_Nanuk_-ի խոսքերից
Կներեք ես թեման ամբողջությամբ չեմ կարդացել, միգուցե կրկնվեմ, բայց ամեն դեպքում կցանկանայի գրել: Ո՞վ ենք մենք իրականում, ոչ մենք իրականում այն ազգը չենք, որ ցույց են տալիս Հայլուրով, մենք բնավ բարգավաճող ու վագրի քայլերով առաջ ընթացող ազգ չենք: Մեր ՝ ինչպես շատերը իրենց լոզունգն են սարքել, ու տեղի-անտեղի բարձրաձայնում են արիացի, ամենալավը լինելը, մեզ ոչինչ չի տալիս, քանի որ այնքան ենք դեգրադացվել Մարդ հասկացությունից՝ մեր պահվածքով ու ապրելակերպով, որ անգամ համեմատելի չենք ամենացածր բանականություն ունեցով որևէ էակի հետ: Ինձ համար բնավ կարևոր չի, թե ով ենք եղել իրականում, որտեղից ենք գալիս, եթե ես չափազանց հստակ տեսնում եմ մեր ներկան. ես տեսնում եմ անճարությունից կամրջից նետվող հորը, ով չի կարողանում իր երեխայի քաղցը հագեցնել, ես տեսնում եմ ամենինչից զզված, հիասթափված ու երկիրը մի ձև լքող Քաղաքացի, ես տեսնում եմ Համալսարանի Սև շենքում սովորող հաբրգած պապաների լկստված տղաների ավտոմեքենաները, որոնց գինը ամենաքիչը իմ խղճուկ հայրենքի մեկ տարվա բյուջեն արժի: Ես տեսա հույս, ելք, ես տեսա ոտքի կանգնաց, վրանաքաղաք ստեղծած, պայքարող ու հպարտ ժողովուրդ, բայց տեսա հինգ հազար դրամով ծախվող ու առնող մարդկային տականքի: Ես տեսնում եմ, ով ենք մենք իրականում, ինձ դա է հետաքրքրում, կյանքս չեմ ուզում ապրել անցյալը տեսնելով, ես լավը տեսնելու կարիք ներկա պահին ունեմ, բայց ոչ մի ձև չի ստացվում: Իսկ ոմանք շարունակում են մտորել, թե ով ենք մենք եղել անցյալում…
Մեջբերել
Էջանիշներ