Ինձ մի բան հետաքրքրեց. արդյո՞ք երևույթը գնահատելու չափանիշը այն կիրառող անձինք են:
Օրինակ՝ եթե մի օր, ասենք, մեծամասնությունը (ազգի կամ ավելի սահմանափակ՝ Եկեղեցու) սկսի մարդ սպանել, դրանով մարդ սպանելու երևույթը կդառնա նորմա՞լ:
Թեման վերաբերում է կուսակրոնությանը որպես երևույթի, սկզբունքի: Խոսքը նրա մասին չէ, թե ով ինչպես է այն իրականացնում: Պարզ է, որ այնպիսիք էլ կլինեն, որոնք կխախտեն, այնպիսիք էլ՝ որոնք կպահպանեն: Հիմա դրանից ի՞նչ: Մեր դիրքորոշումը պետք է հիմնվի նման փաստերի վրա՞:
Բարեւ հարգելի Մոնկ,ես քեզ վերաբերվում եմ շատ մեծ հարգանքով,ես նկատի չուն էի իմ գրառման մեջ Հայոց եկեղեցուն,ես կարծում եմ եթե չլիներ Հայոց եկեղեցին մենք շուտվանից կկորցնեինք մեր պետականությունը,Հայոց եկեղեցին ամենակարգապահ ու հիաքանչ բանն է հայ ժողովուրդի համար,Հայ եկեղեցում շատ քիչ է խուժան մարդկանց թիվը,իմ գրածը վերաբերվում էր մի շարք դատական հայցերի,ես Նիդեռլանդներից եմ ու շատ պեդոֆիլիայի դեպքեր գիտեմ կուսակրոնների կատարմամաբ,համարյա բոլոր Եվրոպական երկրները հեղեղել են դատական հայցերով եկեղեցուն,Հռոմի պապը ամոթից կարմրել է,եթե սխալ բան ասեցի հազար անգամ կներես ինձ,իսկ Պապ թագավորի գրառումը հենց թեմայի մեջ էր,իզուր ես ջնջել,քանի որ Պապ թագավորը ուզում էր կուսակրոնությունը վերացներ Հայաստանում եւ ես միայն դա նկատի ունեի
,իսկ կուսակրոնությունը համարում եմ հիմարություն որովհետեւ մեր ազգի ծնելիության մակարդակը առանց հետ էլ ցածր է,իսկ թշնամին չի հապաղում
Դուք կարող եք ասել,որ ես երազող եմ,բայց ես միայնակ չեմ" (c) Ջոն Լեննոն
Don't spend time beating on a wall, hoping to transform it into a door
Նարե (29.06.2010)
Էէէէէէ՜ Մեջիք ջան, մի քանի հարյուր կուսակրոններով ազգ չես փրկի, դու ասա նենց անեն, որ կյանքը լավանա, օժանդակեն երեխա ունեցողներին, օգնեն նրանց նորմալ պահելու հարցում, էն վախտ ազգդ նենց կշատանա, որ էլ դեմն առնել չի լինի......
Երևույթի մասին, կուսակրոնության ինստիտուտի պահպանման մասին կարծիքս արդեն գրել եմ վերևում ու, այո՛, կարծում եմ, որ մեր օրերում այն սպառել է իրեն ու ժամանակավրեպ է, բայց դա զուտ իմ տեսակետն ու դատողությունն է և չեմ պարտադրում որևէ մեկին:Monk-ի խոսքերից
Իսկ այն, որ երևույթը չպետք է դատենք այն պահող-չպահող անձանցով, կոնկրետ այս դեպքում այնքան էլ համաձայն չեմ: Զուտ բերում եմ իմ օրինակը, հենց մի քանի հոգևորականների անբարոյական վարքագիծը տեսնելով, ես շատ մեծ հիասթափություն ապրեցի հոգևորականությունից, ես (ու այդ ես-ը կարող է լինել ցանկացած այլ սովորական հավատացյալ) երբ տեսնում է այդ վատը, հետո ցավոք լավը շատ քիչ է երևում աչքից, ես չեմ կարող հարգել հոգրորականության կուսակրոնության ինստիտուտը, եթե տեսնում եմ, որ եկեղեցու "նվիրյալ" հոգևորականները չեն պահում դրանք: Մենք այսօր ունենք խնդիր, դա հավատացյալին պահելն է եկեղեցում (ու կույր է այն եկեղեցականը, որը չի տեսնում օրեցոր ազանդավորական կազմակերպությունները համալրող մարդկանց քանակը) ու այդպիսի օրինակով ոչ միայն հարգանք ձեռք կբերեն, այլ հակառակը՝ միայն կվանեն եկեղեցուց: բայց արդեն շեղվում եմ թեմայից , այդ իսկ պատճառով էլ չեմ շարունակում միտքս:
Ambrosine (28.06.2010), Ariadna (29.06.2010), Magic-Mushroom (28.06.2010)
Հարգելի Magic-Mushroom, իմ ասածն էլ այն է, որ Ձեր ասած մարդկանց ստոր վարքագիծը չտարածվի այն երևույթի վրա, որի անունը, ցավոք սրտի, իրենց վրա են վերցրել իրենք: Ձեր նշածները տականքներ են, որ ուղղակի կեղտոտում են այն ոլորտը, որտեղ հայտնվել են զանազան դրդապատճառներով: Լինեն նրանք Հայ Եկեղեցում, թե Կաթոլիկ, լինեն պեդոֆիլ (որոնց ես մարդ չեմ համարում ընդհանրապես), թե այլ ախտի կրողներ, իմ մտքով բնականաբար չի էլ անցնում որևէ ձևով պաշտպանել նման կարգի սուբյեկտների, ես ինքս եմ զզվում նրանցից: Բայց եթե որևէ ոլորտում ի հայտ են գալիս թյուրիմացություններ, դա չի նշանակում, որ կարելի է պիտակավորել տվյալ ոլորտը և նրա իսկական անդամներին: Կոշկակար պեդոֆիլ է կարող է լինել, պիտի ասենք, որ կոշկակարները ամենախուժան մարդի՞կ են: Կոպիտ օրինակ եմ բերում իհարկե: Բայց կարծում եմ հստակ է ասածս:Բարեւ հարգելի Մոնկ,ես քեզ վերաբերվում եմ շատ մեծ հարգանքով,ես նկատի չուն էի իմ գրառման մեջ Հայոց եկեղեցուն,ես կարծում եմ եթե չլիներ Հայոց եկեղեցին մենք շուտվանից կկորցնեինք մեր պետականությունը,Հայոց եկեղեցին ամենակարգապահ ու հիաքանչ բանն է հայ ժողովուրդի համար,Հայ եկեղեցում շատ քիչ է խուժան մարդկանց թիվը
Իսկ Պապ թագավորի հետ կապված հատվածը նախ թեմայի մեջ չէր այնքանով, որ կոնկրետացված չէր, թե ինչի՛ մասի է խոսքը: Եվ այնուհետև հենց այդ հատվածի արձագանքները լավագույնս փաստեցին դրա չարդարացված լինելը, քանի որ թեմայից բացարձակապես դուրս էին:
Իսկ ինչ վերաբերում է կուսակրոնությանը և ծնելիությանը, ապա երևույթն այնքան հսկայական խիստ պահանջներ ունի, որ հազվագյուտ ընտրյալներ կարող են միայն իրապես իևենց վրա վերցնել այդ լուծը: Իսկ այդ հազվագյուտ ընտրյալների՝ Եկեղեցուն և Հայրենիքին բերած նպաստն անհամեմատ ավելի մեծ է, քան եթե պարզապես գլխաքանակ ավելացնեն: Պատմությունը դրա լավագույն առհավատչյան է:
Եղբայր, բայց ի՞նչ կապ ունի եկեղեցու չամուսնացյալ քահանան ծնելիության հետ: Ժող, եկեք մի քիչ հարգանքով վերաբերվենք էլի հոգևոր թեմաներին: Երկու հազար տարիների ընթացքում հարյուրավոր հոգևորականներ ՝ չամուսնացյալ, իրենց կյանքն ու եռանդը դրել են կրոնի, ինչու՞ չէ, նաև ազգապահպանման գործում, իսկ մենք մի քանի /խիստ մի քանի/ բացառություններից ելնելով մեր եկեղեցու բարձրաստիճան հայրերին անվանում ենք խուժան, ասել է թե անբարո, կամ առևտրական, որովհետև եկեղեցում մոմը վաճառվում է դրամով: Մենք չենք ցանկանում ոչ մի տեսակի նվիրատվություն կատարենք եկեղեցուն, բայց ուզում ենք մոմն անվճար վառենք, մեզ երեխա ունենալիս կամ ունենալ ցանկանալիս աջակցեն, մի հատ էլ բոված ու կեղևազրկած արևածաղիկ բերեն երեկոյան մեր տուն: Սիրուն չի: Տեղից հազարավոր հոգևոր այլ կառույցներ են առաջացել ու բաժանում գցել մեր մեջ, իսկ մենք փոխանակ միասնական լինենք, պահենք մեր եկեղեցին, ամեն ինչ ավելի ենք իրար խառնում:
Կարծում եմ, այս թեմայում պիտի հարցեր ուղղվեին հոգևորականներին ու միայն խորն ակնածանքով խոսեինք բոլոր չամուսնացյալ քահանաների մասին:
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 28.06.2010, 20:32:
Կուսակրոնությունը հիմարություն համարել չի կարելի,,,եթե մարդը ընտրել է Աստծուն ծառայելու ուղին և չի ամուսնացել ուրեմն նա արժանի է գովեստի...սակայն այլ հարց է, թե ինչպես է նա ծառայում և ինչ է թաքնված այդ ամենի հետևում...քանզի շատ են հոգևորականները, որ էլ չասեմ ինչով են զբաղված
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Քույր ջան, ի՞նչ ես հասկանում Աստծուն ծառայել ասելով. օրինակ, ես տվյալ դեպքում հասկանում եմ էն, ինչ որ նկարագրված ա Շանթի «Հին աստվածներում»` կիսախավար ու տարրական հարմարություններից զուրկ սենյակներում Աստվածաշնչի զուբրիտացիա:Կուսակրոնությունը հիմարություն համարել չի կարելի,,,եթե մարդը ընտրել է Աստծուն ծառայելու ուղին և չի ամուսնացել ուրեմն նա արժանի է գովեստի...սակայն այլ հարց է, թե ինչպես է նա ծառայում և ինչ է թաքնված այդ ամենի հետևում...քանզի շատ են հոգևորականները, որ էլ չասեմ ինչով են զբաղված
Կան էդպիսի մարդիկ, չեմ ժխտում: Բայց բացարձակ բարոյականության աղբյուր-շտեմարան ունեն նաև թալիբան-գրոհայինները:....բայց կան նաև նրանք,,, ումից պետք է օրինակ վերցնել բարույական ցանկացած առումով...
Amaru (29.06.2010), Ambrosine (29.06.2010), Leo Negri (29.06.2010), Magic-Mushroom (28.06.2010), Quyr Qery (18.01.2012)
Մոնք ջան, մարդու սեքսուալ ձգտումները նրան բոլորովին էլ վատ մարդ չեն սարքում… մարդ իր բնությամբ սեքսուլ արարած է և նրա սեքսուալ ձգտումները ոչնչով էլ նրան չեն վարկաբեկում… նույնը ես կասեմ նաև հոգևորականների մասին… մարդու սեքսուալ կարիքները աղոթքով կամ որևէ այլ բաներով ապահովելը դա անհնար է… և պատրանք է թե նրանք ավելի լավ կարող են կենտրոնանալ եթե այդ ասպեկտից հրաժարվեն… եթե ես իմանամ որ քո նշած հոգևորականները կապված են ինչ որ կնոջ հետ, նրանք իմ աչքում բոլորովին էլ չեն ընկնի, ընդհակառակը դա ինձ նույնիսկ կմոտեցնի, որովհետև ես կհասկանամ որ նա մեզանից մեկն է, մեր միս-ու-արյունից…
սեքսը վատ բան չի ու անհրաժեշտություն է կենսաբանորեն և մարդուն երբ զրկում ես, կամ կամովի զրկվում է դրանից ապա նա դառնում է ավելի անկանխատեսելի ու նրա միտքը հենց այդ ուղղությամբ էլ աշխատում է…
իսկ եթե մարդ դրա կարիքը չի զգում, սովորաբար գնում է բժշկի որպեսզի իմանա թե ինչն է հիվանդ… այսինքն ոչ սեքսուլ վիճակը նորմալ չի…
Amaru (29.06.2010), kyahi (29.06.2010), Leo Negri (29.06.2010), Magic-Mushroom (29.06.2010), Skeptic (29.06.2010)
Ինձ քիչմ ուրիշ բանա հետաքրքրում` հենց ոնց պիտի օգնի կուսակրոնությունը աստծուն ծառայելու գործում, ինչ էլ չհասկացվի աստծո անվան տակ ու ինչ էլ չհասկացվի ծառայելու տակ? Ու ինչ շատ ավելի կարևորա` ինչպիսինն պիտի լինի աստված, որ իր ծառայողներից պահանջումա իր իսկ /հիպոթեթիկ/ ստեղծած մարմնական ֆունկցիաներից հրաժարում, լինի դա կանանց թե տղամարդկանց մոտ? Ինչուա աստծուն պետք իր /հիպոթեթիկ/ արարածներից ոմանց զրկել իր իսկ ստեղծած հաճույքից, ու ինչու են իրան պետք ծառայողներ, որոնք անպայման պետքա լինեն սկզբնական արարման` մարդու խմբագրած տարբերակը ցանկությունների առումով? Ու արդյոք նման աստված արժանիա ծառայության?
Իսկ եթե կուսակրոնությունը աստծո պահանջ չի` ինչու են մարդիկ իրենց իրավունք վերապահել խմբագրել սեփական աստծո կողմից տրված ցանկությունները ու ինստինկտները?
Ու ինչքանով էր կուսակրոններից վատ ծառայում աստծուն ասենք Երուսաղեմի առաջին ամուսնացած եպիսկոպոս Հակոբ Արդարը /որը, ի դեպ, Հիսուսի խորթ եղբայրը լինելով, ամենամոտն էր վաղ քրիստոնեության ենթադրյալ արմատներին/?
Աստծո մասին կարելիա մոտավոր պատկերացում կազմել իր ծառայողներին նայելով /ոնց որ ասենք ֆիրմայի տնորենի մասին` իր աշխատողներին նայելով/` լինեն իրանք կուսակրոն, ամուսնացած թե ասենք Հռոմում պոռնոկրատիային /կուսակրոն կաթոլիկ եկեղեցու պատմության մեջ տենց շրջանա եղել, եթե չգիտեիք/ սկիզբ դնող թեորետիկ կուսակրոն մարդիկ: Պտուղը ծառից:Կան էդպիսի մարդիկ, չեմ ժխտում:
Իսլամում, ի դեպ, արգելվածա կուսակրոնությունը, եթե մոտիվացիան Ալլահին մոտենալն է կամ Ալլահին ավելի լավ ծառայելը:Բայց բացարձակ բարոյականության աղբյուր-շտեմարան ունեն նաև թալիբան-գրոհայինները:
Վերջին խմբագրող՝ Leo Negri: 29.06.2010, 00:16:
The chattering mind provides the major obstacle to achieving magical intent. Only those who can learn how to switch off the internal dialogue can succeed with magic. If you can stop thinking you can do almost anything. - Peter J. Carroll, Octavo: A Sorcerer-Scientist’s Grimoire
Amaru (29.06.2010), kyahi (29.06.2010), Magic-Mushroom (29.06.2010), Skeptic (29.06.2010)
սեքս չանելը բարոյականության նորմ չի… կարող ա՞ զուգարան էլ չպտի գնան… թե՞ շորերով պիտի լողանան…Կուսակրոնությունը հիմարություն համարել չի կարելի,,,եթե մարդը ընտրել է Աստծուն ծառայելու ուղին և չի ամուսնացել ուրեմն նա արժանի է գովեստի...սակայն այլ հարց է, թե ինչպես է նա ծառայում և ինչ է թաքնված այդ ամենի հետևում...քանզի շատ են հոգևորականները, որ էլ չասեմ ինչով են զբաղված
kyahi (29.06.2010), Magic-Mushroom (29.06.2010), Quyr Qery (18.01.2012), Skeptic (29.06.2010), Ապե Ջան (29.06.2010)
Դայանա ջան, իսկ կուսակրոնությունը ազգապահպանման հետ ի՞նչ կապ ունի… մեր ազգի հերոսները լավ էլ ամուսնացած են եղել իսկ ոմանք էլ եթե ամուսնացած չեն եղել ապա դա նրանց հաջողությունն ու ազգին նվիրված լինելը չի կարելի դրան վերագրել…
… ես կարող եմ 100% վստահ ասել որ բոլոր կուսակրոն հոգևուրականներն էլ այս կամ այլ կերպ բավարարում են իրենց սեքսուալ պահանջները, եթե հիվանդ չեն… մանավանդ այսօր… իհարկե կլինեն մարդիկ որ կասեն "ոչ" ու ես իրական ապացույց չեմ ունենա, բայց համոզված եմ որ իրենք էլ լավ գիտեն որ այդպես է…
Ariadna (29.06.2010), Magic-Mushroom (29.06.2010)
Մեֆ ջան, իսկ ո՞վ ասաց, որ կուսակրոն դառնալու միակ պայմանը սեքս չանելն է: Կուսակրոնությունը անմնացորդ նվիրումն է Աստծո և Եկեղեցու ծառայությանը, որով մարդն իր ողջ կյանքը լիարժեքորեն զոհաբերում է հանուն այդ ծառայության: Եթե միայն սեռական կյանքով պայմանավորենք, ապա կստացվի, որ ես, տաս տարուց ավել ծառայելով Եկեղեցում, կուսակրոն հոգևորական եմ եղել. ամուսնացած չեմ, հազար ներողություն, «լևի» էլ չեմ գնում (չնայած բժշկի կարիք հաստատ չունեմ և շուտով էլ կամուսնանամ): Բայց ես երբեք չեմ պատրաստվել կուսակրոն դառնալ, քանի որ, բացի ամուսնությունից հրաժարվելուց, կուսակրոնությունը հսկայական վեհ խորհուրդ ունի, որն իմ ուժերից վեր է:
ars83 (29.06.2010), Benadad (30.06.2010), einnA (30.06.2010), Mephistopheles (29.06.2010), Շինարար (29.06.2010)
Էլի բաներ կա՞ն…
այ ստեղ ես պիտի միջամտեմ… իսկ ինչու աստծուն և եկեղեցում… աստված էլ եկեղեցին էլ մարդու համար են, հակառակ դեպքում դրանք դառնում են լրիվ անիմաստ… նախ եկեղեցին մարդու համար է կառուցվում, իսկ աստված որևէ մեկի ծառայության կարիքը չունի ու երբ ասում եմ որևէ մեկի կարիքը չունի, ինկատի ունեմ տառացիորեն չունի…մարդն ընդհանրապես եթե ծառայի մարդկությանը (արվեստ, գիտություն, գրականություն, բարեգործություն, փողոց ավլել, մարդ բուժել, բարշղճորեն կատարել իր առոօրյա աշխատանքը ու ամեն ամեն ինչ) դա կլինի ամենամեծ նվիրվածությունը սրտծուն… աստծո պատգամը սա է… ավել բան չկա…Կուսակրոնությունը անմնացորդ նվիրումն է Աստծո և Եկեղեցու ծառայությանը, որով մարդն իր ողջ կյանքը լիարժեքորեն զոհաբերում է հանուն այդ ծառայության:
ապեր, սեռական կյանքը դա միայն կենակցելը չի, դա շատ գեղեցիկ, հոգևոր և փիլիսոփայական խպորհուրդ ունի եթե ճիշտ վարվես… դա շատ օգտակար բան է, դրանով է մարդը տարբերվում մյուս կենդանիներից… սեքսը դա մարդկության լավագույն ստեղծագործությունների աղբյուրներից է… շուտով ամուսնացի և ապրի աստծո տված լիարժեք կյանքով… դու բավականին շատ իմաստություն ու ինքնաճանաչողություն ունես որ կուսակրոնության ճամփան չբռնես… ես քեզ 100% վստահեցնում եմ որ սա ամենաստվածահաճո բանն է…Եթե միայն սեռական կյանքով պայմանավորենք, ապա կստացվի, որ ես, տաս տարուց ավել ծառայելով Եկեղեցում, կուսակրոն հոգևորական եմ եղել. ամուսնացած չեմ, հազար ներողություն, «լևի» էլ չեմ գնում (չնայած բժշկի կարիք հաստատ չունեմ և շուտով էլ կամուսնանամ): Բայց ես երբեք չեմ պատրաստվել կուսակրոն դառնալ, քանի որ, բացի ամուսնությունից հրաժարվելուց, կուսակրոնությունը հսկայական վեհ խորհուրդ ունի, որն իմ ուժերից վեր է:
---------- Ավելացվել է՝ 06:25 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 06:06 ----------
չեմ հասկանում, կինը էդքան վատ բան ա՞ ու էդքան վատ ազդեցություն ունի մարդու վրա՞ որ տենց կատեգորիկ արգելվում ա աստծո նվիրյալի (whatever the hell that means) հետ հարաբերվել… դե… գիտեք ինչ եմ ասում…
Ariadna (29.06.2010), Katka (29.06.2010), Magic-Mushroom (29.06.2010), Skeptic (29.06.2010)
Ես Աստծուն ծառայել ասելով ի նկատի չունեի Լևոն Շանթի "Հին Աստվածները" ...ուղղակի ասում եմ,,, որ մաքուր ծառայեն,, լինեն բարի, ազնիվ ,,վեհ ...և ոչ թե հոգևորականի անվան տակ եսիմ ինչեր անեն, ասենք նառկոտիկի վաճառքով զբաղվեն....ու եթե մարդը ընտրել է Աստծուն կուսակրոնության ճանապարհով ծառայելը, դա իր գործն է... ես ինձ աթեիստ չեմ համարում,, բայց ոչ էլ քրիստոնյա եմ... ուղղակի մեզանից յուրաքանչյուրը ինքն է ընտրում իր ճանապարհը...կարևորը էդ ճանապարհը առանց աղավաղելու անցնենք...
Maybe that's what hell is, the entire rest of eternity spent in fucking Bruges.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ