Yevuk-ի խոսքերից
Իմ կարծիքով, երբ մարդը մահանում է, նրա հոգին ինչ-որ ժամանակով գնում է ուրիշ աշխարհ, սակայն ժամանակ անց, այն վերադառնում է նոր ծնված մարդու մարմին: Ես հավատում եմ հոգու անմահությանը և նաև հավատում եմ, որ մարդը կարող է ունենալ մի քանի կյանք:
Մոտ 1 տարի առաջ մի հաղորդում էի նայում մահվան մասին: Ուրեմն, մի ընտանիքում ծնվում է տղա: մոր 3 տարեկան հասակում նա, առանց մտածելու, սկսում է ասել, որ իր հայրենիքը Հնդկաստանն է, որ նա ունի կին և 2 զավակ: Նա անգամ հիշում էր իր (կամ իր կնոջ) անունը: Ծնողները այդ ամենին բանի տեղ չեն դնում, սակայն, երբ տեսնում են, որ երեխան անընդհատ կրկնում է, որոշում են գնալ Հնդկաստան և գտնել այդ անունով մարդուն: Երբ նրանք գնում են Հնդկաստան, նրանք գտնում են այդ մարդու գերեզմանը, հետո գտնում են նրա կնոջը և 2 զավակներին (նրանք արդեն բավականին մեծացած են լինում), փոքրիկը ճանաչում է իր կնոջը և երեխաներին: Հետո պարզվում է, որ այդ կնոձ ամուսնուն շատ տարիներ առաջ սպանել են` գլխին կրակելով, իսկ այդ փոքրիկի գլխի հենց նույն հատվածում ծնողները գտնում են սպի:
Կարծում եմ այս պատմությունը իսկապես մտածելու տեղիք է տալիս: Ես ապշել էի.....Ու ես հանկարծ հիշեցի, որ ես էլ մինչև 5 տարեկան ինչ-որ նման բաներ էի ասում (ասում էի, իբր ես անգլիցի եմ, իբր իմ մայրիկը հիմա Անգլիայում ինձ է սպասում ու որ տանը ինձ նեղացնում էին կամ նկատողություն անում, ասում էի, որ կհավաքվեմ ու կգնամ Անգլիա իսկական մայրիկիս մոտ):
Մեջբերել
Էջանիշներ