Ես չեմ պատկերացնում էդպիսի մարդ, որը ամեն վայրկյան իրեն երջանիկ զգա, եթե մարդը մի քիչ զգայուն է, չի կարող էդպես լինել, նույնիսկ եթե աստված տա, մարդը ինքը իր ընտանիքում լինի երջանիկ, միևնույնն է, հասարակության անդամ ես ու ամեն վայրկյան շուրջդ մի վատ բան լինում է, մի վատ բան լսում ես, նույնիսկ եթե ոչ քո ծանոթների ու բարեկամների մեջ, ապա գոնե հեռուստացույցով ես տեսնում, մամուլում ես կարդում, էլ չեմ ասում երկրիդ վիճակը, եթե թքած չես ունենում էդ ամեն ինչի վրա: Չես կարող ամեն վայրկյան երջանիկ լինել, էլի տխրում ես, մտածում, նեղվում: Ասածս էն է, որ լիակատար երջանկություն չի կարող լինել, եթե մի քիչ գոնե սրտացավ մարդ ես, բայց դա ոչ մի կապ չունի օպտիմիզմի ու պեսիմիզմի հետ:Vaho-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ