Իսկականից պրիմիտիվ էր

Բիզնես անողը ամենակարճ ու հարմար ճանապարհն ա ընտրում, իսկ ամենակարճ ճանապարհին կարելի ա նաև կաշառքի միջոցով հասնել:
Ընդհանուր շահը, դա ընդհանուր անվտանգությունն ու սոցիալական արդարությունն ա: Անվտանգությունը մենակ թուրքի դեմ կռվելով չի, նաև փողոցը անցնելուց ջիպի տակ չընկնելն ա: Սոցիալական արդարությունն էլ պետք ա, որ մարդիկ վաղվա օրվանից չվախենան: Քանի որ հարստությունն էլ ընդմիշտ չի, իշխանությունն էլ: Մի հատ լավ ասացվածք կա «իշխանությունը խիար ա, էսօր ձեռտ ա, վաղը .ռտ ա»: Այ, որ նորմալ սոցիալական արդարություն լինի, վաղը էտ խիրաը .ռիցտ հանող կլինի, կամ գոնե ձեռ կքցեն, կօգնեն:

Մենակ պետք ա զույշ լինել, որ հակառակ ուղղությամբ չօգնեն:
Մի քիչ ավելի գլոբալ որ նայենք պրոբլեմներին, մարդիկ պահանջմունենքր ունեն, որոնք միայն նյութական չեն, նա հոգևոր են ու սոցիալական են: Օրինակ ես հոգևոր պահանջմունք ունեմ, որ յոբտելեզորով Գալուստին ցույց չտան, չնայած տղեն հաց ու ջրիս վայիս չի լինում:

Էջանիշներ