մեկը մեկից լավն են, չգիտեմ նույնիսկ, որն ասեմ. մի խոսքով մալադես, Հայկ ջան
մեկը մեկից լավն են, չգիտեմ նույնիսկ, որն ասեմ. մի խոսքով մալադես, Հայկ ջան
դա էլ կանցնի....... (վերջին գրառում 2009թ)
դա էլ անցավ 2018թ
Kiki ջան, երևի չհասկացար՝kiki-ի խոսքերից
Նշանակում է, որ ինձ իմ բանաստեղծությունները ցավ են պատճառում, իմ ձեռքից ծնված խոցում են սեփական սիրտոս:Guest-ի խոսքերից
Հենց այն եմ ասում, որ կաշխատեմ քիչ գրել, կամ ընդաբրապես չգրեմ, մինչև որ իմ մտքերի թեմատիկան չփոխվիGuest-ի խոսքերից
Շնորհակալություն, Anul ջան:Anul-ի խոսքերից
Հ.Գ. Սկսել եմ ինչ որ շատ «ջան»-ով խոսել:
չէ Հայկ ջան, ես հենց էդպես էլ հասկացել էր...դրա համար էի հատուկ գրել, որ քչացել են, այսինքն ուզում էի ասել որ ուզում եմ որ գրես ...
նշեք ինձ ապրելու համար գեթ մի նպատակ ...
Я мечтаю всё время о том,
Что, проснувшись, тебя я увижу.
Поцелую тебя я потом
И твой голос прекрасный услышу.
Я летаю всегда в облаках
И тебя там я встретить пытаюсь.
Но, столкнувшись с грозой впопыхах,
Я о землю опять разбиваюсь.
Я мечтаю всё время о том,
Чтоб мы были с тобою вдвоем.
Իմ կարծիքով թույլ է:Guest-ի խոսքերից
Опять укор?! О боже как же быть,Simon-ի խոսքերից
Ты можешь лучше? ...нужно мне забыть,
Стихи писать вед чуждо тугодуму,
Одной строкой все передать что думал...
Совет я твой конечно принимаю,
И то души тебя благодарю.
Ո՞նց ասեմ,հննննննն…ես ամենաշատը էս եմ սիրում,ու մի քիչ անցնում ա նորից կարդում եմ.մի օր ինքնաբերաբար անգիր էլ կասեմ,եթե հատուկ չսովորեմ…Guest-ի խոսքերից
невероятно приятно слышать эти слова от такого таланта как ты.Alize_etoilik-ի խոսքերից
Բանաստեղծություններդ լավն են: Լեզուդ իսկապես հասուն է ու գրագետ, թեև երբեմն գեղարվեստականացման հետ խնդիրներ ունես: Մասնավորապես պատկեր-գտնումներդ քիչ են, ավելի շատ զգացմունք-բացահայտումներն են գերակշռում: Բանաստեղծության ձևի հետ դեռ լիովին չես հարմարվել, վերջին երկու տողերի առանձնացումը ու հանգավորումը բանաստեղծության ընդհանուր ընթացքի շունչը կարծես կտրում է, լավ կլինի ավելացնել ևս մեկ քառատող կամ այդ երկու տողը չգրել: Եթե այս երկու տողերի հանգամանքը մի կողմ թողնենք, բանաստեղծական շունչդ բավականին պարզ է ու հասուն, դժվար իրավիճակների մեջ քեզ չես գցում և պետք էլ չի:Այս տողերդ ինձ հիշեցրին նախավերածննդի և վերածննդի պոետներին, մասնավորապես Ջ. Չոսերի պոեզիան: Շատ լավ է:Guest-ի խոսքերից
Շնորակալ եմPhilosopher-ի խոսքերից
Ճիշտ ես ասում, բայց դա իմ բանաստեղծությունների առանձնահատկությունն է, որից ես հետ չեմ կանգնի, կաշխատեմ մենակ կատարելագործվել այդ երկու տողերի գրելու մեջ:Philosopher-ի խոսքերից
Հա՞յկ, էս պարզվում ա՝ տաղանդ ես եղել, վրես խաբար չի եղել... Շատ լավն էին: Կարդալիս մեկ-մեկ նույնիսկ քիչ էր մնում շունչս կտրվեր…
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Վայ Անի բարև:CactuSoul-ի խոսքերից
Եթե իրոք տաղանդ լինեի, դու կիմանայիր… սրանք շատ թույլ բանաստեղծություններ են իրականում
Դե, արդեն իմացա: Որ սրանք թույլերն են, պատկերացնում եմ, թե ուժեղներն ինչ կլինեն…
Վերջին խմբագրող՝ CactuSoul: 11.01.2007, 18:46:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Прости… и это все что остается
Мне грубияну нежному сказать,
И сердце грубияна уж сутки как не бьется,
А свою нежность не может показать.
Будь проклято оно – немое откровенье,
Непонятым остаться, что хуже может быть?
Так лучше пусть проглотит бесчестное забвенье,
Но как бы не старались, не сможем мы забыть…
Всего за пару слов успел я привязаться,
Всего за пару мыслей я смог вас полюбить,
Не смел я и представить, что можем оказаться
В таком больном бессмыслье…
… Без вас мне может и не жить.
…
Забудь, не надо, вы с чокнутым связались,
В мои слова не верь, я просто обалдуй.
Հա՛յկ,դու սիրո երգիչ ե՞ս…Guest-ի խոսքերից
Հրաշք էր…
ու հո-գե-հա-րա-զատ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ