Ի՞նչ է ռոմանտիկան ձեր պատկերացմամբ

[Tigana]

Ամեն մեկս էլ իր մեջ ունի ռոմոնտիկա:
Ռոմանտիկան զգացմունքները արտահայտելու շատ հաճելի ու գեղեցիկ ձև ա:
Ռոմանտիկ արարքները ավելի են ամրապնդում սիրային հարաբերությունները:

[Գևոր]

Թեման լրիվ կարդացի, կարելի է թարմացնել. Չսկսենք ?

Ինչ վերաբերվում ա ինձ Ռոմանտիկա լսելով Զ. Ֆրոյդին եմ հիշում .... խելոք բիձա էր....

[Դատարկություն]

Թեման լրիվ կարդացի, կարելի է թարմացնել. Չսկսենք ?

Ինչ վերաբերվում ա ինձ Ռոմանտիկա լսելով Զ. Ֆրոյդին եմ հիշում .... խելոք բիձա էր....

Ֆրոյդ թե Ֆրեյդ Զիգմունդ, կարողա և խելոք բան էր ասում բայց նրա մարդու անձի շարժիչ ուժերը սեռական ցանկություններով բացատրելու վարկածը հետագայում մերժվեց.... ու եթե բոլորս իրա նման մտածենք էլ ոչ ռոմանտիկա կմնա ոչ է իսկի <..տիկա>... Ֆիզիկական ցանկություններից զատ կա նաև մի այլ ոլորտ... մարդու միայն ֆիզիկական մարմինն է պահանջում էն ինչ որ դու համարում ես ռոմանտիկան, բայց մնացած մարմինները (աստրալ, եթերային, էն մյուսների անունը չեմ հիշում) էլ հենց ապահովում են սիրո մնացած փուլերը, ու դրանք պիտի դիտեն ոչ թե առանձին առանձին այլ մի համատեղություն, քանի որ ի սկզբանե երկու տեսակի էներկիա է ստեղծվել... կանացի որոնք ապահովում են կանացի էներգիան կամ <յանը> և տղամարդկային <ինը>, որոնք ձգում են իրար (եթե չհաշվենք շեղումները, որոնք պատճառ են և էներգետիկ և հորմոնալ խանգարումների)... լավ ինչ գլուխդ ցավացնեմ մարդուն կառավարում են ոչ միայն հորմոնները, այլ նաև ուրիշ գործոններ....(սա ավելի շատ էզոտերիկական ուղղվածություն ունի)

[Գևոր]

իհարկե վերջ ի վերջո մարդենք ենք չէ? )) բայց դե, որ խորանաանք կգտնեենք Ռոմանտիկայի առաջացման պատճառները ու ....հետևանքները:
Ոչ մի իմպոտենտ ռեմանտիկ չի եղել սիրո հարցում.

Եկեք չխաբենք ինքերս մեզ, սեռականությունը էնքան էլ վատ չի, ինչքան մեզ սովորեցրել են մեր մեծերը:

[Դատարկություն]

իհարկե վերջ ի վերջո մարդենք ենք չէ? )) բայց դե, որ խորանաանք կգտնեենք Ռոմանտիկայի առաջացման պատճառները ու ....հետևանքները:
Ոչ մի իմպոտենտ ռեմանտիկ չի եղել սիրո հարցում.

Եկեք չխաբենք ինքերս մեզ, սեռականությունը էնքան էլ վատ չի, ինչքան մեզ սովորեցրել են մեր մեծերը:

Հա հա, բայց մեծերը չեն սովորացրել որ վատա, այլ սովորացրել են թաքցնել կամ ավելի շատ գաղտնի պահել...

[nune']

Ռոմանտիկան իմ կարծիքով չի տեղավորվում, որևէ սահմանների կամ չի սահմանվում կարճ ասած..
Իմ կարծիքով բոլոր մարդիկ ռոմանտիկ են կախված նրանից, թե ում հետ են, որտեղ են գտնվում, ինչ տրամադրություն ունեն և ինչ զգացմունքներ են տածում տվյալ մարդու նկատմամբ..
օրինակ ինձ մի մասն ասումա` դու ինչ ռոմանտիկ, իսկ մյուսը` ինչ ռոմանտիկ ես...

ՀԳ.Հերթական հարցը, որը հարաբերական...

[Սլիմ]

nune' համամիտ եմ, կախված նրանից թե ու կողքին ես, ու եթե ռոմանտիկ լինելը դուրդ գալիսա մնում ես էտ մարդու հետ, ես ռոմնատիկ չեմ, ավելի շատ պռագմատիկ եմ, իմ ռոմանտիզմը էքտրեմալ բնույթա կրում, իմ համար ռոմանտիկ կարա լինի էնպիսի մի բան , որ շատերի համար նախ անընդունելիա, տգեղա

[Դատարկություն]

Ախր ամեն մարդ ռոմանտիկայի իր պատկերացումն ունի: Դա էնպիսի հասկացություն չի որ ինչ որ ձևով սահմանես... Մեկը կհամարի որ դա օրինակ <մայրամուտին նայել սիրելն ա> մյուսը <Շատ ես քսվում ռոմանտիկ ես> մյուսը <էսինչ բանը սիրում ես ուտես ռոմանտիկ ես>.... ննենց որ ստեղ ինչ էլ ասեն ճշմարիտ կեղնի

[Anulik.Sh]

Ամեն մարդ յուրովի ռոմանտիկա իր մեջ ունի արտահայտելու տարբեր ձևեր.Ռոմանտիկայի մեջոցով կարող ես շատ բան ասել դիմացինտ այն ինչը բառերով չես կարող արտահայտել:Օրինակ` ես ահաոր ռոմանտիկ մարդ եմ:

[Ariadna]

Ֆրոյդ թե Ֆրեյդ Զիգմունդ, կարողա և խելոք բան էր ասում բայց նրա մարդու անձի շարժիչ ուժերը սեռական ցանկություններով բացատրելու վարկածը հետագայում մերժվեց.... ու եթե բոլորս իրա նման մտածենք էլ ոչ ռոմանտիկա կմնա ոչ է իսկի <..տիկա>... Ֆիզիկական ցանկություններից զատ կա նաև մի այլ ոլորտ...

Ֆրոյդ ավելի ճիշտ է, Ֆրեյդը ռուսական սխալ թարգմանությունն է, գերմաներեն Freud, կարդացվում է Ֆրոյդ, նույնը Ցվեյգն է, որը իրականում Ցվայգ է:
Լավ, թեմայից չշեղվենք, ես ինքս համամիտ եմ էն կարծիքների հետ, որ ռոմանտիկան ինդիվիդուալ է, և էն ինչ ռոմանտիկ է մեկի համար, կարող է տհաճ կամ քյառթու համարվել մյուսի համար: Ռոմանտիկայի իմ ընկալումը, օրինակ, հիմնականում չի համընկնում մարդկության մնացյալ հատվածի պատկերացումների հետ

[ars83]

Երեկ կարդում էի Դոստոևսկու "Записки из подполья"–ն, այնտեղ մի հետաքրքիր հատված կա ռոմանտիզմի մասին։ Հերոսը այս պրագմատիկախառը ռոմանտիզմը վերագրում է միայն ռուս ազգի ներկայացուցիչներին, բայց, կարծում եմ, մենք էլ ենք մեծամասամբ այդպիսին։ Մեջբերեմ՝ ինքներդ կդատեք։ Ոճի յուրօրինակությունը և իմաստը հստակորեն փոխանցելու համար մեջբերումը կատարում եմ ռուսերենով՝ ինչպես որ բնագրում է, այն ծավալուն չէ, ուստիև, կարծում եմ, թուլատրելի է։

У нас, русских, вообще говоря, никогда не было глупых надзвездных немецких и особенно французских романтиков, на которых ничего не действует, хоть земля под ними трещи, хоть погибай вся Франция на баррикадах, - они все те же, даже для приличия не изменятся, и все будут петь свои надзвездные песни, так сказать, по гроб своей жизни, потому что они дураки. У нас же, в русской земле, нет дураков; это известно; тем-то мы и отличаемся от прочих немецких земель. Следственно, и надзвездных натур не водится у нас в чистом их состоянии. Это все наши "положительные" тогдашние публицисты и критики, охотясь тогда за Костанжоглами да за дядюшками Петрами Ивановичами и сдуру приняв их за наш идеал, навыдумали на наших романтиков, сочтя их за таких же надзвездных, как в Германии или во Франции. Напротив, свойства нашего романтика совершенно и прямо противоположны надзвездно-европейскому, и ни одна европейская мерочка сюда не подходит. (Уж позвольте мне употреблять это слово: "романтик" - словечко старинное, почтенное, заслуженное и всем знакомое). Свойства нашего романтика - это все понимать, все видеть и видеть часто несравненно яснее, чем видят самые положительнейшие наши умы; ни с кем и ни с чем не примиряться, но в то же время ничем и не брезгать; все обойти, всему уступить, со всеми поступить политично; постоянно не терять из виду полезную, практическую цель (какие-нибудь там казенные квартирки, пенсиончики, звездочки) усматривать эту цель через все энтузиазмы и томики лирических стишков и в то же время "и прекрасное и высокое" по гроб своей жизни в себе сохранить нерушимо, да и себя уже кстати вполне сохранить так-таки в хлопочках, как ювелирскую вещицу какую-нибудь, хотя бы, например, для пользы того же "прекрасного и высокого". Широкий человек наш романтик и первейший плут из всех наших плутов, уверяю вас в том... даже по опыту. Разумеется, все это, если романтик умен. То есть что ж это я! романтик и всегда умен, я хотел только заметить, что хоть и бывали у нас дураки-романтики, но это не в счет и единственно потому, что они еще в цвете сил окончательно в немцев перерождались и, чтоб удобнее сохранить свою ювелирскую вещицу, поселялись там где-нибудь, больше в Веймаре, или в Шварцвальде. Я, например, искренно презирал свою служебную деятельность и не плевался только по необходимости, потому что сам там сидел и деньги за то получал. В результате же, заметьте, все-таки не плевался. Наш романтик скорей сойдет с ума (что, впрочем, очень редко бывает), а плеваться не станет, если другой карьеры у него в виду не имеется, и в толчки его никогда не выгонят, - а разве свезут в сумасшедший дом в виде "испанского короля", да и то если уж он очень с ума сойдет. Но ведь сходят у нас с ума только жиденькие и белокуренькие. Неисчетное же число романтиков значительные чины впоследствии происходят. Многосторонность необыкновенная! И какая способность к самым противоречивейшим ощущениям! Я и тогда был этим утешен, да и теперь тех же мыслей. Оттого-то у нас так и много "широких натур", которые даже при самом последнем паденьи никогда не теряют своего идеала; и хоть и пальцем не пошевелят для идеала-то, хоть разбойники и воры отъявленные, а все-таки до слез свой первоначальный идеал уважают и необыкновенно в душе честны. Да-с, только между нами самый отъявленный подлец может быть совершенно и даже возвышенно честен в душе, в то же время нисколько не переставая быть подлецом. Повторяю, ведь сплошь да рядом из наших романтиков выходят иногда такие деловые шельмы (слово "шельмы" я употребляю любя), такое чутье действительности и знание положительного вдруг оказывают, что изумленное начальство и публика только языком на них в остолбенении пощелкивают.

Այստեղ, կարծում եմ, խորը միտք կա. ռոմանտիկ արարքները կատարվում են՝ ինչ–որ շահավետ նպատակ մտքում ունենալով։ (ինչպես վերը նշված «ռուս ռոմանտիկների» մոտ) Հաճախ «ռոմանտիկ» արարքները կատարվում են զուգընկերոջը գրավելու, նրա վրա տպավորություն գործելու համար։ Կամ ամենօրյա, «ստանդարտ» ապրելակերպի մեջ ինչ–որ յուրօրինակություն մտցնելու համար (ինչը, սակայն, ավելի ճիշտ կլինի բնորոշել «ինքնատիպություն» բառով, որը երբեմն կարող է չափազանցվելով վերածվել էքսցենտրիզմի)։ Այն կարող է ունենալ ուրիշների վրա տպավորություն գործելու նպատակը (ինչպես վերը նշված «ֆրանսիացի և գերմանացի ռոմանտիկների» մոտ)՝ թեկուզև չգիտակցված, կարող է ինքնահաստատման միջոց լինել։

[Agni]

Բոլորս էլ ասում ենք, ռոմանտիկան կամ ռոմանտիզմը անհատական է և' հասկացվում, և' ընկալվում, բայց չէ որ բոլորիս միացնում է այդ գաղափարը իր զգացողությամբ ու ապրումներով...

[Հակոբ Գեւորգյան]

Թարմ ասեմ. մեկ ժամ առաջ, մենք՝ իմ սիրած էակը գրկումս, օվկիանոսի ալիքների ձայնը, եւ մեր սիրած երգը, ապրում եինք ռոմանտիկ կյանքով...

[ars83]

Դե լավ, որ բոլորդ սահմանումներ եք տալիս ու օրինակներ բերում, ես էլ ասեմ։

Ես կսահմանեի ռոմանտիկան որպես գործելակերպ՝ պատմության ընթացքում մարդկության՝ «գեղեցիկի» և «հարմարավետի» վերաբերյալ ձևավորված պատկերացումների համաձայն։
«Հարմարավետը» շատ կարևոր է այս սահմանման մեջ, քանի որ, կարծում եմ, մեծամասնությունը ռոմանտիկ չի համարի, օրինակ, մարտի դաշտում ցեխի և կեղտի մեջ զոհվող զինվորի մահը՝ մերձավորներին պաշտպանելիս, սակայն, երևի շատերը կհամաձայնեն, որ արարքի վեհությունն ունի գրեթե անգերազանցելի գեղեցկություն։

Հ.Գ. Գործնականում կրկնեցի Զրուցարանում երեկվա ասածս։

[Ֆրեյա]

Ինձ մոտ ռոմանտիկ բառը միիի՜ քիչ ասոցացվում է սենտիմենտալ բառի հետ։
Այսինքն, ռոմանտիկ արարքները նախ եւ առաջ սենտիմենտ են արթնացնում՝ զգացմունք
Դրանք արարքներ են, որ ռացիոնալ պատճառ, կամ անհրաժեշտություն կարող են չունենալ