Մեր կաթողիկոսը: Իրենք էլ են հանդիպել հետը: Ու գիտես ցավալին ինչում էր. որ երբ էդ ուսանողները ինձ էդ հանդիպման մասին էին պատմում, չէին ասում, թե գիտես ինչ խելացի մարդ էր, հանգիստ, կիրթ, էն որ միանգամից հարգանքով ես լցվում նրա հանդեպ: Այլ ասում էին` <<թույն դեմք էր>>: Բառացի եմ ասում: Նույնիսկ ամոթ էլ էր գրելը, բայց դե իրականությունը սա է: Թողնում եմ ձեր դատին
Վերջին խմբագրող՝ Ambrosine: 15.05.2008, 00:26:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Այո և պիտի չտեսնես, ինչու՞ պիտի տեսնես: Ես ողբում եմ ինքս իմ մեջ: Եւ ողբս շաղ չեմ տալիս ֆորումներում, իմ ոչ՛ ստորագրության մեջ, ոչ՛ ավատարում, ոչ էլ գրառումներումս չեմ կարողանա արտահայտել այն ողբը, որն զգում եմ հոգումս. Եւ դրա վերաբերյալ ընդհանրապես խոսելու ցանկություն չեմ ունեցել, ինչպես չունեմ շատ ողբերգությունների վերաբերյալ որոնք տրորում են սիրտս. օրինակ ութսունութի երկրաշարժը, ավիովթարը և այլն... Հավելեմ, որ չէի ցանական տեսնել նաև ուրիշներին՝ իրենց ողբն արտահայտելիս:
Ավելացվել է 17 րոպե անց
Պատասխանի փոխարեն` հարց.
Իսկ ու՞մ դեմ էին հրազենն ու սառը զենքը, որ միչև քո ասած դրվագը նախապատրաստվել են: Գուցե դա հայլուրի հերթական բլե՞ֆն էր: Բայց ոչ, ում ուզում էք համոզեք, ինձ չէք համոզի, ես չափազանց տեղեկացված եմ տվյալ իրադարձություններից, ավելին քան դու կարծում ես: Ուրիշ հարց է ծագում. Գուցե խախաղ ցուցարարները պաշտպանվելու համար էին զենքեր տեղադրել ցույցի վայրում: Այս դեպքում անհասկանալի է, ինչու՞ էին նրանք ընդհանրապես հավաքվել հրապարակում և ինչի՞ց կամ ումի՞ց պիտի պաշտպանվեր խաղաղ ցուցարաը: Գիտեմ, որ իմ եղբայր ցուցարարների նպատակը նախագահի աթոռը գրավելն (գրավել բառը գուցե կոպիտ կհնչի, բնորոշենք այլ կերպ. ընտրյալ նախագահին իր գահին հասցնելը) էր ԻՆՉ ԳՆՈՎ ԷԼ ԼԻՆԻ: Եթե սխալվում եմ խնդրեմ ասեք իրական պատճառը: Հուսով եմ կունենամ պատասխան:
Իսկ զենքի ներկայություն ինձ համար վայրագության դրսեվորում է:
Ինչու՞ է ցուցարարի զենք օգտագործելը ոչ վայրագություն, իսկ իշխանությանը՝ վայրագություն: Գուցե այս հարցին պատասխանես: Չէ՞ որ երկու կողմերում էլ քո եղբայրներն են:
Վերջին խմբագրող՝ Dn. Noy: 15.05.2008, 00:50: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Գիտե՛ք, այստեղ խնդիրն այլ է, այն էլ բավական ցավոտ:
Չգիտես ինչու՞ (մեկը ես չգիտեմ, եթե մեկը ՓԱՍՏԱՑԻ կկարողանա ապացուցել, շնորհակալ կլինեմ) մեր երիտասարդության մեջ մտած են հոգևորականների հանդեպ մաֆիոզական առասպելներ և "թույն" մտայնություններ: Բայց սա հարցի մի կողմն է միայն: Կաթողիկոսին պետք է գնահատել, որպես համայն ազգի հովվապետ, սակայն չափազանց դժվար է վերոհիշյալ հատկություններն ունեցող երիտասարդին տրամադրել այդպիսի գնահատանքի: Ամեն մարդ կարող է ցանակացած երևույթ կամ ցանկացած մարդու գնահատել յուրովի: Այստեղ է կայանում մարդու ամենամեծ առավելոթյունը բնության հանդեպ: Սակայն մեզանում այդ արժեհամակարգը ուղղակի չի գործում՝ առանց հասկանալի պատճառների: Եթե մեր երիտասարդների համար բացարձակ արժեքներ են Մաֆիան, Բանդաժը, Վերտուն, Համմերը, Բլյութութը, Կայֆերը, Պեդիկյուրը, Սալածիկները, Երկուհարյուրի տակ կարմիր լույսի տակով անցնելը, Կոֆտչկաները, Օբյեկտները, Լիկվիդ մնալը, Գիրք կարդացողի վրա ծիծաղելը, Դասախոսներին ձեռք առնելը, Պպզելը և այլ նմանատիպ երևույթներ, ապա ամենևին էլ չեմ զարմանում "Թույն դեմք էր" արտահայտության վրա: Կաթողիկոսի մեղքն այստեղ ես չեմ տեսնում, որովհետև երիտասարդությունն այնպիսի արժեքներով է գնահատում, որը չի ճանաչում սրբություններ: Հետևաբար մեղքը մեր մեջ փնտրենք, և ոչ թե կաթողիկոսի անձի:
Ավելացվել է 19 րոպե անց
Արի ու տես, որ ոչ, իրականում կան մարդիկ, ովքեր մի քիչ սև են մի քիչ սպիտակ...
Ինձ մոտ չեն կարող արդարացում գտնել քո նշած և ոչ մի ենթախմբի ներկայացուցիչները, ես մեկն եմ ով կյանքից ավելի սիրում է իր.
Ազգը և ազգայինը
Կրոնը
Պատիվը
Վերջին խմբագրող՝ Dn. Noy: 15.05.2008, 01:44: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Այս թեման օֆֆտոպանոցի չվերածելու համար այս հարցիդ պատասխանում եմ «Շարժումը մահացե՞լ է» թեմայում, քանի որ բանավեճն արդեն ամբողջովին կաթողիկոսից հասել է մարդասպաններին. Որքա՜ն են մոտեցել միմյանց այսօր այս երկու երևույթները
Մոդերատորներին կխնդրեմ՝ այս թեմայի բանավեճը, որը շեղվել է թեմայից՝ չջնջել, եթե հնարավոր է տեղափոխեք որևէ այլ՝ համապատասխան թեմա:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Հարգելի Մտահոգ, ես այսօր վերջապես առիթ ունեցա կապվելու Տեր Ասողիկի հետ: Ուրախ էի` իմանալով, որ բան չի պատահել և իրոք խիստ ծանրաբեռնվածության պատճառով դեռևս չի կարողանում պատասխանել Ձեր հարցումներին (փաստորեն բավականին ճիշտ ենթադրություն էիք արել, եթե իհարկե Ձեր ենթադրության մեջ հեգնական երանգներ չկային): Տեր Հայրը վերահաստատեց իր պատրաստակամությունը` օգտակար լինելու Ձեր հարցերի պատասխանները գտնելու գործում: Սակայն չկարողացավ կոնկրետ նշել, թե առաջիկայում ե'րբ ազատ կլինի, ուստի հստակ ժամանակ չեմ կարող Ձեզ փոխանցել: Փոխարենը Տեր Հայրն այլ բան առաջարկեց. Ձեզ և այդ հարցերը հուզող այլ մասնակիցների, ովքեր կուզենային ավելի արագ ու սպառիչ ստանալ նշյալ և այլ հարցերի պատասխանները, Տեր Հայրն առաջարկում է հանդիպել և դեմ առ դեմ զրուցել: Եթե ցանկություններ լինեն, կարող եք ֆորումում կամ ինձ առանձին գրել, և միասին կփորձենք կազմակերպել հանդիպումը: Առայժմ այսքանը կարող եմ առաջարկել:
Շատ շնորհակալություն բարեշնորհ սարկավագ: Շատ ուրախ եմ որ ճիշտ ենթադրություններ եմ արել, բանկանաբար Տեր Ասողիկը ավելի կարևոր գործեր ունի քանի ինչ որ ֆորումում ինչ որ մեկի հարցերին պատասխանելը: Չեմ կարծում որ տեսանելի ապագայում Տեր Հոր աշխատանքային գրաֆիկի ծանրաբեռնվածությունը կնվազի, հետևաբար ես հարցերիս պատասխանները իմանալու հաճույքը կհետաձգեմ անորոշ ժամանակով՝ որպիսի չխանգարեմ Տեր Հոր աստվածահաճո առաքելության իրականացմանը: Ինչ վերաբերվում է Տեր Հոր հետ հանդիպելուն ու պատասխանները արագ ու սպառիչ ձևով իմանալուն, կարծում եմ չարժե չարաշահել Տեր Հոր բարիացկամությունը, քանի որ հանդիպումը անշուշտ կվերցնի շատ ավելի ժամանակ քան մի քանի հարցերին գրավոր պատասխանելը: Մանավանդ որ հաշվի առնելով ֆորումի այցելունների քանակը, շատ ավելի օգտակար կլիներ եթե հարցերը կարդալուց հետո, այցելունները կարդային նաև պատասխանները: Ինչ վերաբերվում է կոնկրետ ինձ, ապա ասեմ որ բարեբախտաբար թե դժբախտաբար անձամբ ճանաչում եմ բազմաթիվ եկեղեցականների, հիմնականում կուսակրոններից (որոնք հրաշալի մարդիկ են, սակայն բավականաչափ վատ հոգևորականներ), ու առանձնակի ցանկություն չունեմ իմ ծանոթ հոգևորականների թիվը ավելացնել ևս մեկով, քանի որ ամեն անգամ հոգևորականի հետ զրույցից հետո ես ցավոք ավելի խիստ եմ զգում որ մեզ անհրաժեշտ են եկեղեցականներ, այլ ոչ թե սև սքեմով լավ "ախպերներ", սա իհարկե երբեք չի նշանակում որ Տեր Ասողիկը իսկական ու լավ հոգևորական չէ:
Ինչեվէ Աստված օրհնի ձեզ ձեր ջանքերի ու մեզ օգտակար լինելու ցանկության համար:
Շնորհակալություն իմֆորմացիայի համար, բայց ես արդեն գիտեմ քո վարկածի վերաբերյալ ու կարծեմ նշել եմ այդ մասին, հետո նշել էի նաև, որ շատ ավելի տեղյակ եմ այդ մասին քան կարող էք պատկերացնել.......
Քաղաքավարությունից և ստեղծված իրավիճակից ելնելով անուններ և մանրամասներ չեմ հրապարակելու:
Հարցս մնում է ուժի մեջ
Ավելացվել է 8 րոպե անց
Խնդրեմ....
Բայց առաջին պարբերության երկրորդ նախադասությանդ անտեղին էր ու անհամ: Որևէ բացատրության կարիք չեմ զգում: Ուղղակի ցանկություն չկա այլևս թեմայից խոսելու: Ոչ այս, ոչ այն:
Վերջին խմբագրող՝ Dn. Noy: 15.05.2008, 21:41: Պատճառ: Գրառման ավելացում
[QUOTE=Dn. Noy;838873]Հարգելի անձ, կներես եթե մի քանի սխալ տեղեկություններ ուղղեմ, ուրեմն Կիկիկիո կաթողիկոսությունը կառավարվելով կոնկրետ Դաշնակցության կողմից ուղղակի գրավել է թեմերը: Այստեղ Լիբանանից ու Սիրիայից գաղթած հայերի ու նրանց խնդիրներին ավելի ծանոթ հոգևորական ունենալու գործոնը բնավ դեր չի խաղում, այն ինչ դու գրել ես դա ուղղակի Կիլիկիո կաթողիկոսարանի պաշտոնական վարկածն է Եկեղեցին պառակտելու: Քանի որ Իրանում Շահ Աբասսի ժամանակներում հիմնադրված Էջմիածնական թեմերի բռնագրավումը ոչ մի կապ չի կարող Կիլիկիո հայության հետ,, Կիպրոսի Էջմիածնական թեմի բռնագրավումը ոչ մի կապ չունի Կիլիկիո հայության հետ: Այնպես որ խնդրում եմ մարդկանց խնդրին ծանոթացրեք ավելի ճշգրիտ տեղեկություններ հաղորդելով, այսինքն սկսեք Կիլիկիո կաթողիկոս երջանկահիշատակ Գարեգին Հովսեփյանից, հետո հակիրճ պատմեք թե նրա մահից հետո ինչու ու ում դրդումով նորընտիր Կաթողիկոս Խորենը հիմք դրեց Հայ Եկեղեցու պառակտմանը, որը շարունակվում է առ այսօր, Կանադայի նոր անթիլիսիական թեմի կազմավորումը դրա վառ օրինակն է: Կներես եթե ավելացնեմ նաև Ղևոնդ արք. Դուրյանի սպանությունը Նյու-Յորքի եկեղեցում 1932 թ(եթե չեմ սխալվում) ու ինչպես լուսահոգի Ղևոնդ արքեպիսկոպոսի սպանությունից հետո սկսվեց ԱՄՆ-ում հայկական ծխերի յուրացումը: Ով սպանեց Ղևոնդ եպիսկոպոսին, ինչու՞, ինչ մեղադրանքներ էին հնչեցնում նրա հասցեին ևն: Ծանոթացրու մարդկանց սև էջերի հետ, մի քաշվիր:![]()
Վերջին խմբագրող՝ Մտահոգ: 15.05.2008, 22:01:
Էդ առասպելները օդից չեն ծնվում. ուրեմն առիթ են տվել` այդպես մտածելու համար: Թե չէ, ասենք, ինչի մի անգամ չլսեցի մեկի բերանից, որ ասի, թե այսինչ գիտնականը <<թույն դեմք>> ա
Ինքը պետք է նախ դառնա հովվապետ, հո մենակ անունով չի? Ասենք մեկը քեզ ասի, որ այնինչը քո ընկերն է. դու միանգամից նրան կընդունես քեզ ընկեր? Կարծում եմ` ոչ:Բայց սա հարցի մի կողմն է միայն: Կաթողիկոսին պետք է գնահատել, որպես համայն ազգի հովվապետ, սակայն չափազանց դժվար է վերոհիշյալ հատկություններն ունեցող երիտասարդին տրամադրել այդպիսի գնահատանքի: Ամեն մարդ կարող է ցանակացած երևույթ կամ ցանկացած մարդու գնահատել յուրովի: Այստեղ է կայանում մարդու ամենամեծ առավելոթյունը բնության հանդեպ:
Կարող եմ վստահեցնել քեզ, որ էդ տիպի երիտասարդությունը հաստատ հիմա չէր նստի տանը` համակարգչի առաջ, ու փորձեր ինչ-որ խնդիր քննարկել, այլ քո ասած գիշերային Երևանով Համմերով 200-ի տակ կարմիր լույսի տակով անցնելով զբոսանքի կելներՍակայն մեզանում այդ արժեհամակարգը ուղղակի չի գործում՝ առանց հասկանալի պատճառների: Եթե մեր երիտասարդների համար բացարձակ արժեքներ են Մաֆիան, Բանդաժը, Վերտուն, Համմերը, Բլյութութը, Կայֆերը, Պեդիկյուրը, Սալածիկները, Երկուհարյուրի տակ կարմիր լույսի տակով անցնելը, Կոֆտչկաները, Օբյեկտները, Լիկվիդ մնալը, Գիրք կարդացողի վրա ծիծաղելը, Դասախոսներին ձեռք առնելը, Պպզելը և այլ նմանատիպ երևույթներ, ապա ամենևին էլ չեմ զարմանում "Թույն դեմք էր" արտահայտության վրա: Կաթողիկոսի մեղքն այստեղ ես չեմ տեսնում, որովհետև երիտասարդությունն այնպիսի արժեքներով է գնահատում, որը չի ճանաչում սրբություններ: Հետևաբար մեղքը մեր մեջ փնտրենք, և ոչ թե կաթողիկոսի անձի:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Կաթողիկոսնել` ու թերևս, եկեղեցինել, մեր իրականության մեջ զուտ բուտաֆորիա են... Աստծուց արդեն վաղուց էլ ոչ մեկ չի վախենում...
Ու կատես դու իրանց պարը,
Ով ճղեց վերջին նկարը,
Ով վառեց վերջին կամուրջը,
Ով հանեց վերջին նագանը!
[QUOTE=mtahog;840357] Իսկ դու վստա՞հ ես, որ դաշնակցությունն է կառավարում Կիլիկիո Աթոռը: Ես էլ քո նման գիտէի մինչև մերջերս: Իսկ սև Էջերին ծանոթացնելու առաքելությունը կարող ես դու վերցնել քո վրա, մի գործ, որ քեզ հոգեհարազատ է, ծանոթացրու երիտասարդությանը թե ովքեր են եղել դրանք ու հետո տեղեկացրու ինձ թե ի՞նչ շահեցիր: Իսկ խնդիրների ետնախորքը ավելի լավ է չմտնես: Դատիր ինքդ քո մեջ: Այլապես արտաքին դատողություններդ կարող են հաճելի չթվալ և նույնքան սուբյեկտիվ հնչել, որքան իմ գրառումները քո համար:
Քաշվելու որչինչ չունեմ, պատմությունը տալիս է դասեր: Եւ բոլոր ժողովուրդներն էլ ունեն իրենց սև ու սպիտակ էջերն իրենց կենսագրության մեջ, բայց եթե ուզում ես ապրել արժանավայել մոռացիր վատը՝ ապրիր լավ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ