Սա հետաքրքիր տարբերակ է, բայց ... դրա հետ կապված մի դեպք պատմեմ: Իմ ընկերոջ հայրը 90-ն անց ծերունի էր: Միշտ դժգոհում էր՝ ինչի՞ համար եմ ապրում, ոչ կարգին լսում եմ, ոչ տեսնում,բեզարել եմ էս կյանքից, մի թույն լիներ՝ խմեի պրծնեի:Մի օր էլ հարսը մի դեղի ամանի մեջ աղ է լցնում ու ճաշը լցնելիս կատակով ասում է՝ պապ, ես շատ ուժեղ թույն եմ ճարել, ուզու՞մ ես՝ հենց հիմա ճաշի մեջ գցեմ: Բիձեն թե՝ չէ', չէ', հիմա չեմ ուզում, բայց որ ճարել ես՝ մի տեղ դիր՝ թող մնա:Դրանից հետո թույնի մասին էլ չէր խոսում...բա՞:Հայկօ-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ