Մահից հետո... քանի ամիս է մտածում, մտածում եմ, այդպես էլ պատասխանը չեմ քտնում, թե ինչ ը, բայց համոզված եմ, որ մի հետաքրքիր կյանք է մեզ սպասվում մահից հետո...
Մեջբերում Uluana-ի խոսքերից
Հոգեկան հիվանդության ախտանիշների շարքին են դասվում նաև «դեժա անտանդյո»՝ արդեն լսած, և «դեժա էպրովե»՝ արդեն զգացած, ախտանիշները։Հավանաբար շատերը, բնականոն կյանքում հոգեպես առողջ լինելով, ունեցել են նման զգացողություններ՝ զարմանալով դրանց պայծառության ու արժանահավատության վրա։
Վայ այնքան եմ վախենում, որ ինձ մոտ սկսվում են այդ բոլոր "դե-ժա"ները... Բայց մեկ է, չեմ հավատում էրկրորդ կյանքին...Միգուցե այդ երեխայի նման բացառությոններ լինում րն (առանց բացատրությունների), բայց անձամբ ես գիտեմ, որ ապրում եմ այսօր, որ չեմ հիշում ինձ ո'չ Հին Չինաստանում, ո'չ Հռոմում, ո'չ Հայաստանում, երբևէ չէմ ապրել նախնադարյան կամ միջնադարյան ժամանակներում. Չգիտեմ, բայց կարծում եմ, որ մի քանի կյանքերի գաղափարե պարզապես մարդկանց օգնում է պահպանել նորից վերածնվելու հույսը... Ոչ ոք չգիտի, թե իրեն մահից հետո ինչ է սպասում, այդ պատճառով յուրաքանչյուրը վերածնման, հարատևման իր վարկածն է առաջադրում...