P.S.-ի խոսքերից
Ես չեմ հասկանում էդ պեսսիմիզմը։ Ի՞նչ է նշանակում չգնալ հանրահավաքին...Փետրվարի 19–ին տեղի ունեցածը կարելի է ամեն ինչ անվանել, բացի ընտրություններից։ Դա նշանակում է, որ մի 5000 հոգի կարող է իր կամքը թելադրել 2 մլն–ից ավելի մարդո՞ւն։ Ուրեմն դրա՞ն եք արժանի։
Ես ինքս ահավոր վիրավորված եմ։ Վիրավորված եմ էն փաստից, որ ուղղակի թքած ունեն ժողովրդի կամքի, քաղաքացու ընտրության, ազատ մրցակցության, արդար ընտրությունների վրա։
Լավ, ոչ մեկիդ ինքնասիրությանը սա չի կպնում։ Ինձ համար կարևոր չէ, թե ով կընտրվի, կարևոր է որ ԸՆՏՐՎԻ ԱՐԴԱՐ։ Ու հիմա, երբ Սերժն ու ՀՀԿ–ն ապացուցեին, որ անում են այն, ինչ ուզում են, անում են ամենադաժան, ամենաանմարդկային մեթոդներով՝ կին, տարեց հանձնաժողովականներին առևանգելով ու ծեծելով, ձեր ձայնը ջնջելով ու դրա փոխարեն լցոնելով, ձեր ապագան գողանալով, ձեր հույսը բռնաբարելով, ձեր կարիերան վիժեցնելով, ձեզ ստրկացնելով....դրանից հետո դեռ հարցականի տակ եք դնում գնալ հանրահավաքին, թե ոչ...
Լյումպենացված հոտի պես ապրելը երևի ավելի հարմար է...Ամոթ նրանց, ով Երևանում է ու չի գնում։ Թեկուզ թող ծեծվի, թեկուզ սառի...բայց ավելի լավ է փոշմանել արածի համար, քան չարածի...
Անողնաշար, իներտ, վախեցած ու աջը քաշած՝ էդ արդեն նոր սերունդ չի...էդ նոր սերունդը էլ չի կարող տաղանդավոր լինել, չի կարող լավ բան ստեղծել, չի կարող ապագա ունենալ...ընդամենը գորշ ներկա ու նույնքան էլ անգույն ապագա...
Եթե երիտասարդ ես, ուրեմն մաքսիմալիստ ես ու հեղափոխական, հակառակ դեպքում ռեինկարնացված ծերունի ես...մեռած հոգի։
Շատ հոգնած եմ, տխրած ու հիասթափված...Երանի Երեւանում լինեի։
Էջանիշներ