Իհարկե օպտիմիստները, նրանք գոնե փորձում են ստեղծված ցանկացած իրավիճակից դուրս գալ, իսկ պեսիմիստները նստում են թախտին ու դարդ անում, լացուկոց դնում, էն Վարդան Պետրոսյանի ասած եկենք խորանանք են անում:![]()
Իհարկե օպտիմիստները, նրանք գոնե փորձում են ստեղծված ցանկացած իրավիճակից դուրս գալ, իսկ պեսիմիստները նստում են թախտին ու դարդ անում, լացուկոց դնում, էն Վարդան Պետրոսյանի ասած եկենք խորանանք են անում:![]()
Իհարկե օպտիմիստները: Ինչպե՞ս կարող է կյանքին անընդհատ գորշ նայող մարդը ավելի երջանիկ լինել, քան լավատեսը:
Ավելին, իմ կարծքով վատատատեսը երջանիկ լինել ընդհանրապես չի կարող:
Երջանիկ մարդը լավատես է, հենց միայն նրա համար որ երջանիկ է:
Հ.Գ. Խոսքս տիպային լավատեսի և վատատեսի մասին է: Պահային տրամադրվածություններին չի վերաբերում:
Գևոր (24.07.2009)
Չեմ հիշում որտեղ եմ կարդացել.
"Երջանկությունը գալիս է երջանիկների մոտ,
Դժբախտությունը` դժբախտների"
Համեցիր նորաբաց ֆորում` "ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱԿԱՏԱՐԵԼԱԳՈՐԾՄԱՆ ԱԿՈւՄԲ"
Լավ էլի, մի լացացրեք![]()
Պեսիմիսները իրենց պեսիմիստությամբ են երջանիկ , օպտիմիստները իրենց լավատեսությամբ:Էտ մարդիկ չեն կարա էլի ուրիշ ձև, համ էլ երջանկությունը չափելի չի: Պես-ը միշտ վատն ա տեսնում ամեն ինչի մեջ ու հենց վատ բան է լինում, ինքը հաստատ պատվով ա տանում, ինչը չես ասի օպտի մասին, էնքան ա լավատեսությամբ լցված , որ վատ բան լինելու դեմքում լոմկ է առաջանում
, Իսկ լավ բան լինելու դեպքում, դե պատկերացրեք պես-ը , որի համար էտ ուրախությունը հրաշքի նման մի բան է դարձած լինում
, ինչքան է ուրախանում, իսկ օպտ-ի համար այդ վիճակը սովորական բան է :
![]()
Чеширский КотЭ
Ամեենակայֆը էտ երկուսի արանքում գտնվող մարդու վիճակն ա, ոչ պեսիմո ոչ օպտմ, արանքում
, երբ ուզես կդառնաս պեսիմո երբ ուզես օպտմ, կայֆ
, էս իմ գրառումը բայց լրիվ օպտիմիստական գրառում դուրս էկավ
, վերջում չէ լացեցի գնացի մեջտեղ
![]()
Ողջույն: Ինձ թույլ կտամ նկատել, որ թեմայի անվանումը, կամ ավելի ճիշտ՝ հարցադրումը շատ մշուշոտ է: Նույն հաջողությամբ կարելի էր ձևակերպել. «նրանցից ովքե՞ր են ավելի երկարակյաց…»: Նախ փորձում եմ տարանջատել ու պատկերացնել լավատեսներին մեկ կերպարով, իսկ հոռետեսներին՝ այլ: Զավեշտական բան է ստացվում, եթե առաջիններին, դիցուք, սպիտակ հանդերձանքով պճնենք, իսկ երկրորդներին՝ սև, պարզվում է, որ /ըստ իս/ հասարակության «մոդայիկ» հարդերձանքը՝ մոխրագույնն է: Սա պատկերավորության համար:Իսկ երջանկությունը ու՞մ է հաջողվել կշռել, չափել: Դիագրամների, սանդղակի, թե՞ ինչի տեսքով կարելի է տարբերակել այն, ասենք՝ օրվա, ամսվա, կամ եռամսյակի կտրվածքով:
Թեմայի հարցադրումը, ներեցեք, իմաստազրկման է դատապարտված: Ինքս չեմ պատկերացնում, կարելի է՞, հրապարակել «տարվա լավատես» կամ «հոռետես» ճանաչված անձին…
Շնորհակալություն:
Համեցիր նորաբաց ֆորում` "ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱԿԱՏԱՐԵԼԱԳՈՐԾՄԱՆ ԱԿՈւՄԲ"
Օպտիմիստները այն մարդիկ են, որոնք երբեվիցե ոչ մի երեւույթ իրենց կյանքում "սրտին մոտ" չեն ընդունում, եւ գուցե նրանք ավելի երջանիկ են, քան պեսիմիստները, որոնք ամեն ինչում ինչ-որ "բան" են տեսնում ?..
Life is too short...
ոչ թե օպտիմիստ ու պեսիմիստ,այլ լավատես ու հոռետես![]()
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ