Չգիտեմ ես ինչուշ եմ, բայց երևի ապուշ չեմ ու երջանիկ եմ:
Ունեմ սիրող կին, ունեմ լավ ընկերներ, ունեմ լավ մասնագիտություն ու շրջապատված եմ լավ մարդկանցով: Էլ ի՞նչ ա պետք երջանիկ լինելու համար:
ճիշտ ա: Կյանքին օպտիմիստ հայցք ա պետք գցել ու ամեն ինչ լավ ա դառնում:
Օրինակ:
Երեկ ընկերս կեսօրին եկավ թե բա արի տանեմ Սևան թռնենք ջուրը լողանք, ուրախանանք, հրճվենք, գանք: Գնացինք: Ջուրը տեսա հրճված հանվեցի ու վազեցի ու ափից միանգամից թռա ջուրը: Երբ դուրս եկա ջրի տակից, պարզվեց ամուսնական մատանիս ալիքները տարել են:
Հիմա 2 տարբերակ ունեի:
1. տխրել: Որովհետև ամուսնական մատանիս կորավ:
2. ուրախանալ: Որովհետև 2-րդ անգամ կինս իր ձեռքով իմ մատին ամուսնական մատանի ա դնելու:
Չգիտեմ ով որ տարբերակը կընտրեր, ես ընտրել եմ 2-րդ-ը: Զանգեցի կնոջս ու հայտնեցի, որ ամուսնական մատանիս Սևանի հատակում ա, բայց ես լավ լողացել եմ ու հրճվել: Ինքն էլ նորմալ ընդունեց ու ասեց, որ էլի կառնենք:
Հիմա ուրախ եմ, որովհետև ամեն մարդու չի բախտ վիճակվում սեփական կնոջից 2 անգամ ամուսնական մատանի նվեր ստանալ:
Հեսա գնալու ենք, համատեղ աշխատած գումարով նոր մատանի առնենք:
Դա մի օրինակ էր, ես 10000 նման դեպք եմ ապրել կյանքում:
Ուրախ եղեք:
Էջանիշներ