- անմահություն...Մահ... իսկ հետո՞
- անմահություն...Մահ... իսկ հետո՞
Чеширский КотЭ
Իսկ հետո՞*e}|{uka*-ի խոսքերից
Լիքը ծախս:Մահ... իսկ հետո՞
Լուրջ եմ ասում: Թեման խիստ պրակտիկ թեմա է: Ինչ-որ մեկի մահից հետո նախ և առաջ մտածում են տեղի, իշաոտնուկների, աման-չամանի, դուդուկի փողի, մարշուտկա վարձելու մասին և ոչ երբեք՝ թե յուր էկտոէներգետիկն կվինտեսենցիան առ լույսն է չվելու, թե առ ծծմբաշունչ կաթսան:
DIXIcarpe noctem
Հետո հետո քաչալ...Իսկ հետո՞
Անմահությունը անսահման ա, բայց կարող է փոխակերպվել էլի երկրային կյանքի, նայած քեզ ոնց պահեսհլը "Город ангелов" ֆիլմը հիշի՜
Փաստորեն անվերջ ցիկլը կրկնվում ա for( ; ; )
Բա տեսած չլինե՞մ որ հիշեմհլը "Город ангелов" ֆիլմը հիշի՜
Առաջին նախադասությանը համաձայն եմ լիովին, բայց երկրորդին՝ ոչ, քանի որ տարբերություն չեմ տեսնում դրախտ գնալու և Աստծո մոտ գնալու միջև, ինչպես նաև դժոխք գնալու և Սատանայի մոտ գնալու միջև։ Էդպիսի չոր ու ցամաք սահմանազատում ուղղակի չի կարող լինել՝ դրախտ կամ դժոխք։ Ի՞նչ է որոշակի միավորնե՞ր կան սահմանած, որ միայն էդքանը հավաքելու դեպքում պիտի դրախտ ընկնես, իսկ, ասենք, մի միավոր պակաս հավաքելու դեպքում «չընդունվես» դրախտ ու կտրուկ կերպով ուղևորվես դեպի դժոխք։Դրախտի ւ դժողքի գաղափարը ըստ ինձ զուտ սիմվոլիկա:
Կամ հոգիդ կգնա Աստծո մոտ կամ Սատանայի,ընտրողը մենք ենք
Հա,իրոք,անթերի մարդ գոյություն չունի,բայց կան անթերիության ձգտող մարդիկՉէ, ինչ–որ հեչ խելքին մոտիկ չի, ոչ էլ սրտին, ի դեպ։
Ինձ համար մի օրենք կա. մարդ իր երբևէ կատարած ցանկացած արարքի համար պատասխան է տալիս վաղ թե ուշ, իսկ դա միմիայն հոգու անմահության ու վերամարմնավորման գաղափարն ընդունելու դեպքում է հնարավոր պատկերացնել։
Իմ կարծիքով, դա մեծագույն մոլորությունն է։ Ախր ոչ մի արարք, ոչ մի գործողություն չի կարող «չեղարկվել», քանի որ ցանկացած գործողություն որոշակի հետևանքներ է ծնում՝ համապատասխանաբար դրական կամ բացասական, ու էդ հետևանքներն էլ, նույնիսկ եթե տվյալ մարդու հետ արտաքինից անմիջականորեն կապ չունենան, միևնույն է, այսպես թե այնպես, վաղ թե ուշ ազդելու են նրա վրա։ Մարդ իր արածների համար միշտ պատասխան է տալիս, հակառակ դեպքում կխախտվեր տիեզերքի օրինաչափությունն ու ներդաշնակությունը։Ոչինչ, մի վախեցիր, մենք բոլորս էլ քեզ հետ ենք գալու
Եթե կրոնական չափանիշներին հետևես, որոնցով որոշվում է մարդը դրախտ է գնալու, թե դժոխք, կտեսնես, որ այդպիսի մարդ գոյություն չունի, բոլորն էլ գոնե մեկ մեղք թույլ են տվել, նույնիսկ սրբերըԹե ինչ-որ մեկը կարծում է, որ մեռնելուց առաջ զղջալը ազատում է բոլոր մեղքերի համար պատասխանատվությունից ՞՞՞
Մահից հետո, թաղում են քեզ, դնում հողի տակ, հետո դու փտում ես, ու ասում են, որ հող ես դառնում.............
ՀԳ.Բայց ես հավատում եմ, որ այնուամենայնիվ դրանով ոչինչ չի վերջանում, այլ միայն սկսվումա, նոր կյանք…
Հա՛, նոր կյանք՝ էդ հողից ծլող բույսի, էդ բույսն ուտող խոտակերի, էդ խոտակերին ուտող գիշատիչի համար: Իսկ դու էլ երբեք չես լինի:
DIXIcarpe noctem
Ու ընդհանրապես կյանքը անիմաստ է, ըստ Վանգայի՝կործանման մեխանիզմը միացված է, մնացելա 00:00-ն հասնի ու պուսկ լինենք դեպի հող:
Եթե մահից հետո կյանք չկա, ինձ ես կյանքն էլ պետք չի
Վերջին խմբագրող՝ *e}|{uka*: 25.12.2008, 00:53:
Այո՛, կա...ըստ Վանգայի չգիտեմ որ թվին մարդը կարողանալու է նույնիսկ խոսել Աստծու հետ:
Հավատում եմ որ կա, միշտ էլ հավատացել եմ, նույնիսկ եթե աչքովս էլ տենամ որ չկա, միևնույն է էլի կհավատամ...
Կարևորը մարդ իր երկրային կյանքը արժանվույն ապրի, վայելի, որ հետո չափսոսա, չղջա իր արարքների համար, ինչպես նշեց Ոլուանան, ամեն մեկս պատասխանատու ենք մեր արարքների համար ու մեր արարքները կարող են նաև անդրադառնալ մեր երեխաների կարմայի վրա(բայց դա արդեն այլ թեմա է )
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 25.12.2008, 12:45: Պատճառ: Ջնջված է ջնջված անլուրջ գրառման մեջբերումը ու դրան պատասխանող մասը
Այ մարդ կյանքներդ ապրեք ախպոր պես...Այո՛, կա...ըստ Վանգայի չգիտեմ որ թվին մարդը կարողանալու է նույնիսկ խոսել Աստծու հետ:
Հավատում եմ որ կա, միշտ էլ հավատացել եմ, նույնիսկ եթե աչքովս էլ տենամ որ չկա, միևնույն է էլի կհավատամ...
Կարևորը մարդ իր երկրային կյանքը արժանվույն ապրի, վայելի, որ հետո չափսոսա, չղջա իր արարքների համար, ինչպես նշեց Ոլուանան, ամեն մեկս պատասխանատու ենք մեր արարքների համար ու մեր արարքները կարող են նաև անդրադառնալ մեր երեխաների կարմայի վրա(բայց դա արդեն այլ թեմա է )
Կյանքը արժանավայել ապրեք ու բարություն գործեք.. մահվանից հետո կյանքը տևում է էնքան ինչքան ձեզ հիշում են ու անցնում է էնքան լավ ինչքան լավ բաներ են հիշում ...
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 25.12.2008, 12:46: Պատճառ: ջնջված է ջնջված գրառման մեջբերումը ու դրա պատասխանը
Loading your personal settings....
Կոմայի մեջ ընկած շատ մարդիկ, պատմում են, որ տեսել են Աստծուն, Հիսուսին, Դժողքը կամ Դրախտը և եթե դրանք սուտ լինեյին, ապա այդէան շատ մարդիկ չէին խոսի դրա նց մասին…
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Ապեր տենց հիմա որ Գուգլում գրես կարողա Սատանեքի հետ նկարված մարդիկ էլ գտնվեն...Կոմայի մեջ ընկած շատ մարդիկ, պատմում են, որ տեսել են Աստծուն, Հիսուսին, Դժողքը կամ Դրախտը և եթե դրանք սուտ լինեյին, ապա այդէան շատ մարդիկ չէին խոսի դրա նց մասին…
Մի քիչ Ռեալի նայեք էլի...
Հիմա կարողա մեր հարևաններից մի 5-6 հատ ալկաշ ինձ համառորեն համոզեն որ Տիգրան Մեծին են տեսել.. ես սկսեմ տարածել որ Տիգրան մեծը կենդանիա ու մեր կողքի շենքիցա... կարողա սենց մի որոշ ժանանակ հետո մարդիկ սկսեն դրան էլ հավատալ...
Loading your personal settings....
Լավ էր ասված, բայց չես կարծում, որ եթե սուտ լիներ, այդքան մարդ ոնց կարող էր, համարյա նույն բները պատմել. խոսքը Կոմայի մեջ ընկածների մասին է և, ի դեպ, բոլորն էլ, կոմայից ուշքի գալուց հետո, որ նրանք անցնում են մի նեղ ու մութ թունելի միջով…Ապեր տենց հիմա որ Գուգլում գրես կարողա Սատանեքի հետ նկարված մարդիկ էլ գտնվեն...
Մի քիչ Ռեալի նայեք էլի...
Հիմա կարողա մեր հարևաններից մի 5-6 հատ ալկաշ ինձ համառորեն համոզեն որ Տիգրան Մեծին են տեսել.. ես սկսեմ տարածել որ Տիգրան մեծը կենդանիա ու մեր կողքի շենքիցա... կարողա սենց մի որոշ ժանանակ հետո մարդիկ սկսեն դրան էլ հավատալ...
ՀԳ. Հորս ընկերներից մեկն էլ, ով նույնպես կոմայի մեջ էր ընկել, նույնպես ասում է այդ թունելի մասին ու, որ տեսել է Հիսուսին ու խոսել է հետը (նա մինչ այդ աթեիստ էր և չեր հավատում Աստծուն և հանդերձյալ կյանքին, բայց Կոմայից հետո, դարձավ իսկական հավատացյալ)… ԱՌԱՆՑ ՄԵԿՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ…
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Այդ նեղ ու մութ թունելն ունի իր լուրջ գիտական-բժշկական բացատրությունը, որը միստիկայի հետ բնավ կապ չունի:
DIXIcarpe noctem
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ