sweet (07.02.2010)
փոքր երեխան "պատկանում ա" իրա հորն ու մորը: ու իրանք են որոշում թե ինչ անեն երեխային: օրինակ իրանք են որոշում, թե ինչ լեզվով խոսան իրա հետ, ինչ անուն դնեն, ինչ դպրոց տանեն, ինչ շորեևր հագցնեն, ինչ նախասիրություններ ու կապվածություններ նրա մոտ գեներացնեն և այլն և այլն:
իսկ եթե պետք է սպասել մինչև չափահաս դառնալը, ապա ինչու՞ չսպասել մինչև չափահաս դառնալը, նոր նրա հետ սկսել խոսալ: կախարդական շրջան է չէ՞: նույն ձև էլ հոգևոր մկրտության ու հավատին պատկանելիության հաշվով է:
may (01.11.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ