Ստեղծափորձողի լաբորատորիա

[impression]

Լիլ
ես շատ սահմանափակ ընդունակությունների, հետաքրքրությունների տեր մարդ եմ, ինձ աշխարհում ամենաշատը հետաքրքրում ա էն, ինչ ինձ թվում ա սիրուն կամ հուզիչ կամ էլ առնվազն տարօրինակ թե ինչքանով եմ ես կարողանում պատմել տեսածներիս ու զգացածներիս մասին, տաղանդի խնդիր ա

ես ինձ չեմ ճղում գրող դառնալու կամ մեդալներ ստանալու համար, իրականում չափազանց հոգնած ու զզված եմ ամեն ինչից, որ ինձ նեղություն տամ նման բաների խաթր

ուղղակի ասենք Շիրազն էլ սաղ կյանք Մասիս էր գրում մեկ էլ մայր, բայց կարգին էլ գրում էր՝ լիքը մարդկանց կարծիքով
ու ստեղ նաև աուդիտորիայի հարց ա. միգուցե սկսել եմ ներկայացումներս ա՞յլ հանդիսատեսների համար կազմակերպել
ասածս ինչ ա՝ ես նույնն եմ, էն պահին, երբ ծնվեցի ու սկսեցի ղժալ, էս ամեն ինչը արդեն կար իմ մեջ, ես ուղղակի մի քիչ սովորել եմ դրանք հանել, ցույց տալ

նենց որ՝ իմ մեջի էղածը չի փոխվելու, ես չեմ կարող գրել հայրենասիրական վեհ թեմաների մասին, որովհետև իրականում դրանք իմ ներսին, էն ոչ ցուցադրականին, էն ամենաԻՄ-ին չեն կպնում

[Գալաթեա]

Լիլ

նենց որ՝ իմ մեջի էղածը չի փոխվելու, ես չեմ կարող գրել հայրենասիրական վեհ թեմաների մասին, որովհետև իրականում դրանք իմ ներսին, էն ոչ ցուցադրականին, էն ամենաԻՄ-ին չեն կպնում

Լիլ

Չգրես հայրենասիրական թեմաներով, փիլիզ
Ու ասածս էն չէր՝ որ քեզ փոխվել ա պետք... իսկի, ես ինքս էլ, չեմ կարողանում փոխվել:

Ուղղակի ուզում եմ իմանաս, որ գրածիդ մեջ ես անձամբ զգում եմ էդ նույնականությունը՝ անգամ փոխված բառերի ու հուզումի ներքո:

[impression]

հիմա մի որևէ կոնկրետ առաջարկ կա՞
ո՞նց դուրս գանք էս կրկնողականությունից....

[Գալաթեա]

հիմա մի որևէ կոնկրետ առաջարկ կա՞
ո՞նց դուրս գանք էս կրկնողականությունից....

Դուրս մի արի այ մարդ.. պարզապես որ ասում են տենց ա՝ թեթև տար
Ես ինքս չեմ պատրաստվում դուրս գալ, ու իսկի դեմ չեմ, որ տենց ա:

Կրկնվելը վատ չի, եթե կրկնածդ հավեսին ու գրավիչ ա ուրիշների համար:

Սենց ա էլի, լօվե-ախառը սմայլից բացի ուրիշ բան ես գրում, կրակն ես ընկնում

[impression]

Դուրս մի արի այ մարդ.. պարզապես որ ասում են տենց ա՝ թեթև տար
Ես ինքս չեմ պատրաստվում դուրս գալ, ու իսկի դեմ չեմ, որ տենց ա:

Կրկնվելը վատ չի, եթե կրկնածդ հավեսին ու գրավիչ ա ուրիշների համար:

Սենց ա էլի, լօվե-ախառը սմայլից բացի ուրիշ բան ես գրում, կրակն ես ընկնում

բա ես մի ժամ ա՝ բացատրում եմ, որ թեթև եմ տանում, ավելին՝ ինձ բացարձակ չեն հուզում կարծիքները, ինձ դրանք միայն հետաքրքրում են
համ էլ լօվէ սմայլով ինձ խաբող չի ծնվե՜լ

[Արևածագ]

Ինչ լավ է, որ հայտնաբերեցի այս թեման: Մի քանի էջ եմ կարդացել: Մնացածն էլ կկարդամ:
Կարճ մի բան կասեմ. հիանում եմ հեղինակի ազատությամբ:

[impression]

Երկար ժամանակ չունեի մուտք իմ էն աշխարհ, որտեղ ինձ լրիվ ազատ եմ զգում: Էդ հայացքն ա դեպի ներս: Շատ վաղուցվանից վռնդվել էի էդ վայրից, ուր ամեն ինչ խառնվում է իրար փսիխոդելիկ հեքիաթի պես:
Վերջերս, հերթական գլխացավի ուժեղ նոպայի շնորհիվ էլի ընկա էնտեղ: Առաջ էնքան հեշտ էր հայտնվելը կիսատրանսային վիճակում ու դրանով ապշելն ու արբենալը: Էս անգամ ստացվեց շատ դժվարությամբ ու տևեց մի քանի վայրկյան: Բայց շատ վառ ու պայծառ էր այն, ինչ տեսա: Իսկ տեսածս ես էի: Չգիտեմ ոնց բացատրել, բայց դա ես էի` դրսից ու ներսից: Բայց թեև ներսից էի, ես իմ ներսը չտեսա ու չհասկացա: Ինքը հրեշ էր` շատ հետաքրքիր հրեշ: Ահավոր ձգող: Նույնիսկ տրանսային դողի մեջ զգացի, որ ուրախանում եմ, որ ինքն իմ հրեշն է: Հրեշս պարում էր: Ես նման պար չէի տեղել: Պարում էր ինքնամոռաց ու ուրախ: Հետո մորուքը սկսեց վառվել անհնարին գույների բոցով:
Ու ես ինձ ստիպեցի հետ գալ:

[Dayana]

Երկար ժամանակ չունեի մուտք իմ էն աշխարհ, որտեղ ինձ լրիվ ազատ եմ զգում: Էդ հայացքն ա դեպի ներս: Շատ վաղուցվանից վռնդվել էի էդ վայրից, ուր ամեն ինչ խառնվում է իրար փսիխոդելիկ հեքիաթի պես:
Վերջերս, հերթական գլխացավի ուժեղ նոպայի շնորհիվ էլի ընկա էնտեղ: Առաջ էնքան հեշտ էր հայտնվելը կիսատրանսային վիճակում ու դրանով ապշելն ու արբենալը: Էս անգամ ստացվեց շատ դժվարությամբ ու տևեց մի քանի վայրկյան: Բայց շատ վառ ու պայծառ էր այն, ինչ տեսա: Իսկ տեսածս ես էի: Չգիտեմ ոնց բացատրել, բայց դա ես էի` դրսից ու ներսից: Բայց թեև ներսից էի, ես իմ ներսը չտեսա ու չհասկացա: Ինքը հրեշ էր` շատ հետաքրքիր հրեշ: Ահավոր ձգող: Նույնիսկ տրանսային դողի մեջ զգացի, որ ուրախանում եմ, որ ինքն իմ հրեշն է: Հրեշս պարում էր: Ես նման պար չէի տեղել: Պարում էր ինքնամոռաց ու ուրախ: Հետո մորուքը սկսեց վառվել անհնարին գույների բոցով:
Ու ես ինձ ստիպեցի հետ գալ:

Լիլ, երեք անգամ կարդացի ու բան չհասկաց, մենակ հասկացա, որ մորուքդ վառվել ա, ու հիմա ամազոնում մորուք եմ փնտրում, բայց թե ոնց եմ դա քո դևին հանձնելու, գլխի չեմ ընկնում:

[impression]

Լիլ, երեք անգամ կարդացի ու բան չհասկաց, մենակ հասկացա, որ մորուքդ վառվել ա, ու հիմա ամազոնում մորուք եմ փնտրում, բայց թե ոնց եմ դա քո դևին հանձնելու, գլխի չեմ ընկնում:

Արմինչիկ, տրանսային վիճակի մասին եմ գրել, հասկանալու բան չկա տեղ...

[Dayana]

Արմինչիկ, տրանսային վիճակի մասին եմ գրել, հասկանալու բան չկա տեղ...

Իսկ ես, չգիտես ինչու, մորուքի

Հ. Գ. Իմ »ընկալելու ունակության» մասին կարծիքդ դեգրադացիայի ա ենթարկվել

[impression]

Ամենօրյա տոնս աննկատ վերածվեց
Չմաշվող ձանձրույթի
Փրկիր ինձ, փրկիր, թե մի անգամ փրկել ես,
Պարտավոր ես էլի,
Բաց չթողնես ձեռքս, ես հաստատ կընկնեմ
Արի իմ ամառանոցը, այնտեղ արև շատ կա,
Բաց պատուհաններս, ներս թող աննկատ ժպիտներ,
Փրկիր ինձ, փրկիր… պինդ:

---------- Ավելացվել է՝ 15:12 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 15:08 ----------

ես գնալով ավելի շատ եմ մտածում քնելու ժամերի,
արևի տակ շատ չմնալու,
վզի կնճիռների, սեքսի հանդեպ անտարբերության /ալարկոտության/,
առողջության պահպանման, քիչ նիկոտինով ծխախոտների,
ակնոց կրելու անհրաժեշտության, ծնողներիս ճերմակած մազերի,
սեփական ճերմակները պռճոկելու,
որևէ արժեքավոր բան անելու, իմ գոյությունն ապացուցելու,
հոգեկան հանգստի, չակրաների բացվելու,
ճիշտ շնչառության, առողջ սննդի, արժեքների վերաարժեքավորման,
դրանց իսպառ բացակայության ու էլի լիքը տենց ապուշ բաների մասին

նախաերեսունային հիստերիա ա մոտս երևի

[impression]

ես եմ էս սենյակն ու էս սեղանը` վրան ինչ ասես, գրքեր, որ չեմ կարդացել, դրա համար էլ դրել եմ աչքի դեմ, որ կարդամ, ու տենց էլ չեմ կարդում, դիսկեր, որ պիտի գրեմ մարդկանց համար` ինչ-որ ինֆո, որ խնդրել են, կոմպի քեյսին կպցրած կանաչ թղթիկներ` վրան մի երկու տող էն ամենի մասին, որ պետք ա անել ՇՏԱՊ, բայց էնքան չեմ արել, որ կես տարի առաջաններն արդեն պոկվում են, սկոչով եմ կպցնում նորից... ֆոտոապարատս` միշտ կոմպին միացած լարով, լամպս` ռոզվի, գլամուր, որի լույսից ձախ աչքս ցավում ա, եսիմինչերով լեցուն մի արկղիկ, որի միջի գրիչը չի գրում, բայց դեն չեմ նետում, անքնության դեմ դեղ...
ես եմ էդ ամեն ինչում, ու եթե հանկարծակի մեռնեմ, սեղանն ու սենյակն իմ մասին ամեն ինչ կպատմեն, եթե անգամ մարդիկ չմիացնեն կոմպն ու show hidden files չանեն...

ես եմ էն խառնաշփոթը, որ ստեղծել եմ իմ շուրջը, ես եմ էն մարդիկ, ովքեր ինձ չեն բարևում, թեև ճանաչում են, ես եմ նրանք, ովքեր հետս համարյա համբուրվում են տաքսիներում, ես եմ նա, ում խնդրում եմ ինձնից հեռու մնալ, որովհետև ցավացնել չեմ ուզում...

ես եմ անծանոթ բալիկը, ով քրտնած ճակատ ունի ու նայում ա ես ոնց եմ շշից ջուր խմում

ես եմ կույր կատվի ձագը, ով ինձ մի անգամ դիմավորեց մեր շենքի մոտ, ոտներս լպստեց ու ես պարտավորված զգացի իրեն իմ տուն տանել, բայց չտարա, այլ ուղղակի աշխատում եմ չմտածել այն հնարավոր փրկության մասին, որ ես կարող էի դառնալ

ես եմ համերգի աղմուկի մեջ, քո կողքին, քեզնից էնքան հեռու...
ես եմ հերթական ապուշ ֆրազան, որով դիմացինիս ինֆարկտի եմ հասցնում
ես եմ էն սերն ու ատելությունը, որ ունեմ, սաղ ես եմ հորինել, ու ես էդ ամենին արժանի եմ

[Երվանդ]

ես եմ էս սենյակն ու էս սեղանը` վրան ինչ ասես, գրքեր, որ չեմ կարդացել, դրա համար էլ դրել եմ աչքի դեմ, որ կարդամ, ու տենց էլ չեմ կարդում, դիսկեր, որ պիտի գրեմ մարդկանց համար` ինչ-որ ինֆո, որ խնդրել են, կոմպի քեյսին կպցրած կանաչ թղթիկներ` վրան մի երկու տող էն ամենի մասին, որ պետք ա անել ՇՏԱՊ, բայց էնքան չեմ արել, որ կես տարի առաջաններն արդեն պոկվում են, սկոչով եմ կպցնում նորից... ֆոտոապարատս` միշտ կոմպին միացած լարով, լամպս` ռոզվի, գլամուր, որի լույսից ձախ աչքս ցավում ա, եսիմինչերով լեցուն մի արկղիկ, որի միջի գրիչը չի գրում, բայց դեն չեմ նետում, անքնության դեմ դեղ...
ես եմ էդ ամեն ինչում, ու եթե հանկարծակի մեռնեմ, սեղանն ու սենյակն իմ մասին ամեն ինչ կպատմեն, եթե անգամ մարդիկ չմիացնեն կոմպն ու show hidden files չանեն...

ես եմ էն խառնաշփոթը, որ ստեղծել եմ իմ շուրջը, ես եմ էն մարդիկ, ովքեր ինձ չեն բարևում, թեև ճանաչում են, ես եմ նրանք, ովքեր հետս համարյա համբուրվում են տաքսիներում, ես եմ նա, ում խնդրում եմ ինձնից հեռու մնալ, որովհետև ցավացնել չեմ ուզում...

ես եմ անծանոթ բալիկը, ով քրտնած ճակատ ունի ու նայում ա ես ոնց եմ շշից ջուր խմում

ես եմ կույր կատվի ձագը, ով ինձ մի անգամ դիմավորեց մեր շենքի մոտ, ոտներս լպստեց ու ես պարտավորված զգացի իրեն իմ տուն տանել, բայց չտարա, այլ ուղղակի աշխատում եմ չմտածել այն հնարավոր փրկության մասին, որ ես կարող էի դառնալ

ես եմ համերգի աղմուկի մեջ, քո կողքին, քեզնից էնքան հեռու...
ես եմ հերթական ապուշ ֆրազան, որով դիմացինիս ինֆարկտի եմ հասցնում
ես եմ էն սերն ու ատելությունը, որ ունեմ, սաղ ես եմ հորինել, ու ես էդ ամենին արժանի եմ

Լաաաավն էր Լիլ, ապրես

[impression]

մերսի, Եր ջան

էս քո սիրած ձևով էր գրված

[impression]

Փախչում ես ինձնից, հետո մոտենում,
Դու շատ անուշն ես ու դեռ այնքա~ն խակ,
Ինձնից քնքշանքի թերթեր ես պոկում,
Նոր սեր ես սնում մատղաշ սրտիդ տակ:

Սակայն ես, ջանս, գիտեմ, որ ավաղ
Այս սերն ապրելու ոչ մի շանս չունի,
Ես հեռու եմ շատ, իսկ իմ սիրտը պաղ
Միայն ժպտում է աչքերիդ խաղին:

Գանգուրները քո դեմքս են շոյում,
Գանգուրներում քո` գիշերվա կայծեր,
Ես քեզ գրկում եմ ու ազատ թողնում,
Հանգիստ վայելիր քո կյանքը ջահել: