Ինչ-որ մարդիկ գրաքննության նկատմամբ կարոտախտի հոտ առան: Զարմանալի է, երբ ամբողջ քննարկումը եղել է ընդամենը գրական ճաշակի շուրջ: Որակյալ գրականությանը պետական աջակցությունը, որին ես կողմ եմ, բոլորովին չի նշանակում ալտերնատիվ գրականության արգելում:
Դե սկզբունքորեն կինորավեստում էլ կա Ֆելինի կամ Սփիլբերգ ու ռուսական պոռնո Ելենա Բերկովայի մասնակցությամբ: Վերջինս էլ է կինորավեստ, ու արգելված չէ…Մասսագետ-ի խոսքերից
Բոլորովին կողմ չեմ պոռնոգրաֆիան արգելելուն, ինքս էլ մեկ ու մեջ նայում եմ:
Լա'վ, եթե դու ուզում ես էդպիսի համեմատությամբ վիճել, ես մի քանի ռեժիսյորների էլ մեջ կբերեմ: Կա Բեռնարդո Բերտոլուչչի, որի "վերջին տանգոն փարիզում" ֆիլմի հերոսը` Պոլը, որի դերը կատարում էր Մարլոն Բրանդոն, իր քաքը կերցնում է հերոսուհուն, ի ապացույց, որ նա սիրում է Պոլին կամ նույն ռեժիսյորի "երազողները" ֆիլմը ու ես անվերջ քանակությամբ ֆիլմեր կարող եմ ասել, որոնք համապատասխանում են էն գրականությանը, որի շուրջ մենք վիճում ենք: Իսկ Բերտոլուչչին հաստատ մի քանի կլասս բարձր է, քան Սփիլբերգը:
Մարգըրիտ Դյուրասի "Սիրեկանը" վեպը, որը իմ սիրած սիրավեպն է վաճառվել է 1500000 օրինակով: Գրքի հիման վրա ֆիլմ է նկարվել, կարող ես այդ ֆիլմն էլ նայել: Ես ուզում եմ մի քանի տող մեջ բերել այդ գրքից:
"Պատռեց փոքրիկ վարտիքն ու այդպես մերկ տանում է անկողին: Աղջիկը` համբերատար, սկսում է հանել նրա շորերը: Փակ աչքերով:
... Մաշկը չքնաղ քնքշություն ունի: Մարմինը նիհար է, անուժ, առանց մկանների մազեր չունի, բացի առնանդամից: Աղջիկը չի նայում նրան: Հպվում միայն, փաղաքշում անծանոթ նորույթը: Տղամարդը տնքում է, արտասվում: Նա գարշելի սիրո մեջ է: Աղջիկը քշվում է դեպի իրեն կլանող հեշտանքը:"
Իսկ մեր երկրում մեկը այսպիսի բան է գրում, միանգամից հայտնվում են մարդիկ, որոնք ուզում են ոչնչացնել նման գրականությունը, իրենց պատկերացրած բարոյական նկարագրերի պատճառով ու ստեղծում են իրենց կեղծ, անբովանդակ, անտրամաբանական սիրային պատմությունները:
Իսկ դու փորձում ես պոռնոյով հարվածել, բայց ես դեմ չեմ, որովհետև ես ավելի հաճույքով Սիլվիա Սեինթին կամ Ելենա Բերկովային եմ նայում, քան գեղարվեստական ֆիլմեր: Ու Տինտո Բրասսի ֆիլմերը ինձ ավելի են դուր գալիս, քան Սփիլբերգի:
StrangeLittleGirl (06.02.2009)
կլինեն մարդիկ, որոնց գրվածը դուր կգա, կլինեն այնպիսները, ում դուր չի գա
նման գրականությունը ոչնչացնողներին դեմ եմ, քանի որ սզկբունքորեն եմ դեմ որևէ բան ոչնչացնելուն
իՄարմինը նիհար է, անուժ, առանց մկանների մազեր չունի, բացի առնանդամից:
միջի այլոց, անձամբ սիրավեպեր երբեք չեմ կարդում, անկախ այն բանից առնանդամի մազածածկույթի վերաբերյալ մանրամասներ գրված են, թե ոչ
Մասսագետ, քո անձնական նախասիրությունները չենք քննարկում այստեղ:
Բերտոլուչիի ֆիլմերն իրականում այլասերում են պարունակում իրենց մեջ, որը հոգեբանական մազոխիստին բավականին մեջ հաճույք կարող է պատճառել: Անձամբ ինձ դրանք պատճառում են հասարակ ձանձրույթ, որովհետև, ասենք, մի հինգ տարի առաջ այդ ոլորտը կարող էր ինձ հետաքրքրել, իսկ հիմա՝ ոչ:
Միևնույն ժամանակ Սփիլբերգը թեև ունի բավականին տափակ, մեյնսթրիմային ֆիլմեր, տրանք բոլորն էլ նկարահանված են բարձր ճաշակով, իսկ ռեժիսորական աշխատանքը դժվար է գերազանցել: Բացի դրանից, Սփիլբերգի մեյնսթրիմային ֆիլմերի կողքին հայտնվում են այնպիսի հանճարեղ աշխատանքներ, որոնք բացահայտում են ռեժիսորի իսկական տաղանդը: «A. I.» ֆիլմն, օրինակ, որի սցենարը թեև ընտրվել է Սթենլի Կուբրիկի կողմից, բայց նկարահանումները լրիվ կատարել է Սփիլբերգը:
Միևնույն ժամանակ՝ ստերեոտիպներ փշրող Տերրի Գիլիամը, որի ֆիլմերը ցենզորներին հիստերիայի մեջ են գցում:
Բայց ես երբեք չեմ սկսի համեմատել Բերտոլուչիին նրանց հետ՝ դա առնվազն դիլետանտական մոտեցում է, որովհետև այս ռեժիսորները լրիվ տարբեր աշխարհներում են ստեղծագործում:
Ես չեմ ժխտում Բեռտոլուչիի կամ Տինտո Բրաասի ֆիլմերի գեղագիտական արժեքը:
Բայց տաբուների խախտումն ու տարբեր հակաէսթետիկ կադրերը չեն, որ նրանց արժեք են տալիս, այլ դա անելու ֆիլիսոփայությունը:
Կապրոֆիլական լիքը պոռնո կա, որտեղ մարդիկ մեծ քանակներով իրար քաք են ուտում: Մի՞թե դու դա կհամեմատես քո նշած ֆիլմի հետ:
Իսկ սիրավեպերը, նամանավանդ կանացի սիրավեպերը, ես համարում եմ ավելորդ սենտիմենտալիզմի հետևանք, որի միջոցով գրողը փորձում է քողարկել գրվածքի տափակությունը: Ճիշտ է, սա ոչ միշտ է կիրառելի՝ այստեղ էլ հանդիպում են բացառություններ, բայց քո նշած հատվածից բնավ չի երևում, որ «Սիրեկանը» վեպը դրանցից մեկն է:
Քաքը կյանքի ասպեկտներից մեկն է: Պետք չի նրանից փախնել՝ ինչ էլ անես, նա քեզ կգտնի: Բայց գովերգել քաքը նույնն է, ինչ գովերգել բուրումնավետ նասկին:
Նրանից վատ հոտ է գալիս: Այն կպչուն է: Այն մանրէներով է հագեցած:
Եվ քաքոֆիլիան, և քաքոֆոբիան նման են իրար՝ երկուսն էլ հիվանդագին ծայրահեղություններ են: Եթե ինչ-որ մեկն ուզում է ընկնել այդ ծայրահեղություններից մեկի մեջ՝ խնդրեմ, ես դեմ կլինեմ նրանց, ովքեր ուզում են դա արգելել, քանի որ արվեստն արգելք չի ճանաչում:
Բայց լինել քաքի պոետ, ներեցեք, չեմ կարող:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
այս գրառումից հետո թեման կարելի էր չշարունակել:
էսպես չի մնա
Այստեղ ինչ-որ մեկը ժամանակակից պոեզիայի անուն էր փնտրում: Առաջարկում եմ ՈՒՆԻՏԱԶ, ինձ թվում է շատ եվրոպական, ավանգարդ հնչողություն ունի, ապա փորձեք` ունիտազ պոեզիայի կարկառուն ներկայացուցիչ այսինչ: Ցանկացած ստեղծագործություն պետք է այնպես գրես, որ չամաչես մորդ տալ կարդալու:
,,Ինքնագրի,, նկատմամբ կանխակալ մոտեցումը իրոք շատ մեծ է, ,,Ինքնագիրը,, դարձել է պիտակ-տպվել է ինքնագրում`վերջ,լավը լինել չի կարող:Ցավոք այդ հարցում պարբերականի մեղքն իրոք մեծ է.վատ գործերի քանակն իրոք մեծ թիվ է կազմում:Թեպետ ես հասկանում եմ ,,Ինքնագրի,, քաղաքականությունը, տպել ամեն ինչ, տալ այսպես կոչված խոսքի ազատություն,փորձել բոլոր իրական ու ոչ իրական իրական տարբերակները, բայց դե...,,,,Ինքանգիր,, թիվ5-ում ինձ համար ես մի քանի հեղինակների բացահայտեցի:Սերգեյ Դանիելյանի ,,Սերոժիկը,, վատը չէր,Գնել Հակոբյանի բանաստեղծական շարքը և նաև շատ հավանեցի Ալինա Խաչատրյանի երկու պատմվածքները.չեմ կարող ասել,որ դրանք մեծ հեղաշրջումներ էին հայ գրականության մեջ,բայց ակնհայտորեն աղջիկը հետաքրքիր ոճ ունի, հա ի դեպ, նշածս գործերիցս և ոչ մեկու ցենզուրայից դուրս բառապաշար չկա:Արդեն հոգնել եմ Զաս Սուպերպոետի պոեզիայից, իսկ Լուսինե Միրզոյանը ոչ մի քայլ առաջ չի գնացել իր ,,Աստիճաններին նստած մարդը,, ժողովածուից հետո:
Ariadna (08.02.2011), Chilly (18.12.2009), StrangeLittleGirl (18.12.2009)
Սերգեյ Դանիելյանի «Սերոժիկի» բեմադրված տարբերակը բա ինչ լավն ա
Ariadna (08.02.2011)
Շատ ճիշտ ես, հարգելի Շինարար: Այսօր բացել կարդում էի,,,40,000 դրամ են տալիս, մրցույթ են հայտարարել:Ամաչում էլ եմ ասեմ, ինչ վերնագրերով պատմվածներ էին դեղադրված մրցույթին էին մասնակցում հեղինակները: Բայց մեկը որոշեցի կարդալ..... Ունիտազը մեղմա ասված: Ժողովուուուուու~րդ, սա աղանդից էլ վատա: Ու իրանց գրածները կարդալուա 16-18 տարեկան երիտասարդն ու կարծելու ա, թե սա իսկական ազատությունա, սա գրողական մոտեցումա և այլն: Չէ, ամեն դեպքում ցենզուրան լավ բանա, որը հիմա արհամարվումաԵթե այդտեղ տպագրվողներից հիմա կարդումա գրածներս պատասխանեք` արդյոք չեք ամաչում ձեր գրածից, Շինարարի ասածի պես , չեք ամաչում, որ մի օր կարողա ձեր մայրը հետաքրքվի իր տաղանդավոր բալիկի գրածներով կարդա ու ձեր տեղը վատանա...թե սա աղբը պրոպագանդելու, երկիրն ու երիտասարդությանը կործանելու մեգա ծրագիր ա??
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 08.02.2011, 23:31:
impression (08.02.2011), Kuk (08.02.2011), Արևածագ (08.02.2011), ՆանՍ (08.02.2011)
Առաջարկում եմ ցենզուրա մտցնել ու առաջինը Մարկեսին արգելել:Շատ ճիշտ ես, հարգելի Շինարար: Այսօր բացել կարդում էի,,,40,000 դրամ են տալիս, մրցույթ են հայտարարել:Ամաչում էլ եմ ասեմ, ինչ վերնագրերով պատմվածներ էին դեղադրված մրցույթին էին մասնակցում հեղինակները: Բայց մեկը որոշեցի կարդալ..... Ունիտազը մեղմա ասված: Ժողովուուուուու~րդ, սա աղանդից էլ վատա: Ու դրանց գրածները կարդալուա 16-18 տարեկան երիտասարդն ու կարծելու ա, թե սա իսկական ազատությունա, սա գրողական մոտեցումա և այլն: Չէ, ամեն դեպքում ցենզուրան լավ բանա, որը հիմա արհամարվումա
Հ.Գ. Չէ, չեմ ամաչում:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 08.02.2011, 23:31:
E-la Via (09.02.2011)
Բյուր, ոչ մի գրառում չեմ կարդացել, ուղղակի սա կարդացի, ու հարց առաջացավ: Կարծում ես Ինքնագրում տպվու՞մ են Մարկեսներ:
Ափսոս, ես Ձեր փոխարեն կամաչեի
Չէ, Դայ, չեն տպագրվում, բայց խոսքը ցենզուրային էր վերաբերում: Մարկեսն էլ ա լիքը զուգարանային բաներ նկարագրել: Հիշացնե՞մ, թե ոնց Ֆերմինա Դազայի ամուսինը չէր կարողանում միզել, ու անընդհատ մի շիթ դուրս էր մնում ունիտազից, մինչև որ հոտի վրա կինը հայտնաբերեց: Էլ ո՞րը հիշացնեմ: Իսկ եթե իրենց մոտ ցենզուրա լիներ, հավանաբար Մարկեսի գրածները չէին տպագրվի: Կարծում եմ՝ ցանկացած հեղինակի տպագրվելու հնարավորություն պետք ա տալ, իսկ թե հետագայում ինչ կդառնա ինքը, էդ արդեն հետոյի հարց ա: Բայց ոչ մի հանձնաժողով չի կարող որոշել, թե ինչն ա տպագրվելու արժանի, ինչը՝ չէ:
Դե ես անամոթ եմԱփսոս, ես Ձեր փոխարեն կամաչեի
Մոդերատորական. Մեզնից ամեն մեկը կարող ա հավանել կամ չհավանել, քննադատել տվյալ ստեղծագործությունը, բայց պահանջում եմ հետայսու ակումբում հեղինակներին ուղղված նման պիտակներ չգրել, ինչպես նաև զերծ մնալ ամոթանքներ տալուց: Շուտով գրառումները կխմբագրվեն ու ավելորդ հատվածները կհեռացվեն: Իսկ կրկնելու դեպքում կտուգանվեն ու կջնջվեն:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 08.02.2011, 23:32:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ