ranchpar (28.10.2009), Դատարկություն (28.10.2009), Կարապետ (29.10.2009)
Մահ... իսկ հետո ինձ համար Դրախտ
Վերջին խմբագրող՝ Չամիչ: 30.10.2009, 00:20: Պատճառ: Մեծ չափի տառերով գրառում
Դատարկություն (29.10.2009)
Մահ... իսկ հետո՞ - Վամֆիմ կամ Նիբիրու մոլորակ![]()
Մահ ... իսկ հետո? հետո վերջ , էլ ինչ հետո, հավես էլ չի լինի հետոյի համար:
Полюбить так короля, своровать так миллион
Король +
Mephistopheles (30.10.2009)
Полюбить так короля, своровать так миллион
Король +
Farfalla (30.10.2009), Mephistopheles (30.10.2009), Quyr Qery (28.04.2011), Մինա (21.01.2012)
Մարդն այնքան է մահից սարսափած որ ինչ անհեթեթություն ասես չի մտածի… էլ դրախտ, էլ դժոխք, էլ մեռնելուց հետո նորից ծնվել… ու այնպիսի վառ գույներով են նկարագրում դա ու մոլուցքով հավատում որ անգամ միակ տրված կյանքի մասին են մոռանում ու ամբողջ կյանքներում "չամադան են հավաքում" որ "ընդեղ" հանկարծ մի բանի կարիք չունենան…
… էս ամեն ինչն ինձ "Բարեկենդանն" է հիշեցնում
Հա իրոք , ամբողջ կյանքը "ճիշտ" են ապրում, որ արժանանան հավիտենական կյանքի, ասա այ մարդ էտ հավիտենական կյանքը ինչիա պետք, ահավորա , ոնց կարելա մտածել, որ հա պիտի ապրես, անիմաստա դառնում կյանքը: Դրախտի գաղափարին հավատացողները թող նստեն ու սպասեն երբ են մահանալու, ոչ մի բան չանեն, համ էլ մեծ կլինի հավանականությունը որ "սխալ" թույլ չեն տա: Դրախտն ու դժոխքը հորինել են մարդկանց ավելի հեշտ կառավարելու համար: Իսկ էտ հոգեփոխանակությունը անգամ վիրավորականա, ստացվումա մնոգոռազովի ենք հա? Թարգեք ժողովուրդ կյանքը մեկնա, ապրեքն , որ վերջում, ոնց շատերը չասենք , կյանքիցս բան չհասկացա:
Полюбить так короля, своровать так миллион
Король +
Farfalla (30.10.2009), Mephistopheles (30.10.2009), Մինա (21.01.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ