Արշակ, դե ճիշտն ասած չէի պատրաստվում 18 էջ կարդալ ... մի խոսքով: Ըստ իս (կարող է կրկնվում եմ), պետք է այս կյանքն ապրել, նայելով նրան որպես փորձադաշտ, որտեղ մեր հավաքած բոնուսների շնորհիվ, հետո ... կամ բան չի լինի, կամ էլ եթե մի բան կա, ապա (ինչպես ասում էր Հրանտը) էսօր պետք չի (բոնուսը), վաղը պետք կգա:
Էտ հետաքրքիր է, թե ով է իմացել պատասխանը, ես իրան մի 2 հատ հարց ունեմ:
-Մամ, մամ, էտ ճի՞շտ ա որ ես դեբիլ եմ:
-Չէ, բալիկ ջան, ո՞վ ա ասում:
-Ճանճերը: