էս սենց պահի տակ էլի
նրան...
Էնքան եմ սիրում, երբ մեկ էլ հանկարծ
Քնքշության ինչ-որ նոպա է բռնում,
Ու դու ինձանով արբեցած, տարված
Սիրո խոսքեր ես կամաց շշնջում:
Ես քեզ գրկում եմ լուռ ու մտածում,
Թե ինչքան լայն է ժպտում բախտը ինձ,
Որ քո պես հրաշք ինձնով է ապրում,
Ու ով ինձնից թանկ էլ չունի ոչինչ:
Մեջբերել
Էջանիշներ