Մարդիկ շատ լավ տիրապետում են մարմնի հիգիենայի կանոններին, բայց ոչ մեկի մտքով չի անցնում, որ միտքը նույնպես հիգիենայի կարիք ունի: Ինչպես, որ ամեն օր մեխանիկորեն կատարում ենք մարմնին անհրաժեշտ հիգիենայի գործողությունների, նույն կերպ, ամեն օր պետք է ժամանակ տրամադրել նաեւ մտքի հիգիենային, այդ դեպքում միտքը ստիպված չի խելագարվի հակահիգենիկ պայմաններիցՄարդկանց մեծ մասը էնքան է սերտաճել իր մտքին, որ իր եսը նույնացնում է իր մտքի հետ, նման սերտաճումը բավականին վտանգավոր է: Մի խոսքով, մտքի հետ պետք է զգույշ լինել, եւ չտրվել նրա խաղերին: Դրա համար, պարզապես պետք է ժամանակ տրամադրել, ոչ միայն մարմնին այլ նաեւ գիտակցությանը:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Whyspher Whisper (15.07.2011)
Դե ես ել, մենակ նրանից եմ վախենում, որ հնարավոր է շատ երկար ապրեմ: Մինչև 60-ը ինձ գոհացնում է![]()
Я люблю людей.. А нет.. Показалось..
դե լավ ես էլ ասեմ անտանելի ֆոբիա ունեմ սարդերից նույնիսկ դրանց անունը ստեղ գրելուց.տնեցիք արդեն վախենում են որ ես կարողա տեսնեմ դրանցից
էստեղ մեկի ավատարը դաէ էնքան շուտ էջը փակեցի ,որ չտեսա ումներ
"Non est ad astra mollis e terris via."
ասեմ, որ ապացուցված է, որ վախերը և ֆոբիաները ունեն իրենց ներքին պատճառները ( ասենք փոքր ժամանակվա դեպքեր) էնպես որ, պատճառը փնտրեք ձեր մեջ
չնայաց ես գիտեմ ֆոբիայիս պատճառը, բայց ոչ մի կերպ չեմ կարողանում ազատվել դրանից.
"Non est ad astra mollis e terris via."
Վախդ կարող ես հաղթահարել կամ որոշ չափով քչացնել, եթե ամեն օր 3-ից 5 անգամ 15-20 րոպե նայես այն հարկից, որից ամենաքիչն ես վախենում ու էդպես շարունակես մի քանի օր կամ մեկ շաբաթ: Նայելու ընթացքում դու քեզ բնականաբար վատ կզգաս և ամեն կերպ կուզենաս ետ քաշվել: Ինչքան էլ, որ դժվար լինի փորձիր 15 րոպե դիմանալ, դա շատ կարևոր է: Այդ 15 րոպեյվա ընթացքում դու ինքդ քեզ ասա, որ դու իրավունք ունես վախենալ, քեզ վատ զգալ և զգա այդ տհաճ զգացմունքները քո ամբողջ մարմնով: Մի քանի օրից կամ մեկ շաբաթից հետո բարձրացիր մեկ հարկ վերև և մի քանի օր շարունակ նայիր 15-20 րոպե և կրկնիր վերևի գրած խոսքերը: Մի քանի օրից կամ մեկ շաբաթից հետո բարձրացիր հաջորդ հարկ և նույնը կրկնիր մինչև կբարձրանաս ամենավերջին հարկը:
Վերջին խմբագրող՝ erexa: 31.07.2011, 02:27:
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
Ակումբային վախերիցս մեկը /թերևս միակը/. վախենում եմ, որ երբ օրը գա իմ համար էլ թեմա բացող չի լինիէխ էխ էխ
![]()
Meme (16.10.2011)
«Թերթում» եմ ձեր օրագրերը, բացահայտում ձեզ, հիանում, փորձում հասկանալ ձեզ, ճանաչել ձեզ ըստ ձեր ներկայացրածի, ու շատ անգամներ ես էլ եմ ուզում օրագիր ունենալ, բայց այդպես էլ չեմ բացում, երևի վախենում եմ, չգիտեմ, վախենում եմ իմ մտքերը հրապարակելուց, վախենում եմ, որ ճիշտ չեք հասկանա, կամ կհասկանաք, միշտ կարծել եմ , որ օրագիրը այնպիսի բան է, որ պետք է թաքուն մնա, ոչ մեկին հասանելի չլինի, իսկ այսպես ի՞նչ է ստացվում, նույնիսկ բոլորովին անծանոթ մարդը կարող է քիթը խոթել իմ ամենանվիրական երազանքների, իմ հույզերի, իմ մտքերի մեջ, վախենում եմ, որ ծանոթ մարդիկ, որոնց ես ներկայանում եմ իմ էության միայն 5 տոկոսով, կկարդան դրանք, ու ինձ ավելի լավ կճանաչեն, ինչը ինձ բնավ էլ պետք չէ
Հ.Գ.![]()
Мы, красивые женщины, обязаны казаться глупыми, чтобы не беспокоить мужчин.
Норма Джин Мортенсон
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ