում:

    Ապեր ասեմ ոնց ա փրկել աղետից: Երկար բարակ չգրեմ, մանրամասն չգրեմ, քանի որ հաստատ գիտեմ որ դու քննիչ չես ու լավ կջոգես: 2007 թվականին նոյեմբերին Քոչիկը ստորագրեց մադրիդյան սկզբունքները, որը ըստ էության ղարաբաղյան հարցի ճանապարհային քարտեզն էր հստակ ժաանակացույցով, որը պարտվողական և նահանջի փաստաթուղթ էր ու բերելու էր ընդհանուր երկրի և պետականության թուլացմանը: Նման քաղաքական իրավիճակ էլի եղել է, որը բերել է պետականության և անկախության կորստի: Այսինքն շատ ծանր և ռիսկային քաղ իրավիճակ էր ստեղծվել այդ ժամանակահատվածում և հենց այդ ժամանակ խաղի մեջ մտավ Լևոնը: Ամբողջ շարժման և պայքարի արդյունքում հնարավոր եղավ դիվանագիտակն մանյովռների միջոցով հետաձգել այդ ճանապարհային քարտեզի իրագործումը, և ավելի հետագայում բերեց վերանայման ... Ու էլի շատ գործոններ:
    Հիմա: Այսինքն պետք է լիներ աղետ, որը չեղավ...Արդեն 2010 թվականն է: Եթե ոչինչ ասենք, մենակ այսքան ժամանակ շահել հսկայական նվաճում է: Էլ չեմ ասում քաղաքական որոշակի ակտիվ և կենսունակ շերտի ստեղծումը, որը ունի կորուստնները նվազեցնելու, ճկունությունը բարձրացնելու պոտենցիալ...Հիմա էլի է հավանական նման մի աղետ, որի լինել չլինելը մեր կենսունակությունից ա կախված: Թե որքանով մենք ռեալ կգնահատաենք իրավիճակը և կմիավորվենք առաջնորդի շուրջ:
    Վերջին խմբագրող՝ Rammer: 12.03.2010, 00:09:

Էջ 185 979-ից ԱռաջինԱռաջին ... 85135175181182183184185186187188189195235285685 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Խաղեր. քննարկումներ թեմայից դուրս
    Հեղինակ՝ Gevorg, բաժին` Խաղեր
    Գրառումներ: 428
    Վերջինը: 16.10.2022, 18:51
  2. «Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Ներսես_AM, բաժին` Կրոն
    Գրառումներ: 2378
    Վերջինը: 08.01.2021, 09:04
  3. «Անեկդոտներ» բաժնի թեմայից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Շինարար, բաժին` Անեկդոտներ
    Գրառումներ: 97
    Վերջինը: 24.06.2020, 01:19
  4. «Ճարտարապետություն» բաժնի թեմայից դուրս քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Mephistopheles, բաժին` Ճարտարապետություն
    Գրառումներ: 249
    Վերջինը: 10.07.2018, 18:46
  5. Առանձին թեմաներից դուրս գրական քննարկումներ
    Հեղինակ՝ Շինարար, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 233
    Վերջինը: 28.07.2017, 11:36

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •