Ի՞նչը ստիպեց Լևոնին առաջադրվել. ո՞րն էր քաղաքականություն վերադառնալու պատճառը…

[Artgeo]

Լավն ա էլի, Արամ Աբրահամյանը

Ինքնա- խաբեություն


Վերջին մեկ ամսվա ընթացքում ոչ ոք այնքան չի փառաբանել եւ մեծարել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին, որքան մեր իշխանությունը, իրավապահները եւ նրանց քարոզչությունը: Ըստ նրանց՝ ստացվում է, որ առաջին նախագահն օժտված է ինչ-որ առեղծվածային մոգական ընդունակություններով կամ տիրապետում է ինչ-որ հրաշագործ տեխնոլոգիաների, որոնցով կարողացել է հիպնոսացնել ժողովրդական լայն զանգվածներին: Չհերքելով, իհարկե, որ այդ քաղաքական գործիչն ունի որոշակի խարիզմա եւ հռետորական ձիրք, կարծում եմ, այնուամենայնիվ, որ հիշյալ գովասանքները խիստ չափազանցված են: Սա այն դեպքն է, երբ իշխանությունը բարեխիղճ մոլորության մեջ է կամ, ավելի ճիշտ, զբաղվում է ինքնախաբեությամբ. գերադասում է հակառակորդին ներկայացնել որպես կախարդական ուժի տեր մի սուպերմեն, քան ընդունել որեւէ անհատից անկախ շատ պարզ եւ առօրյա իրողություններ: Դա նաեւ որոշ չափով տուրք է հայերի մեջ չափազանց մեծ տարածում գտած «դավադրությունների տեսությանը», երբ ցանկացած, քեզ համար տհաճ երեւույթ մեկնաբանվում է որպես Արեւմուտքի, մասոնների, հրեաների կամ, «լավագույն դեպքում», թուրքերի դավադրություն:

Մինչդեռ երբեմն ավելի արդյունավետ է իջնել զանգվածային հոգեբանությանը տիրապետելու բարդ տեխնոլոգիաների բարձունքներից մեր բազմաչարչար հողի վրա եւ դիտարկել առօրյա կյանքն ու հոգսերը: Մեկը ես, օրինակ: Հունվարի 15-ից, այսինքն՝ շուրջ 70 օր խողովակով ես ոչ մի կաթիլ ջուր չեմ ստացել, եւ դեռ պարզ չէ, թե երբ կստանամ: Ի՞նչ է, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ինչ-որ «ֆոկո՞ւս» պիտի անի, որ ես, ինչպես նաեւ իմ վիճակում գտնվող մոտ 70 տնտեսությունների ժողովուրդը, խիստ դժգոհ լինենք այս վիճակից: Կամ՝ հազարավոր գյումրեցիների աչքի առաջ Վարդան Ղուկասյանի տղան իրեն պահում է որպես կատարյալ ավազակ: Արդյոք Երեւանի Ազատության հրապարակում ինչ-որ կաբալիստական հմայախոսքե՞ր պիտի արտասանվեն, որպեսզի գյումրեցիներն ատեն իրենց քաղաքապետին: Կամ մեր թերթի ուրբաթ օրվա համարում գրվել է, որ գեներալ-պատգամավոր Սեյրան Սարոյանի որդին ծեծելով մարդ է սպանել: Բնական է, որ նա դարձյալ կխուսափի պատասխանատվությունից: Ի՞նչ եք կարծում, զանգվածային հիպնո՞ս է պետք՝ մարդկանց իրավական նիհիլիզմը եւ անպաշտպանության զգացումը խորացնելու համար:

Իշխանությունների ինքնախաբեությունն ունի բազմաթիվ բացասական հետեւանքներ, որոնցից ամենակարեւորը հետեւյալն է. երբ հասարակության ռադիկալացումը վերագրվում է մեկ անհատի տաղանդներին կամ նրա կիրառած ինչ-որ բարդ տեխնոլոգիաներին, դա թուլացնում է հենց իշխանության զգոնությունը եւ չի կանգնեցնում ռադիկալացման գործընթացը: Արդյունքում՝ 2-3 տարի անց իշխանությունները կարող են ստանալ մի ընդդիմախոս, որի մոտեցումների հետ համեմատած՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կեցվածքը շատ մեղմ եւ նույնիսկ բարեկամական կթվա:

ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ

Առավոտ.ամ

[Սաքուլ]

ուր է կորել Լևոնը՞
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ"

Լևոնը իրա սև-գորշ տան մեջ թուխսա նստել, մուշտուկը շրթունքների արանքում պահելով թերթա կարդում, նայումա, թե ինչքան են իրան գովում հայկական ժամանակը, չորրորդ իշխանությունը և միքիչ էլ` այլոք:

[Kuk]

Ժամանակն ամեն ինչ կբացահայտի…

[Armenoid]

ահա լրիվ հուսահատության հոտա գալիս արդեն………

[Kuk]

ահա լրվ հուսահատության հոտա գալիս արդեն………

Էս քանի օրը, որ ռոբիկների ու սերժիկների դեմքներին նայում եմ, ես էլ եմ «հուսահատության հոտ» առնում

[keyboard]

Հովիկ ջան, անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։ Կարծես անվերջ ցիկլի մեջ ընկած լինենք։
Հա՛ ասում ես, գաղափարների շուրջ համախմբվենք, շարժում սկսենք առանց առաջնորդի։ Գաղափարներ կան. բոլորս էլ գիտենք, թե ինչը մեզ էս երկրում դուր չի գալիս ու ինչ ենք ուզում։ Ուրեմն, եթե կարծում ես առաջնորդ պետք չի, ուրեմն հենց դու շարժում սկսի, շարժվի, մի բան ձեռնարկի։ Մի որևէ ձևով պայքարի։ Ու՞մ ես սպասում։ Թե չէ սենց մենակ ասում ես ու հետ քաշվում։

Արշակ ջան, այն որ ես այդ շարժման մասին և/կամ համար,վերաբերյալ քայլեր եմ անում դու դեռ անտեղյակ ես և դրա համար էլ գրել ես այսպես:Հավատացնում եմ քեզ, որ անպայման տեղյակ կպահեմ հետաքրքրված մարդկանց այս ամենի իրադարձությունների մասին:

Իրականում հավանաբար ինչ–որ իդեալական առաջնորդի ես սպասում, որ հետևից գնաս, իսկ ավելի հավանական է, որ ուղղակի ինքնախաբեությամբ ես զբաղվում ու ոչ մի պայքար էլ չես ուզում։ Համակերպվել ես պարտությանը։

Չէ Արշակ ջան չեմ սպասում ոչ մեկի, ուղղակի ուզում եմ, որ այդ մեկը մեզ միանա արդեն սկսած շարժման մեջ ժողովրդի պահանջով ու կատարի ժողովրդի պատգամը, ինքնախաբեությամբ չեմ զբաղվում, ինձ չճանաչելով խնդրում եմ այդպիսի կարծիք մի կազմի:
Չեմ համակերպվել պարտությանը, այն գրառումս, որ իշխանափոխություն հնարավոր չե, այո էլի եմ ասում այնկերպ ինչպես ցանկանում եմ ոմանք չի լինելու Արշակ ջան, չեմ ուզում առաջ անցնել, բայց թող մնա կապրենք կլինի, բոլորից ներողություն կխնդրեմ սխալված լինելուս համար ու կցնծամ, որ պայքարողները հասան իրենց ուզածին

Իսկ ես պահին պայքարողները կակռազ համախմբվել են հենց քո ասած գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե առաջնորդի։ Հա, առաջնորդ կա, բայց համախմբումը գաղափարի շուրջ է։ Դրա ապացույցը հենց այն է, որ շարժման մասնակիցների մեջ կան տարբեր քաղաքական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ, Լևոնին համակրողներ ու հակակրողներ, նաև ընդհանրապես քաղաքականությամբ առանձնապես չհետաքրքրվող մարդիկ։ Սա հենց ապացույց է, որ համախմբումը գաղափարի շուրջ է։

Արշակ ջան, որ տարբեր քաղաքական հայացքներ ունեցող մարդիկ իրար մոտ կանգնած են դա դեռ համախմբում չի ու ես իմ կարծիքով մի բան կարող եմ անել, խոսում եմ իմ դեմքով, որ օրինակ ուրիշին չբերեմ, եթե ես առաջնորդ եմ ու տեսնում եմ, որ իմ պայքարին փորձում են սադրանքներով խոչնդոտել ես թույլ չեմ տա որ իմ համախոհներին ամբոխ անվանեն, այլ նրանց հետ համաձայնության կգամ, կոչ կանեմ ցրվելու և հաջորդ օրը նոր հավաք կազմակերպելու, դե ես այս ամենը չեմ գրում, որ ասենք գրեն որ դա իդեալական բան է, ես դա շատ լավ հասկանում եմ, բայց հաստատ իրականանալի է, եթե ցանկություն լինի:

Ու մեկ էլ կխնդրեմ, որ էս երկու գրառումներս մի անգամ էլ կարդաս։ Թե չէ ցիկլի մեջ ընկած անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686121#post686121
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686513#post686513

Ասել քեզ՝ շնորհակալ եմ ուշադրության համար։

Կարդացի Արշակ ջան դրա համար էլ ավելի փորձեցի մեկնել գրառումս, որ էլ "վիճելու" առիթ չունենանք:
Շնորհակալ եմ քեզանից, որ քաղաքակիրթ ձևով անդրադառնում ես գրառմանս, մի բան կարող եմ ասել, ինչը ինչի, բայց քաղաքականության համար թշնամանալը ինձ համար անընդունելի եմ համարում, այնպես որ, հուսով եմ առիթ կունենանք չէ ավելի շուտ պատիվ կունենանք հանդիպելու մի օր և քննարկելու ավելի մանրամասն մի բաժակ գարեջրի շուրջ, եթե քչություն կանի կավելացնենք:
Կներեք մի քիչ թեմայից շեղվելու համար:
Շնորհակալ եմ ուշադրության համար:

[Uxaki mard]

Լևոնը իրա սև-գորշ տան մեջ թուխսա նստել, մուշտուկը շրթունքների արանքում պահելով թերթա կարդում, նայումա, թե ինչքան են իրան գովում հայկական ժամանակը, չորրորդ իշխանությունը և միքիչ էլ` այլոք:

[voter]

Հովիկ ջան, անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։ Կարծես անվերջ ցիկլի մեջ ընկած լինենք։
Հա՛ ասում ես, գաղափարների շուրջ համախմբվենք, շարժում սկսենք առանց առաջնորդի։ Գաղափարներ կան. բոլորս էլ գիտենք, թե ինչը մեզ էս երկրում դուր չի գալիս ու ինչ ենք ուզում։ Ուրեմն, եթե կարծում ես առաջնորդ պետք չի, ուրեմն հենց դու շարժում սկսի, շարժվի, մի բան ձեռնարկի։ Մի որևէ ձևով պայքարի։ Ու՞մ ես սպասում։ Թե չէ սենց մենակ ասում ես ու հետ քաշվում։
Իրականում հավանաբար ինչ–որ իդեալական առաջնորդի ես սպասում, որ հետևից գնաս, իսկ ավելի հավանական է, որ ուղղակի ինքնախաբեությամբ ես զբաղվում ու ոչ մի պայքար էլ չես ուզում։ Համակերպվել ես պարտությանը։
Իսկ ես պահին պայքարողները կակռազ համախմբվել են հենց քո ասած գաղափարի շուրջ, այլ ոչ թե առաջնորդի։ Հա, առաջնորդ կա, բայց համախմբումը գաղափարի շուրջ է։ Դրա ապացույցը հենց այն է, որ շարժման մասնակիցների մեջ կան տարբեր քաղաքական կողմնորոշում ունեցող մարդիկ, Լևոնին համակրողներ ու հակակրողներ, նաև ընդհանրապես քաղաքականությամբ առանձնապես չհետաքրքրվող մարդիկ։ Սա հենց ապացույց է, որ համախմբումը գաղափարի շուրջ է։

Ու մեկ էլ կխնդրեմ, որ էս երկու գրառումներս մի անգամ էլ կարդաս։ Թե չէ ցիկլի մեջ ընկած անընդհատ նույն հարցին ենք գալիս։
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686121#post686121
http://www.akumb.am/showthread.php?p=686513#post686513

Ասել քեզ՝ շնորհակալ եմ ուշադրության համար։

Ինչ որ բան վերացնելը գաղափար չէ այլ դիագնոզ, նույնիսկ եթե այդ բանը չարորակ ուռուցք է, որպիսիք ԼՏՊի կողմնակիցները համարում են Սերժ Սարգսյանին ու նրա ստեղծած անձի պաշտամունքի համակարգին։

Իրեն «պայքարողներ» հայտարարելով, դեռ պայքար չեն ստեղծում ու գաղափարն էլ ԱՆՁԵՐՈՎ չի որ պիտի որոշվի։

Ինպես չպիտի լինի անձ որը պայքարն է, այնպես էլ անհրաժեշտություն չկա ունենալ անձ որի ԴԵՄ է պետք պայքարել։

Եղեռնի հիշատակի հավերժացման պայքարը 60ականներին, Ղարաբաղյան շարժումը 80ականներին անձնավորված չէր այդ իսկ պատճառով Զատիկյաններին գնդակահարելով, կամ ղարաբաղ կոմիտեին բանտարկելով իշխանությունները ոչինչի չհասան։

Մասնավորաբար հիմա տեղին է սկսել պայքար հանուն արտահերթ ազգային ժողովի ընտրության ու միայն Համամասնական, կուսակցական համակարգով, որը կբացառի ցանկացած ԱՆՁՆԱՎՈՐության հաղթանակը առանձին վերցրած թաղում ու մայլում լավ տղա լինելու պատճառով։

Կուսակցության գաղափարախոսություն ունենալու դեպքում, ավազակապետությունը, միապետությունը անհնար կլինի, քանի որ անձերին առանձին առանձին իրեն ենթարկել ոչ մի Սերժիկ, Ռոբիկ կամ Լևոնիկ ի վիճակի չի լինի, քանի որ անձի կարծիքը կդառնա երկրորդական, կուսակցության, քաղաքացիական նախաձեռնության հիմնարար արժեք լինելու դեպքում...

[Արշակ]

Արշակ ջան, այն որ ես այդ շարժման մասին և/կամ համար,վերաբերյալ քայլեր եմ անում դու դեռ անտեղյակ ես և դրա համար էլ գրել ես այսպես:Հավատացնում եմ քեզ, որ անպայման տեղյակ կպահեմ հետաքրքրված մարդկանց այս ամենի իրադարձությունների մասին:

Հա, անտեղյակ եմ, բայց նաև խիստ հետաքրքրված եմ պրոբլեմի լուծման հնարավոր տարբերակներով, ուրախ կլինեմ լսել ու քննարկել։ Իսկ քանի դեռ պրոբլեմի լուծման որևէ այլ տարբերակ չի ներկայացվում քննարկման, շարունակելու եմ հետևել իմ պատկերացրածին։

Չէ Արշակ ջան չեմ սպասում ոչ մեկի, ուղղակի ուզում եմ, որ այդ մեկը մեզ միանա արդեն սկսած շարժման մեջ ժողովրդի պահանջով ու կատարի ժողովրդի պատգամը, ինքնախաբեությամբ չեմ զբաղվում, ինձ չճանաչելով խնդրում եմ այդպիսի կարծիք մի կազմի:

Ենթադրում եմ, որ այդ մեկը Վազգեն Մանուկյանին նկատի ունես։ Ճիշտն ասած, վերջին տարիներին ու հատկապես վերջին ընտրություններից հետո ընդհանուր առմամբ դադարել եմ նրան լուրջ քաղաքական գործիչ համարել ու նրա կողմից մեր քաղաքական կյանքում որևէ կարևոր դերակատարում չեմ ակնկալում։ Ու կարծում եմ, որ այդպիսի մարդկանց քաղաքական դաշտում թվացյալ գոյությունը խանգարում է նոր, թարմ ուժերի ի հայտ գալուն, քանի որ այնուամենայնիվ հասարակության մի զգալի հատված նրանից է ինչ–որ բան սպասում ու արդյունքում մնում է պասիվ դիրքերում։ Հնարավոր է, որ սխալվում եմ։
Ինչ վերաբերում է օգտագործածս ինքնախաբեություն բառին, էդ տպավորությունը ձևավորվել է վերջին մի քանի գրառումներիդ հիման վրա(նշել եմ, թե կոնկրետ որ մտքերի) ու ոչ մի անձնական երանգ չեմ ուզել տալ։ Կարծում եմ, ընդհանրապես տարբեր հարցերում ենթագիտակցական ինքնախաբեությունը բոլոր մարդկանց մոտ էլ կա, ու մարդուն բնորոշ ճշմարտությունը հասկանալու ձգտումն ու ընթացքը ինչ–որ տեղ նաև իր մեջ տարբեր տեսակի ինքնախաբեությունները հայտնաբերելու ու դրանցից ազատվելու միջոցով է լինում։ Մի խոսքով, կարծում եմ դիտարկումս վիրավորական չպիտի լիներ, իսկ եթե այնուամենայնիվ վիրավորական է եղել, ապա ներողություն եմ խնդրում։

Արշակ ջան, որ տարբեր քաղաքական հայացքներ ունեցող մարդիկ իրար մոտ կանգնած են դա դեռ համախմբում չի …

Իհարկե, էականը ֆիզիկապես իրար կողքի գտնվելը չի։ Բայց տվյալ դեպքում մարդիք համախմբված են որոշակի հիմնարար գաղափարների շուրջ, միասին պայքարում են դրանց համար։ Իսկ այլ քաղաքական հարցերում տարաձայնությունները էս պահին մի կողմ են դրվել։ Քանի որ հիմա ոտնահարվել են մարդկանց հիմնարար իրավունքները ու կարծում եմ առանց դրանք վերականգնելու հնարավոր չէ որևէ այլ քաղաքական դիրքորոշում ու ընդհանրապես պետություն առաջ տանել։

…ու ես իմ կարծիքով մի բան կարող եմ անել, խոսում եմ իմ դեմքով, որ օրինակ ուրիշին չբերեմ, եթե ես առաջնորդ եմ ու տեսնում եմ, որ իմ պայքարին փորձում են սադրանքներով խոչնդոտել ես թույլ չեմ տա որ իմ համախոհներին ամբոխ անվանեն, այլ նրանց հետ համաձայնության կգամ, կոչ կանեմ ցրվելու և հաջորդ օրը նոր հավաք կազմակերպելու, դե ես այս ամենը չեմ գրում, որ ասենք գրեն որ դա իդեալական բան է, ես դա շատ լավ հասկանում եմ, բայց հաստատ իրականանալի է, եթե ցանկություն լինի:

Վստահ չեմ, որ հստակ հասկացա, թե ինչ նկատի ունես, ու հատկապես ինչի հետ կապված ես սա ասում, բայց ենթադրում եմ, որ մարտի 1-2–ի իրավիճակի մասին ես ասում։ Շատ բարդ իրավիճակ էր, ու համենայն դեպս ես դեռևս չեմ կարողանում հստակ գնահատական տալ, թե շարժման մասնակիցներն ու հատկապես առաջնորդները ի՞նչ սխալներ են արել ու ի՞նչ էր հնարավոր անել, կատարվածի վատ կողմից խուսափելու, ժողովրդի համար ավելի լավ ելքի համար։ Իհարկե, կատարվածից հետո քննադատելն ավելի հեշտ է։ Ինչևէ, դեռ շատ կվերլուծենք էս ամենը ու հուսով եմ օգտակար եզրակացությունների կգանք։

Շնորհակալ եմ քեզանից, որ քաղաքակիրթ ձևով անդրադառնում ես գրառմանս, մի բան կարող եմ ասել, ինչը ինչի, բայց քաղաքականության համար թշնամանալը ինձ համար անընդունելի եմ համարում, այնպես որ, հուսով եմ առիթ կունենանք չէ ավելի շուտ պատիվ կունենանք հանդիպելու մի օր և քննարկելու ավելի մանրամասն մի բաժակ գարեջրի շուրջ, եթե քչություն կանի կավելացնենք:

[Ambrosine]

Հարգելի Լևոնականներ

Ճիշտ չի ասված` լևոնականներ

Խնդրում եմ պատասխանեք, ուր է կորել Լևոնը՞
Ես հարցս տալիս եմ նպատակադրված, քանի որ իրադարձությունները, իմ կարծիքով, ցույց են տալիս, որ Լևոնը այդքան էլ մտադիր չի գնալ մինչև "վերջ"

Ինքը մինչև վերջ գնա կամ չգնա, էդ ոչ մի բան չի փոխում, ժողովուրդը մինչև վերջ ա գնալու

[Արշակ]

Ինչ որ բան վերացնելը գաղափար չէ այլ դիագնոզ, նույնիսկ եթե այդ բանը չարորակ ուռուցք է, որպիսիք ԼՏՊի կողմնակիցները համարում են Սերժ Սարգսյանին ու նրա ստեղծած անձի պաշտամունքի համակարգին։

Իրեն «պայքարողներ» հայտարարելով, դեռ պայքար չեն ստեղծում ու գաղափարն էլ ԱՆՁԵՐՈՎ չի որ պիտի որոշվի։

Ինպես չպիտի լինի անձ որը պայքարն է, այնպես էլ անհրաժեշտություն չկա ունենալ անձ որի ԴԵՄ է պետք պայքարել։

Եղեռնի հիշատակի հավերժացման պայքարը 60ականներին, Ղարաբաղյան շարժումը 80ականներին անձնավորված չէր այդ իսկ պատճառով Զատիկյաններին գնդակահարելով, կամ ղարաբաղ կոմիտեին բանտարկելով իշխանությունները ոչինչի չհասան։

voter, էս թեմայով տեսակետներս բազմիցս արտահայտել եմ, ու ցանկություն չունեմ նորից երկար ծավալվելու, հատկապես որ, քննարկումներին Ձեր մասնակցությանը հետևելով, առանձնապես հույս չունեմ, թե տրամադրված եք ասածներս ընկալելուն։
Կարճ ասեմ. «գաղափարների համար պայքարել, այլ ոչ թե անձերի» սկզբունքը չի բացառում այդ պայքարում անհատների գոյությունը։ Հենց նաև Ձեր բերած օրինակներում։ Ու տվյալ դեպքում էլ անձերի վրա շեշտ դնելը, կարծում եմ, հենց հատկապես Ձեր կողմից է դրսևորվում, այլ ոչ թե օրինակ իմ։

Մասնավորաբար հիմա տեղին է սկսել պայքար հանուն արտահերթ ազգային ժողովի ընտրության ու միայն Համամասնական, կուսակցական համակարգով, որը կբացառի ցանկացած ԱՆՁՆԱՎՈՐության հաղթանակը առանձին վերցրած թաղում ու մայլում լավ տղա լինելու պատճառով։

Կուսակցության գաղափարախոսություն ունենալու դեպքում, ավազակապետությունը, միապետությունը անհնար կլինի, քանի որ անձերին առանձին առանձին իրեն ենթարկել ոչ մի Սերժիկ, Ռոբիկ կամ Լևոնիկ ի վիճակի չի լինի, քանի որ անձի կարծիքը կդառնա երկրորդական, կուսակցության, քաղաքացիական նախաձեռնության հիմնարար արժեք լինելու դեպքում...

Եթե լուրջ գաղափարախոսություն Դուք սա եք անվանում, ապա ինչ ասեմ, հիասթափված եմ։ Ինչևէ, թեմայից արդեն շատ ենք շեղվում։ Կարող եք առանձին թեմա բացել սրա վերաբերյալ, կքննարկենք ու կարծում եմ հեշտությամբ կհիմնավորեմ, ցույց կտամ, որ Ձեր նշած մեխանիզմը անօգուտ է, ոչ մի սկզբունքային առաջընթացի չի բերի։ Նույնիսկ հակառակը՝ պետական համակարգում թայֆայականությունը ավելի կխորացնի։

[Smergh]

Ինքը մինչև վերջ գնա կամ չգնա, էդ ոչ մի բան չի փոխում, ժողովուրդը մինչև վերջ ա գնալու

Շատ կներեք, խնդրում եմ ինձ ասեք , ի՞նչ է նշանակում թե՝ ժողովուրդը գնալու է մինչև վերջ:
Ո՞րն է մինչև "վերջը" ըստ ԼՏՊ-ի, ինձ համար պարզ է, երկու անգամ նրա մինչև "վերջը" վերջացել է աթոռով, որն հնարավորինս օգտագործվել է մեր պետության ու ժողովրդի շահերի դեմ:
Այ, ժողովրդի մինչև վերջ գնալը ես չեմ պատկերացնում: Ո՞վ կարող է հասկանալի բացատրել այդ մասին այնպես, որ լրացուցիչ հարցեր չառաջանան՝ կխնդրեյի պարզաբանեն, կարող է պատահի այնպես, որ ես կտրվել եմ իմ ժողովրդից , այսինքն նա գնում է, իսկ ես տեղում եմ մնացել, գուցե պետք է հասնե՞լ նրա ետևից…
Կանխավ Շնորհակալ եմ:

[Ambrosine]

Շատ կներեք, խնդրում եմ ինձ ասեք , ի՞նչ է նշանակում թե՝ ժողովուրդը գնալու է մինչև վերջ:
Ո՞րն է մինչև "վերջը" ըստ ԼՏՊ-ի, ինձ համար պարզ է, երկու անգամ նրա մինչև "վերջը" վերջացել է աթոռով, որն հնարավորինս օգտագործվել է մեր պետության ու ժողովրդի շահերի դեմ:
Այ, ժողովրդի մինչև վերջ գնալը ես չեմ պատկերացնում: Ո՞վ կարող է հասկանալի բացատրել այդ մասին այնպես, որ լրացուցիչ հարցեր չառաջանան՝ կխնդրեյի պարզաբանեն, կարող է պատահի այնպես, որ ես կտրվել եմ իմ ժողովրդից , այսինքն նա գնում է, իսկ ես տեղում եմ մնացել, գուցե պետք է հասնե՞լ նրա ետևից…
Կանխավ Շնորհակալ եմ:

Ես նկատի ունեմ էն, որ ժողովուրդը հասնելու է նրան, որ մեր այսօրվա կառավարությունը <<գահընկեց>> արվի: Կապ չունի, թե Լևոնը այդ պայքարում ժողովրդի կողքին կլինի, թե չէ: Շատ հնարավոր է, որ նոր լիդերներ մտնեն քաղաքական դաշտ ու ժողովրդին տանեն իրենց հետևից

[voter]

voter, էս թեմայով տեսակետներս բազմիցս արտահայտել եմ, ու ցանկություն չունեմ նորից երկար ծավալվելու, հատկապես որ, քննարկումներին Ձեր մասնակցությանը հետևելով, առանձնապես հույս չունեմ, թե տրամադրված եք ասածներս ընկալելուն։
Կարճ ասեմ. «գաղափարների համար պայքարել, այլ ոչ թե անձերի» սկզբունքը չի բացառում այդ պայքարում անհատների գոյությունը։ Հենց նաև Ձեր բերած օրինակներում։ Ու տվյալ դեպքում էլ անձերի վրա շեշտ դնելը, կարծում եմ, հենց հատկապես Ձեր կողմից է դրսևորվում, այլ ոչ թե օրինակ իմ։



Եթե լուրջ գաղափարախոսություն Դուք սա եք անվանում, ապա ինչ ասեմ, հիասթափված եմ։ Ինչևէ, թեմայից արդեն շատ ենք շեղվում։ Կարող եք առանձին թեմա բացել սրա վերաբերյալ, կքննարկենք ու կարծում եմ հեշտությամբ կհիմնավորեմ, ցույց կտամ, որ Ձեր նշած մեխանիզմը անօգուտ է, ոչ մի սկզբունքային առաջընթացի չի բերի։ Նույնիսկ հակառակը՝ պետական համակարգում թայֆայականությունը ավելի կխորացնի։

Ինքնահակասական պնդումներ էք անում, սզբում թե գաղափարները կան մինչև անձ չլինի դրանք չեն դառնա պայքար, իսկ իմ օրինակները որտեղ գաղափարը անձից առաջ էր երևան եկել, ինձ եք մեղադրում անձերը գաղափարից կարևորելու մեջ...

Առանձին թեմա չգիտեմ կարլեի է բացել ասենք «Գգաղափարը ամեն ինչ է, անձերը ոչինչ», բայց ինչքան տեսնում եմ, դրան դեմ ոչինչ արդեն չունեք։ Իսկ եթե շարունակում եք կարևորել ԼՏՊի անձը ավելին, քան գաղափարները ապա դրա մասին արտահայտվել եմ, այստեղ http://www.akumb.am/showthread.php?t=21262

Իսկ պառլամենտական ընտրությունները միայն կուսակցական ցուցակներով անցնացնելու անհրաժեշտության մասին խնդրեմ կարող ենք և առանձին երկար զրուցել թեման վաղուց բացված է http://www.akumb.am/showthread.php?p=638066 Շատ հետաքրքիր կլինի իմնալ ինչպես է ստացվում, որ այն համակարգը, որ գործում է շատ եվրոպական ու այլ ժողովրդավարական երկրներում իրականում թայվայության է հանգեցրել, ասենք հոլանդիայում, կամ իտալիայում - ավելի մոտ է մեզ մաֆիոզ կազմավորումների առկայությամբ...

[Smergh]

Ես նկատի ունեմ էն, որ ժողովուրդը հասնելու է նրան, որ մեր այսօրվա կառավարությունը <<գահընկեց>> արվի: Կապ չունի, թե Լևոնը այդ պայքարում ժողովրդի կողքին կլինի, թե չէ: Շատ հնարավոր է, որ նոր լիդերներ մտնեն քաղաքական դաշտ ու ժողովրդին տանեն իրենց հետևից

Տեսնո՞ւմ եք, ավելի բարդ հարց է առաջանում՝ <<գահընկեց>> արվեց, իսկ հետո՞:
Եթե ԼՏՊ-ն պիտի փոխարինի <<գահընկեց>> արվածին, պառդոն, դա ժողովրդի ուզածը չէ՝ այլ մի խումբ բախտախնդիրների, որոնք կարոտել են կերակրատաշտին:
Հիշեք ԼՏՊ-ն սկզբում բոլորիս խաբում էր, թե իր հին շրջապատից ոչ ոք պաշտոն չի ստանա, իսկ հետո պնդում,
- Փետրվարի 19-ին Դուք ընտրելու եք Վանո ՍԻրադեղյանին,- կամ էլ.
-Ինձ աջակցողները, բոլորը պաշտոններ կստանան իրենց կատարած օժանդակությանը համապատասխան: Եվ այլն…
Իսկ եթե կարծում եք՝ թե <<գահընկեց>> անենք, հետո մի բան կմտածենք, դա անիմաստ գործողություն կլինի, քանզի ի՞նչ երաշխիքներ կունենանք, որ ավելի վատ չի լինելու քան հիմա է: Մինչև Ձեռ առաջարկած Առաջնորդների /լիդերներ/ հարցը չլուծվի՝ բոլոր քայլերն ուղղորդվելու են ի նպաստ ԼՏՊ-ի, իսկ դա հաստատ կործանարար կլինի Հայաստանի համար:
Ահա այս հարցերի պատասխաններն էր, որ ես ակնկալում էի ստանալ ու ցավով ադպես էլ չստացա, սակայն հույսս դեռ չեմ կորցրել և սպասում եմ…