Հովո ջան, դե եկեք հենց հիմա էլ սկսենք ներկայից ու ամեն մեկս գրենք թե մեր էսօրվա ունեցածից ինչն ենք արժևորում: Մենակ թե առանձ դրանց ինչոր հետին գույներ տալու՝ նշում ենք անցնում առաջ…
Սկսեմ ես:
Ես էս վերջերս նենց եմ հպարտանում մեր Նազիկ Ավդալյանով: Հզոր Հաղթանակ էր: Չնայած սպորտով էդքան էլ չեմ հետաքրքրվում, բայց բախտս բերեց ու էդ պահը ուղղիղ եթերով տեսա: Նազիկի վերջին սալտոն ամեն ինչ արժեր:Վերջին շրջանում սպորտում ահագին առաջընթաց կա ու այ սենց հաղթանակների հետևանքում մեր մեջ առաջացած դրական էմոցիաները պիտի պահենք ու շատացնենք: Ամեն անգամ Նազիկին հիշելուց, մի տեսակ վերելք եմ ապրում: Ու իրոք հպարտանում եմ: Ու՞ր են Գյումրեցիները, նրանք լավ կարան պատմեն, թե էդ պահին Գյումրիում ինչ էր կատարվում:
Ըհը էս մեկ, ու խնդրում եմ չսկսենք համեմատել՝ բա էս մի 2 լավ բաները էսքան վատի դեմ համարյա թե ոչինչ են: Կամաց կամաց կտեսնեք թե էս շարքը ոնցա ավելանում:
Հովո ջան, իսկ դու՞: Հլը լավ մտածի հաստատ դու էլ էսօրվա իրականության մեջ մի բան կունենաս հպարտանալու:![]()
Էջանիշներ