Երկու "գործ" Տիգրան Կարապետիչի "Հուշերի Փլատակներ" գրքից...... Կմեռնեք......
Ելա մի օր…մի լուսավոր առավոտ,
Վազքով անցա երկու- երեք պավառոտ,
Նստեցի մեքենա, չնայեցի ետ,
Գուցե ինձանից հետո նա գնա դեկրետ
***
Հեյ գյուղապետ, գյուղապետ, ստախոսության վարպետ,
Իշխանավորը հենց ժպտա, մտածում ես՝ սիրտը մտա:
Խիղճդ մեռնի, գյուղապետ Կորյուն, բա ասում էիր մտքե՞ր ունեմ ուրույն,
Կարմրաթուշ գյուղապետ Սուրեն, քո ժողովրդական մտքերն ո՞ւր են,
Իսկ դու գյուղապետ Մինաս, սասունցու հպարտությունդ ո՞ւր մնաց:
Ապշեցնում ես եւ դու, գյուղապետ Վարդան, էս պատվի՞ն էիր արժան,
Ավանդականներին դու լսեցիր, պատիվդ փողով կիսեցիր:
Էլ չեմ ասում քեզ, Մերուժան, ասում էիր ժողովրդի հե՞տ եմ անբաժան,
Բաժանելով հինգ-հինգ հազար, դարձար իրավ դու Քաջ Նազար...
Էջանիշներ