Բռնի՞ր ք.քելուց: Դե կերած կտի տակի ձեթոտ գազեթը մի հատ ճմռթի տուր…Rammer-ի խոսքերից
Էս գլուխգործոցի խորքազոնդաբանական պատասխանը վաղը, Ռամ ջան: Էսօր գեներս եմ ստուգում:
Բռնի՞ր ք.քելուց: Դե կերած կտի տակի ձեթոտ գազեթը մի հատ ճմռթի տուր…
Էս գլուխգործոցի խորքազոնդաբանական պատասխանը վաղը, Ռամ ջան: Էսօր գեներս եմ ստուգում:
Հա, հա, - հենց 27 համարի գլուճը:27 համարի կլուչը ??
Rammer ջան, կներես էլի, մինչև Տրիբունը գիտահետազոտական անի, մի թեթև կարդանք կրկին Ավետարան ըստ Ղուկասի… էհ, ինչ եմ ասում, Լևոն Տեր–Պետրոսյանի վերջին ելույթից։ Այնտեղ Լևոնը ասում է.
Իհարկե հետո ասում է սակայն դա անհնար է քանի դեռ քաղաքական ուժերը չեն գիտակցել, հասարակությունը անտարբեր է և այլն…Հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բնագավառներում վտանգավոր զարգացումների կասեցման միակ միջոցը իշխանափոխությունն է…
Այսինքն ընդհամենը թեթև վերլուծելուց ստացվում է.
1. Հայաստանի առջև ծառացած ամենակարևոր խնդիրը Ղարաբաղյան հարցի կարգավորումն է։
2. Սերժ Սարգսյանը Ղարաբաղյան հարցի կարգավորման բնագավառում չի կարողանում կանխել վտանգավոր զարգացումները։
3. Կանխելու համար պետք է իշխանափոխություն։
Ռամեր ջան, կասե՞ս, այդ դեպքում քանի գրոշի արժեք ունի Ղարաբաղյան հարցի կարգավորումը գերագույն խնդիր համարելը։
Si vis pacem, para bellum
Իհարկե կասեմ...Ղուկասին գիտեմ, ինքն էլ էր ՑՌՈՒ-ի առաջին ագենտններից...
Բայց մինչ հոգիս կբացեմ քո առաջ, մի հատ կասես կոնկրետ որ ելույթից էր հատվածը`բացատրական` վերջին զոմբիացման սմեինարի ժամանակ? Ես մակերեսային մոտեցում չեմ սիրում, առավել ևս չեմ կարող քո գրառման նկատամաբ...
Ռամ ջան: Երկակի ստանդարտներ չկան: Ես Կուկի հետ քննարկման ժամանակ ասել եմ, որ ժամանակին ուշադրություն չեմ դարձրել մեթոդներին, լրիվ վստահելով Լևոնի (ըստ էության հիմա էլ եմ նույն կարծիքին), որ ինքը իշխանության գալու դեպքում կանի այն ինչը խոստացել է: Իսկ քանի ո հիմա արդեն պարզ է, որ իշխանափոխություն տեղի չի ունեցել, մենք ահագին ազատ ժամանակ ունենք ամեն ինչը վերլուծելու ու հասկանալու, թե.
- ինչի՞ տեղի չուենցավ իշխանափոխությունը այն դեպքում, երբ Լևոնի հետևից գնում էր ժողովրդի մեծամասնությունը:
- եթե տեղի ունենար իշխանափոխություն, ինչպե՞ս էր Լևոնը մաքրելու Ավգյան ախոռները:
Ինչի՞ է հարկավոր սրանք վերլուծել: Հարակավոր է, քանի որ երևի հենց այստեղ է թաղված շան գլուխը: Երևի Լևոնը լավ չբացատրեց, թե ինչպես էր դա անելու, ու վճռական պահին չկարողացավ ապահովել կրտիկական զանգվածը՝ վճռական հարված հասցնելու համար:
Ես ելույթները միշտ շատ ուշադիր եմ նայում: Բայց էլի եմ կրկնում, Ռամ ջան, ես, դու, Չուկը, Վիշապը, ու ահագին գրել կարդալ իմացող մարդիկ մի բան է, լայն զանգվածները, ուրիշ բան: Ելույթը պետք է կարդալ ու հասկանալ հենց լայն զանգվածի աչքերով, քանի որ նա է հիմնական հասցեատերը: Քանի որ նա պիտի այս ելույթից հետո դուրս գա փողոց, նա պիտի շատ լինի, ու վերջին հաշվով, նա պիտի հեղափոխություն անի: Դու պատմության մեջ դեպք գիտե՞ս, երբ հեղափոխությունն արվել է մի քանի գրագետ մարդկանց/ակտիվի ուժերով, որոնք մասնակցում էին դատերին, կամ բողոքի մանր ակցիաներին: Չկա տենց բան եղբայր: Ասել եմ, ու առանց ամաչելու էլի ասելու եմ - հեղափոխություններն անում է չեռնը, չեռնին ուղորդում են ինտելեկտուալ առաջնորդները - Լևոն, Նիկոլ - որոնք հեղափոխությունից հետո, նույն չեռնի համար կառուցում են նորմալ երկիր: Դու հիմա պոտենցիալ հեղափոխական չեռնից ուզում ես բարձր ինտելեկտուալ վեևլուծություններ, որ կարդան Լևոնի ելույթները, ու դրա տակ հասկանան նաև թաքնված մտքերն ու հեռահար նպատակները:
Դու Լևոնի ելույթում տեսնում ես այն, ինչը ցանկանում ես տեսնել: Իսկ ես, տեսնում եմ այն, ինչը տեսնում են մնացածը, որը տեսնելով էլ դուրս էին եկել փողոց: Հենց քո մեջբերումից առաջ Լևոնի ելույթում գրված է.
Իսկ քո մեջբերումից հետո, նույն ելույթում էլի գրված է
Ախպերս, դու հիմա տեսնում ես միայն Ղարաբաղի պահը Լևոնի ելույթներում, քանի որ տեսնելու ուրիշ բան չի մնացել: Դու ինքդ քո համար արդարացումներ ես փնտրում: Դա իմ ու քո գործը չի: Ես նույնիսկ չեմ էլ ուզում, որ Լևոնը արդարացումներ փնտրի: Փոխարենը ուզում եմ, որ նոր բանաձև առաջարկի ու առաջարկի բաց տեքստով: Ասի "ժողովուրդ, չստացվեց, քանի որ սրանք վայրենի այլանդակներ են, սենց էլ չենք կարա ոչ մի բանի հասնենք, հելեք մի բան արեք, ոնց կարաք": Սկզբունքորեն համարյա նույն բանն եմ ասում, ինչ-որ Բիձեն ա գրել: Ժողովուրդը պարտությունից հետո լրիվ կոտրվել ա Ռամ ջան, ստորացվել ա ու ոտատակ ա տրվել: Էս ժողովուրդը հիմա Ղարաբաղ էլ չի պահի, սահմանն էլ որ բացվեց վայթեմ սաղ ծախի թուրքերին ու հելնի գնա ստեղից:
Դուխ ա պետք, պայքարի ոգի ա պետք: Պետք ա բաց ու անկեղծ խոսալ ժողովրդի հետ, պետք ա իրան ասել, որ անկախ այն բանից կա տենց բան գրված սահմանադրության մեջ, թե ոչ, իրան պաշտպանելու համար ցանկացած ժողովուրդ հեղափոխության ու ապստամբության իրավունք ունի: մենակ էտ ոգին ունեցող ժողովուդրը կարա Ղարաբաղ պահի, ու դիմանակ թուրքական էքսպանսիային: Էտ ոգով ժողովուրդը հաղթեց Ադրբեջանին - ոգրևրված ու իրա ուժերի վրա վստահ ժողովուրդը: Իսկ հիմա մենք մեր ժողովրդին ասում ենք, հարգեք զ՛թուղթս, զի նա արդարություն և զօրություն, հավտեանս հավիտենից:
Ժողովրդի դեպրեսիան բարձրագույն մակարդակի վրա, իսկ մենք նստած քննարկում ենք, թե Լևոնը ինչ կտեր ա տալիս Օբամային, որ նա մի քիչ թուլացնի ճնշումը, որ մեզ մի բան մնա: Ու ոչ մեկը չի ուզում դասեր քաղի պատմությունից, որ նույն օբամաներն ու մեդվեդեվները մեզ նախորդ դարի սկզբին քցեցին, ու մենք էլի ժողովրդին հասցրել էինք դեպրեսիայի էն մակադրակին, որ զրկել էինք ինքնապաշտանության բնազդից: Ու ասեմ քեզ, եթե Ղարաբաղի հարցում դեպքերը վատ զարգացան, դրա մեջ իրա մեղքի մի հասկայան բաժին էլ ունանելու ա Լևոնը, քանի որ ժողովրդին չտարավ սրանց զոռով տշելու ճանապարհով: Եթե տարած լիեներ չէ՞, այլ ոչ թե դադարներ հայտարարեր, հիմա էս ժողովուրդը էն դուխն ու կազմակերվպվածությունը կունենար, ու էն մակարդակով, որ Ադրբեջանին կուղարկեր գրողի ծոցը, Եվրոպացիներին ու յանկիներին էլ քյասար կասեր, չեմ տալու, ու լավ եմ անելու, տղա եք ադրբեջանին զոռեք թող հանձնվի: Ու յանկիները ոչ մի բան էլ չէին կարանալու անեին, քանի որ գործ էին ունենալու ուժեղ հասարակություն հետ, ընդդեմ փալաս ազերիների՝ իրանց փաշայով: Իսկ էս պահին յանկիները գործ ունեն հարուստ ազերիների ու փալաս հայերի հետ, իրանց սուլթանով: Դրա համար էլ էս օրի ենք: Չարված իշխանափոխությունն ա նաև մեղավոր, որ մես էսօր սենց փաստերի առաջ են կանգնացրել: Էն որ հիմա Սերժը փաստաթղթեր ա ստորգարում, մենք ենք մեղավոր: Մեղավոր ենք, որ հարիֆ ենք, կուտ ենք ուտում: Մեղավոր ենք, որ մեր ընտրած ընդդիմությունն էլ ա մեզ էշի տեղ դնում:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 18.12.2009, 13:59:
Գլուճը նաղդ աշխատում ա: -ցավը տանեմ 27 համարի գլուճի:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 18.12.2009, 18:14:
Մտածում եմ, եմ թե որ միտքը քննարկեմ ու համաձայնվեմ, բայց համոզվում եմ որ հատիկ հատիկ ճիշտ գրված, լիարժեք բացատրված մտքեր ու պարզաբանումներ են ու ավելացնելու քիչ բան կա:
Կուզենայի միայն ապստամբության իրավունքի հարցում որոշ պարզաբանումներ մտցնել:
Նաղդ կրակողի դեմ սահմանադրական պայքար կոչված անլրջության կնքահայրը և շարունակական ջատագովը Լեվոնն է հիմա և դրա կողմնակիցն է եղել դեռ են գլխից:
Ժողովրդի ապստամբվելու իրավունքը տեսականորեն քննարկվել է դեռ 93-94 թվականներից սկսած -/Տիգրան Հայրապետյան, Արմեն Հովհաննիսյան/: Մինչ այդ, լուսահոգի Մովսես Գորգիսյանն էր դրա մասին խոսում: Հետագայում էլ այն օրակարգում էր, բայց իրար հաջորդած ընդիմության պարտությունների արդյունքում և խիզախ տղերքի կամքն ու տեսադաշտը -սահմանադրական աղբով փակելու միջոցով, ու 1999-ից հետո, ժողովրդի ապստամբվելու իրավունքը իսպառ մերժվեց, պախարակվեց որպես պայքարի մեթոդ:
Հիմա ընդիմության առաջնորդը այն մարդն է, որը դա չի ընդունում սկզբունքորեն: Որն է ելքը՞
1- շարունակվում է հին մեթոդաբանությունը, որովհետև ինքը միակն է:
2- նոր ձևաչափ, լիդեր է առաջ գալիս ու փոխում պայքարի մեթոդաբանությունը:
3- Տրիբունի /նաև համեստիս, տաքսիստների, ժողովրդի ճնշող մեծամասնության, հասարակ մարդկանց / այս տեսակետը կամաց-կամաց հրապարակ է մտնում առանց կոնկրետ լիդերի ու դառնում է գերիշխող: Մանրից սկսվում է հատուցումը, մի 2 ճիճվի գլուխ է բացվում, մյուսներն էլ մրաղ են մտնում:
Լեվոնին իսկույն կանչում են, ասում են սկսի միտինգներդ, բանտերից մյուսներին էլ են թողնում, որ հենց հին ընդիմությունը դրա դեմն առնի:
Այ այդ պահին եթե թաղի գողականներին հավասարակշռած լինեն թաղի թասիբավորները, նոր իրադրություն կստեղծվի, -նոր ուժային դաշտ, որը ստիպված հաշվի կառնի ուժերը ու իսկապես նորմալ խորհրդարան կձևավորվի:
Հին ընդիմությունը որպես բուտաֆորային դուրս կմղվի ու կգոյանա նորը- ոչ տեսականը:
Նոր նախագահ կընտրվի- ոչ թե միտինգով, կամ երթով, այլ որպես եղած ուժերի կոմպրոմիսային ֆիգուր:
Այսինքն խնդիրը նոր լիդեր ծնելը չի:
Հիմա դա անհնար է: Պետք է դաշտը փոխվի, մեթոդաբանությունը փոխվի: Տեսադաշտն ու քաղաքական դաշտը մաքրվի կեղծ հերոսներից, կեղծ փողատերերից, կեղծ խիզախներից, կեղծ ընդիմադիրներից, կեղծ լիդերներից, կեղծ հայրենասերներից: Բոլոր կեղծերից ու իմիտացիաներից:
Այ դրանից հետո կդառնանք նորմալ երկիր -ըստ մեր հողի, մենթալիտետի ու խելքի:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 18.12.2009, 19:02:
Տնաշեններ, էնպես երկար եք գրում, որ մարդ ալարում ա էդքանը կարդա: Որ իմանամ մեջ խոր վերլուծություններ կան, կկարդամ, բայց որ էդքան ժամանակ չունեմ կարդալու, ո՞նց իմանամ կան, թե չկան:
Հա, ինչ էի ասում:
Տղերք ջան: Հաղթելու՛ ենք: Կասկածողի էլ՝ ՀՄԶ-ՊՊԶ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ ջան, վաղը տպած կբերեմ ձեր տուն: Պիտի վրետ աշխատես, անգիր սովորես, ապեր:Տնաշեններ, էնպես երկար եք գրում, որ մարդ ալարում ա էդքանը կարդա: Որ իմանամ մեջ խոր վերլուծություններ կան, կկարդամ, բայց որ էդքան ժամանակ չունեմ կարդալու, ո՞նց իմանամ կան, թե չկան:
Հա, ինչ էի ասում:
Տղերք ջան: Հաղթելու՛ ենք: Կասկածողի էլ՝ ՀՄԶ-ՊՊԶ
Հետաքրքիր ա
ՇԻԶՈՖՐԵՆԻԱ. ԲԼՈԳԵՐ ՎԱՀԱՆԸ
Երեւանում ասի` մտնեմ, տեսնեմ ինչ կա Հայաստանում, մասնավորապես թերթ.էյէմ կայքում: Ինչպես միշտ` լավ էլ կար ամեն ինչ, ու թերթի բլոգներն ու բլոգերները տեղում էին: Մասնավորապես քաջ բլոգեր Վահան Իշխանյանն էր տեղում, ու մի քանի օր առաջ «մտորել»` մտքերը քամուն էր ցրիվ տվել` որ մահկանացուներով կարդանք:Առաջին տողերովս իր մշտնջենական անբռնազբոս, մտերմիկ հայերեն տողերն եմ նմանակել, որոնցով սկսվում է «Շիզոֆրենիա. ո՞վ էր տեսել քանդեն Հոկտեմբերի 27-ի տաբուն» հերթական, «հանճարեղ» մտորումը:
Ու քանի որ ինքներդ էլ կարող եք Վահան-բլոգերի մտածումները կարդալ, եթե ունեք ինտերնետ, իսկ շատ բաներ էլ արդեն գիտեք Նուբարաշենում Շիզոլինի-անասունի ու ցմահ բանտարկության դատապարտված մի քանի հոգու տեսակցության լուսանկարի անիմաստ ուռճացված պատմությունից, այն իմաստով, որ սա ՍՍ-ի ու ՌՔ-ի կառավարած Հայաստանն է, սա նրանց տարբեր տեղերը լիզող «ժուռնալիստ» Շիզոլինին, իսկ սա էլ քրեակատարողական նրանց հիմնարկն է, իրենց «արդարադատության» նախարարության համակարգից, միայն մի քանի խորամանկ նկատառումներ կառանձնացնեմ այս սեւեռուն, հետեւողական բլոգեր-Վահանի «մտածմունքներից».
Վահան Իշխանյանը պնդում է, որ Հոկտեմբերի 27-ի տաբու գոյություն ունի, որի բազմաթիվ կողմերից մեկը հետեւյալն է`
«Ճաքեր է տալիս Հոկտեմբերի 27-ի տաբուն, մի տաբու, որն արգելում է ահաբեկիչների վերաբերյալ չեզոք կարծիք, նրանց ձայն տալը, նրանց նկատմամբ մարդկային վերաբերմունք ունենալ ու հարց բարձրացնելը` թե ինչպե՞ս է այս երկրում հանդուրժվել, որ այդ կալանավորներին ամենաահավոր խոշտանգումների ենթարկեն»:
Իրոք, ինչպե՞ս է հանդուրժվել: Ինչո՞ւ են լռում իրավապաշտպանները, նույն ինքը Վահանը ի՞նչ է արել` որպես իրավապաշտպան ու լրագրող` բացի իհարկե այս հրապարակումը: Ինչու գոնե փեսային` ՍՍ-ի հանրային խորհրդի նախագահ ժրաջան Վազգեն Մանուկյանին չի ահազանգել:Չէ՞ որ Էդիկ Գրիգորյանը` բժիշկը, մեկը Նաիրի Հունանյանի տեռորիստական խմբից, տեքստեր է հրապարակում Շիզոլինիի թերթում, որտեղ պատմում է իրենց հանդեպ ԱՀԱՎՈՐ կտտանքների մասին: Շիզոլինին է, որ ՀՐԱՊԱՐԱԿԻՉԸ, ՁԱՅՆՈՂՆ Է ԴԱՐՁԵԼ այդ դժնդակ իրողությունների, պնդում է բլոգեր Վահանը: Ռեկլամում է Վահան Իշխանյանը մեկին, որը ամբիոն է տրամադրել «Հոկտեմբերի 27-ին ԱԺ-ում չկրակած» Դերո Բեժանյանին ու Էդիկ Գրիգորյանին, որոնց այդքա՜ն անարդարացիորեն ցմահ բանտարկել են, մեղադրում է Վահան Իշխանյանը մեկին, ում Հոկտեմբերի 27-ին սպանել են` Վազգեն Սարգսյանին: Բայց եթե կարծում եք, որ Վազգենի որեւէ կոնկրետ մեղք ու հանցանք է համարձակվում հրապարակել բլոգեր Վահանը, ՍԽԱԼՎՈՒՄ ԵՔ: Նա միայն խոսում է ընտրակեղծիքներից, հալածանքներից` ԱՌՀԱՍԱՐԱԿ: Միայն ցիտատներ է բերում Էդիկ Գրիգորյանից: Ստացվում է, ըստ նրա, որ այս քաղաքական համակարգը, որ «ստեղծել է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը եւ ղեկավարում է Սերժ Սարգսյանը», քիչ էր մնում` փլուզվեր անձնվեր ու անշահախնդիր ահաբեկիչների ավտոմատի կրակահերթերից` դժբախտաբար չստացվեց` ուստի եւ չկային ԿԱԶՄԱԿԵՐՊԻՉՆԵՐ, եւ հատկապես դրանք ՌՔ-ն ու ՍՍ-ն չէին` ԻՆՔՆԱԲՈՒԽ ԷՐ ՊԱՌԼԱՄԵՆՏԻ ՍՊԱՆԴԸ:
Ահա թե հանուն ինչի է գրել բլոգեր Վահանն այս ամենը: Հերթական անգամ 96-ի ընտրությունների ընդդիմադիր «հերոս» Վազգեն Մանուկյանի թիմը` մարդասպան ռեժիմի տաք տեղերը մտած, մերթ որպես լրագրող, մերթ որպես քաղաքական գործիչ ու իրավապաշտպան էս ու էնտեղից նույն սեւեռուն միտքը ՊԻՏԻ ՊՆԴԻ, առ այն, թե Վազգեն Սարգսյանին արժանի կերպով սպանեցին, ու մնացածին էլ` նույնպես, առ այն, թե Տեր-Պետրոսյանի ռեժիմը ֆաշիստական էր, իսկ այս մեկը պարզապես նրա շարունակությունն է: Իսկ երկրիս միակ արժանավոր ու ճիշտ ղեկավարը կարող էր եւ կարող է լինել Վազգեն Մանուկյանը, բայց հիմա ստիպված ՍՍ-ին է ծափ տալիս ու նրանից փող մուրալով ապրում ինքն ու պահում իր թիմն ու ընտանիքը:
«Կարող են առարկել, թե «Ազատամտությունը» Սերժ Սարգսյանի ստեղծածն է, հետեւաբար այս ամենն էլ իշխանության համաձայնությամբ է եղել: Այո, թող լինի Սերժ Սարգսյանինը, «Ազատամտությունն» էլ ներկայացնում է նույն դասակարգի, կապիտալի շահերը, բայց հստակ է, որ ամբողջությամբ Սարգսյանի վերահսկողության տակ չի, եւ մի 20 տոկոսով իր գիծն է տանում»: Նույնիսկ այս ցիտատով մեկեն պարզվում է, թե ինքը` Իշխանյան Վահանն ով է` Շիզոլինիի փաստաբան-դատապաշտպանը` ինքն իր հերթին իր ԻԲՐ 20 տոկոսանոց «գծով», որպեսզի ԹՎԱ, ԻՆՉՊԵՍ ՇԻԶՈԼԻՆԻՆ Է ԹՎՈՒՄ` ԱՆԱՉԱՌ, ՕԲՅԵԿՏԻՎ, ԱԶՆՎՈՒԹՅԱՆ ՏԻՊԱՐ, ԱԶՆԻՎ ՍՐՏԻ ՈՒ ԽՈՐԱԹԱՓԱՆՑ ՄՏՔԻ ՍԻՄԲԻՈԶ:
Մ.Մ.
Դեկտեմբերի 17
www.chi.am
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Էս էրեկվանն ա: Էսօրվա ՉԻ-ում շարունակությունն էլ կա:
Kuk (19.12.2009)
Գիտեմ, դե էսօրվանը դեռ չկա սայթում, դրա համար սա դրեցի առայժմ
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
…Սկսված է խնդիրը, Թուրքիայի ճանապարհներով մենք պետք է գնանք: Այդ ճանապարհների հիմնական մասը սարքել են մեր պապերը, եւ մենք պետք է քայլենք այդ ճանապարհներով»:
Գալուստ Սահակյան
"Առավոտ"
Իսկական կլոուն
Ապեր ախր մենակ ինքը չի: Ինքը էս պահին պատահական գլխավոր դերում ա: Մնացածն էլ իրա պես կլոուն են, ԱԺ-ն էլ կրկես:
Իսկական կլոուն
Գալուստը ոնց որ Հայաստանով նարկոտրաֆիկով անցնող դոզաների դեգուստատորը լինի:
dvgray (20.12.2009)
Ազգում
կարդացի այս հոդվածը http://www.azg.am/AM/2009121922
Մտածեցի որ լուրջ քննարկման նյութ է, որը մեր քաղաքական պրոբլեմների սկզբունքային հիմքն է:23-ամյա Ժակլինն ավարտել է Երեւանի պետական համալսարանի օտար լեզուների ֆակուլտետն ու ֆրանսերենի եւ գերմաներենի մասնագետ է: «Չեք կարող հավատալ, թե համալսարանում ինչ էր կատարվում` կաշառակերություն բառի բուն իմաստով: Ասենքՙ քննությունից առաջ կուրսի մեծ մասն արդեն գիտեր, թե ինչ է ստանալու: Դե, պետական համալսարանը հեղինակավոր տեղ է, դրա համար էլ մեր օլիգախների մեծ մասի երեխաները սովորում էին համալսարանում: Միայն գերազանց էին ստանում, մինչդեռ տարվա մեջ մի քանի անգամ էին գալիս դասի ու ոչ միայն ֆրանսերեն, կարգին հայերեն էլ չէին կարողանում խոսել: Նրանք դառնում էին գերազանցիկ, իսկ մենք 3, լավագույն դեպքում 4 էինք ստանում, որովհետեւ դասախոսն ասում էր, որ հինգերի տեղը սահմանափակ է», ուսանողական կյանքն է վերհիշում Ժակլինը: Ժակլինն աշխատում է թարգմանչական գրասենյակում, բայց էլի երազում է մեկնել հայրենիքից: Փող է հավաքում, որ մեկնի հորաքրոջ մոտ` Գերմանիա:
25-ամյա Ջուլյա Կարապետյանն էլ ավարտել է տնտեսագիտական համալսարանը: Իմացա, որ բանկերից մեկում աշխատանքի համար մրցույթ է հայտարարված, դիմեցի: Մրցույթը մի քանի փուլով էր, վերջում մնացել էինք երկու հոգի, բայց երկուսիս էլ մերժեցին: Հետո իմացանք, որ վերեւներից զանգել են ու ինչ-որ մեկի հարսին են դասավորել այդ տեղում:
«Մեկ-մեկ մտածում եմ` թողնեմ երկրից գնամ, հետո ասում եմ, ախր, իմ երկիրն է, բայց մեկ է, արդեն համբերությունս սպառվել է: Այստեղ սովորական ընտանիքի երեխայի համար ապագա չկա, դա բոլորին է հայտնի: Որքան ուզում ես տանջվիր, միեւնույնն է, դրանով չես կարող ինչ-որ բանի հասնել, բայց ինչ-որ մեկը, որ քեզանից քիչ է աշխատել, ընդհանրապես չի աշխատել, հանկարծ ավելի բարձր պաշտոն է ստանում, ավելի լավ դիրք զբաղեցնում, ավելի բարձր աշխատավարձ ստանում: Ինչո՞ւ, որովհետեւ նա ինչ-որ մեկի աղջիկն է, ինչ-որ պատգամավորի բարեկամ կամ սիրուհի, հազար ու մի բան, ու ամեն տեղ էլ դա կա, դա գարշելի է», ասում է նա:
Մասնագիտությամբ լրագրող Կարենն էլ Համալսարանն ավարտելուց հետո թակել է մի շարք հեռուստաընկերությունների տնօրենների դուռը, անցել փորձաշրջան, արժանացել գովասանքների, բայց Կարենի պատրաստվածությունն ու գիտելիքները չեն դիմացել ամենազոր զանգին: «Հեռուստաընկերություններից մեկի տնօրենը, չեմ ուզում անունը տալ, շատերն են ճանաչում, ասաց, որ մեկ ամիս փորձաշրջան անցնեմ, եթե հավանեց` կմնամ: Մեկ շաբաթ անց տնօրենը մոտեցավ, թե ռեպորտաժներդ շատ լավն են, շարունակիր, էս տեղը քոնն է: Ես էլ հավատացի, շարունակեցի ավելի ոգեւորված աշխատել: Մեկ ամիս անց, երբ արդեն կարծում էի, որ պետք է ընդունեն աշխատանքի, տնօրենը կանչեց իր սենյակ, թե զանգել են էս տեղի համար, չեմ կարող քեզ աշխատանքի ընդունել: Այժմ Կարենը առաքիչ է աշխատում: «Պետք է մի կերպ ընտանիքս պահեմ, բայց եկող տարի կգնամ Հայաստանից:
Իրականում հոդվածը մեր հասարակության կողմից կեղծիքի հանդեպ համատարած հանդուրժողականության մասին է:
Մենք խոսում ենք առնետավազքի, սափրագլուխ- ոստիկանի, ԱԽՔ, դհոլ ու այլ բաների մասին, խուսափելով նկատել, որ կեղծիքը մտած է մեր մեջ կենցաղի մակարդակով:
Սովետի օրոք ազգովի սովետ ու ռուս էինք «խաբում» ու կայֆի տակ էինք: Լաֆան պրծավ- հայտնվեցինք դժոխքում:
Յուրաքանչյուր հասարակություն էլ հանդուժում է կեղծիքի որոշակի մակարդակ-ծավալ, բայց մեզանում այն տվել անցել է բոլոր հնարավոր սահմանները:
Ամերիկյան կենցաղային, հասարակական կյանքի փիլիսոփայությունը մարդուն վաղ հասակից հուշում – հասկացնում է, որ դու ապրելու ես մի հասարակության մեջ, որտեղ ամեն մարդ մյուսի հանդեպ մրցակից է լինելու: Դրա համար հենց դպրոցական նստարանից մի թող, որ քեզանից արտագրեն, քո միջոցով հարցեր դասավորեն: Որովհետև եթե այդ ճարպիկ- բջին այսօր հանդուրժեցիր, վաղը ինքդ ես դեմ առնելու արդեն սրիկա դարձած, արմատներ ձգած այդ հրեշին:
Շուկայական-մրցակից հարաբերությունները վերաբերում են ոչ միայն տնտեսականին, այլ նաև հասարակական ոլորտներին:
Ամերիկյան դպրոցում որևէ աշակերտ երբեք չի թողնի որ իրենից արտագրեն, իրենից օգտվեն: Ձեռքով կփակի իր տետրը, տեղը կփոխի, արտագրողին կքրֆի: Եթե կրկնվեց, ապա ուսուցիչին կզգուշացնի, որ էս լակոտի դեմն առ: Եթե ուսուցիչը կարգը խախտողին պատասխանատվության չկանչեց, աշխատանքը կկորցնի, իսկ «շահագործվող» երեխայի ծնողները դպրոցին կարող են դատի էլ տալ:
Մեզանում հանդուրժողականությունը դարձել է ապրելակերպ, փիլիսոփայություն, լավամարդ լինելու էշություն: Դրա համար էլ մուկ ու կռիսի բաժին ենք դարձել:
Գլուճի գործը ոչ միայն քաղաքականության մակարդակում է, այլ կենցաղում-ծննդատնից սկսած-մանկապարտեզ- դպրոցով, գերեզմաններով վերջացրած:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 19.12.2009, 21:02:
Ambrosine (19.12.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ